Dag allemaal, Ik wil even mijn verhaal kwijt. Ons meisje is inmiddels 2,5 jaar en het is Echt een schat van een meid. Ze is altijd vrolijk en Heeft een goed humeur. Ook op de speelzaal is iedereen Dol op haar. Maar.... De nachten zijn drama Inslapen gaat altijd goed, tanden poetsen knuffelen en naar bed. Ze heeft een eigen kamertje en een peuterbedje. Meestal slaapt ze meteen en soms zingt ze zichzelf in slaap. Tegen 22.00 uur begint ze te huilen, dat wordt daarna krijsen en gillen. Ze wil dan hoe dan ook uit bed en bij ons in bed. We hebben echt van alles geprobeert Maar niks helpt. Uiteindelijk geven we meestal ( ik weet het) toe. De keren dat ze sinds de geboorte echt heeft doorgeslapen kan je denk ik wel op 1 hand tellen. Wie o wie kent dit of herkent dit en kan me vertellen hoe wij weer een normale nachtrust kunnen krijgen want het breekt ons op Laten huilen, krijsen? Of is er toch nog een andere manier? Alvast bedankt!
Ja meestal slaapt ze nog wel 1,5- 2 uur in de middag. Alleen als ze 2 x smiddags naar de speelzaal gaat dan slaapt ze niet. Maar ookal slaapt ze de hele dag niet dan wordt ze toch nog wakker.
Heftig. Sterkte meid! Ons zoontje slaapt pas sinds 2 maanden Door. Hij is nu bijna 2.5 alleen nu slaapt dochter weer vaak bij ons in bed. Is een pittige tijd.... waar geen eind aan lijkt te komen. Heb geen tips voor je helaas. Zoontje sliep gewoon ineens Door.
zelf (gelukkig) geen ervaring mee maar ik heb wel eens van een ander gehoord hoe zij het patroon doorbroken heeft. want op een gegeven moment wordt het wel een gewoonte zeg maar. ze wist wel zeker dat er verder niks met het kind aan de hand was. elke 10 minuten ging ze heen en aai over de bol en zeggen dat het kindje slapen moest net zolang tot kindje sliep. ook weggelopen als het kindje nog huilde. 10 minuten later weer aai over de bol en zeggen dat het moet slapen enz enz.. heeft ze even vol moeten houden maar zo heeft ze het patroon wel doorbroken
Lastig hoor! Kijk eens naar Super Nanny (Jo Frost) die heeft daar geloof ik altijd een bepaalde techniek voor. Succes!!!
Ik word zelf eigenlijk nooit voor de lol wakker, dus ik ga er ook vanuit dat mijn zoon dat niet doet om mij te pesten. Het lijkt me vreselijk om steeds vanzelf wakker te worden uit een diepe slaap. Komt het bij jullie ook voor in fases? Is het altijd zo geweest of is het erger geworden toen het peuterbedje kwam? Het kan ook zijn dat ze juist geborgenheid zoekt. Je kindje is nog erg jong en de wereld rondom haar is groot. Veel indrukken moeten verwerken kunnen niet alle kindjes zonder nabijheid. En ik vind het juist heel fijn dat mijn zoon dan een beroep op mij doet. Je moet je dus afvragen of je dit wel koste wat het kost wilt afleren. Mijn ervaring is dat als ik doe wat werkt, die fases ook vanzelf overvliegen. Zonder doorbreken of 10 minutenschema's. Een kind bij je in bed is niet ideaal, omdat je het niet altijd gewend bent. Toch heeft mijn slaap meer kwaliteit met zoonlief naast me dan 16 keer wakker worden van gehuil en uit mijn bed moeten. Daar kies ik dan ook voor, als het moment daar is. En ja, dat gaat gewoon weer over. En dan word ik s ochtends weer wakker van een kletsende lieverd die me roept vanuit zijn kamer. Volg je hart!
Hier nu ook een fase en ik geef niet toe. Want mijn vriend heeft dat gedaan en nu is het al bij het naar bed gaan dat ze in ons bed wil. Afgelopen nacht 45 min bezig geweest en op een gegeven moment toch korte metten met haar gemaakt; gezegd dat het nu afgelopen was en dat ik haar niet meer wilde horen. Ze was echt aan het schreeuwen en we hadden plassen, poepen en water drinken al gedaan. Ze is gaan slapen en zei vanmorgen tegen mijn vriend dat mama boos was.
Vorig jaar een soort gelijk iets gehad en toegegeven maar ze was toen 1,5 nu kunnen we goed praten. Dat resulteerde in ruim 10 weken drama en bij ons in bed eindigen. Het voelt niet aan alsof ze angst heeft.
Bij ons zijn het steeds periodes. Een paar weken goed en dan weer een paar maanden een stuk minder. Ze komt ook vaak snachts Bin ons liggen. De laatste tijd is ze ontzettend aan het dromen. Dan hoor ik haar schreeuwen. Schijnt bij deze leeftijd te horen.
