Persoonlijk vind ik het echt onzin dat "me" überhaupt als een "woord" landelijk genomineerd kan worden. "me" in de vorm van "me moeder", is geen echt nieuw woord maar een dialect, een verbastering van "mijn moeder". Hier in het zuiden van het land gebruiken we het niet eens, wij zeggen "ons mam". Dat is natuurlijk ook een dialect en duidelijk geen nieuw woord! Zo heeft ieder dialect eigen woorden, maar dat zijn geen officiële nieuwe woorden in de Nederlandse taal. "papadag" vind ik ook tenenkrommend, maar is tenminste wel een echt woord en geen dialect voor een echt woord dat we al hadden. Dus dat kan wel genomineerd worden tot "stomste woord". maar dat vind ik, misschien heeft het ermee te maken dat ik in het onderwijs werk...
Er is hier een gebruikster met dit als haar avatar. Saskia78 heet ze geloof ik. Daar moest ik dus meteen aan denken toen ik het nieuwsbericht las On-topic: ik ben het er helemaal mee eens. En ook het gebruik van 'na' ipv 'naar' en 'ma' ipv 'maar' vind ik zeer irritant! Fijn om te lezen dat er zoveel dames hier hetzelfde over denken
Ik vind 'me moeder' echt geen dialect, ook geen verbastering, maar verloedering van de Nederlandse taal... Ik woon ook in Brabant en ook hier wordt 'me moeder' gebruikt en echt niet alleen 'ons mam'.
Maar "ons mam" dat is toch gewoon leuk!�� Klinkt helemaal gezellig �� Echt wat anders dan ME moeder..
Klopt, het is dialect. Maar 'me moeder' wil ik daar echt niet onder scharen en vind ik onacceptabel Zo'n dingen, ik wist niet dat dat Belgisch was, vind het ook echt niet klinken en lees het volgens mij ook wel bij Nederlande forummers?
bijna: aanrijden = wegrijden/vertrekken " ik ben om 8.00u aangereden" " ik rij nou aan" (nou = nu) Grappig, zoveel mensen, zoveel meningen Maar uiteindelijk blijkt wel dat bijna iedereen "me" niet vindt kunnen (wat je persoonlijke rede of visie daarop ook is) Off topic: Hier wordt trouwens ons mam nog vaker verkort tot : smam Maar dat doen veel mensen hier ook met de naam van hun broers/zussen, bijv: slinda -> ons linda -> mijn zus linda smark ->ons mark -> mijn broer mark Maar dat is dus echt dialect
Aanrijden is volgens mij een redelijk normaal nederlands woord... Maar ik vind nog een groot verschil tussen spreektaal en schrijftaal. Ons mam is in spreektaal in Brabant een normaal gegeven ... je schrijft het alleen gewoon niet. Net als "me". In spreektaal hoor je het bijna niet (m'n etc.). In schrijftaal is het veel meer duidelijk (en irritanter)
Ja, net als me een normaal woord is, maar wel in een andere context! Als een Brabander zegt aangereden te zijn, zou ik in eerste instantie schrikken. Terwijl ze iets heel anders bedoelen...
Ons mam wordt wel gewoon geschreven hoor, gebruik het zelf niet maar zie het veel op Facebook. Ons mam is ook gewoon ons mam, dat kan je niet anders schrijven. M'n mam klinkt misschien een beetje als me mam, maar dan schrijf je alsnog: m'n mam
Aanrijden heeft 2 betekenissen (zoals zoveel woorden in de Nederlandse taal). Je hebt aanrijden (een ongeluk) en aanrijden (ik kom naar je toe rijden) ... het zit in de context van de zin welke betekenis het is. aldus de dikke van dale ...: Gratis woordenboek | Van Dale
Facebooktaal vind ik niet bepaald een voorbeeld van correct Nederlandse taal Maar ik heb met ons mam dan nog niet eens zo'n probleem. Het is taaltechnisch toch wat beter dan "me mam"
Het is dialect en 'me mam' is gewoon fout Als in het plaatselijke krantje ons mam staat zou ik er niet van staan te kijken, van me mam wel.
Tussen dialect en verkeerd taalgebruik zit natuurlijk een groot verschil. Ik kom zelf uit Twente en mijn ouders uit Noord-Holland. Inmiddels woon ik in Zuid-Holland en ik heb een aantal Belgische vrienden. Daarbij werk ik voor een Belgisch bedrijf, dus je kunt wel nagaan wat een mengelmoes van dialecten ik gebruik. Waar mijn vriend zich aan ergert bij mij: ik zeg regelmatig .... maand i.p.v. maanden. In Twente (sowieso heel oost-Nederland) is dit heel normaal (of moet ik gewoon zeggen, zoals onze zuiderburen?). Taalfouten als me i.p.v. mijn/m'n, na i.p.v. naar en stiekum i.p.v. stiekem kan ik mij dood aan ergeren. Het gevolg is dat ik als levende spellingchecker word gebruikt door mijn collega's. Helaas is mijn Nederlands ook niet perfect