Binnenkort willen we onze zoon laten dopen. Hij is dan al bijna 2 jaar. Ik ben zo slecht in feestjes organiseren. Hoe hebben jullie dit gedaan? Wie hebben jullie uitgenodigd (groot of klein gehouden?) Echt alle tips en ideeen zijn welkom, want ik schiet al in de stress bij het idee dat ik het moet gaan organiseren haha. Bedankt!
Onze dochters waren beide 4 maanden toen ze gedoopt werden. Hebben het toen klein gehouden met directe familie, opa en oma en onze beste vrienden. Eerst de doop om13u, toen thuis koffie met iets lekkers en later wat warm eten. Volgens mij had mijn man iets van nasi gemaakt met sate en bij de jongste hadden we iets van broodjes kroket en frikandel. Heel simpel allemaal.
Wij hadden alleen familie en 2 bevriende gezinnen uitgenodigd, in totaal zirka 36 man. Als je het te stressig vind, hou je het gewoon kleinen, dan kun je het thuis doen, koffie en gebak bv? Je vind op google zelfs calculators om te berekenen hoeveel koffie en taart je nodig hebt voor het aantal personen echt handig, helaas vind ik de link even niet. Je kunt een lijstje maken met zaken die je moet regelen, bv; - wie nodig je uit? - afspraak pastoor, datum, tijd en locatie doopfeest - locatie huren als je het niet thuis doet - uitnodigingen versturen - taart bestellen of zelf bakken? Drank regelen - doopkaars en doopkleding kopen - eventueel kleine bedankjes voor de gasten en de pastoor (pastoor krijgt bij ons in het dorp een envelop met geld, geen idee doe andere steden dit doen. Voor de gasten; bv een organzazakje met doopmandelen. De peetooms en tantes kregen een ingelijste foto van de dopeling. - ook leuk is een doop(dag)boek, deze kun je via internet bestellen, hier kunnen alle gasten in schrijven en je kan er foto's in plakken. Misschien vind je hier iets voor de gasten of inspiratie voor het feest. Ik heb op deze site leuke decoratie en de cadeautjes voor de gasten gekocht, ze leveren ook naar Nederland. Gastgeschenke | Taufe | Baby Belly Party
Het lijkt me zo gezellig en leuk als daar echt een feestje omheen is! Onze beide kindjes zijn gedoopt toen ze 4 en 5 weken waren, in een doop dienst met 2 en 7 andere kindjes erbij, vooral bij zoonlief was het een grote opkomst met veel nieuwe kleine babies in de gemeente. Daarna was er dan wel thuis gelegenheid voor koffie en gebak en kregen we boekjes over geloof en opvoeding, dat soort dingen, niet echt een feest... Lijkt me prachtig om het wel te doen! Ik zou het zelf klein houden en vooral niet uit het oog verliezen waar het om gaat.. Geniet van de voorbereidingen en het bijzondere moment van de verbintenis en belofte!
Wij hebben echt grote doopfeesten gegeven, maar wij komen dan ook beiden uit grote families. wij hadden ongeveer 80 mensen. We hebben een zaaltje gehuurd (denk aan buurthuis bijv) die versierd. Buffet gemaakt voor al die mensen, ipv gebak overal bonbons op de tafeltjes. Doopsuiker gemaakt als presentje voor iedere gast. Ontzettend leuk om te organiseren (daar hou ik van ) en heel gezellig ook, alle familie bij elkaar.
Bedankt voor de ideeen! We zijn eruit wie we uitnodigen en we houden het niet groot (30 man) Ik hou zelf ook niet van grote feesten. Het geeft in ieder geval al rust. Nu nog een geschikte locatie. Eten laat ik lekker bezorgen
Ik wil met deze reactie geen discussie starten. Wil alleen wel even vragen of jullie er goed bij nagedacht hebben voordat jullie besluiten een kind te laten dopen. Een vriendin van me heeft zich laatst laten uitschrijven bij de kerk en dit was niet makkelijk. Haar ouders lieten haar dopen maar ze heeft helemaal niks met het geloof. Je maakt een beslissing voor een kind omdat je zelf in god gelooft. Je kindje kan daar nog helemaal niet zelf over nadenken of beslissen. Doe je dit omdat je dit nou eenmaal zo gewend bent en je zelf ook zo opgevoed bent of sta je er echt achter? Ik bedoel er niks lulligs mee. Kan er alleen soms slecht tegen als mensen beslissingen maken voor een jong kindje dat nog niet zelf kan beslissen. Waarom kunnen mensen niet wachten tot het kind puber is ofzo? Ik weet dat dit niet je vraag was maar wil het toch even zeggen. Kom net uit een lastige periode met die vriendin, wat een gedoe.. Daarom zit het nog hoog.
