Iemand die ik heel goed ken is er bijna aan overleden. Bij iedere operatie is er een kans dat het mis kan gaan of dat er complicaties optreden. Je moet je afvragen of het je het waard is. Het is geen kleine operatie. Zij is toen ontzettend veel bloed verloren. Later wou aan 1 kant de wond niet sluiten en moest de wond van binnen uit dagelijks worden gespoeld door de thuiszorg. Toch is zij achteraf blij dat ze het heeft gedaan. Het resultaat is nu aardig. Op het oog ziet het er goed uit. Helaas wel flinke littekens. Maar niet meer elke dag die pijn die ze eerst had.
Mijn vriendinnetje heeft haar borsten laten verkleinen, nu 14 jaar geleden. Zij heeft er nooit spijt van gehad. Ze had altijd last van rugpijn, nekpijn en hoofdpijn...Dat was al vrij snel weg! Sowieso veranderde haar hele houding. Ze stond veel meer rechtop, meer een trotse houding En ze heeft, met goede begeleiding ook borstvoeding gegeven.
Mijn nicht heeft het laten doen op haar 18de ofzo. Is al ruim 10 jaar geleden maar ze had zulke rugklachten. Was echt een opluchting voor haar! Daarnaast heb ik op plastische chirurgie gewerkt en die meiden deden het ook echt niet voor niks. Begreep zo waarom ze een borstverkleining deden. Zelf heb ik ook grote borsten, daarbij nek en rugklachten en wellicht wil ik het ook in de toekomst. Het is toch een gewicht wat je meedraagt.
Dat is helaas een nare complicatie! Daar ben je wel even zoet mee. Maar daarnaast is dit echt sporadisch. Meestal gaat het echt wel goed maar bij elke operatie kan er iets mis gaan. Fijn dat het wel goed is gekomen en de persoon er blij mee is.
Dit heb ik ook. Even aanzien hoe m'n borsten zijn na de geboorte en het voeden van deze baby. Maar na de eerste waren ze helaas al flink groter geworden (en gebleven), dus ik vrees het ergste. En het is nu al best veel gewicht, vind ik. Dus een verkleining in de toekomst lijkt mij wel wat. Bolkje, geen ervaring dus, maar ik wil je succes wensen! De mensen die ik ken die een borstverkleining hebben gehad, zijn er erg blij mee.
Ik heb er geen spijt van, dat ik het niet eerder heb laten doen. Ben klaar met kinderen krijgen en borstvoeding geven. Hiervoor was ik ook veel dikker, waardoor ik meer uit proportie zou zijn. Dat dénk ik ten minste.
Ik denk er ook nog wel eens over na, heb cup F en syndroom van Tietze, snel last van mijn rug en borstkas. Maar ja, het is toch best een ingreep en ik genees vaak ook niet zo mooi, dus ik weet nog niet of ik het ga doen. Meer babies komen er niet, dus voor bv maakt het niet meer uit.
Nooit spijt gehad van mijn verkleining. Ik was 20 jaar en ben van f naar een grote b gegaan. (Had een heel smal figuurtje dus het zag er ook echt niet uit) In de loop der jaren wat dikker geworden en nu zit ik ook door geboorte van dochter op grote c. Aangezien dit past bij mijn lichaam, heel tevreden. Maar zou het zo weer doen als het moet. 15 jaar geleden was de methode nog anders dan nu. Ik heb vier drains gehad, maar tegenwoordig krijg je ze vaak helemaal niet meer heb ik me laten vertellen. Het is wel een beste ingreep en je moet wel even tijd nemen voor herstel, voorzichtig met tillen etc. En de littekens zijn in het begin natuurlijk rood en gezwollen. Bij mij is het bijna niet meer zichtbaar. Als je echt veel klachten er door hebt kan ik alleen maar zeggen doen!
In het ziekenhuis. De exacte oorzaak weet ik zo niet. Wil ik eventueel wel navragen. De eerste grote bloeding begon al op de ok. Daarna volgden er nog 3 bloedingen. De wond genas zo slecht aan 1 kant later. Er zat echt een gat in en er kwam gele derrie uit. Edit: Aldus mijn man is haar wat toegediend waar ze niet tegen kon. Haar bloed werd dunner? Geen idee of zijn versie correct is hoor. Maar even heel reëel: bij iedere operatie kunnen dergelijke complicaties voor komen. Het zal mij er niet van weerhouden om de operatie uit te laten voeren mocht ik ooit meer last krijgen. Het is wel een van de redenen dat ik het nu nog niet heb laten doen.
