Zwanger zijn, afvallen en sporten, zwanger zijn, afvallen en sporten, zwanger zijn, afvallen en sporten. Dat heeft mij de afgelopen 7 jaar bezig gehouden en ik ben daar wel een beetje erg klaar mee! De afgelopen 7 jaar is mijn lijf absoluut verandert. Van een normaal meisjes postuur naar een vrouwenlichaam met her en der een paar kilo te veel. Maar ik heb er geen zin meer in...dat afvallen. Om die laatste 5 kilo er af te krijgen moet ik zo ontzettend veel laten, of bijhouden, dat de puf er uit is. Punten tellen, calorieën tellen, macro's bij houden, eating window bijhouden.....tjongejonge. Om dan 3 kilo af te vallen in 2 maanden en zodra ik 2 avonden een etentje heb, wijn drink en een zak chips eet, zit alles er weer bij. Nu wil ik gewoon tevreden zijn met mijn lijf.....maar hoe doe je dat terwijl je dat eigenlijk niet bent...want ik weet heus wel dat ik net iets te zwaar ben en je dat vooral ziet op mijn buik.
Moeilijk he, hier hetzelfde verhaal. Heb het een tijde geprobeerd om gewoon te accepteren dat m'n buik wat te dik is, maar kan je vertellen dat dat ook niet werkte, want dan hou je jezelf voor de gek. Dus ik ben van de week maar weer begonnen om weer streng voor mezelf te zijn wat voeding betreft. Maar het zal een eeuwige strijd blijven. Kan zo jaloers zijn op vrouwen die niks voor hun slanke figuur hoeven te doen. Maar goed, zo werkt het bij mij niet, dus ik moet gewoon weer aan de bak. Ik vind het altijd heel knap hoe sommige vrouwen met overgewicht zo zelfverzekerd kunnen zijn. Ik ben misschien 4 kilo te zwaar en ik voel me zo rot daarbij. Dus misschien moet ik eens meelezen...
Ja erg he....soms denk ik: een maandje aan die shakes en dan is het ook klaar haha! Zie mijn collega van 100 kg naar 80 gaan in 3mnd tijd!
Herkenbaar hoor.. na mijn eerste zwangerschap heb ik er ruim een jaar over gedaan om weer op mn oude gewicht te komen.. Nu zwanger van 2, ben benieuwd hoe lang ik er deze keer over moet gaan doen...
Ja maar die shakes zijn ook weer niet gezond, dus dat moet je ook niet willen. Je ziet alleen het resultaat aan de buitenkant en dat is natuurlijk goed. Maar ik denk dat je je lichaam er geen plezier mee doet. Ik probeer heel gezond te eten, wat minder koolhydraten te nemen en meer te bewegen. Daarmee moet het ook lukken, maar wellicht wel wat langzamer. Maar goed, dan heb je het wel op een gezonde manier gedaan.
Maar voor je zwangerschappen, was je toen eerlijk wel helemaal tevreden met je lichaam? Want toen ik nog een mager ding was (te mager), zelfs toen had ik nog kritiek op mijn lichaam, vond ik mijn buik te dik. En nu denk ik terug, goh had ik maar weer dát lichaam. Niet zo extreem mager, maar wel nog slank. Dus ongeacht hoe mijn lichaam eruit ziet, ik ben nooit helemaal tevreden. En ik denk dat je dat het beste kan relativeren. Was je toen wél gelukkig met je lichaam? Of heb je een soort idealistisch beeld gecreëerd in je hoofd, waardoor je denkt dat je gelukkiger zou zijn als je er weer zo uit zou zien. Tuurlijk is het fijn als die laatste 5 kilo eraf zou zijn, maar af en toe genieten van lekker eten is óók fijn. Fijner zelfs, want het leven is veel te kort om alleen maar bezig te zijn met waar je niet tevreden over bent. Zou het 'perfecte figuur' je leven nou echt zoveel beter maken? Jouw lichaam heeft je 3 prachtige dochters geschonken! En ja dat laat sporen na, maar daar kan je gewoon trots op zijn!
