Is ze medisch gecheckt? En dan met name de oren? Die zou ik willen laten checken bij een KNO-arts, bij dit patroon: langere tijd liggen geeft bij oorproblemen druk op de oren, wat het wakker worden en niet meer willen slapen vanaf 22.00 zou verklaren. Geen genoegen nemen met huisarts of kinderarts: die zien echt niet voldoende om alles uit te sluiten. KNO is niet voor niets een specialisme.
Onze oudste dochter werd continu krijsend wakker, zij bleek keel neus en oorproblemen te hebben, ze was 2,5 tien haar neusamandelen eruit gingen en ze buisjes kreeg, 3 toen ze de keel amandelen hebben verwijderd. Nu had onze tweede dochter dit ook, we herkenden het, en het bleek indd ook om kno problemen te gaan, keel amandelen wouden ze alleen echt nog niet doen op de leeftijd van 15 maanden. Zodra ze twee was zouden ze dit doen, Ze is nu net twee en volgende maand gaan de keelamandelen eruit, ook haar neus amandel die terug is aangegroeid gaat er weer uit. Zij heeft nog geen nacht door geslapen en krijst de hele boel bij elkaar, heel erg sneu, ze is wel rustig als we bij haar gaan liggen, het verzacht de pijn niet voor haar, maar ze voelt zich dan in iedergeval veilig, Wij hebben zelf het vermoeden dat zij net als onze andere dochter goed zal gaan slapen zodra de keel amandelen eruit zijn, Ik zou dus ook zeer zeker even een verwijzing naar de kno vragen voor de zekerheid.
Ik ben geen voorstander van laten huilen. Ieder zijn eigen mening, maar ik heb dat nooit gedaan. Toen DL 1 was heb ik het boek "lekker slapen zonder huilen" gekocht. Stonden goede tips in en heeft bij ons goed gewerkt.
Hier een meisje van 3,5 en sinds heeeeel kort slaapt ze door. Maar dat heeft ze wel eens eerder gedaan, dus we zullen zien of dit blijvend is. Ze is heel gevoelig (hoogsensitief) en we verwachten dat met onrustige periodes het slapen als eerste weer zal veranderen). Ik weet dus hoe zwaar het is.. Accepteren is hierbij wel heel erg van belang weet ik. Dus dat proberen we zoveel mogelijk. Wat eigen die wij geprobeerd hebben: Periode bij ons op de kamer (eigen bedje/matrasje) geslapen Slaaptrainer Lampje op de kamer aan Flesje water bij bed Knuffels Afspraken maken Beloningssysteem (sta ik ook niet helemaal meer achter) Laten huilen (sta ik echt niet achter, maar ik was helemaal op) Verder hebben we op medische gebied, alternatief gebied en opvoedkundig gebied hulp gezocht/stappen ondernomen. Niet hielp, maar het enige wat een beetje helpt is accepteren. Sterkte...!
Mooi gezegd. Dit is precies hoe het is als kinderen wel rustig zijn met jouw nabijheid. K hoor zomaar om me heen: er is niets aan de hand, want als ik de kamer binnenloop is het stil..... Tja, dat heeft dus met een veilig gevoel te maken. Mooi gezegd dus!
Hier bijna 3 en sliep ook nooit door. Ze gaat ook inslapen goed etc en rond 3-4 uur komt ze huilend bij ons. Vinden prima soms is oo 5-6 uur. In jou geval zou ik tussen 22-00 als jullie nog niet slapen gewoon terugleggen steeds zonder woorden of dergelijke. Dat doen we ze komt echt nooit bij ons zomaar of als we nog niet in diepe slaap. Zulke kinderen bestaan en hoeft niets medisch te zijn (ofwel hier eczeem). mijn jongste slaapt va 2 mnd non stop 20.00-08.00! Wow ik geloof het nog steeds niet hihi
Heeft ze geen nachtmerries? 2,5 is een leeftijd waarop veel kinderen ineens levensechte nachtmerries hebben. En doordat ze fantasie en werkelijkheid nog niet goed kunnen scheiden is dat extra eng.
Afgelopen nacht riep ze om papa en hik heeft haar met succes getroost en ze is weer gaan slapen. Hier werkt het dus wel door tegen haar te praten en te zeggen dat ze niet moet schreeuwen. En ik weet zeker dat het niks lichamelijks is.
Mijn oudste is ruim 3. Tot ong 2,5 jr nooit een nacht door geslapen. Kwam altijd halverwege de nacht bij ons. Gelukkig prima, want wij zijn grote voorstandeers van samen slapen. Inmiddels slaapt ze de meeste nachten door in haat eigen bed. Gemiddeld 2-3x per maand niet en dan komt ze lekker biij ons liggen. Het wordt dus steeds een beetje minder. Laten huilen hebben we nooit gedaan. Bij ons nemen wel. Ze zegt soms ook dat het niet zo gezellig is om in haar eentje te slapen en dat ze graag bij ons wil zijn. Nou dat snap ik! Ik slaap ook niet graag alleen .
