Poeh wat een verhalen allemaal. Dikke knuffel voor iedereen! Het akeligste wat ik heb meegemaakt zijn toch mijn paniekaanvallen van een tijdje terug. Ik kon me helemaal voorstellen dat iemand zichzelf iets aan kan doen en zo het leven uit stappen. De oorzaak is waarschijnlijk een hoop weggestopt verdriet waar ik niet verder over uit wil wijken.
Het ergste wat ik heb mee gemaakt is....dat me pa altijd me ma sloeg vervolgens ervndoor ging met de buurvrouw terwijl me ma zwanger was. Hierdoor is me moeder deppresief geworden en een alcholist geweest waardoor ze me broertje niet kon verzorgen ik ben 9 jaar ouder dan hem dus heb ik het altijd gedaan. Kortom geen fijne jeugd gehad ik heb wel nog meer mee gemaakt maar wil het hier niet kwijt om privacy. .wil de dames die erge dingen hebben mee gemaakt veel geluk wensen!
Het naarste is dat ik een miskraam kreeg.. Een week later te horen kreeg dat mijn man kanker had.. 7 maanden later kon ik hem cremeren... 2 weken later mijn oma op de intensive care en mijn moeder kreeg te horen dat ze MS heeft.. En dat allemaal in een korte periode.
Ik heb niet meer alles gelezen.. Wat een heftige verhalen. Digi knuffel voor iedereen. Bij mij met stip op 1. Het overlijden van ons zoontje na 12 dagen (ziekenhuisbacterie) Op een gedeelde 2de plaats het overlijden van mijn vriendin op 23 jarige leeftijd. en het ziek worden van mijn vader Zo heb ik er nog wel een paar maar deze staan bovenaan het lijstje
Mijn moeder dood gevonden terwijl mijn 2 kinderen eromheen speelden, dat gevoel toen ik haar aanraakte en doorhad dat ze echt was overleden terwijl ik haar 15 minuten daarvoor nog had gesproken vergeet ik nooit meer.
naarste is het moment dat ik op een gesloten afdeling werd opgenomen terwijl ik vlak er voor nog zelf op zo'n afdeling stage had gelopen. Dat was zo'n dieptepunt. En recent dat mijn vader heel plotseling is overleden en we helemaal geen afscheid meer hebben kunnen nemen.
Wat een gruwelijke verhalen lees ik hier...echt onmenselijk wat sommigen hebben meegemaakt! Hele dikke knuffel voor wie het nodig heeft!! Dan heb ik toch een heel rustig kabbelend leventje, gelukkig maar... Toch heb ik ook iets meegemaakt wat een enorme impact heeft gehad (en nog steeds wel heeft op sommige momenten) Een goede vriendin van me heeft totaal onverwacht zelfmoord gepleegd. We wisten wel dat het niet goed met haar ging maar dit had niemand verwacht. Na haar dood heb ik zeker een maand lang als een zombie rondgelopen, alles en iedereen kon me gestolen worden en het liefst wilde ik alleen maar huilen, elke dag weer. Mijn werk en mijn vriend hebben me er doorheen gesleept, zij boden me de broodnodige afleiding en zorgden dat ik de dag doorkwam. Het is nu ruim 6 jaar geleden maar het moment dat ik hoorde dat ze was overleden herinner ik me nog precies.
Diyaa, wat ongelovelijk.... Wat een afschuwelijke mensen die dit jouw hebben aan gedaan. Ik wordt zo boos van dit soort dingen....... Dit soort mensen hebben geen recht op kinderen, laat staan op een leven.... Verder voor alle anderen: niet te beseffen met welke problemen jullie allemaal kampen of gekampt hebben... Sterkte allemaal!
Je had ook topic geopent toen over het overlijden van je vader toch? Idd nog heel recent! Hoe gaat het nu met je?