Een goede avond dames, Zat ik net de Conjuring te kijken en ik vroeg me af omdat het gebaseerd is op waargebeurde feiten of er hier dames zijn die zoiets echt al hebben meegemaak. Of iets anders akeligs.. Ik gelukkig niet... Als jullie willen, deel jullie verhaal
Ik ken dat programma niet wat je gekeken hebt maar er zijn 3 dingen die ik nooit zal vergeten; Toen ik een jaar of 6 was en bij mijn opa en oma aan het logeren was had mijn vader weer eens een doorgedraaide bui. Hij heeft toen met een geweer voor mijn oma gestaan en gedreigd haar neer te schieten. Ik ben toen voor haar gaan staan om haar te beschermen en hij heeft me toen aan de kant geslagen. Daarna zijn we naar binnen gevlucht. In mijn kindertijd hadden mijn broertje en ik dagelijks ruzie. Dit ging voornamelijk om de afstandsbediening van de tv. Op een dag wou ik dat ding niet afgeven en hij heeft toen een mes tegen mijn keel aangehouden en een mes tegen mijn buik en zou me neersteken als ik dat ding niet af zou geven. En als laatst dat mijn broertje mijn vader 2 jaar geleden heeft neergestoken. Mijn vader heeft het overleefd omdat de buurvrouw te laat was met weggaan naar het werk. Hij is daar strompelend voor de deur gevallen en mijn broertje is naar mn oma gegaan alsof er niks aan de hand was. Hij heeft het goed gepland en er was te weinig bewijs en geen getuigen dus mijn broertje is vrijuit gegaan. Verder zijn er nog tig van dit soort incidenten gebeurd in de afgelopen jaren maar deze 3 staan me het meest bij en heb ik als heftigst ervaren.
The Conjuring is met geesten toch? Ik heb wel ooit wat dingen gezien, maar niks naars of engs. Maar op het overlijden van mijn opa en oma na is het aftakelen van mijn vader (het was ooit zo'n sterke man) momenteel het naarste wat ik mee maak.
Ik ken de conjuring niet, maar na het verhaal van Melaniie kan ik me niks akeligs meer herinneren... Pff!
Wat heftig Melanie. Het heftigste wat ik heb meegemaakt is dat mijn dochter als kleine baby, stopte met ademen en er een ambulance moest komen. Die minuten leken wel uren te duren. Die enge films durf ik trouwens echt niet te kijken, doodeng.
Dankjulliewel meiden. Tis inderdaad erg heftig en het erge is dat ik erover kan praten alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Wat het dus absoluut níet is en wat ik heel goed weet, maar dit soort dingen spelen al sinds mijn geboorte en nu nog steeds. Ik weet niet beter.
Best veel maar het meest recent was een paar maanden geleden. Ik was onderweg naar mijn vader die buiten de stad woont, ik had mijn oudste dochter mee. Telefoontje van mijn vader dat oma niet bereikbaar was, oom en tante stonden voor de deur alles was potdicht. Ik ben daar heen gereden (andere kant van de stad) oudste bij de buurvrouw van oma gebracht en naar binnen gegaan. Ik had verwacht dat oma dood in haar bed zou liggen. Ze was niet beneden, ik naar boven, als je boven komt is recht voor je de badkamer, links 2 slaapkamers en rechts 2 slaapkamers. Ze lag niet in bed, de deur stond open maar het licht branden in de badkamer, ik wist dat de meeste ouderen op het toilet overlijden, ik liep naar de deur van de badkamer en weet nog heel goed dat ik alleen maar kon denken, ik wil die deur niet openen maar ik moet! Ik wil die deur niet openen maar ik moet! Toen mijn hand bijna bij de klink was hoorde in een heel raar geluid achter mij een soort gebrom. Van schrik draai ik mij om, ligt mijn oma daar op de grond in coma, ze maakte een verschrikkelijk raar geluid een ademde heel onregelmatig. Ze lag net om het hoekje achter de deur naar zolder, o wat schrok ik! Er schoot van alles door mij heen, ze lag om de grond, broek op d'r enkels, urine was al ingedroogd op de vloer, ik zag direct dat ze daar al langer dan een paar uur lag! 112 gebeld, ik kreeg ondertussen geen enkele reactie van oma. Ik hoorde de ambulance maar die reed het huis voorbij, ik snel naar buiten gerent en staan gillen dat ze hier moesten zijn, had ik het verkeerde huis nr door gegeven, oma woont al 40 jaar op het zelfde adres, ik weet hier ik er moet komen, straat naam weet ik maar verder niet! Ik kan nu nog een heel lang verhaal typen maar het komt er kort samen gevat op neer dat. Oma een mislukte zelfmoord poging heeft gedaan, 140 pillen heeft ze geslikt! En wat ik het ergste vind is dat ze blijft ontkennen, ze zegt dat ze in de war was en dat ze een paar keer extra naar beneden is gegaan om een inslaap tablet te pakken. Het feit is dat ze. Pillen heeft gespaard (niet de juiste pillen voor een zelfmoord maar dat wist zij niet) De lege pil strips heeft verstopt Er een afscheids briefje voor mijn vader lag. Ze heeft 2 nachten in coma op de grond gelegen, het is een wonder dat ze het overleeft heeft, ondanks dat de pillen niet dodelijk waren. Ze is een heel klein vrouwtje en haar lichaam was al verzwakt door ouder dom.
