Ik moet mijn man eigenlijk pushen om iets leuks voor zichzelf te kopen, die gunt zichzelf dat niet zo snel.. Wordt gelukkig een stuk beter! Verder is hier mijn geld zijn geld en zo is het andersom ook..
Precies wat ik wilde typen, krijg er ook de kriebels van... Helaas hier in familie/vriendenkring zulke dominante vrouwen, waarvan de man echt alles moet vragen aan zijn vrouw omdat die alles bepaalt.... Jakkes! Zou ik echt vreselijk vinden als het zo zou gaan in een relatie... En daarnaast is het gewoon erg vervelend als je erbij bent, en de man zit letterlijk te smeken om een uurtje later thuis te komen omdat mevrouwtje echt niet kan slapen oid... Je voelt haarfijn aan dat de mannen zelf op eieren lopen, en alleen maar de vrouwen naar hun mond praten
Soms moet je gewoon even lekker mopperen en waar kan dat beter dan 'anoniem' op een forum? Ik heb een fantastische vriend en logisch, want anders zou ik niet bij hem zijn. Toch zou ik het fijn vinden als hij de vuilnis gewoon buiten zet ipv het afval nog even aan te drukken . Daarentegen strijkt en kookt hij meestal, haha. Ik denk dat de meesten een te negatief beeld neerzetten en dat het uiteindelijk echt niet zo gaat. De slechte eigenschappen worden groot uitgemeten en de meeste mensen overleggen gelukkig met elkaar
Nee dit zou ik ook echt niet tof vinden. Sowieso vind ik het geld bedrag al belachelijk hoog, nu ben ik helemaal geen vakantie type en vind alles snel duur, maar ook het feit dat hij hierbij geen rekening houdt met jouw gevoel. Persoonlijk zou ik nog geen weekend alleen weggaan, maar dat komt ook omdat ik de behoefte niet heb en ze niet kan missen.
Eppo82, zo lang alleen op vakantie voor zoveel geld zou ik ook niet goed vinden. Ik vind het behoorlijk egoïstisch van hem eerlijk gezegd. Want het gaat wel ten koste van de vakantie met het gezin. Wat betreft dingen verbieden in een relatie: nee, dat doen wij niet. Maar we overleggen wel veel met elkaar. Dat moet (qua uitgaven) ook wel, omdat wij geen aparte rekeningen hebben, alles gaat naar een gezamenlijke rekening.
hij doet ook wel dingen met ons hoor, maar het lijkt wel of ie meer geniet van z'n eigen dingen. Het kost m altijd moeite om wat met de kids (en mij) te doen. en dat vind ik jammer. Daar heb ik ook het meest moeite mee..
Mijn wederhelft koopt van zijn geld ook vaak van die overbodige "speeltjes" (smartphone etc.) waarvan ik denk _ en vaak zeg _ dat het weggegooid geld is. Echt verbieden doe ik niet maar helemaal gelukkig ben ik er ook niet mee. Een deel van de frustratie komt er ook uit voort denk ik omdat we niet elk een evenredig deel betalen van de gezamenlijke lasten. En dat komt dan weer omdat ik geleerd heb dat de vrouw alles moet betalen en ook al is dat rationeel misschien niet zo, gevoelsmatig kan ik er niet mee overweg als hij betaalt voor iets waar ik ook "van profiteer", of de kinderen (maw, het is wel een beetje mijn eigen schuld). Maar in elk geval, doordat ik meer betaal voor de lasten, heb ik nauwelijks geld over voor leuke dingen (al 6j niet meer (samen) op reis geweest (nog nooit alleen geweest), nog veel meer jaren zo goed als niks gekocht voor mijn plezier (bv. boek), kledij en schoenen voor mij koop ik ook enkel écht als het nodig is, zo heb ik bijv. exact 1 broek die geschikt is om mee te gaan werken en die dus vaak 's morgens nog nat is (pas uit de machine) als ik vertrek) en dan voelt het wel zoiets als "er zijn betere dingen om je geld aan uit te geven dan aan al die prullen". Ook als er iets leuks gedaan moet worden met 1 van de kinderen (bijv. gaan zwemmen met de oudste omdat die het moet leren - jongste heeft eczeem dus we kunnen niet allebei gaan want de jongste kan niet alleen thuis blijven), dan is het leuks altijd voor hem en blijf ik thuis met de andere. Over een paar weken gaat hij met de oudste skiën (hij wilde graag, en dit jaar heeft hij het zelf moeten betalen want ik had het geld er niet eens meer voor, anders betaal ik dat) en omdat ik mijn verlofdagen moet nemen als er moet thuisgebleven worden voor de kinderen, kunnen we ook nooit met het gezin gaan. Dat steekt soms ook wel, dat hij alle leuke dingen mag gaan doen en ik altijd de dingen krijg die moeten gebeuren. Maar ja... Zo is het nu eenmaal. Over een aantal jaren als de kinderen uit huis zijn, kan ik misschien ook wel eens op reis.
