@Lmom: wie weet, meid! Zou leuk zijn twee jongens, twee meisjes. Ik weet nog dat ik met 5 wkn zwangerschap bij jou thuis was voor onze date en dat ik toen Noekie me vroeg wat het werd, ik vrij overtuigd zei dat ik dacht dat het een jongetje zou zijn. Eigenlijk had ik dat voorgevoel voor een jongetje bij beide zwangerschappen. In mijn geval klopte mijn voorgevoel dus (maar een meisje was net zo welkom geweest). Afgelopen dinsdag hebben we een gesprek gehad op het werk. Heeft me wel opgelucht, maar de tijd zal het moeten leren of mijn leidinggevende echt wil en vooral kan veranderen. Ben bang (en er stiekem van overtuigd) dat veel dingen waar we tegenaan lopen, toch vooral haar persoon en gedrag zijn en dat is nu eenmaal moeilijk af te leren. We zullen het af moeten wachten. Vanmorgen ook weer een lekkere afgang gehad (en de dag is nog vroeg ). Bracht mijn zoontje naar school en vond er al weinig auto's staan. Toen we binnenkwamen waren de klassen van groep 1-2 donker. Bleken de kleuters een vrije dag te hebben.. Even niet goed in de agenda thuis gekeken en teveel met mezelf (en werkgedoe) bezig geweest afgelopen dagen. We waren dus snel weer thuis. Had eigenlijk al bedacht om alvast even wat sinterklaascadeautjes te gaan kopen vanochtend, maar dat gaat nu dus even niet lukken nu de oudste thuis is. Vanmiddag moet ik naar de orthopeed en een foto maken van mijn bekken/heup-gebied. Ben benieuwd wat er uit komt. Stiekem toch wel weer spannend.
Ben bij de orthopeed geweest. Slijtage in de heup was toegenomen tov de foto van vier jaar geleden. Klachten en pijn die ik heb komen dus niet van het bekken, maar uit mijn heup. Arts gaf aan dat ik maar eens na moest denken over een nieuwe heup, omdat dat uiteindelijk toch moet. Best even slikken dus. Pijnpoli kon in dat opzicht dus ook niet veel voor mij doen.
Sneeuwmees, ik had t gister idd ook gelezen op t dd topic geloof ik. Ben je hier in ede geweest? In ede praatte ze mij namelijk op mn 19de al een heup operatie aan, en de laatste keer toen ik bij de orthopeed in ede liep ook. Foto's en onderzoeken verliep hier in ede ook raar, mede hierdoor ook de overstap gemaakt naar de st maartenskliniek. Ik kan je echt alleen maar aanraden dit ook te doen, mss denken zij er toch iets anders over. En daarbij zijn zij ook meer gespecialiseerd hier in. Heb je een foldertje gekregen van een soort heup? Er zijn namelijk zo veel keuzes. Maar dit ligt aan jou wensen en doelen die je nog wilt en evt kan behalen....
Sneeuwmees, mijn voorgevoel blijkt dus niet altijd wat te zeggen. Bij de eerste twee wel maar bij j.ay niet... en hoe t nu zit? We zullen t zien als t geboren wordt, of man lief miet zich nog bedenken Fijn dat je een gesprek op t werk hebt gehad... de tijd zal t idd leren of t geholpen heeft ja of nee, maar soms kun je de aard van t beetje niet veranderen en of aanpassen... helaas. Hihihi je zoontje dus naar school gebracht terwijl ie vrij was? Herkenbaar iets hoor 😂 Zo heb ik de kids wel eens naar school gebracht terwijl t vakantie was 😂
@Lmom: gelukkig ben ik dus niet de enige. Voelde me zo dom bij een donkere klas te staan. Ja, het is onderhand een hele administratie met een schoolgaand kind. Dan vrij, dan overblijven, dan weer een voorstelling hier, dan weer verkleed, dan weer naar het pietenhuis. Ik ben inderdaad in Ede geweest (dr. B.veld) en ga geen overhaaste stappen nemen. Wel is het zo, als dit zo blijft met die pijn, dat ik liever nu voor kwaliteit van leven kies, dan dat ik zo door emmer en dan op mijn 70e pijnloos kan hardlopen. De St. Maartenskliniek heb ik zeker nog in mijn achterhoofd gehouden. Heb daar zelf ook al aan zitten denken voor een second opinion. Willen jullie deze keer het geslacht niet weten. De vorige keer wist jij het alleen en je man niet, toch? Denk niet dat jij je niet in kan houden tot einde van de zwangerschap...hihih...