Zo hebben wij het ook jaren gedaan.... Tot bijna 4 jaar meerdere keren per nacht. Op zn best: 3x per nacht... Maar meestal vaker. Laten huilen vonden wij geen optie... Ze huilt niet voor niks tenslotte. Als een volwassene iets niet leuk vidt en dat aangeeft... Zeg je toch ook niet "nou en! Straks denk je nog dat je altijd zo maar je zin kunt krijgen?" Maar luister je ook gewoon wat het probleem is.
Hier 3,5 alleen bij ons op de kamer slaapt ze door. In slapen is nog steeds een probleem. Ze valt in ons bed in slaap en daarna til ik haar naar haar matrasje naast ons bed. In eigen kamer wordt ze 2 - 3x wakker en komt ze alsnog bij ons.
Hier ook, ik vind het juist prettig dat wij die geborgenheid kunnen geven als kinderen die nodig hebben. Mijn kinderen zijn wat groter en we hebben afspraken gemaakt: je mag altijd bij nama en papa komen als je bang bent of pijn hebt. Loop gewoon zelf naar ons toe, neem je kussen mee en kruip erbij, als het niet hoeft moet je ons niet eerst wakker maken. Ik word regelmatig s ochtends wakker met een opgekrold lichaampje (of 2 😉 naast me zonder dat ik maar iets gemerkt heb s nachts.
Maar waarom huilt ze dan? En huilt ze in de fase van slaap naar wakker, of begint ze te huilen als ze de ogen eerst open heeft? Schrikt ze wakker of wordt ze rustig wakker? Hoe oud is ze dan? Als je je verplaatst in het gevoel van rustig wakker worden, wat moet dan de aanleiding zijn om te gaan huilen? Het is geen biologische reactie van een lichaam op het wakker worden aan zich, dus moet het per definitie een andere oorzaak hebben.. Ik heb niet zoveel met 'doet het kind nou eenmaal"..
Ik heb de overigen reacties niet gelezen dus misschien zeg ik iets dubbel, maar wat ik hier merkte en wat ik om me heen hoor: 3 is de magische leeftijd! Nog even volhouden dus! Wij begonnen op die leeftijd met een stickerkaart en vanaf dat moment sliep onze dochter door terwijl ze tot die tijd iedere nacht uuuuuurenlang gehuild heeft. Ik voelde me enigszins in de maling genomen toen ze het best bleek te kunnen. Omkopen heeft niet mijn voorkeur, maar na 3 jaar niet slapen heiligde het doel wat bij betreft de middelen!
Ze is drie jaar oud. Op welk exact moment ze precies huilt, dat weet ik niet. Ik slaap namelijk niet bij haar. Maar uit het feit dat ze echt letterlijk een minuut later aan het lachen is, leid ik toch af dat het allemaal niet zo dramatisch is maar gewoon een gekke vorm van ochtendhumeur.
ik denk dat ik het wel weet, maar of je het aan kan is een tweede. Je mag haar niet meer in bed nemen en dat leg je uit met een stickersysteem, je koopt prachtige stickers thema iets waar ze dol op is (prinsessen ofzo) en als ze er niet uit gaat snachts krijgt ze er een. Ook het krijsen etc. negeren, dat zou 3 dagen kunnen duren. Het is zo te lezen een gewoonte geworden.
Wij hadden onze zoon ook heel vaak in ons bed, maar ik sliep dan nauwelijks (hij kroop tegen mij aan). Nu ligt er een matras onder zijn bed, daar gaat mijn man op liggen als hij niet doorslaapt (hij is 7 met beperking, maar slaapt sinds een jaartje wel regelmatig door, maar ook met periodes niet), mijn man kan beter tegen gebroken nachten dan ik. Ik heb ze wel weer, want nu ook een baby . Misschien een optie, dan bied je wel troost en veiligheid zonder dat ze in jullie bed eindigt. Wij doen het al jaren zo, dus weet niet meer precies hoe dat in eerste instantie ging, ik denk dat we het geleidelijk hebben gedaan, dus eerst ik in zijn bed, toen mijn man en later naar de extra matras.
Herkenbaar. Hier gaat het precies zo. Ik zou zeggen probeer het te accepteren. Ik ben zelf al heel blij met hoe het nu gaat. Tot de 2 jaar werd ze elke nacht elk uur krijsend wakker. Telkens konden we dan maar een half uur achtere elkaar slapen. Ik snap nog steeds niet hoe we dat vol hebben gehouden
Ik moet hier altijd zo hard om lachen, als mensen beweren dat dit werkt. Leuk hoor, als het wel werkt, maar nee: deze methode werkt (lang) niet altijd.