Ik ben het ook met hilly eens. Als vader kan je ook niet zomaar zeggen joh ik ga verhuizen want ik ben elders gelukkiger en oh ja ik neem ONS kind mee. Je wist waar je aan begon in het buitenland. Dit kan je echt niet maken tegenover jullie kind. Tien jaar verder: mama, waarom zie ik papa nooit? ....... succes.
Ik vind het wel dom om te zeggen: je wist waar je aan begon toen je in t buitenland ging wonen. Dit heeft er toch helemaal niets mee te doen? Als je gelukkig bent denk je natuurlijk ook niet altijd: wat als... Er zijn nooit problemen tussen ons geweest en bovendien kunnen die in elk huwelijk gebeuren of je nou in het buitenland woont of niet en of je nou kinderen hebt of niet. Maar sommige factoren maken het dus wel wat lastiger. Het gaat inmiddels weer goed, hopelijk blijft het goed gaan voor de toekomst van ons alle 3! Ik was gewoon benieuwd naar hoe het zat mocht het wel fout gaan, wat de rechten en plichten zijn, misschien dat iemand er ervaring mee had. Bedankt iig voor jullie aardige reacties en hilly haar reactie viel dus bij meerdere totaal op de verkeerde plaats!
Precies! De ex van mijn vriendin woont in Dubai en ze hebben een omgangsregeling waar iedereen tevreden mee is. De kinderen hebben een goede band met hun vader, dus het is best mogelijk. Ik vind het een vreemde redenering dat als je er voor hebt gekozen om in gelukkigere tijden naar het buitenland te verhuizen, je sowieso tot je kinderen volwassen zijn daar moet blijven als je uit elkaar gaat, omdat je anders je kind(eren) tekort doet in de omgang met je ex. Ook als dat betekent dat je de steun van evt. Familie moet missen als je misschien wel fulltime moet gaan werken. Tja, dan had je daarover van tevoren na moeten denken Lijkt me niet......
Lijkt mij wel dat je ook nadenkt over 'wat als'. Of vertrek je op goed geluk naar het buitenland, met sterretjes in je ogen en bloemen in je haar? Om dan ook nog eens zonder na te denken aan kinderen te beginnen? Lekker volwassen en verantwoordelijk...
Waarom denk je dat ts zonder nadenken aan een kindje is begonnen? Wat een veroordelende conclusie. Er zijn hele volksstammen die een kind krijgen en al snel tot de conclusie komen dat ze niet samen verder willen. Allemaal onvolwassenen Onverantwoordelijk????
Omdat ik emigreren en aan kinderen beginnen geen lichtzinnige beslissing vind? Zeker als je die twee combineert? Bijzonder.
Nee omdat je alles zo zwart wit ziet. Nee, dat is geen lichtzinnig iets, maar jij oordeelt dat TS dat blijkbaar wel vind. Je kent niet de hele situatie, zo gaat dat op een forum. Je kan niet zo maar oordelen over een keuze van een ander omdat je niet weet wat zich al afgespeeld heeft. Zo ie zo als mensen uit elkaar gaan weet je niet wat de reden is, dus kan je daar niet zo maar over oordelen. Zo maar uit elkaar gaan vind ik ook niet kunnen, maar wie zegt dat ze dat doet of een ander hier. Je mag best een mening hebben, maar dat kan ook iets genuanceerder, gewoonweg omdat je niet de hele situatie kent.