Ben hier in ede bij een andere arts geweest als jij. Hoe hij ook al weer heet geen idee, als t echt zou moeten moet ik dat terug kunnen vinden hoor. Bij de st. Maartenskliniek ben ik bij dr. Busch geweest. Gespecialiseerd in heupen. Ik zou zelf eerst voor een second opinion gaan en dan verder kijken. Er zijn zoveel verschillende protheses, ook qua herstel zit er enorm veel verschil in. Zo heeft de moedet van een kennis van ons bijv een keramische heup gekregen. Vrouwke (al oud) liep twee dagen na de operatie al weer de trap op of dat nou zo goed is weet ik niet, maar goed. T bewijst wel dat er echt veel verschil in zit. Ik kwam zelf in eerste instantie in aanmerking voor een sport prothese ook ivm mijn leeftijd. Maar t is wel echt iets waar je echt goed over na moet denken, en je moet je echt door een goede arts laten informeren. Eigenlijk ook een arts die de protheses als voorbeeld heeft liggen zodat ze je ook de verschillen etc kunnen laten zien. Je gaf t in het dd topic al aan, je bent nog jong en je hebt nog jonge kinderen. Als t echt nodig blijkt te zijn, zou ik er indien mogelijk wel snel voor gaan. Nu zijn je kindjes nog jong, en als de jongste straks ook wat meer gaat ondernemen, is t wel fijn als mama er dan ook aan mee kan en wil doen zonder dat mama dan pijn heeft. Het zou ook sneu zijn voor je beide kindjes als je straks niets meer met hen kan ondernemen. Dat wil je zelf denk ik ook niet. @geslachtsbepaling; man lief wist het bij de jongste idd niet. Ik had hem dan ook beloofd dat mochten wij ooit nog eens zwanger worden dat ik het dan ook niet wilde weten. Dus daar wil ik me dan ook wel aan houden. Qua spulletjes maakt het niet uit we hebben genoeg neutrale spulletjes liggen die zowel een jongen als een meisje aan kan. En mocht t wel een meisje blijken bij de geboorte; ik kan goed shoppen, dus dat is dan evt zo geregeld 😉
@Lmom: hoe is het met je? Morgen weer een echo in het zkh, toch? Heb volgende week een afspraak bij de huisarts om mijn bezoek aan de orthopeed nog even door te praten (had ik zelf behoefte aan) en dan wilde ik ook een second opinion aanvragen. Hou je op de hoogte!
Whaha....sorry! Ik breek ook weer even een keertje in hoor. Mis een hoop zie ik al weer en bij te lezen is niet te doen.
Noekie, we hebben inmiddels al even geappt. Sneeuwmees, hier gaat t helaas niet zo goed. We hadden vanmorgen idd weer een echo in t zh. En helaas kon er deze keer geen hartactie meer gevonden worden. Ze heeft uitwendig gekeken, inwendig... helemaal niks meer. Ondanks dat beeb wel weer goed gegroeid was. Ik ben er echt helemaal kapot van....
Inderdaad geen woorden voor! Jullie zijn in mijn gedachten! We spreken snel een keertje af! Dikke knuf, kus en veel liefs!
@Lmom: jemig, lieverd. Wat een schok! 😥. Kan me voorstellen dat jullie compleet stuk zijn. Zo niet verwacht. Knuffel en sterkte!
