Onder narcose gaan

Ik ben eenmaal onder narcose geweest, dit was i.v.m. een blindedarmontsteking.

Toen kreeg ik een kapje over mijn mond en de dokter zei dat hij tot 10 ging tellen. Ik dacht nog, hopelijk ben ik dan ook weg want straks beginnen ze al.... Maar bij 3 of 4 werd het ineens zwart voor mijn ogen. Dat herinner ik me nog heel goed. Het volgende wat ik weet is dat ik bij kwam op een kamertje en de operatie voorbij was.
Niets van gemerkt dus, ook geen dromen gehad.

Sterkte alvast voor je operatie!

 

Ik weet nog dat ik dacht dat de arts het niet goed deed, ik moest tellen maar had helemaal geen slaperig gevoel of iets dergelijks. Vervolgens werd ik wakker en was het al gebeurd. Geen gevoel van slapen, geen dromen, helemaal niks. Net of het gebeurd was in een fractie van een seconde. Heel apart.

 

Bij mij klapte de narcose erin. Hij spoot t erin en ik voelde alsof m'n hoofd op de tafel klapte, dus geen fijn gevoel. Maar werd lekker rustig wakker met de woorden: ik leef nog hahaha! Hier echt n operatie angstvogel

 

Ik moet volgend jaar ook onder narcose dus ik lees mee. Vind het doodeng. Zeker na een keizersnede die ik compleet gevoeld heb maar waar op dat moment niets aan gedaan kon worden zoveel spoed zat erachter.

 

Je krijgt een infuus. Daar spuiten ze de vloeistof in, dus niets met kapjes of zo. Je gaat als een blok 'out', valt niet tegen te vechten

Je droomt niet, je bent echt weg. Wanneer de operatie voorbij is geven ze je iets in het infuus waardoor je langzaam weer wakker wordt. Op de uitslaapkamer wordt je echt wakker, bij mij was er dan altijd een verpleegkundige bij me.

Je krijgt meestal vooraf een pilletje om rustig te worden. Hoe kalmer je de narcose in gaat, des te beter kom je er uit. Ik ben ooit heel verdrietig en nerveus een ongeplande ok ingegaan om te kijken of ik een bbz had. Daar kwam ik toen ook heel verdrietig uit. Ik ben nooit misselijk geweest naderhand.

Bespreek tijdens je pre operatieve screening je zorgen met de anesthesie assistent. Die kan je dingen uitleggen en in je dossier schrijven.

 

Ik ben een keer onder narcose geweest voor een curettage. Voor mijn gevoel had ik maar 1 minuut geslapen. Want op het moment dat ik sliep, werd ik ook direct daarna wakker (zo leek het tenminste). Heel apart.... Ik zag er toen ook erg tegenop en het is me 100% meegevallen.

Succes en sterkte met de operatie en de narcose!

 

Mijn ervaring dateert uit 2002, dus dat zal ongetwijfeld ouderwets zijn. Maar het effect lijkt me hetzelfde.

 

Dit
Ik ben een paar keer onder narcose geweest. Geen dromen, alleen een zwart gat. Maar echt, als je er rustig en vol vertrouwen in gaat, kom je er goed uit.
De keer dat ze m'n eileiders eruit gingen halen, was ik helemaal op van emotie en ook huilen toen ze me onder brachten en toen ik bijkwam begon ik zonder precies te weten waarom gewoon weer te huilen. Vreselijk. De keer erna probeerde ik maar rustig te blijven en blij te zijn dat ik nu geholpen werd (ook iets gynaecologisch) en toen werd ik gewoon blij wakker.

 

Hier een aantal jaar geleden onder volledige narcose geweest i.v.m. een flinke operatie in mijn mond.
Hier een pil van te voren gehad om rustig te worden. Toen moest ik mee en daar een kapje. Moest ook tellen en van het ene moment op het andere moment ging mijn lampje uit.
Na de operatie had ik nergens last van en was super vrolijk. Tot de morfine uitgewerkt was.
Achteraf blijk ik niet goed te reageren op morfine (had ik nog nooit gehad) en wordt ik daar vooral high van.

 

Je bent echt zo weg. Van vechten geen spoor. Ik herinner me niets. Enkel van toen ik weer wakker werd (erg misselijk). Ook nog lang moe geweest van de narcose.
Succes!

 

Ik ben 1x onder narcose geweest vanwege me amandelen.
Daar weet ik enkel nog van, dat ik steeds weer ging slapen in de uitslaapkamer.

Maar ik heb ook meegemaakt dat het een ruggenprik kreeg, was bij een curretage. En ik was zo overstuur. Dat ze een roesje erbijgaven. Was zo weg.

Waarvoor moet je geopereerd worden?

 

Ik ben twee keer onder narcose geweest. Beide keren met een injectie in het infuus inderdaad. De ene keer met spoed om mijn totaal ruptuur te hechten. De andere keer om mijn galblaas te verwijderen.