Klopt helemaal. En elke dag last hebben van je borsten, je nek en rug is ook niet niks. Dus ik snap heel goed dat zij en veel dames in dit topic er heel blij mee zijn dat ze het gedaan hebben.
Ik heb absoluut geen spijt! Borstverkleining gehad op mijn 16e (van F naar C) , en was het beste wat ik ooit had kunnen doen. Toen, zoals iemand anders al schreef, nog op een andere manier (heb bijv. ook 4 drains gehad, en moest drie nachten in het ziekenhuis blijven, dat was toen standaard). Maar heb 'gewoon' borstvoeding kunnen geven, wel met wat meer moeite dan normaal wellicht, maar of dat met de verkleining te maken heeft weet je nooit natuurlijk. De littekens zijn vrijwel niet zichtbaar, alleen onder mijn borst kun je het zien als je goed kijkt, die rondom mijn tepels zijn zo goed als onzichtbaar. Ik ben zo blij dat ik toen niet naar een inval huisarts heb geluisterd die vond dat ik maar moest wachten tot nadat ik kinderen had gekregen, ik verging van de pijn in mijn nek en schouders. Mijn eigen huisarts en de plastisch chirurg zagen de noodzaak gelukkig direct in.
Ik zou het direct weer doen, geen twijfel over mogelijk. Ingreep viel 100% mee! Geen pijn gehad, helemaal niks. Maar ik had ook geen drains. Veel gesmeerd met littekencreme en nu niks meer van te zien. Het enige wat mij heel zeer deed, was het uithalen van de hechtingen. Die trekken ze eerst omhoog om en dan knippen ze ze onder het knoopje open. Maar waarschijnlijk zijn die nu ook allemaal oplosbaar (?) Ook het herstel was een eitje. Had me op het ergste voorbereid, maar na een week kon ik alweer bijna alles, heel voorzichtig.
Die lelijke littekens hoor en zie ik zo vaak en dat houdt mij tegen om het te doen. Ik heb een E cup en zou heeeeeeel graag een volle C cup willen.
Mijn littekens zijn merendeel goed geheeld (ik heb 90cm litteken van de operatie.... ) alleen hebben ze bij het verplaatsen en verkleinen van m'n tepel toen ik 18 was, een "randje" tepel langs de streep naar beneden van het anker laten zitten, na m'n zwangerschap is dit donkerder gekleurd en kwamen we er pas achter. Ook zijn m'n tepels niet mooi rond. Maar m'n pijn klachten zijn weg, ik ben in verhouding en manlief is dol op m'n borsten dus ik neem die kleine oneffenheden voor lief.
Ik dacht bij het zien van jouw wondjes al aan mijn eigen wondjes toen! Zijn ze op de "kruispunten" van de anker vorm? Daar had ik ze wel.
Ja klopt. Onder de borst en onder de tepel. Alleen het grootste wondje is niet op een anker, maar aan de bovenrand van een tepel.
Vorig zomer heb ik een bvk ondergaan,en absoluut geen spijt gehad. Ben er elke dag weer super blij mee. Kan weer hardlopen en voel mij weer veel zelfverzekerder. Ik zit ook op fb pagina voor dame's die een bvk willen of hebben gehad. En ook daar lees je eigenlijk alleen maar berichten dat men blij zijn dat ze deze stap hebben gezet.
Ik heb het dus al eens laten doen, maar ze zijn nu na de zwangerschap behoorlijk groter (5mnd geleden bevallen, geen bv geprobeerd) en als dat niet nog weggaat overweeg ik weer een bvk als ik klaar ben met kinderen. Ik heb overigens wel aan iedere kant 1 drain gehad.maar goed ook want toen zagen ze dat er iets mis ging, voordat mijn boobie helemaal opzwelde. 2liter bloed verloren. Ik moet wel zeggen dat mijn boobies ook niet meer hangen Ik heb ook een anker litteken, maar op het "kruispunt" is het een Y-splitsing. De chirurg gaf aan dat je anders idd irritatie op het kruispunt kreeg.