Ze is 77cm en 9.3 kg. Ze ziet er normaal uit, geen echte super-aanwezige spekplooien zeg maar wel een beeeetje bij beentjes. Ze slaapt goed, altijd gedaan en maakt een uitgeruste indruk. Eet en drinkt prima. Ze kan al best wat woorden zeggen (papa, mama, bah, eten, die, is dat? = wat is dat, zegt ze als ik haar wat geef wat ze niet eerder gezien heeft) nana = oma, hallo en ja. Ze is vooral bezig met fijne motoriek (vormpjes terugzetten in speelgoed e.d. en ze kan 2 liedjes redelijk na-bootsen qua klank. Ze snapt best veel. Als ik bijvoorbeeld vraag waar haar oor, neus of mond zit wijst ze die aan, en weet wat het betekent als ik vraag de deur open of dicht te doen... Dan trekt of duwt ze aan de deur als we er voor gaan staan. Zou ze dan gewoon daar alle aandacht op gericht hebben dat het nog komt? Ik vind het soms nog lastig om te relativeren wat normaal is en niet, ze is ons eerste kindje.
Je hebt gelijk hoor, ik heb haar altijd veel geholpen, misschien wat teveel vertroeteld Ik ben toen zij kleiner was 2x naar de osteopaat geweest om na te laten kijken of ze geen pijn had en ze heeft toen 2 behandelingen gehad aan haar schouders en onderrugje, daar zat het vast. Zij heeft toendestijds ook tips meegegeven om te voorkomen dat ze op de verkeerde manier met haar benen bezig was (onder de babymobiel pakte zij altijd d'r speeltjes met d'r voeten ipv handen) maar dat heb ik er nooit helemaal af kunnen leren..
Als je zelf twijfelt kan je altijd eens een afspraak maken met een kinderfysio. Kan nooit kwaad natuurlijk en het kost je niks (meeverzekerd). Het kan je daarna een hoop rust geven misschien als je weet dat er niks aan de hand is.
Volgens mij kan een jong kind maar 1 gebied tegelijk ontwikkelen. Dus wie weet is ze eerst cognitief bezig en dan met haar fijne motoriek en komt straks haar grove motoriek. Wat voor een vloer hebben jullie? Een harde, koude, gladde of op andere manier onaangename vloer kan ervoor zorgen dat ze niet durven/willen proberen. Dan zou ik een fijne speelmat neerleggen zodat er geen belemmeringen meer zijn.
We hebben een geïsoleerde laminaatvloer. Ik heb haar zowel op de speelmat als gewoon op de vloer gehad.. Maar..... Wat gebeurde er ineens op 1e kerstdag...... Ze is toen begonnen met bil-schuiven! Inmiddels gaat ze de hele kamer door en wordt steeds sneller!! Ook aan de hand stapjes zetten en dan let ze heel goed op dat ze eerst haar knie buigt en voor ze d'r voetjes neerzet spreid ze d'r teentjes helemaal.. Supergrappig om te zien hoe ze er nu ineens mee bezig is! Ze wil ook tegen alle kastjes en tafeltjes opstaan, maar zelf optrekken doet ze niet. Maar daar heb ik nu wel vertrouwen in!
Jaa wat goed! Mijn dochter ging kruipen met 12 maanden, tijgeren nooit gedaan. 13 maanden optrekken. Ze is nu net 15.5 maand en ze loopt!!!!!!
Super!! Fijn dat je er vertrouwen in hebt, het komt echt wel helemaal goed. Soms word je gewoon onzeker door andere kinderen (lees: ouders ). Het komt allemaal op zijn eigen tijd, al duurt het voor je gevoel soms lang.
Fijn dat ze ineens in beweging gekomen is! Anders zou een kinderfysio echt een goede tip zijn. Die weten vaak hele leuke oefeningen om je kindje te stimuleren. Ik heb een kinderfysio gehad met 3/4 maanden ivm plat hoofdje. Daardoor is mijn kindje heel vroeg gaan rollen enz. Ik heb toen ook echt geleerd dat je kinderen kan leren om op de buik te laten liggen en ze te stimuleren om dingen zelf te pakken en om te rollen. Volgens de fysio is het het beste voor de ontwikkeling om alles vanuit buikligging te doen. Misschien een goede tip voor een eventuele tweede!! Niet te snel gewoon je kindje zittend midden in de kamer zetten en speelgoed binnen zijn bereik leggen. Daar worden ze ook een beetje lui van. Hihi. En ook een fijne tip is dat je je kindje niet gewoon gelijk op de buik neerlegt maar eerst op de rug en dan met ondersteuning van je handen naar de buik rolt. Ze ervaart je kleintje ook gelijk die beweging.
Dat ligt niet altijd aan de ouders, dat vind ik dan wel weer al te makkelijk en flauw. Onze kids waren alle vier snel, en ik merkte dat sommige moeders om me heen daar onzeker van werden: die gingen naar aanleiding van wat mijn kinderen deden, zich druk lopen maken en bedenken dat er dan vast iets mis was met hun kind. Het ligt dus regelmatig ook aan ouders zelf: als je verwachtingen niet overeenkomen met de realiteit, ga je onzeker worden. Moet je niet doen, lekker je kind in eigen tempo laten gaan.