Dank je wel voor jullie lieve berichtjes! Super lief. Sneeuwmees, t was idd niet verwacht maar aan de ene kant ook wel... Ik heb afgelopen maandag contact gehad met Gent over de uitslagen van mijn onderzoeken. Alle waardes waren goed op 1 na. Ik blijk Proteïne S Deficiëntie te hebben. Dit zorgt o.a. voor miskramen, intra uterine groeivertragingen, vroeggeboortes en in het ergste geval doodgeboorte. Gent raadde dus ook aan om aan de bloedverdunners te gaan, echter is dit nu dus helaas te laat. Vandaag een heel uitgebreid gesprek gehad met dr. C. De schat! Het is echt een onwijze lieverd. We hebben het hele complete dossier nog eens samen door gekeken, gekeken of er iets over t hoofd gezien was. De protocollen die zij moeten volgen bij herhaalde miskramen heeft ze mij laten zien en laten lezen. In principe hebben zij dus alles gedaan wat op hun papiertjes stonden. Echter was er voor mij niet bekend of er trombofilie bij ons in de familie voorkomt, was dit wel bekend geweest dan hadden ze wel verder onderzoek gedaan. Het geen wat ik nu heb, een bloedstollingsafwijking, is normaal gesproken erfelijk, maar het kan ook maar zo zijn dat ik de eerste van de familie ben. Al denk ik het ergens niet, want een aantal tantes van mij hebben ook meerdere miskramen gehad. A.s. maandag heb ik weer een afspraak staan bij dr. C. Ze wil voor 400% zeker wetennof het echt mis is of niet. Ze verwacht niet dat de echo maandag anders uitslaat, maar ze wil het zeker weten voor er actie ondernomen wordt. Ik geloof echt dat ze super goed gekeken heeft. Eerst keek ze uitwendig, toen zagen we beiden al niets. Dus hup mn broek uit, toch inwendig kijken. Ik zag niets van wat ik wilde zien, ik kreeg tranen in mn ogen, een mega droge keel en dus ook n kriebel in mn keel. Hoesten als n gek, kokhalzen, en toen heeft ze n beker water voor me gehaald. Na n paar minuten konden we weer verder kijken, maar niets wees er op dat t goed zat. Ik vroeg haar te kijken met de doppler meting, en geluid. Maar t was stil... heeel stil. Doppler meting gaf hier en daar wel kleurtjes, maar niet op de plek waar we het zien wilden, niet op de twee lijntjes van het hartje. Verschrikkelijk. Even dacht ik nog kan het niet zijn dat de baby slaapt... wat je allemaal al wel niet kan bedenken in zo'n situatie. Want ook al slaapt een baby dan hoort zijn hartje het natuurlijk gewoon te doen... Op dit moment zit ik volgens mij echt in en roes van ongeloof... T idee van dit overkomt ons niet echt, straks wordt ik wakker en is er niets aan de hand. Maar ergens diep in mn hart weet ik dat t straks natuurlijk niet anders is. Dit is nu mijn 11de miskraam, maar ik heb me eerlijk gezegd niet eerder zo verslagen gevoeld. Voor nu moeten we gaan bedenken wat we maandag eventueel als keuze gaan door geven. Wachten we het gewoon af, wat mijn lichaam gaat doen, gaan we voor pillen of voor een curretage. Eerst wil ik weten wat het eventueel aan risico's voor mij met zich mee neemt bij alle 3 de opties. Ik heb vandaag al wel gevraagd als het op een curretage uitkomt of er onderzoek verricht kan worden op het embryo. Of er achterhaald kan worden of de Proteine s echt de oorzaak is. Zij gaf hier op aan dat ze niet zeker wist of dit achterhaald kan worden, maar dit ging ze navragen/overleggen, en daar horen we dan maandag meer over. Inmiddels had ik vanmiddag ook al mijn huisarts gebeld, die belde me vanmiddag gelijk na zijn lunch pauze op. We hebben afgesproken dat we afwachten wat er maandag uitkomt, en van daaruit maak ik weer een afspraak met hem, en gaat hij kijken naar een goede hematoloog / internist om ons door te verwijzen. Dit ook omdat hij dus totaal geen weet heeft van deze afwijking. Hij ging zich zelf er ook even in verdiepen, en wil ook in alles betrokken worden. Wat wel heel erg fijn is. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen hoe blij wij met hem als arts zijn. Voor nu worden het een paar lange dagen ben ik bang, maar ik ga er voor zorgen dat ik in ieder geval genoeg afleiding heb. Sorry voor t lange verhaal, maar ik moest het wel even van me afschrijven...
Jeetje Lm. Wat heftig!! Heel veel sterkte. Logisch dat je er helemaal doorheen zit. Je had zoveel vertrouwen... Dikke knuffel
IkkeB, dank je wel voor je lieve berichtje meis. Ik had idd heel veel vertrouwen, tot we van de week t nieuws van gent binnen kregen... Hoe is het met jou meis? En met jullie manneke?