Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom de meeste mensen voor een tweede naam kiezen? En gebruiken jullie de tweede naam ook? Mijn zoontje heeft ook twee namen. Vind het leuker staan, al hoewel we niet bewust op zoek waren naar twee namen. Zijn eerste naam stond al heel lang op mijn lijstje. Later toen we de keuze al hadden gemaakt voor deze naam, kwamen we erachter dat het ook nog samentrekking is van mijn naam en mijn man. Helemaal leuk dus . Zijn tweede naam hoorde ik toevallig een keer op tv en vond het gelijk een leuke stoere jongensnaam en kwam nog niet veel voor hier. Beide namen wordt veelvuldig gebruikt. Eerste vooral in de familie en vrienden en tweede voor de opvang en later dus ook op school. Ben blij dat ik die keuze heb gemaakt, want zijn eerste naam wordt, buiten de eigen sociale kring, heel vaak verkeerd uitgesproken, wat ik niet had verwacht. Heel irritant om het steeds te moeten corrigeren Een vriendin heeft haar zoon ook een tweede naam gegeven, maar die gebruikt ze niet, omdat ze hem niet in verwarring wil brengen. Dat is natuurlijk haar goed recht. Vandaar dus deze topic en ben ik benieuwd waarom mensen voor een tweede naam gaan als die toch niet gebruikt wordt. O en bij mijn zoontje gaat het heel goed hoor, luistert naar beide namen en heb niet het idee dat hij het verwarrend vind.
Nee, hier heel bewust niet meerdere namen. Mijn man heeft dit wel, maar het wordt zo zelden gebruikt (behalve als extra letter op post etc.), maar echt gebruiken doe je vrijwel nooit. Daarom vonden we het niets toevoegen. Ik ken ook eigenlijk niemand die de 2e naam actief gebruikt (naast dus documenten en officiële papier).
Hier hebben we wel expres 2 namen, vanwege vernoemen en vanwege de awkward combinatie van voorletter en eerste letter achternaam. De eerste naam waren we al gauw verzot op, dus die wilden we niet meer veranderen.
Hier ook bewust 1 naam. Dacht altijd dat ik m'n kinderen 2 namen wilde geven, maar zag toch het nut er niet van in. Vernoemen vind ik momenteel niks en de tweede naam gebruik je dan nooit. Mijn man heeft 2 namen die zijn familie ook altijd in een adem uitspreekt (heel lelijk) en toen hij volwassen werd gebruikte hij alleen nog zijn eerste naam bij voorstellen (al blijven m'n schoonouders hem bij twee namen noemen, wat hij heel irri vindt) Vind het overigens wel apart dat jullie op verschillende plekken verschillende namen gebruiken. Hebben jullie daar een reden voor? Ik zou dat veel te verwarrend vinden, is het niet voor het kind, danwel voor mijzelf of omgeving.
Wij hebben trouwens wel vernoemd, maar niet direct (Elisabeth - E..lize). Deden dit liever zo ipv complete namen over te nemen die nauwelijks gebruikt worden. En een eigen bedachte 2e naam zonder vernoemen vind ik stiekem altijd wat gek: alsof iemand niet kon kiezen, dus ze maar allebei geven. Zeker als je ze door elkaar gebruikt zou ik dat denken.
Wij hebben ook voor een tweede naam gekozen. We gebruiken hem niet actief. Ze heet Sara Joan, Joan op z'n Engels uitgesproken, dus niet Jo-an. Het een vernoeming naar mijn moeder, schoonmoeder en mijn vader (Joke, Anneke en Jan)
Ik vind een tweede naam wel leuk om te geven. Het heeft iets bijzonders. Zelf heb ik er ook een (vernoeming) die praktisch nooit wordt gebruikt, maar vind het toch leuk om te hebben. Het is iets gevoelsmatigs.. Misschien op school wanneer een ander kind dezelfde naam heeft kunnen ze bij mijn kind iig de tweede naam gebruiken ipv eerste letter van achternaam, want dat vind ik zo stom! Zo'n kind leert dan dat hij/zij bijv Renee H heet... Ik weer nog niet hoe vaak ik mijn kind met zijn tweede naam zal aanspreken.. Dat zie ik nog wel =) (ben pas 14 weken zwanger =p)
Wij hebben twee namen, omdat het natuurlijk zo kan zijn dat mijn kind zijn naam toch niet leuk vindt en dan zou hij de andere naam nog kunnen gebruiken . En het klinkt gewoon mooi; catchy. Zijn eerste naam is zijn roepnaam, maar we gebruiken de tweede naam ook wel eens. Ligt aan de situatie
We gebruiken tweede naam niet, maar we vonden het wel mooi om twee namen te geven. Wij hebben dan wel naam met mooie betekenis gegeven.
Mijn zoon heeft 2 namen, onze dochter 1. Mijn zoon heet voluit Ahmet Semih Achternaam, maar de roepnaam is Semih. Mijn man wou hem heel graag Ahmet noemen maar ik vind dat niet zo mooi dus hebben we een compromis gesloten. Maar in de praktijk gebruiken we alleen zijn roepnaam Semih dus in principe hadden we Ahmet wel weg kunnen laten. Mijn dochtertje heeft wel gewoon 1 naam omdat we het daar allebei over eens waren zij heet Elif. Wij hebben verder niks met vernoemingen. Ik zie daar de toevoeging niet van en daarbij wil ik dat mijn kinderen gewoon individuele namen hebben.