Mop81, heb je verstand van hoe het werkt met geloof en kerk? In de meeste gemeenten geloof je namelijk dat je kindje onder het genade verbond valt en daarom gedoopt mag worden, als teken en zegel van de genade van de Heere Jezus. Dit is een heel bijzonder iets. Zelf beloof je dus bij je huwelijk al dat je de kinderen die je mag krijgen, opvoed met het geloof en bij de doop bevestig je dit. Als je kind de 'volwassen' leeftijd bereikt, mag het zelf de verantwoording overnemen door belijdenis te doen van geloof en hierdoor volwaardig lid te worden van de gemeente ipv dooplid. Als je ervoor kiest om geen belijdenis te doen, zou je je eigenlijk uit horen schrijven maar in de praktijk gebeurt dit weinig. Toch zouden kerken gewoon mee moeten werken. Wij zijn nu ook uitgeschreven omdat we verhuisd zijn en nog geen nieuwe gemeente gevonden hebben. We konden ons dus niet 'overschrijven' maar zijn uitgeschreven.
Ik weet hoe het werkt. Heb het nu door die vriendin allemaal geleerd. Ik denk alleen zelf dat geloven in iets, wat dan ook, iets is wat je zelf moet kunnen beslissen. Geloven in, is een gevoel. Iets waar een kind nog helemaal niet over na kan denken op die leeftijd. Op deze manier is het meer een traditie, omdat iedereen dat nu eenmaal zo doet, dan dat het met een gevoel te maken heeft. Maar goed, ik wilde geen discussie. Heb ook respect voor het geloof. Moet iedereen zelf weten. Maar dat is dus mijn punt. Je moet het wel zelf kunnen beslissen. Het is nu andersom. Een kind wordt automatisch meegetrokken in het geloof van de ouders. En als het volwassen is kan het besluiten om eruit te stappen. Andersom zou ik een stuk logischer en eerlijker vinden.
Jouw standpunt over beslissingen nemen voor kinderen kan ik niet volgen. Volgens mij is dat in alles voor kinderen het geval? Hoe ze opgroeien is één aaneenschakeling van de beslissingen van ouders, of dat nu goed of slecht uitpakt. Daarin ingrijpen en we creëeren een politiestaat. Dat moeten we niet willen, wel goede begeleiding.
Ik vind opvoeden en ergens bewust in geloven wel twee andere dingen. Het woord 'geloof' zegt het al, ergens in geloven moet je bewust kunnen doen anders is het geen geloof.
Als je zelf niet dat gevoel hebt hoe belangrijk iets is in je leven, dan kan je dat ook niet voorstellen. Hoe zie je dat dan voor je, je huwelijk met de gelofte je kinderen naar Gods eer op te voeden, op zondag naar de kerk, waar laat je die kinderen dan? Tijdens de maaltijd dankzegging voor de dag en de maaltijd maar je kinds naam overslaan?
Ik denk dat je denkt dat je je kinderen 'neutraal' opvoedt als je ze niet-gelovig opvoedt, dat is niet zo.
Ik snap wel dat je je kinderen gelovig opvoedt als je zelf gelooft. Alleen het dopen is een stap die ik niet goed snap. Alsof je kinderen iets overkomt of niet goed beschermt zijn wanneer je dit niet doet.
Ik zie de kinderdoop meer iets als een belofte van de ouders dat zij hun kind willen laten opgroeien met het geloof. Daarbij hoop je dat je kind later zelf ook die keuze voor het geloof maakt, maar dat is volledig aan het kind zelf. Als een kind later niks met het geloof heeft zal die doop ook niet zoveel voor hem betekenen, dus ik zie het probleem niet zo.
Daar zit wel wat in. Ik begrijp ook dat je hoopt dat je kind dezelfde keuze maakt. Jij ervaart het als prettig dus dat wil je voor je kind ook. Ik vroeg ook aan die vriendin waarom zij er zo'n punt van maakte. Was iets gevoelsmatigs. Kerk probeerde ook steeds te voorkomen dat ze eruit stapte, dat speelde ook nog mee.