Reactie schoonouders op zwangerschap

Ik vind t ook raar... Is toch iets heel leuks..? Normaal wel goed contact?
Spannend van de test. Dan is juist een beetje steun wel fijn!

 

Het is normaal bij een tweede, derde,.. dat de interesse een stuk minder is. Maar als er geen interesse.. dat vindt ik wel raar.

 

Heel naar en obegrijpelijk is dat.. helaas herken ik het ! Vandaag ook vertelt aan mijn schoonouders en die reageerde heel normaal ( wat ik totaal niet verwacht had ) bij mijn eerste zwangerschap zei mijn schoonmoeder of het niet beter was om een abortus te plegen.. ( omdat mijn vriend & ik jong waren )

Ik dacht juist dat mijn vader ( die ik pas dot jaar vanaf feb. Heb ontmoet ) dat hij heel erg blij zou zijn.. nou niet dus ! Het enige wat die zei van ik word weer opa.. en meer niet ik zei nog van oh en meer wil je niet zeggen ? Waarop hij zei watdan ? Nouja ik gaf hem een knuffel uit beleefdheid en ben weg gegaan..

 

Mijn schoonvader is totaal niet geintereseerd, helaas. Hij heeft al meerdere kleinkinderen maar dan met zijn eigen kinderen. Ik blame het daar maar aan, dat hij het al 4 keer meegemaskt heeft en mijn vriend zijn stiefzoon is Gelukkig is mijn schoonmoeder wel erg blij er mee wird haar eerste kleinkind. Dus snap je teleurstelling. Ik heb zo iets dan niet en ik steek liever mijn energie in de mensen die wel geintereseerd zijn.

 

Misschien is het een oudere generatie... die zijn soms voorzichtig en kunnen pas blij zijn als het gezond ter wereld is
Baby showers zijn bijvoorbeeld ook niet van mijn moeders tijd. Ze was echt super blij maar deed ook geen kadotje tot baby er is. Schoonouders precies t zelfde. Misschien is dat ook in jouw geval.

 

Heel vervelend voor je! Ik ken het gelukkig niet hier de 3e zwangerschap en iedereen is weer mega enthousiast en nieuwsgierig.
Moet er misschien wat aan het idee worden gewend? En idd vaak is een 2e 3e 4e zwangerschap niet meer zo bijzonder voor velen.

 

Heel rot zeg! Is dat normaal ook zo?

Hier ook schoonouders die zich niet interesseren.... Was bij de eerste ook zo, helemaal na de bevalling, die echt heel heftig is geweest!!! Ze hebben nooit gevraagd hoe het met mij ging of met m'n man die huilend het hele verhaal heeft verteld!! Echt zo bizar! En ik had of flinke complicaties... Moest 2 keer vertelt worden omdat het niet binnen kwam ofzo en dan gaat schoonmoeder vrolijk verder met complicaties van iemand die ze uit het dorp kent... Geen jeeje wat rot of hoe is ze eronder... Helemaal niks.

Heeft me ontzettend gekwetst (en misschien nog steeds wel). Verwacht nu dus ook niet zoveel van ze en herken nu in veel situaties dat ze weinig ook hebben voor de wensen en grenzen van anderen, dus zie het maar als een beperking van hun kant (dat is iets minder frustrerend).

Sorry heel verhaal. Weet dus niet of jouw schoonouders daar over het algemeen ook last van hebben. Dan proberen los te laten!
Als dit niet typisch is voor hun zou je misschien ook eens kunnen zeggen dat je het merkt, misschien komt dan de aap uit de mouw

 

Oh hier ook schoonouders die er weinig om geven hoor. Ze vinden zichzelf vooral belangrijk haha.
Ik heb tot vorige week geen woord over deze zwangerschap gehoord, maar merk dat nu we een weekje op vakantie zijn dat ze iets meer interesse krijgen in hun aanstaande kleinkind.
Bij zowel onze oudste als middelste waren ze overigens ook niet heel betrokken. Het contact en/of de band is verder prima. We gaan regelmatig met z'n allen weekendjes weg of op vakantie.
Zoals ik al zei, ze vinden vooral zichzelf erg belangrijk. Ik kan er niet mee zitten, het is hun gemis!

Mijn eigen ouders zijn wel heel betrokken, erg leuk. Vooral bij de eerste natuurlijk (terwijl dat voor mijn ouders al het 7e kleinkind was) en ook bij de tweede.
De derde was voor hen echt een verrassing (ze dachten dat we het bij 2 zouden laten) en het is inmiddels hun 10e kleinkind.
Toch reageerden ze echt SUPER leuk en zijn ze hartstikke betrokken en geintresseerd. Zo leuk. Had ik echt niet verwacht.