Dat vraag ik me soms ook af, TS. Wij hebben dan ook bewust voor één naam gekozen. Mijn zus en ik hebben beide een tweede naam die écht alleen dienst doet in ons paspoort en verder niets. Het is ook geen doopnaam want we zijn niet christelijk opgevoed. En dan is mijn tweede naam ook nog eens een naam die in bepaalde landen een echte mannennaam is dus ik heb er absoluut niets mee haha.
3 redenen: 1: Ik heb er zelf twee dus wilde dit ook graag voor haar. Mijn broers hebben 1 naam. 2: De naam is samengevoegd van haar oma's. Wel bestaande naam. 3: Het heeft naar nu blijkt zo'n toepasselijke betekenis. En ja ik gebruik het als ik haar streng toespreek. Verder inderdaad alleen op officiele documenten. Maar hopelijk is ze er later net zo trots op als ik ben op mijn tweede naam.
Hoi Zonnetje, de voornaamste reden had ik al genoemd in mijn eerste post. Zijn eerste naam wordt heel vaak verkeerd uitgesproken door mensen buiten onze eigen kring. En vooral door Hollanders wordt het verkeerd uitgesproken. Ik vind het echt een lelijke uitspraak en superirritant om het steeds te corrigeren. Heeft hij dat probleem iig niet als we hem op school met zijn tweede naam inschrijven. En op deze manier wordt de tweede naam toch ook gebruikt. Ik ken trouwens wel meer mensen die hun tweede naam ook zo gebruiken, dus heel vreemd vind ik het niet. Als je het van begin beide namen gebruikt, zal het niet verwarrend zijn voor het kind. En wij hebben er ook geen last van. Wel als je het pas jaren later dat opeens gaat doen, ja dan is het verwarrend. Overigens waren we niet bewust opzoek naar twee namen. Het is dat ik het toevallig tegen kwam en vond het een te leuke naam. Maar de eerste stond alvast, dus vandaar twee.
Ik wilde mijn zoontje heel graag vernoemen naar mijn vader, maar als eerste naam vond ik hem niet leuk genoeg. Hierdoor heb ik mijn vader zijn naam als tweede naam gegeven. Ik gebruik hem nooit, misschien later als ik boos op hem ben .
Ik vind een tweede naam het net wat meer "eigen" maken. Mijn zoontje gaat Wolf heten. Er zijn veel meer volwassenen en kinderen in Nederland die zo heten. Maar de combinatie met zijn tweede naam (blijft nog even geheim) is echt iets van enkel hem. Daarnaast is het ook handig als hij later besluit dat hij Wolf geen mooie naam vindt. Dan heeft hij nog een tweede naam achter de hand en van die tweede naam kunnen ook nog zeker twee andere roepnamen gemaakt worden. Dus genoeg keuze. In mijn geval is de tweede naam ook een vernoeming. Voor een eventueel toekomstig tweede kindje zal dat niet zo zijn, maar hij is de stamhouder dus ik vond een vernoeming naar die kant van de familie wel mooi.
Naar goed katholiek gebruik hebben wij hier allemaal 4 voornamen, allemaal vernoemingen om familieleden te eren.
Onze meiden hebben allemaal 2 namen. In onze families is het gebruikelijk om met 2e en evt 3e naam te vernoemen naar familieleden. Zo heet onze oudste met 2e naam Lou naar mijn zus Marlou, de middelste Julie naar de broer van mijn man Julien en de jongste Noa naar de andere broer van mijn man Arnaud (Arno). Maar we gebruiken wel echt alleen de eerste naam als roepnaam. Dus hier wordt de 2e naam ook alleen gebruikt op officiele documenten.
Hier de meiden ieder 3 en ons jongetje 2 voornamen. Allemaal vernoemingen. Ik vind het wel mooi; inderdaad net iets meer 'eigen' en tegelijkertijd geven de vernoemingen ook de band met de vorige generaties aan. En ik moet er altijd aan denken hoe ze allemaal zullen worden opgenoemd als ze ooit gaan trouwen.
Hier zijn de tweede namen vernoemingen en we wilden Perse een tweede naam omdat de eerste naam wat bijzonder is. Mochten ze die later om wat voor reden niet willen gebruiken kunnen zij voor hun tweede naam kiezen.
Ik lees wel vaker van dat ze dan later zelf de keus hebben welke ze willen gebruiken. Maar zal dat ook echt gebeuren? Dat ze uiteindelijk kiezen voor de andere naam dat je al jaren gewend bent? Ik heb zelf ook een tweede naam. En vind die persoonlijk ook leuker dan mijn eerste naam, maar ik gebruik 'm niet. Mijn ouders hebben altijd en overal mijn eerste naam gebruikt en dat is wat ik gewend ben, dus dan om opeens mijn tweede naam te gebruiken zou ik dan wel weer verwarrend vinden. Mijn zoontje is beide namen nu al gewend, dus als hij later zou zeggen ik wil alleen R.. genoemd worden, of alleen J..., dan is dat minder raar en verwarrend voor hemzelf en de omgeving, denk ik