TS schrijft zelf: "Ik vind het wel dom om te zeggen: je wist waar je aan begon toen je in t buitenland ging wonen. Dit heeft er toch helemaal niets mee te doen? Als je gelukkig bent denk je natuurlijk ook niet altijd: wat als... Er zijn nooit problemen tussen ons geweest en bovendien kunnen die in elk huwelijk gebeuren of je nou in het buitenland woont of niet en of je nou kinderen hebt of niet." Daar reageer ik dus op. Ik vind het namelijk echt onverantwoordelijk en onvolwassen om niet na te denken over 'wat als'. Het is al niet verantwoord als het enkel om jezelf gaat, maar al helemaal niet als je vervolgens aan kinderen begint. En dan als tweede... TS begon dit topic om te vragen of ze met haar zoontje naar NL kon vertrekken. Dat vind ik nogal egocentrisch (en dan zeg ik het vriendelijk) geredeneerd. Ze is willens en wetens (of, nu ja, eigenlijk niet dus, want ze denkt niet na blijkbaar) met iemand in het buitenland gaan samenwonen en heeft een kind op de wereld gezet. Dat kind heeft recht op z'n vader (en familie van vaderskant) en de vader heeft recht op z'n kind (tenzij er sprake is van misbruik of mishandeling). En helaas pindakaas, maar je boeltje pakken terug naar Nederland omdat JIJ dat fijner zou vinden, dat kan dus niet in mijn opinie. Dan redeneer je namelijk alleen maar vanuit jezelf en je eigen belang. En dat hoort niet. Niet als moeder en zelfs niet als ex-partner. Hoe denk je dat de reacties zouden zijn als een vader zou schrijven dat hij er wel klaar mee is en zijn (let op het bezittelijk voornaamwoord) meeterugneemt naar Nederland. Weg van de moeder en familie van moederskant. Het forum zou te klein zijn, dat geef ik je op een briefje. En zo'n vader zou hier echt geen gehoor vinden met argumenten als 'ik heb daar niemand en wil graag terug naar m'n familie'. Dat zou niemand hier een reden vinden om een kind bij z'n moeder weg te halen. Maar er zijn blijkbaar mensen die vinden dat een moeder meer rechten heeft dan een vader...
Precies wat ik dacht, TS ik vind je helemaal niet onvolwassen, maar vind dat je goed de voors en tegens afweegt. Jammer genoeg mag je op het forum lekker bot zijn met reacties. En dat kan deze dame dan ook niet laten. Ik hoop dat jullie er samen uit gaan komen!
Je komt elkaar tegen als je kinderen krijgt en met een man met een andere afkomst/cultuur kan dat soms best pittig zijn. Hou je daar rekening mee van te voren,ja weet je precies hoe het gaat nee,moe tje daarom maar geen kinderen krijgen nee.. Maar is dat ook niet bij stellen die uit het zelfde land komen. Hoe vaak zie je niet dat vader dat die bijna geen rol speelt of verder gaat wonen. Ben je dan ook een "ontaarde" moeder omdat je niet bij de vader blijft. Ik denk dat een kind beter af is bij een gelukkige moeder /vader dan ongelukkige ouders samen.
Goh Hilly, en waar wordt een kind denk je beter van? Ouders die gelukkig zijn en dat geluk ook overdragen aan hun kinderen? Of ouders die niet gelukkig is en het kind dat meekrijgt en dit zichzelf gaan verwijten! Je bent verschrikkelijk kortzichtig en onnadenkend over deze gevolgen. Voor iemand die pretendeert het altijd vanuit het oogpunt van het kind te bekijken en het kindsbelang voorop te stellen, kijk je verdomd weinig naar de gevolgen die jouw zienswijze erop na houdt. Een rechter kijkt voor een verhuizing niet voor niks naar alle facetten en niet alleen dat van enkel het kind. Bij die beslissing wordt namelijk ook meegenomen wat de kansen voor de ouders zijn en wat voor effect dat op het kind kan hebben. Doordat jij daar volledig aan voorbij gaat, ben jij in dit topic diegene die kortzichtig, onnadenkend en kort door de bocht is en uit dat oogpunt ook egocentrisch, je kijkt immers maar naar een deel van de gevolgen in plaats van dat je alle gevolgen overziet! Naar mijn idee heeft ts daar meer oog voor.
Wat als ? Ja als iedereen nou zou denken WAT ALS ! Kun je beter direct stoppen overal mee ! Want wat als ik over een half jaar onder de trein kom heeft mijn kind geen moeder meer ' beter maar niet aan kinderen beginnen ' Wat als mijn vriend/man en ik erachter komen dat we elkaar toch niet gelukkig maken of dat nu binnen 1 jaar 10 jaar of 30 jaar is ' toch maar niet aan kinderen beginnen'. Je kunt niet kiezen hoe je leven loopt en al helemaal niet de toekomst voorspellen ! Kon dat maar was alles veel makkelijker !