Nou dan zal ik dus wel zo'n vrouw zijn want ik zou dit dus echt niet goed vinden. Als we dit allebei zouden doen hadden we geej cent meer over en kunnen dus ook als gezin niet meer weg. en dit wil hij elk jaar doen Vind ik best bizar.
Mag jij wel alles van je man dan en hij andersom van jou? Lijkt me toch heel normaal dat je afspraken hebt en persoonlijke grenzen die je partner moet respecteren?
Ik denk dat t financieel toch dan om noodzaak gaat Ken een stel waarvan de man direct zijn geld op zou maken aan onnodige dingen. Kan in dit opzicht totaal geen prioriteiten stellen. Dan is toch fijn als 1 van de 2 t een beetje onder controle heeft Anders krijgen ze t druk bij dubbeltje op zijn kant
Dat zou hier simpelweg 'niet mogen' worden. Ben wel blij dat mijn man uit zichzelf snapt dat dat soort bedragen en zo lang wel alleen geen optie is en niet bepaald fair tegenover z'n gezin, dus ik hoef het 'm niet op te leggen, maar als hij dat dus niet zelf zou snappen, zou ik het botweg verbieden.
Ja ik denk dat ik kan doen wat ik wil en waar mogelijkheden zijn Ik maak mijn eigen keuzes rekening hou ik uiteraard met dingen Maar afspraken maken over geld uitjes tijden lijkt mij juist abnormaal
Ik zat een keer op een verjaardag en daar werd een vrouw door haar man opgebeld met de vraag of hij een pak vla mocht open maken.. Echt serieus... Nou dan... Iedereen zat met grote ogen te kijken..
Ja begrijpelijk Maar ik lees ook vaak dat vrouwen het zonde vinden omdat hun dat niet leuk vinden en dan beperkingen opleggen
Misschien hebben sommige juist die sturing nodig, ik weet het niet. Het is ook niets voor ons om zo met elkaar om te gaan. Ik hoef mij niet tegen partner te verantwoorden als ik iets koop en andersom, grote aankopen doen we wel samen. Zo ook met weggaan en uitjes, gezin staat op no 1, maar ik doe regelmatig wat met vriendinnen en andersom, en ik ga ook wel eens een paar dagen weg zonder gezin en andersom . Dus wij zullen elkaar nooit iets verbieden. Het is geven en nemen en vooral ook respect hebben voor elkaar.
Ja dat lees ik ook vaak, ik vind het niet leuk, dus het gebeurd niet. Ik hou van Disneyland, mijn man vind zoiets helemaal niets, maar verbied mij echt niet om dan te gaan.
Wij verbieden elkaar geen dingen maar dat komt ook omdat we van elkaar weten dat we geen onnodige aankopen doen. Vorige week heeft mijn man een nieuwe speaker installatie gekocht van 500 euro en in eerste instantie vond ik het een onzin aankoop maar hij betaalt het uit eigen zak en ik moest er wel om lachen. Net een kleine jongen in de snoepwinkel en ik moet toegeven dat het een geweldige aankoop is geweest want wat hebben wij een goed geluid en wat een genot. Ik ben er helemaal blij mee dus ben blij dat ik het hem niet heb verboden Ik kan me overigens wel rot ergeren als je van die vrouwen hebt die continue hun man lopen af te zeiken van hij doet dit niet goed en doet dat niet goed. Daar heeft mijn schoonmoeder echt een handje van en lijkt wel een bepaalde generatie want zie ik wel vaker bij 70 plussers. Vandaag een vrouw op mijn werk die haar man ervan beschuldigde niet goed haar medicatie te hebben besteld en dan denk ik echt van OMG dat regel je dan toch lekker zelf.
Ik vind trouwens dat hierin het niet alleen bij de vrouw ligt. Je laat dit als man je toch ook gebeuren? Maar ik vind dat vreemd beide kanten op. Zowel naar de man toe maar ook als het gebeurt naar een vrouw. Ik krijg ook wel vaak de indruk dat sommige vrouwen op dit forum nog in de jaren 50 wonen en ongeveer zich zelf niet kunnen onderhouden zodra hun man weg valt. Het is niet gek als er afspraken bestaan over uitgeven van grote bedragen. Maar echt niet dat ik mijn vriend iets kan verbieden. Dan zou die het juist denk ik alleen maar gaan doen
Ik krijg daar echt de kriebels van ook zoiets als mijn geld zijn geld hier is zijn loon en mijn loon van ons samen
Dit vind ik idd een ander verhaal, ik zou dit niet waarderen... Mijn man gaat eens per jaar een weekend weg met vrienden, (Barcelona, Dublin, Berlijn zoiets) en dat is heel leuk voor hem, maar 16 dagen voor 3500 euro zou hij niet doen ook. Geld zou ik niet het probleem vinden, wel het feit dat hij zichzelf belangrijker vindt dan zijn gezin. Is er een reden dat hij alleen wil? Doet hij veel dingen alleen en niet met jullie? Deze bedragen gaan trouwens ook hier in overleg hoor. Ook als ik voor 250 laarzen ga kopen 'vraag' ik wel toestemming. (Hij heeft nog nooit nee gezegd, maar toch)
OK, dus ik ben niet zo raar dat ik dus niet snap dat hij het niet snapt. Dit jaar is ie bijv een week geweest (8 dagen) en dat kostte ongeveer 1500 euro. Dat vond ik dus eigenlijk wel genoeg En daarnaast is dit dus niet z'n enige (dure) hobby.. En natuurlijk, het is ook zijn geld en het zijn zijn vakantiedagen, dus in die zin voel ik me wel een 'verbieder'. Aan de andere kant zou ik zo graag zien dat hij zelf ook vindt dat het niet kan..
Wij betalen beide ons aandeel in de vaste lasten. Dat gaat naar de gezamenlijk rekening. Wat hij verder met zijn geld doet, moet hij zelf weten. Omgekeerd geldt dat net zo. We hebben geen "regels" voor elkaar verder. Enige wat hij van mij niet mag is een tattoo in z'n gezicht zetten (hij is nogal van de tattoos), maar dat weet hij en begrijpt het ook.
Maar het is toch jullie vrije tijd en jullie vakantiedagen? Hier zijn de financiën volledig gezamenlijk, dus ook niet zijn geld en mijn geld, maar dat kan. Maar ik begrijp dat jij dan 'minder' geld heb en jouw vrije dagen? Waar komt het gezin dan? Dan doe je toch dingen samen? (En dan zeg ik niet dat je niets alleen kan doen hoor)