 

Wat vervelend! Ik herken het een beetje, mijn schoonzus vraagt eigenlijk ook nooit hoe het gaat. Zij vindt het heel moeilijk dat haar broer een relatie heeft en nu ook een kinds krijgt terwijl ze zelf vrijgezel is.

Ik kan me voorstellen dat je het heel vervelend vindt. Ik denk alleen dat je er weinig aan kan veranderen. Je zou het bespreekbaar kunnen maken. Want misschien is er een reden, of ze hebben misschien niet eens door dat ze het doen. Ik weet van mezelf dat als zoiets me opvalt ik er alleen maar meer op ga letten. Ik probeer het los te laten, want het is zonde van m'n energie om me er druk over te maken.
Deel het lekker met de mensen die zich er wel
In interesseren, dat geeft tenminste energie. Sterkte met de verhoogde combinatietest!

 

Jeetje wat vervelend. En zou je er niet over kunnen praten met ze? Gewoon op een voorzichtige manier? Als je er echt mee zit.. of je vriend eens laten praten met zijn ouders?

Ik heb het gehad met mijn eigen fam en schoonfam. Ik ben de eerste in de naasten familie.. mijn ouders voor t eerst opa en oma en mn zussen voor t eerst tante, mijn schoonouders voor t eerst opa en oma en mn man zn zus voor t eerst tante. Mijn zussen zijn ouder en hebben beiden geen kinderen, maar waren ook niet enthousiast, maar meer negatief.. ze zien mij als kleine zusje nog.. nu zijn ze overigens wel enthoiusiast ! Moesten echt wennen.. mijn schoonzus was enthousiast, maar vervolgens heeft ze mijn hele zwangerschap niets gevraagd over hoe t gaat en hoe ik me voel en op mn babyshower kwam ze zonder cadeau, want moest zelf maar wat uitzoeken..kregen niet eens wat geld niks! Ook met filmpjes en fotos die ik opstuurde geen reactie. Heb nu.geen contact meer met haar! Steek mn energie lkkr in mensen die het leuk vinden! Ik snap je dus wel! Ik heb er overigens wel wat van gezegd en over gesproken .. niet dat t veel hielp, maar t luchtte wel op!

 

Wat stom zeg! Echt balen is dat

Hier hebben we het verteld dmv een cadeautje: twee pakjes met muisjes (roze en blauwe natuurlijk). Ze stonden even te kijken en vervolgens werden we niet eens gefeliciteerd maar vonden ze ons dom!
Toen we thuis kwam heb ik even heel hard moeten huilen. Nog steeds vragen ze niet hoe het gaat met mij of met hun aanstaande kleinkind, terwijl ik zoveel wil vertellen. Mijn vriend doet dat ook niet omdat we dus gewoon niet weten of ze er wel op zitten te wachten. Zo jammer dat ze gewoon 0 interesse tonen!
Gelukkig is mijn moeder wel heel blij, dat scheelt een hoop. Maar ik snap dus zeker wel wat je bedoeld. Leuk is anders!

 

herkenbaar! maar bij mij is het nog erger. Ik hoor mijn schoonvader niet en zie hem niet al maanden. Ik stuurde nog wel eens een echofoto etc maar daar ben ik toen ook maar mee gestopt mijn schoonvader heb ik al sinds augustus niet gesproken. Mijn schoonmoeder die spreek ik dan wel regelmatig en die vraagt er nog wel naar.
Hun zijn ook uit elkaar en hij en zijn vriendin wonen dichtbij maar het lijkt ze niks te deren. Ik zeg wel eens tegen mijn vriend zal ik dan ook maar niet bellen als ik bevallen ben? ze lezen het wel op een kaartje

 

Mijn schoonouders gaan op vakantie terwijl dit ons eerste kindje is en ik dus elke moment kan bevallen. Ze komen een week na mijn uitgerekende datum terug. En mijn eigen vader komt woensdag terug, maar ik moest het maar binnen houden.....owja mijn schoonouders zeiden wel dat we maar moesten bellen als het zover is, dan zouden ze zo snel als ze konden terug komen.....