Dat hebt ik net zo! Over alles kan ik heel normaal praten maar dat is bij mij het verwerken. Met hoe meer mensen ik er over praat hoe makkelijker het word en inmiddels is het idd voor mij de normaalste zaak van de wereld.
Twee van onze drie kinderen voor onze ogen herhaaldelijk bijna dood zien gaan. Artsen spreken van een medisch wonder dat wij ze gezond en wel bij ons mogen hebben. Maar op dat moment dat je er naast zit weet je de afloop niet.
Een hoop meegemaakt met onze dochter. Verschillende operaties waarvan je niet weet of ze nog levend de ok uit komt. Thuis een x 112 moeten bellen voor haar omdat ze te blauw was. Vaak zh gebeld "we komen er nu aan want het gaat niet goed" . Maar het ergste dat ze in mijn armen overleed.
Jemig wat een heftige verhalen hier... Akeligste wat ik heb meegemaakt is dat na de geboorte van onze oudste bleek dat er iets niet goed was met haar. Het duurde 3 maanden voordat ze eindelijk mee naar huis mocht, met hartbewaking en sondevoeding. Ze is inmiddels bijna 4 en we weten nog steeds de diagnose niet. Haar zusje van 7 maanden is haar motorisch ver voorbij, het is niet makkelijk.
Toen ik net in groep 6 zat ( dus 8 of net 9 jaar) ging ik een vriendje ophalen om buiten te spelen. Toen ik er bijna was werd ik tegen gehouden. Onder bedreiging van een mes en dreigwoorden ben ik mee genomen naar een veldje en hoog gras. Hier ben ik misbruikt/verkracht en weet nog dat ik daarna naar huis ben gelopen. Verslagen en bang. Tot ruim mijn 18e heb ik dit verborgen gehouden maar als puber en toen ik vriendje kreeg begon het te malen. Nu onze dochter ook richting groep 6 gaat komt alles weer boven ;(
Tranende rollen over mijn wangen door jullie verhalen. Komt tevens veel boosheid bij kijken. Ook de gevallen die kinderen betreffen. Hoe de f*ck halen mensen het in hun hoofd om dit met kinderen te doen? Hier het ergste.. Ik weet niet. Dat mijn vader op mijn 20e, nu 4 jaar geleden, plotseling is overleden. Toen ik een jaar of 3 was, logeerde ik bij mijn opa en oma op de camping. Mijn verstandelijk beperkte oom ook. Ik moest naast hem slapen wegens ruimtegebrek. Ik moest 's nachts heel hard huilen en wilde naar huis. Mijn oma vertelde dat ik heel hard 'nee, nee!' riep. Uiteindelijk naast haar in slaap gevallen. De volgende dag zei ik tegen mijn moeder dat ik daar nooit meer wilde slapen. Ik durfde ook niet meer naar mijn opa en oma toe. Toen we niet lang daarna bij ze op bezoek waren, zei mijn oom dat we een geheimpje hadden samen en dat bleef hij steeds zeggen. Later is hij eens op mijn nicht van toen 10 jaar gaan liggen en heeft seksuele bewegingen gemaakt. Wat er destijds precies met mij gebeurd is, zal niemand ooit weten. Maar heb er nu nog last van, in de zin van dat ik in paniek raak als mijn vriend zijn benen om mij heen klemt, iemand zijn/haar handen om mijn ogen, mond of nek doet en ook als iemand niet meteen stopt als ik dat zeg, ga ik over de rooie..
Wat een verschrikkelijke verhalen.. Ik word er helemaal naar van... Soe, dikke knuffel lieverd 💜 wat vreselijk voor je Hier is het verschrikkelijkste moment dat onze dochter geboren werd, geen geluid maakte en gelijk meegenomen werd door de kinderarts en haar team. Niemand kon mij vertellen of ze leefde. Het moment dat ze eindelijk geluid maakte, dat leek een eeuwigheid te duren, zal ik nooit vergeten. Ze was er helaas heel slecht aan toe toen.
Jeetje wat een heftige verhalen zeg. Zit met een brok in mijn keel te lezen ....Kan zelf "gelukkig" niets toevoegen.