Hier gaat veel in overleg maar niet op een betuttelende manier en we doen ook niet aan eigen geld, alles is van 'ons'. Man is nu aan het sparen voor een nieuwe motor wat erop neer komt dat wat we overhouden naar dat potje gaat maar gaat niet ten kostte van gezinsuitjes of iets. Zo'n vakantie als in een eerder bericht is hier geen optie maar ook daar denken we alletwee hetzelfde over. Ken een stel waarbij zij regelmatig haar pasje moet inleveren omdat hij vindt dat ze teveel uitgeeft maar ondertussen is hij de big spender, heel leuk stel maar niet mijn relatie.
Juist door zijn/mijn geld te hebben hoef je geen discussies te hebben. Meestal zeggen degenen dat waarvan er 1 veel verdient en de ander (meestal vrouw) maar partime werkt en niet veel heeft. Hier hebben we ieder een eigen rekening en we maken evenredig een gedeelte over voor alle gezamenlijke lasten naar onze gezamenlijke rekening. Het geld wat je overhoudt op je eigen rekening mogen we mee doen wat we willen. Hoeft hij met mij echt niet te overleggen en ik vind het ook fijn dat ik dat ook niet hoef
Sorry, maar dit vind ik absurd! Jij kunt dus nooit eens iets kopen terwijl hij allemaal leuke dingen kan doen. Geeft hij je dan ook geen geld onder het mom van; schat je betaald genoeg. Ga lekker shoppen?
Een eigen rekening oké maar het niet samen op vakantie gaan omdat de één te weinig geld op die rekening heeft staan kan ik echt niet bij met m'n pet, zoals @Silinde hierboven tikt...en dat de ander dan ook nog gewoon wel op vakantie gaat, fijne vakantie schat
Als mijn man iets wil kopen wat duur is, dat doet hij dat maar. Hij werkt bijna 60 uur per week. Hij beheert de financiën en weet of het kan of niet. Al het geld gaat bij ons op 1 hoop. Ik zou mijn man niks verbieden. Soms vraag ik hem alleen of het nodig is om iets te kopen. Maar meestal kijkt hij 3 keer naar het product voor hij het koopt. 16 dagen alleen op vakantie zou ik dan te veel vinden, zeker als het ieder jaar gebeurt (alleen op vakantie) . Mijn man heeft na 2 dagen zakenreis al heimwee dus ik hoef me ook geen zorgen te maken
Jarenlang niet eens een boek kunnen kiezen voor jezelf, en slechts 1 broek om mee te gaan werken? Waarom pik je dit?
Hier gaan dingen echt in overleg. Dus niet dat ik hem, of hij mij dingen verbied. Maar een hoger bedrag overleggen wij. Een eigen rekening hebben we niet. Mensen die een deel (en dan mag ik hopen dat het een gelijk percentage is en niet een gelijk bedrag) van hun loon moeten inleveren op de gezamenlijke rekening en de rest voor hunzelf mogen houden vind ik juist vreemd. Alles is van ons samen. Dus dan is er ook overleg. Afspraken gaan hier in overleg, omdat we een gezin zijn met kinderen. Zou een mooie boel worden als we beiden weg gaan en erachter komen dat er niemand bij de kids zou zijn. Of dat de een een nieuwe smartphone koopt en de ander geen geld voor de boodschappen over houdt. Verder zijn alle relaties verschillend. De ene regelt wat meer dat de ander. De een vind wat sturing fijner dan de ander. En daarbij vind ik zoals eerder gezegd: het is niet alleen de ene partij die stuurt of dingen bepaald, maar ook de andere partij die het goed vind en accepteert. Je bent daarin beiden verantwoordelijk. Maar verbieden is het hier niet. Overleg wederzijds, dat wel.
Ik vind dat je het wel vrij bizar geregeld hebt. Waarom zou jij dat allemaal moeten betalen? Ofwel gaat alles op 1 hoop, ofwel heb je elk je eigen rekening, maar betaal je beiden de helft van alle gezamenlijke/gezinskosten of naar rato. Maar hij niets en jij alles, dat is compleet van de pot gerukt.
Het komt er dan op neer dat ik straks 3 weken thuis ben met de kids in de zomervakantie en hij af en toe een dagje thuis is, ipv lekker ook 2 of 3 weken met het gezin weg. En dan kan ik dus alleen met 3 kids op pad. Vind ik gewoon minder leuk. Ik vind het leuk om samen te genieten van een vakantie. En ik vind het ook wel ons geld, maar hij lijkt niet in te zien dat als we zo'n 4000 euro per jaar hebben om leuke dingen van te doen (vakantie, dagjes uit) het niet ok is (vind ik ) dat ie daar 3500 van gebruikt om zelf op vakantie te gaan. Vooral dat hij het niet inziet, steekt me.
Maar dat laat je ook gebeuren. Ik zou heeeeeeel snel zorgen dat hij dat inzicht ontwikkelt. En daar zijn heeeeeeeel veel verschillende manieren voor, om mannen dat heel snel duidelijk te maken hoor.
Ja en dit wil ik dus voorkomen, dat ik altijd het onderspit delf. Maar dat kost me dus menig discussie en onderhandelen.