Hallo iedereen, Ik ben nieuw op het forum en hoop hier wat tips/ inzichten te krijgen. Sinds enkele jaren pas ik wekelijks op de zoon van mijn nicht. Een leuk kind en we hebben veel lol samen, er is echter 1 probleem; hij is vreselijk agressief. In het begin was dat vooral uit frustratie (als hij zijn zin niet kreeg) maar de laatste tijd (sinds hij 3 geworden is) kan het ook zomaar uit het niks komen. Het is nu zelfs zo erg dat ik oprecht bang voor hem ben. Het is de laatste maanden niet meer voorgekomen dat ik zonder blauwe plekken thuiskwam. Knijpen, bijten, slaan. Op momenten dat er echt niks aan de hand is. Paar voorbeelden; Toen we met zijn auto's aan het spelen waren haalde hij ineens uit het niks uit met 1 van zijn auto's vol op mijn voorhoofd. Ik zag het totaal niet aankomen. Gevolg; bult en blauwe plek op mijn voorhoofd. Tijdens het eten haalde hij uit het niks uit naar zijn zusje dat naast hem zat, die kreeg echt een harde klap in haar gezicht. Meisje overstuur natuurlijk en hij moest er vooral om lachen. Tijdens het televisie kijken heeft hij me zo hard in mijn arm gebeten dat ik ook daar een blauwe plek heb. Dit soort dingen gebeuren m.i. echt uit het niks. Hij lijkt het ook leuk te vinden, moet er vooral om lachen. Natuurlijk corrigeer ik hem maar ik ben 'slechts' de oppas en niet zijn moeder. Volgens zijn moeder is dit compleet normaal peutergedrag maar de laatste keer dat ik opgepast heb zat ik echt in tranen in mijn auto. Ik ben bang geworden voor hem. Zijn kracht is groter geworden en natuurlijk zijn het geen rampzalige 'wonden' die ik oploop maar die bult op mijn hoofd was voor mij echt de druppel. Waar ik vooral benieuwd naar ben; is dit normaal? Of stel ik me aan (ik ben per slot van rekening geen moeder dus heb hier ook weinig verstand van) De lol van het oppassen is er voor mij echt een beetje af en dat vind ik erg verdrietig...
Als mijn kinderen dat zouden doen zou ik dat niet 'normaal' vinden...Ze hebben allemaal wel eens een periode,maar hier hebben zo nooit maar dan ook nooit gebeten,geslagen etc en dat sta ik ook niet toe,mijn dochtertje van 1,5 wil het soms wel eens doen als ze haar zin niet krijgt,maar dan zet ik haar in de hoek en is ze zelf ook verdrietig en is het ook over. Ik zou je angsten en verdriet uitspreken tegen de moeder van die kindjes en wens je veel sterkte en succes!
Hier tolereer ik dat gedrag ook absoluut niet. Zou ook tegen je zus zeggen dat als zij er niet serieus mee aan de slag gaat je stopt met oppassen.
Dankjewel voor je reactie Maris. Ik heb het wel besproken met de moeder, maar zij blijft erbij dat het heel normaal peutergedrag is. En speelt vervolgens de 'jij bent geen moeder dus hebt er verder geen verstand van' kaart en tja, dan ben ik snel uitgepraat. Vandaar dat ik benieuwd ben naar ervaringen van andere moeders. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat dit 'normaal' is!
Naar mijn idee is dit zeker niet normaal! Als ze in de 14maandensprong zitten misschien wat 2 weken duurt (wat je dan ook aanleert dat dit niet mag) maar zeker niet op 3 jarige leeftijd! Als het niet gecorrigeerd word door de ouders dan is het in zijn leventje wel normaal en daar zal hij veel problemen mee krijgen op school, geen vriendjes,.. ik vind dit wel zorgerlijk en zielig voor het mannetje Voor mij zal het simpel zijn. Of de moeder doet er iets mee of jij past niet meer op. Maar dan zit je met het zusje he, is zij ook de dupe
Volgens mij is het niet abnormaal, maar als dl zoiets doet dan zijn we dus akuut klaar met spelen/eten/voorlezen. Dat werkt wel, moet haar wel soms herrineren. (dl doet het overigens alleen bij ons, tegen de rest vd wereld is ze heel lief)
Zolang moeder geen verantwoordelijkheid neemt, los van of het normaal is of niet want acceptabel is het sowieso niet, zou ik het oppassen laten voor wat het is..