Ik zeg toch ook niet dat het altijd aan de ouders ligt? Ik bedoel het helemaal niet flauw maar ik zeg alleen dat je je soms onzeker kunt voelen door andere ouders, En ik heb ook nergens gezegd dat dat perse de ouders zijn van snelle kinderen. Juist niet, vaak zijn het de ouders van kinderen die wat meer gemiddeld zijn in hun ontwikkeling, zo is mijn ervaring. En dan kun je je als ouder van een kind wat iets trager is in zijn/haar ontwikkeling weleens onzeker voelen, omdat je door hun opmerking: "Loopt hij/zij NOG STEEDS niet?", (terwijl hun kind dat ook nog maar een paar weken doet) toch gaat denken dat er iets mis is met je kind terwijl je ergens wel weet dat elk kind zich op zijn/haar eigen tempo ontwikkelt. Sorry als mijn reactie flauw overkomt, zo was het niet bedoeld.
Ik heb een gemiddeld kindje...dacht ik. Volgens het CB kan ze heel veel voor haar leeftijd. Een andere moeder met een kindje dat een maand jonger was, werd daar heel onzeker van. Gelukkig bevestigde het CB dat haar kindje helemaal niet achter liep, maar die van mij sneller dan gemiddeld ontwikkelde. Het stomme is, over 10 jaar kan dat andere kindje misschien wel veel meer dan mijn dochter. Je hoeft je dus helemaal geen zorgen te maken. Bedenk dat als je kindje een jaar of 10 is, er wordt gerend, gesprongen, gepraat, gediscusseerd etc. Dan kijkt er echt niemand meer naar hoe de ontwikkeling de eerste 2 a 3 jaar ging. En geloof me, als ze nog niet kunnen gaan staan in bed, is het ook wel lekker rustig. Ik blijf terugleggen omdat mevrouw hier niet snapt dat staand slapen geen optie is. Dat is echt heel frustrerend! Dus ruilen?
Hahaha! Dat hoor ik inderdaad erg veel! Dat ik blij moet wezen dat ik haar niet continu overal weg hoef te plukken en terug moet leggen in bed. Ik voel me ook zeker gezegend met haar, ze slaapt supergoed (als ze niet ziek is) en sociaal-emotioneel is ze echt ver ontwikkeld, en een onwijze knuffelkont zowel naar mij als naar haar vader. Alleen wat indd eerder al gezegd wordt heb ik dus wel zo ervaren, dat onzeker worden van andere ouders. En met name toch door de 'standaard' opmerking als ik vertel hoe oud ze is: goh, loopt ze nog niet? Die van mij al wel met......... maanden! Dus ik vond het zeker niet flauw overkomen hoor, ik snapte goed wat er bedoeld werd en vind het lief dat anderen mij gerust proberen te stellen!
Mijn oudste ging iets na haar eerste verjaardag kruipen, dus dat scheelt niet zoveel met 13 maanden. Ik heb me hier eigenlijk nooit echt zorgen over gemaakt en niemand gaf me ook het idee dat dit nodig was. Met 18 maanden ging ze lopen. Nog niet lopen met 13 maand lijkt me al helemaal geen punt van zorgen!
Mijn dochter loopt nu achter loopwagentjes, maar hoe vaak ik wel niet heb gehoord van 'oh, die van mij liep bij 7/8/9/10 maanden al los!'. Mensen zeggen het toch wel. Als ik vertel dat mijn dochter bij 3 (!) maanden al van de buik naar rug kon rollen (ze wilde absoluut niet op haar buik liggen, dus de motivatie hiervoor lag extreem hoog) is er altijd iemand die roept 'oh, dat kon de mijne al bij 2 maanden'. Ik snap niet dat het zo'n strijd moet worden. Als mijn dochter pas na 24 maanden helemaal los gaat lopen, vind ik het ook prima (zijzelf niet, want ze is een strebertje). Enne... Op dit moment zit ze met papa muziek te luisteren omdat ze weigert te slapen. Ze werd wakker toen mijn vriend terug kwam van sporten en ik was eerder vanavond al 45min bezig geweest om haar in slaap te krijgen. Ze heeft namelijke hele andere prioriteiten dan slapen Dat is de keerzijde. Ik zou soms echt wel eens willen dat het allemaal niet zo snel ging...
Vandaag weer op controle geweest bij het CB. daar heeft de kinderarts haar reflexen en gewrichten getest. Ze kan als ze op haar rug ligt haar benen helemaal plat naar de zijkanten leggen zonder enige moeite. Ook de voetjes bewegen (te) soepel alle kanten op. Geen afwijkende standen of reden tot zorg aldus de arts, maar wel te verklaren waarom ze nog niet zichzelf tot zit vanuit lig kan krijgen en zichzelf nog niet optrekt.. Als advies gekregen om de kinderfysio mee te laten kijken, morgen ga ik een afspraak maken
Joh, die van mij liep juist al snel (met 11 maanden en 2 dagen echt los) maar het praten komt juist nog niet zo. Ik maak me niet druk, mijn dreumes heeft gewoon andere interesses. Misschien kan de fysio net dat extra zetje geven en ren jij straks achter je dochter aan