Echt heel mooi en goed omschreven. Hier zijn de nachten ook drama sinds 5 maanden. Wij waren ook gebroken. Ook nog net een pasgeboren baby erbij. Ook vanalles geprobeerd, Maar niets hielp. Sinds we het "geaccepteerd" hebben gaat het een stuk beter. Zoonlief heeft een groot bed dus ik Kruip gewoon bij hem. We slapen nu zoveel beter. En we kunnen weer alles aan. Het gaat Vanzelf een keer over.
Vooral frustrerend dat het slechts een paar weken goed gaat en dan weer maanden niet. Hier bijna 3,5, maar momenteel zijn de nachten wat ze wel doorslaapt per maand op een hand te tellen. TS sterkte ermee. Hoop dat je de gouden tip vindt.
Wat samarinde zegt! Hier ook al ruim 3 jaar veel gebroken nachten, nog steeds... Heel slopend maar ik heb het geaccepteerd. Ik vind het ook zielig als ze zich snachts alleen of bang voelt, een knuffel van mama kan dan zoveel doen. Ooit ga ik dat nog missen haha
Ook niet als je het dutje een paar dagen na elkaar schrapt? Dat ze eraan gewoon wordt? Ik zeg dit omdat ik twee uur slapen best veel vind, zeker voor een kind dat 's nachts niet goed slaapt. Mijn dochter sliep op die leeftijd helemaal niet meer. Mede omdat ze, toen ze nog wel een dutje deed, exact hetzelfde gedrag vertoonde. Toen we het dutje schrapten, bleef ze nog een dag of twee aanmodderen, maar toen sliep ze plots weer veel beter.
Mijn zoontje slaapt soms een nacht door maar meestal niet. Dan komt hij gewoon een keer gedurende de nacht bij ons in bed liggen en slapen we fijn samen door. Ik heb daar geen enkel probleem mee. Ik vind het erg belangrijk dat hij zich 's nachts veilig voelt en als hij ons daar nog even bij nodig heeft dan mag dat. Er komt vast een moment dat ik dat warme lichaampje niet meer tegen me aan voel kruipen, denk dat ik het nog ga missen ook
Huilend wakker worden doet een kind niet voor zijn lol lijkt mij, die slaapt namelijk veel liever lekker rustig door zonder overstuur wakker te worden. Wakker worden is normaal, maar meestal slapen kindjes dan zelf weer door. Hoor je het zodra je kindje wakker wordt? Zou je direct, zodra ze wakker wordt, kunnen troosten? Dus voor ze gaat huilen, bij haar zitten en sussen en aaien "ga maar weer slapen" Ik snap niet hoe mensen kunnen beredeneren "Mijn kind werd huilend wakker maar er was niets dus we hebben haar laten krijsen" want het feit dat ze huilt, geeft aan dat er wel iets is. Bang? Nachtmerrie? Bang in het donker? Verlatings angst? Allemaal reeele angsten! Ik heb een 3.5 jarige die niet doorslaapt. Althans. Hij wordt tussen 22-1uur altijd wel wakker, hij heeft 5 nachten doorgeslapen sinds zijn geboorte, misschien 6. 2 weken geleden nog een keer dat hij tot 6.30 sliep. Maar verder wordt hij altijd wakker, nu loopt hij naar onze kamer en kruipt in het camping bedje wat daar staat en slaapt verder, soms kruipt hij tussenin. In de verdere nacht word hij nog een paar keer wakker, maar hij huilt niet dus de nachten zijn best redelijk, op die vele onrustige na. Hij sliep altijd tussenin maar mn man kreeg er last van dus heb ik hem een alternatief gesteld. eigen bed of campingbedje, niet tussen in. Toen sliep hij dus 1 nacht door, maar daarna toch elke nacht weer bij ons. Ik zou hem in principe om 22u de eerste keer als ik zelf nog wakker ben, terug in slaap kunnen krijgen in zijn eigen bed, maar gedurende de nacht komt hij er dan toch nog uit. Maar hij huilt niet dus dan vind ik het acceptabel, een huilend kind zou ik toch graag willen achterhalen wat er aan de hand is en niet aannemen dat 'het uitprobeert en er niets aan de hand is' want als ze huilend wakker wordt, is er wel wat aan de hand... Kinderen zijn geen monsters die 's nachts huilend wakker worden om de ouders te pesten. ( En dit bedoel ik niet op TS maar op de vele mensen, hier maar ook in de echte wereld die altijd beweren dat kinderen uitproberen en daarom huilend wakker worden etc )
Mijn dochter wordt standaard huilend wakker. Al sinds ze geboren is. Goed of slecht geslapen, gezond of ziek. Ze wordt huilend wakker, en 2 minuten later is ze vrolijk aan het giechelen.
Hier al mijn kids tot 3 a 4 jaar bij mij geslapen toen wouden ze in eigen bed nou prima jongste is 8 maanden slaapt ook naast me
Niet meer. Vroeger wel, maar dat hebben we rond een jaar afgeleerd door slaaptraining. Krijg ik vast commentaar op Maar 's morgens wordt ze nog steeds eerst huilend wakker, voor ze twee minuten later begint te giechelen. Om maar te zeggen dat je stelling dat een kind dat huilend wakker wordt sowieso troost nodig heeft niet klopt.