is idd geen normaal gedrag. het kan wel eens voorkomen en ja dat is normaal maar dat je er blauwe plekken ed van over houdt is echt niet normaal. en idd met je zus praten dat je op deze manier niet meer wil oppassen. ik roep maar wat hoor maar vaak kopieren kinderen gedrag van de ouders.. misschien is er thuis meer aan de hand dan dat jij weet? daar zou ik mezelf iig wel zorgen om maken
Fijn te lezen dat ik niet alleen sta in mijn mening dat dit niet normaal is. Maandag moet ik weer oppassen, ik ga dan in ieder geval een serieus gesprek aan met de moeder dat het voor mij op deze manier niet meer leuk is. Misschien kwam het de vorige keer niet helemaal goed over bij haar. Ik hoop in ieder geval dat zij ook kan inzien dat het op deze manier niet goed gaat. Ook met oog op zijn zusje inderdaad.
Ik vind wel dat je er op een andere manier naar moet kijken, als oppas. 'Niet normaal' klinkt erg negatief. Het is een klein peutertje, die nog moet leren met zijn emoties om te gaan. Hij heeft ook recht op zn eigen emoties. Het is aan de ouders/verzorgers (en oppassers dus) om dit goed bij te sturen! Suggesties dat hij dit van zn ouders afkijkt zijn echt belachelijk. Alle peuters delen wel eens een mep uit. Zelfs dat lieve meisje van mij. (en wij zijn zelf super zachtaardig)
Ik dacht dat vroeger ook maar zoontje heeft ook weleems geslagen terwijl wij hem zelfs nog nooit een tik met onze kleine teen hebben gegeven Is nu wel afgeleerd, hij deed het meestal ook niet uit boosheid maar gewoon zomaar. Heeft 2 maanden geduurd. Wel niet dagelijks hè. Af en toe
Oh ik zeg ook echt niet dat dat komt omdat de ouders zelf slaan, maar er zijn echt wel kinderen die hun ouders nooit slaan hoor, ik heb dat zelf als kind ook nooit gedaan.
Mijn zoontje begon rond de 14-15mnd opeens andere kindjes te slaan. Mn kleinere kindjes. Hij is erg groot en sterk voor zijn leeftijd. Ik accepteer dat niet, hoe jong hij ook was, slaan betekent einde spelen en direct de box in (zonder speelgoed). Zo kon hij mij wel zien, maar kon hij niet meedoen en kreeg hij even geen aandacht. Nu is hij 18md en ik heb het hem al weken niet meer zien doen. Vriendin van me heeft ook een agressief kind. Hij is nu 3 en nu is het grotendeels over. Maar rond de 18-24 maanden sloeg, schopte en kneep hij voortdurend. Zelfs mijn toen pasgeboren zoontje kreeg op een haar na een dreun van hem. Ik denk, corrigeer me als ik ernaast zit, dat je agressief gedrag van kleins af aan niet moet toelaten. Als een kind al ruim 3 is dan wordt het steeds moeilijker af te leren. Maar dat is voor je nicht ook achteraf praten natuurlijk
https://www.youtube.com/watch?v=7d4gmdl3zNQ dit filmpje is dan dus ook belachelijk. ik zeg ook niet dat het kind het van zijn ouders heeft ik zeg alleen dat er thuis misschien meer speelt dan dat ts weet. kinderen kopieren nou eenmaal het al dan niet negatieve gedrag van hun ouders
Ik vind het niet normaal. Ik heb 3 kinderen waarvan de jongste 3 jaar is. Een aantal maanden geleden had ze weleens zo'n periode van slaan maar dat heb ik direct gecorrigeerd. Maar ik vind bijten en met harde voorwerpen slaan gewoon angstig en ik vraag me dan ook serieus af waar dit gedrag vandaan komt. Hoe is zijn zusje? Jonger of ouder? Is er een vaderfiguur?