Hoi meiden, Ik heb zojuist het verschrikkelijke nieuws gehoord dat een jongen uit de straat vannacht is overleden. Hij was al 2 jaar ernstig ziek, was pas 10 jaar Nu zijn het buren die we niet veel spreken, af en toe een praatje. Maar ik vind het niks om alleen een kaartje te sturen. Wat zou ik verder nog kunnen doen, wat gepast is bij de situatie en de 'band' die we met deze buren hebben? Het zijn wel hele vriendelijke en open mensen. Mijn dochter speelde voordat hij ziek werd veel met hem, maar heeft hem al een jaar niet gezien. Kent hem nog wel..hoe zeg ik dit tegen haar het beste? Vertellen moet ik het sowieso, anders hoort ze het wel van andere kindjes in de straat. Dank jullie wel voor de tips alvast.
Ik zou sowieso een kaartje sturen. Verder is het natuurlijk lastig inschatten waar ze behoefte aan hebben. Misschien een lekkere ovenschotel voor ze maken? Hoeven ze dan alleen nog maar in de oven te schuiven en op te eten. Heel praktische hulp. Maar je kunt beter zelf inschatten of ze daarop zitten te wachten, of dat je dit zelf überhaupt wilt doen. Verder qua vertellen aan je dochter, denk ik zo kort maar krachtig en hoe het is. En uiteraard op een manier die bij haar leeftijd past. Evt kunnen je nog even op het forum zoeken naar vergelijkbare topics die geweest zijn waar je tips kunt vinden. Succes en sterkte.
Ik zou het toch bij een kaart laten met een mooie tekst en aanwezig evt bij de begrafenis of crematie mits niet in besloten kring natuurlijk. Verder over een paar weken eens aanlopen en de buren vragen hoe het gaat maar verder nu niet teveel opdringen. Ik vind mijn buuf waar ik af en toe een praatje meemaak en over en weer een kopje suiker mee leen een prima mens maar zou als ik in zon ellendige situatie zit geen bezoek ofzo van haar dan nodig hebben. Maar hee, wie ben ik
Ik denk zoiezo een kaartje. Mijn vader is een half jaar geleden overleden en in zo'n week naar een uitvaart toe heb je zoveel te regelen dat het denk ikheel fijn is als iemand een keer eten komt brengen of even de hond uit laat bijv.
Ik zou een mooie bos bloemen brengen met een kaartje eraan. Als het open mensen zijn kunnen ze dat zeker waarderen. Toen mijn moeder plotseling overleed kon ik het erg waarderen dat mensen de moeite namen persoonlijk contact te zoeken. Hoe moeilijk dat soms ook voor mij was en het voor die mensen ook moeilijk moet zijn zoiets was dat wel het fijnste. Het ontroerde me dan ook dat een kennis een mooi bloemstukje kwam brengen. Ga je liever niet persoonlijk langs, kun je eventueel een boeket bloemen laten bezorgen.
Een kaartje, een aanbod om een keer een maaltijd voor ze klaar te maken is ook een mooi idee. Je zou ook kunnen aanbieden om tijdens de begrafenis/crematie op het huis te passen. Inbrekers schijnen heel vaak in te breken bij ouders wanneer ze hun kind begraven, dan zijn ze vrijwel zeker dat er niemand thuis is.
Jemig wat heftig.. Ik zou een kaartje door de bus doen of misschien een bos bloemen oid. Een klein gebaar dat je aan ze denkt en er bent als het nodig is?
wauw...heel goed idee inderdaad... Ik zou een kaartje brengen en een klein bloemstuk... Wat verschrikkelijk voor de ouders verdrietig
Ik zou eerst alleen een mooi kaartje in de bus doen maar dat komt omdat ik het heel moeilijk zou vinden om die mensen te zien. Zou echt geen idee hebben wat ik zou moeten zeggen maar dat is heel persoonlijk! Anders zou ik bloemen meenemen en vragen of je iets voor hun kunt doen (zoals het genoemde oppassen oid)
Ja dat heb ik juist niet...ik zou mensen dus wel zelf willen zien/spreken.. Ik vond het als kind erg moeilijk dat iedereen mij uit te weg ging toen mijn vader was overleden ( ik was 12) net alsof ik eng was geworden...iedereen kijkt maar zegt niks.... Maar snap het ook wel dat iemand dat confronterend vindt.
Bedankt voor jullie tips meiden, hier kan ik wel wat mee. Ik kijk even of situatie (bij hun) het toelaat om zelf langs te gaan met evt een warme maaltijd of broodjes. Denk dat dat inderdaad wel gewaardeerd kan worden. Wellicht wat boodschappen halen.
Toen mijn zoontje overleed was ik erg blij dat er gekookt werd (had niet eens t besef dat er gegeten moest worden) of de boodschappen.. Ook zo'n crime. Moet er wel bijzeggen dat dit door naaste familie werd gedaan. Je wil "vreemde" niet tot last zijn, hoe goed mensen het ook bedoelen. Mijn buren hebben in de straat een collecte gehouden daar hebben ze een fotolijst van gekocht met zijn naam, geboortedatum en sterfdatum erin gegraveerd. Gebruik die nog steeds. De rest van t geld hebben we gekregen voor ons herdenkingsmonumentje/urn. Bloemetjes, knuffels. Alles wat je doet/meeneemt is goed! Misschien dat je hier wat aan hebt
Als je de mensen tijdens de ziekteperiode niet hebt gezien/gesproken/geholpen, dan zou ik het bij een kaartje houden. Die hebben dan echt wel genoeg aan zichzelf en de mensen die er wel betrokken bij zijn geweest, hoe goed bedoeld ook. En anders over een laar weken eens langsgaan, als de rust wat is wedergekeerd.
Lastig is dat altijd. Ik zou een kaartje persoonlijk geven en vind het idee om op het huis te passen erg goed! Dat kan familie niet doen omdat die natuurlijk ook op de begrafenis/crematie zijn. Zou zeker ook je hulp aanbieden voor andere dingen en dat ze dat ook echt moeten vragen als het nodig is. Spontaan met eten langskomen is denk ik niet handig. Geld inzamelen voor een mooie lijst oid vind ik ook een mooi idee.
Dat is heel meelevend en zal zeker gewaardeerd worden! Daarnaast kunnen jullie misschien met de andere buren samen regelen dat bijv hun voortuin komende weken op orde wordt gehouden. Toen mijn kind langdurig in zkh lag en ik eens thuiskwam en de buurman in onze voortuin aan het werk zag, ben ik tranen uitgebarsten. Het was zo'n lief vriendschappelijk gebaar. Sterkte voor jullie allemaal..