De tweede keer heb ik wat valium gehad. In de zaal was het wat onrustig en ik moest 2 uur extra wachten vanwege een foute planning van materiaal; de operatiekamer en personeel was wel beschikbaar, maar spullen voor kijkoperatie was in andere kamer in gebruik. Daardoor ook rustig richting de ok gegaan.

Beide keren heb ik ze vrolijk succes gewenst, ze spoten het in en het volgende dat ik me herinner is het wakker worden op de zaal. Dus geen dromen of andere beelden, gewoon blanco. Ik hoor wel vaker, positief erin, positief eruit. Of negatief erin, negatief eruit. Ik had echt het volste vertrouwen inde artsen. Had ook weinig keus.

Bij de tweede keer was het redelijk druk met bezoek en ben ik flink misselijk geworden, ook in combi met de pijn denk ik.

Het meest viel me de dufheid erna tegen. Normaal slaap ik echt niet overdag, maar nu had ik het toch nodig. Terwijl ik bij de galblaas ook prima sliep in de nachten. Ik had gewoon 2-3 uurtjes extra nodig voor een paar dagen.

 

Zoals alle dames voor mij: je bent echt in een split second weg. Het ene moment ben je nog helemaal bij, het andere weg. Je zakt dus niet langzaam in slaap of zo. Ik kreeg de laatste keer wel ook nog een kapje, maar dat was met extra zuurstof onder druk, om mijn longen open te houden op het miment dat de narcose naar binnen ging. Maar datwas vanwege astma.

Ik word altijd kostmisselijk van narcose, dus tegenwoordig geven ze daar al tijdens de operatie iets tegen.

Ik ben ook altijd zo weer bij, weet precies waar ik ben en waarom ik er ben, maar niet vervelend.

 

Ik ben 6x onder narcose geweest, waarvan ik 2x nog een hé dag geslapen had (dit was een heftigere operatie) je meld je bij de balie en verpleegster brengt je naar de kamer en bespreekt met haar nog even je lijstje wat je een paar dagen met de antistatisch (ofzoiets; )) doorgesproken hebt. Daarna mag je je omkleden nog even plassen en krijg je pilletjes of een drankje waardoor je al een beetje suf word. Daarna word je opgehaald en kom je in een kamer terecht waar het infuus aangelegd word en je bloeddruk in de gaten word gehouden te wachten totdat ze je komen halen.
Daarna kom je in de operatiekamer en krijg je de vloeistof waardoor je gaat slapen dat is binnen een paar seconde gepiept ik weet nog wel dat ze vroeger welk biermerk ik het liefst dronk en ik zei nog ik lust geen... boem weg je word wakker op de uitslaapkamer. 2x werd ik wakker alsof ik nog in een soort hallucinatie zat hoorde alleen maar stemmen en zag vage schimmen, de andere 4x was ik eigenlijk gelijk wakker net alsof je Sochtends wakker word.

 

Ooo sorry voor de typefouten!

 

Ik ben meerder malen onder narcose geweest en de ervaringen waren wisselend. Ik vond het onder narcose gaan nooit een punt je voelt jezelf wegzakken en je wordt wakker alsof er een seconde tussen zat, geen dromen en geen besef van tijd. Ik ben wel een keer heel misselijk wakker geworden en een keer heel onrustig, toen ging ik ook onrustig de narcose is. Vind het eigenlijk niet vervelend ofzo maar het idee is raar natuurlijk.

 

Ik herinner me dat ik ineens zwart voor mn ogen zie en daarna niks meer. Kom ook altijd goed uit de narcose gelukkig (3 keer), was daar altijd wel een beetje huiverig voor dat ik kotsmisselijk zou worden.. Wel heel lang ontzettend moe geweest.

Mijn zoon is nu een paar uurtjes uit de narcose. Voor hem de eerste keer, maar gelukkig valt het mee. Wel veel pijn maar dat is niet van de narcose.

 

Hier ging t "fout" paar jaar geleden.
Ben altijd moeilijk te prikken geweest en nu werd er 3x geprikt en door 3 man beoordeeld of het goed zat. Ja de derde zat goed... spul werd ingespoten en iedereen wachtte... ik was sowieso al beetje bang (1e keer) en toen hoorde ik iemand zeggen "hm ze had al weg moeten zijn. Dit is niet goed". Toen vroegen ze aan mij of ik niet slaperig was. Nee...
Er werd wel van alles in mm arm gespoten wat dus niet goed zat dus ik merkte dat ze daar ook een beetje gehaast te werk gingen van "wat nu?". Daardoor raakte ik paniek helaas... er kwam een ander bij die me ergens wel goed prikte en toen ging t vrij snel. Voelde me ogen zwaar worden en toen was ik ineens weg. Maar ik ging in paniek erin en werd dus ook in paniek wakker. Was echt over de rooie en besef van tijd enz kwijt. Dacht dus dat ik wakker werd omdat alles mis was gegaan. Maar het was al achter de rug.
Anyway, geen leuke ervaring geweest en hoop niet echt op een herhaling