Hoi Dames, Afgelopen woensdag met de 11 weken echo te horen gekregen dat het hartje met 10 weken gestopt is met kloppen Dat was even schrikken omdat we met 7,5 week voor het eerst een echo hadden met een garnaaltje en een kloppend hartje! Kans dat het mis zou gaan was maar 2% zei de VK. We hadden dus al allemaal plannen gemaakt etc.. en toen viel ik even heel hard van mijn roze wolk af. Het duurde even voordat ik emotioneel werd, maar heb daarna een nacht en een dag gehuild. Het was de eerste zwangerschap en ook meteen de eerste ronde raak! Dus helaas te mooi om waard te zijn! Ik accepteer dat moeder natuur haar werk heeft gedaan en dat het verdriet er mag zijn, maar ik wil ook verder. Nu moet ik beslissen hoe ik van het vruchtje verlost wordt.. Sinds gister een heel klein beetje bruin verlies, maar vandaag weer niet meer Thuis vind ik het fijnst denk ik, maar eigenlijk moet ik ook gewoon weer werken, daarom is curettage sneller, maar minder prettig voor mijn gevoel. Hoe hebben jullie alles ervaren en was er begrip van de werkgever? Gr Indy
Hi Indy. Heel veel sterkt met de mk. Kan me voorstellen dat dit erg hard aan is gekomen. Doe vooral waar jij je goed bij voelt. Als ik zo je post lees wil je het liefste gewoon wachten? Ikzelf heb dat ook gedaan. Bij mijn 1e mk duurde het 1,5 week vanaf de echo tot dat ik de vruchtjes verloor (met 10 weken) Ik ben in die tussentijd wel gaan werken. Ik had mijn directe collega's en leidinggevende op de hoogte gebracht. Zodat ik wel moment weg kon gaan mocht ik dat nodig vinden. Vond dit erg fijn. Toch afleiding van het werk, maar wel thuis de vruchtjes verloren. Weet natuurlijk niet in welke werk situatie jij zit. Maar kies niet voor bijv. curettage omdat dat sneller is voor je baas. Op dit moment moet/mag je egoïstisch zijn. Sterkte
Heel veel sterkte! Ik zelf heb twee missed abortions gehad na goed kloppende hartjes en beide keren een curettage laten doen omdat ik de confrontatie met een levensloos vruchtje niet aankon (heb daarvoor mijn zoontje met 20 weken zwangerschap moeten verliezen en dat zou teveel herinneringen ophalen) ik heb achteraf spijt! Niet zozeer voor de verwerking want ik vond het prettig de vruchtjes niet te zien en geen pijn enzo (alhoewel je voor een curettage ook wel een week thuis zult zijn) maar helaas door de curettages heb ik asherman gekregen (verklevingen) mijn advies is dus neem de pillen want ook al is de kans op ee complicatie klein hij is er en dat is erg van invloed op je vruchtbaarheid. Heel veel sterkte met het nemen van je beslissing
Ik heb bij mijn eerste miskraam er in eerste instantie voor gekozen mijn lichaam zelf de kans te geven het vruchtje af te stoten. Helaas verliesde ik 10 dagen veel bloed maar geen vruchtje...toen gekozen voor een thuis curettage dmv pillen die de gynaecoloog inbracht. Ik kreeg 2 dagen dat ze zouden werken en anders alsnog operatieve curettage. De volgende middag verloor ik mijn vruchtje..heb het vast gehad en afscheid genomen , misschien voor veel vrouwen raar maar voor mijzelf voelde het fijn ( zover als dat kan) Bij mijn 2de miskraam deed mijn lijf wat het moest doen en was ik daarna gelijk schoon . Heel veel sterkte! Doe wat je gevoel je ingeef het is voor elke vrouw die dit mee moet maken anders.
Ik zou kiezen voor curettage..bij mij werkte de pillen niet en moest met bloeddruk verlaging en weeen naar het ziekenhuis voor alsnog een curettage
Bedankt voor jullie reacties, Inmiddels heb ik weer bruin verlies en het gevoel dat ik ongesteld moet worden, dus ik hou hoop dat het vanzelf gebeurt. Morgen ga ik de VK bellen of ze de pillen voor me kan regelen, of gaat dat via de gynaecoloog? Ik hoop dat er voor de kerst wel iets veranderd aan de situatie. Emotioneel is het toch ook best pittig, terwijl ik normaal vrij nuchter ben wil ik nu toch afscheid nemen van het vruchtje omdat ik op verschillende forums lees dat vrouwen spijt hebben dit niet te hebben gedaan. Ik heb wel besloten na de eerste menstruatie er weer voor te gaan, laat me niet zomaar uit het veld slaan!
Ik heb ook een ma gehad werd 2 maanden na de curettage zwanger. Na de ma en curettage was de wens misschien nog wel groter. Laat je dus niet uit het veld slaan. Na regen komt zonneschijn! Volgens mij gaan die pillen om de vrucht uitdrijving in gang te zetten via de gynaecoloog. Sterkte!
Je moet doen waar jij je goed bij voelt, en zeker niet een curettage kiezen als je enige reden is dat het sneller is voor je baas.
Meis toch... wat een vervelend nieuws heb je gehad. Je moetdoen waar jij je goed bij voelt. Even grof gezegd pech voor je baas. T gaat hier om jou, jou lichaam en jullie beebje. Als jij dit thuis wilt doen moet je dat gewoon doen. Ik las dat je al bruinverlies had. Mss zet het zelf wel door. Wat betreft de pillen, houd er rekening mee dat ze op deze termijn langer nodig kunnen hebben. Ik ben zelf al 2.5 week ermee in de weer, en nog schiet het niet echt op, maar ik heb er vrede mee. Heel veel sterkte meis.
