Waar Max vroeger een lekkere eter was, lijkt het net alsof hij nu niets meer wil eten. Ligt dit nu aan de periode waardoor hij gaat ivm zijn tandjes?? Of?? De fles van de ochtend (pap) gaat nog meestal redelijk op, maar daarna... drama.. Groetehap is ook vaak een "halverwege stopper". In de middag krijg ik er nog wel 100 ml opvolgmelk in, maar meer hoeft hij ook niet. Brood hoeft hij ook niet (in ieder geval geen wit en niet met stroop of smeerworst), dus dan krijgt hij toch vrij weinig? En in de avond is de fles helemaal een no-go. Het avondeten gaat nog redelijk (potje). Ik las ergens dat sommige moeders hun kind met jonger als 8 maanden al gewone melk geven. Mag dat al? Wil Max best meer geven, maar weet niet zeker hoe en wat.
Gewone melk zou ik niet doen.. Zeker als hij ook slecht eet. In gewone melk zitten namelijk veel minder vitamines en mineralen. Het kan zeker zijn dat er tandjes aan zitten te komen of een sprongetje.. Mijn zoontje eet normaal ook als een bouwvakker, maar rond die periodes is het een drama. Melk geef ik dan meestal met een lepeltje, dat gaat beter dan een fles. Het zal een fase zijn.. Probeer hem niet te veel dwingen, eten moet wel 'leuk' blijven.
Wij hebben ook enorme wisselingen per periode. Het ene moment eet hij de hele dag door, brood, avondeten, fruit. Het andere moment ben ik blij als hij alleen zijn vlees van zijn boterham af eet. Ik ga er over het algemeen vanuit dat als hij honger heeft, hij wel eet. Zo niet, dan niet.
Tja, als ik daar vanuit zou gaan, dan zou Max zo goed als niets meer eten. Vroeger wekte hij mij wel 's ochtends (lees= hij was eerder wakker dan ik) als hij honger had. Nu kan hij nog een hele tijd wakker liggen, maar tekenen van honger toont hij niet. Ook niet als hij zijn flesje krijgt. Geldt ook voor de middag en de avond. Tekenen dat hij moe is, laat hij zien (door in zijn oogjes te wrijven), maar het bekende "op mijn handje zuigen", dat doet hij al heel lang niet meer.
Miss toch een sprongetje? Mijn zoontje eet ook minder, en vooral geen brood ineens meer! Hij is ook 8 maanden, groente eet hij dan wel weer wel een heel potje op
We bieden het wel aan hoor. Hij krijgt iedere dag op zijn vaste tijd een boterham voorgeschoteld. Als hij die op heeft, krijgt hij meer. Zo ook met avondeten. Het verschil is groot. Er zijn momenten geweest dat hij tussen de middag 3 sneden brood met gemak op at. En een maand later was ik blij als hij een halve snee brood had gegeten. Zolang je kindje wel de mogelijkheid heeft om te eten, zal hij zelf wel pakken als hij honger heeft. Grote kans dat het over een tijdje weer een meer wordt. De tekenen van honger zoals jij ze benoemd heeft mijn zoontje ook allang niet meer, ook niet rond de 8 maanden. Dat was alleen echt de eerste maanden toen het nog een kleine baby was en hij alleen borstvoeding dronk. Verder: tot 1 jaar is melk de belangrijkste voedingsbron. Het is helemaal niet erg als hij een periode wat minder vast voedsel eet. Je kan je kindje niet dwingen zijn boterham of groentehap op te eten.
Dat verdwijnt op een gegeven moment ook hoor, dat deden ze hier rond die leeftijd echt niet meer als ze honger hadden. Kan aan tandjes liggen, dat ze slecht eten, maar ook allerlei virusjes die nu natuurlijk nogal rondgaan, kunnen daarbij dwars zitten. Zolang hij goed blijft groeien, hoef je je niet druk te maken. Als je je zorgen maakt, zou ik vooral gewoon af en toe even extra gaan wegen en meten en niet al heel erg gaan inzetten op zoveel mogelijk eten toch naar binnen zien te krijgen.
Ik denk een sprong. Daar lijkt onze dochter wel in te zitten en die is ongeveer even oud. Ze zit ook helemaal aan me vastgeplakt en even neerzetten is huilen
Kan ook keelpijn zijn. Onze dochter had dat laatst ook, en die kreeg uitslag en koorts, naar de ha geweest en ze had dus ook een rode keel. Na een paar dagen was het weer beter.
Lastig, want, wij moeders, willen graag onze kinderen met bolle, gezonde wangetjes hun bordje zien leegeten. De grap is dat als baby's geboren worden hun meest hevige behoefte naast nabijheid voeding is. En dat kunnen ze in de meeste gevallen prima zelf aangeven. Moeder natuur. Maar toch willen wij graag dat als we bijvoeding geven het bordje/potje/de appel/het schaaltje leeg gaat. Ik geloof er ook in dat ze zichzelf echt niet laten verhongeren. Op een bepaalde leeftijd is de wereld zo groot, dat het eten even iets naar de achtergrond verschuift. Mits je kindje geen ongezond laag gewicht heeft (en dan nog) zou ik zeker de druk om te eten niet opvoeren. Zl was eerst ook een enorme holle bolle gijs. Een paar maanden later was daar niks van over en weer een paar weken later kwam dat weer terug. Smaak veranderd ook steeds. Zo was wekenlang meloen het lekkerste op aarde, nu schudt hij zich er voor. Ik vond en vind het leuk om te rapley-en. Ontspannen aan tafel en de ontdekking zijn gang laten gaan. De kunst afkijken van mama en papa. En loslaten als ouder. Ik kies wat er gegeten wordt. Zl kiest hoeveel. Als de eetlust even weer groter was dan het geduld, maakte ik een prakje en hielp hem. Ik geloof erin dat je door over grenzen heen te gaan "Nog 1 hapje!!!" terwijl nee wordt geschud, leer je dat je meer moet eten dan je op kan. En bij baby's voedingen uitstellen bij duidelijke honger, leer je ook die signalen te omzeilen. Dat voelt voor mij niet goed. Daarom past rapley bij ons. Maar ieder zijn ding!