Wat kan ik ervan zeggen.......sommige mensen zijn zo....egoïstisch

Gelukkig hebben wij mijn moeder en haar vriend nog. Daar voelen we ons wel belangrijk die leven mee en zitten al in spanning. Die bellen we als eerste. De rest, die sturen we wel een appje

 

Herkenbaar hoer gingen ze de dag voor de uitgerekende datum 3 weken weg want ja de andere waren ook zwaar overtijd. Komt deze op de uitgerekende datum. Kind was drie weken oud toen ze hem voor het eerst zagen. Werd er gezegd Jeetje hij Is wel groot euhm Ja hij Is ook al een kilo zwaarder als bij zijn geboorte 😂

 

Mijn schoonzusje gaat trouwen rond mn uitgerekende datum.. ze wist dat haar broer en ik dan niet konden komen of tenminste... haar vriendin zei ook doodleuk: agh jammer dan.. dat vond ik zo raar.. je wil toch iedereen erbij hebben?! Ze hebben t ook gepland terwijl ze al wisten wat mn uitgerekende datum was.. dus ik zei : dan kunnen wij niet komen.. toen zei ze: mn broer kan toch wel even op en neer? Is best ver nog en in die kraamweek ga je niet even weg.. egoistisch gedacht allemaal.. vind dat dus echt niet leuk, maar heb dus ook nu geen contact meer met haar.. kan niet zo goed tegen van die egoisten

 

Loslaten, en ook misschien laten zien dat het anders kan? Vrij veel reacties op dit forum zijn zoiets als: als ze zich niet in mij interesseren, interesseer ik me ook niet voor hun (ik zeg niet dat jij dat denkt hoor). Daarmee creeer je juist hardheid en afstand lijkt mij. Je kan je gevoelens bespreekbaar maken dat je er behoefte aan hebt om steun te ontvangen, maar goed uiteindelijk kun je ze natuurlijk niet veranderen. Maar dan heb jij wel je hart geuit bij hen. En verder: geef het goede voorbeeld: vraag naar hun levens, stuur ze een kaartje dat je ze waardeert (ook al zijn ze niet perfect), geef ze een slabbetje met de beste opa of iets dergelijks. En wees niet afhankelijk van hun reactie! Ze kunnen misschien gereserveerd reageren, maar dat kan karakter of (zoals hier al werd aangegeven in een eerdere reactie) generatie zijn. Mijn ouders lijken in eerste instantie ook wat gereserveerder en ze zijn ook vaak bezig met hun eigen emoties, maar als ik ze eens een kaartje stuur met 'best mom in the world' ofzo dan zie ik 'm later wel op de koelkast hangen (voor jaaaren ).
Natuurlijk is een relatie makkelijker als het van 2 kanten komt, maar ja we zijn nu eenmaal anders, andere leeftijd, andere opvoeding... Maar hee, ze hebben we een zoon opgevoed waar jij verliefd op bent geworden Dat hebben ze dus goed gedaan

Geniet van je zwangerschap en sterkte met het afwachten van de uitkomsten van de combinatietest.

 

Mijn schoonvader zijn reactie was " je hebt helemaal niet overlegd of ik al wel opa wil zijn" en die van oma was, nou ja moet maar he, als je maar wel weet dat ik er niet blij mee ben al zo jong oma te worden (52)

Hele zwangerschap niets gehoord, nooit gevraagd hoe ik me voel, ondanks dat ze wisten dat ik een risico zwangerschap had,

Bij de tweede was het " nu al ? Zo vlot " nou ja grote broer heeft er niets over te willen he sneu dat hij al zo jong de aandacht moet delen,

Bij de derde waren ze hele aal blij en enthousiast, en bij de vierde lag ik enorm veel in het ziekenhuis,ze hebben ons echt bij gestaan, overal mee geholpen, de kinderen opgevangen, helpen met de verbouwing, helpen met de huishouding, met de kids naar bed brengen, boodschappen Halen, ze waren echt mijn steun en toe verlaat.


Ze zijn overigens altijd wel echt super trots geweest wanneer de baby er eenmaal was, mochten graag gaan wandelen of een stukje fietsen wanneer ze wat ouder Waren, even ophalen voor een ijsje halen op de markt dat soort dingen, nu zijn ze echt de meest geweldige opa en oma voor mijn vier kinderen.

Mijn schoonouders weten niet hoe ze moeten reageren op " slecht nieuws" als alles koek en ei was en mijn reactie was ja gaat heel goed, zouden ze het vaker gevraagd hebben, maar ze wisten dat mijn zwangerschappen met enig risico waren voor mij en de baby en als ik dan zeg ik ben ssa antistof positief, of ik heb cholestase, dan weten ze niet hoe ze moeten reageren dus vragen ze het maar niet.

 

Jeetje toch een hoop mensen met het zelfde "probleem".