Ik heb vrij snel voor de curettage gekozen. Ik vond het erg onprettig om met een niet levend vruchtje in mijn buik rond te lopen en wilde er eigenlijk het liefst zsm van af... juist ook om verder te kunnen. Daarnaast vonden wij het risico van 1 op de 5 vrouwen die na de pillen alsnog een curettage moesten ondergaan, een niet erg fijn vooruitzicht. Ik had zelf ook niet echt behoefte aan afscheid van een 7 weken oud vruchtje te nemen, dat scheelt. Tot nu geen spijt van. Je moet zeker doen wat voor jou goed voelt... iedereen heeft zo zijn eigen ervaring en dat kan voor jou ook weer heel anders zijn. Sterkte!
Ik heb ook voor een curettage gekozen omdat ik niet door wou lopen met het overleden vruchje.. ook haf ik nog alle symtomen dat maakt het ook niet makkelijker.. achteraf had ik toch liever voor de pillen gedaan.. curettage zelf deed geen zeer, bijna geen bloedverlies.. was snel voorbij en voelde me daarna (lichamelijk) weer goed maar 4 maanden later opnieuw voor een curettage moeten gaan omdat ik nog restweefsel had.. vond het echt erg want mij werd juist zo duidelijk verteld dat met de pillen heb je nog kans dat je achteraf curettage moet doen omdat er restweefsel blijft zitten.. en nou had ik dit alsnog.. heel jammer maar helaas niks aan te doen.. ongeveer een jaar later toch weer een positieve test en nu nog steeds gelukkig zwanger.. dus achteraf toch geen erge gevolgen gehad.. het is een erg lastige keuze.. en misschien zou het makkelijker zijn als de natuur de keuze voor je zou maken en het zelf loskomt.. heel veel sterkte met het verlies van je kindje.. en ik hoop snel op een positieve test voor je..
3 keer voor curettage gekozen. En ondanks complicaties en een na curettage geen spijt van. Lichamelijk stelt een curettage niet zo veel voor. Mentaal blijft t lastig waar je ook voor kiest. Sterkte en hoop voor je ( hoe stom t ook klinkt) dat ingrijpen niet nodig is en de natuur z'n werk doet. Sterkte!
Sterkte. Hier met 13.5 week geen hartje meer ws met 11 week gestopt. Wou het eerst afwachten,,op de echo zag het eruit alsof het de goede kant op ging met schoon worden. Week later toch pillen, waar ik meteen heftig op reageerde. Ik dacht dat ik wel leeg moest zijn en was ook snel gestopt met vloeien. Zou vrijdag voor controleafspraak komen, maar lag donderdagavond op de OK. Spoedcurettage. Ik verloor opeens zoveel bloed dat het een ritje ambulance werd en ik meteen paar nachten kon blijven voordat alles weer okay was met bloedlevel. Als ik nu weer een miskraam zou krijgen, absoluut meteen voor een curettage hier dus
Ik heb na mijn missed abortion gekozen voor een curettage. Ik wilde niet rondlopen met het levenloze vruchtje in mijn buik. Lag de volgende dag op de ok. Het belangrijkste is dat je kiest voor dat wat bij jou past nu.
Allereerst sterkte. Het is kiezen uit drie kwaden, en dus absoluut alledrie niet ideaal, maar je moet nou eenmaal iets kiezen. Wat je ook kiest, is prima, want je moet iets. Zelf heb ik bij de eerste cytotec gehad, na de ergste vier dagen hielden de krampen en bloedverlies niet op en na drie weken moest ik alsnog gecuretteerd worden. Daarna nog 2 weken bloedverlies. Nadeel was dat iedere dag me emotioneel steeds zwaarder viel en ook fysiek: door wekenlang bloedverlies was de flora daar beneden helemaal verstoord en heb ik maandenlang met schimmelinfecties gekloot. De tweede keer kwam alles vanzelf op gang (de curettage stond al wel gepland) maar na teveel bloedverlies kwam ik s'avonds toch in het ziekenhuis terecht voor een spoedcurretage. Wat een teleurstelling weer! Maar het is nu wel klaar en het heeft een korter verloop gehad. Kies je voor afwachten of cytotec: hou er dan ernstig rekening mee dat curettage alsnog nodig is. Zo valt het minder tegen als het gebeurt. En spreek een deadline af: zo lang geef je het nog de tijd om vanzelf te komen en anders curettage. Dan heb je emotioneel wat houvast.
Hoi Dames, Bedankt voor al jullie reacties! Vanmorgen nog geen verandering, behalve wat meer bruinige afscheiding. Toch maar de verloskundige gebeld en kun binnen een uur in het ziekenhuis terecht. Fijn gesprek en inwendige echo gehad. Er was geen "mini mensje" meer te zien maar een vlekje. Het vruchtzakje was best groot, de arts raadde daarom een curettage aan. Na goed wikken en wegen besloten om hier toch maar voor te gaan. Morgen word ik al geholpen. Ik hoop dat alles goed gaat en snel weer opnieuw kan gaan klussen aan een nieuw wondertje.
Fijn dat je zo snel terecht kan! Sterkte en hopelijk valt het je mee! Ik vond ze erg vriendelijk in het ziekenhuis en het viel me alles mee.
Dat was in eerste instantie ook mijn gedachte maar achteraf wou ik het er vanzelf laten uitkomen. Gelukkig 4dagen nadat ik het wist (dat ik miskraam had, want eigenlijk was het al 2weken ervoor gestopt met groeien.. Gelukkig had ik het niet door)is het er spontaan uitgevallen Cjb had je dan 4 mnd geen menstruatie of hoe zat dat juist