Ik ben ook een paar kilo te zwaar en vooral op m'n buik. Het enige wat ik doe is elke dag 75-90 min fietsen (heen en weer naar werk, 12 km enkele reis) en dat vind ik genoeg koop leuke kleding die het wel genoeg verbergt, heb wat corrigerend ondergoed voor als ik perse wat straks aan wil en verder ja, soms denk ik weleens, zou wel mooier zijn als het wat strakker is, ik zou het ook mooier vinden als ik 15 cm langere benen heb. Maar daar doe je niks aan, en aan zo een buikje.. Is weinig te doen, behalve jezelf een leven opleggen waar ik ongelukkig van wordt. Dus ja ik heb me er eigenlijk gewoon overheen gezet ik vind het meer waard om een wijntje te kunnen drinken en gezellig te eten dan dat ik nog 4 of 5 kilo kwijt raak. Wel eet ik overal het algemeen gewoon normaal boeren verstand gezond, vlees , groente, beetje aardappelen enz. Bijna geen frisdrank, geen snoepjes , elke dag bewegen , en zo houd ik het al jaren stabiel. Kom niet bij en val niet af. En daar ben ik wel tevreden mee
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er toen helemaal niet mee bezig was. Ik had niet eens een weegschaal! Ik was gewoon tevreden met mezelf. Was geen slanke den, maar ook niet stevig. In mijn ogen gewoon normaal. Mijn denkwijze en zelfbeeld is verandert na mijn 2de zwangerschap. Toen heb ik last van mijn schildklier gekregen en heb ik er 2,5 jaar over gedaan om weer redelijk van mijn kilo's af te komen. Maar ben toen wel 2,5 jaar te zwaar geweest. Nu ben ik 5 kilo zwaarder dan 2,5 jaar geleden. En ik weet wat ik er toen allemaal voor over heb moeten hebben om dit te behalen. Door die schildklier is mijn gewicht wel degelijk een ding geworden. Maar inderdaad...vanaf nu weer sporten oppakken. Door een blessure bijna 12 weken niet kunnen sporten. Wellicht met een normaal leven gaan die laatste kilo's/cm's er geleidelijk zelf wel vanaf.
Wil je tevreden zijn over je lichaam zoals het nu is? Of wil je toch echt afvallen? Wat bij mij heeft geholpen: - accepteren dat ik geen overgewicht heb, maar dat ik onwijs veel moeite moet doen om mijn buik strakker te krijgen en mijn billen voller. Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik geen zin heb in al die moeite - kleding kopen die je leuke punten accentueert en wat mindere punten verbloemt. - een kledingstijl kiezen die bij je persoonlijkheid past, de uitstraling die je dan krijgt doet al heel veel, - de weegschaal weggooien!!! - gezond eten
Toen ik je titel las wilde ik zeggen 'wat toevallig, Ik word vanaf volgende week gecoached hierin' Maar dan niet ivm uiterlijk maar ivm perfectionisme, mijn nieuwe levensmotto moet worden: perfect, i'm imperfect Op zich ook een toepasselijke in dit topic
Waarom is een slank lichaam hetgene wat je tevreden maakt? Omdat het makkelijker beweegt? omdat je vind dat je aan een schoonheidsideaal moet voldoen? omdat het zo "hoort"? omdat je geen bult wil zien waar een buik zit? Of omdat je 10 jaar geleden en dus ook 10 jaar jonger dat wel had? had je toen een vrouwen lichaam of een meisjes lichaam? dat laatste is onrealitisch je bent geen 18 meer. Het idee dat een vrouwenlichaam een platte buik moet hebben is iets wat de media ons heeft laten geloven he, een vrouwenlichaam heeft 9 van de 10 x een buikje , dat hoort zo, daar zitten organen/ baarmoeder etc. in en die zullen ergens moeten blijven. Als de buik is uitgerekt na een zwangerschap ja dan heb je net even meer buikje dat is heel normaal eigenlijk als je puur naar functie van je lichaam kijkt. Ik zou zeggen streef naar een zo gezond mogelijk lichaam, die zonder extra moeite kan bewegen. Besef dat een "gezond"lichaam veel belangrijker is als een superslank lichaam, mischien horen die laatste 3/4 kilo nu wel gewoon bij je lijf. dat kan en dan is het jouw keuze, ga je gezond leven en geniet je van eten en drinken met normaal verstand of ga je nog jaren de strijd voeren met die laatste 4 kilo.
ik ben best tevreden over mijn lijf. ja mijn buik is een beetje blubberig maar who cares.. ik iig niet. ik kijk ook niet teveel naar modellenprogramma's en zo want zo kan mijn lijf er ook wel uit zien als ik constant in de sportschool ben en op 3 blaadjes sla per dag leef. over de jaren heen is het ideaalbeeld van de vrouw ook heel erg veranderd. van een vrouw met rondingen naar nu graatmager. en dat graatmager schijnt dan mooi te zijn maar ik vind het niks. ik vind vrouwen die vorm hebben er zelf veel mooier uit zien
Heel herkenbaar. Zou ook graag n strakkere buik willen, maar dat wilde ik voordat de kinderen er waren ook altijd al dus in die zin ben ik nooit 100 procent tevreden geweest. En dan zou je idd kunnen gaan lijnen en veel gaan sporten maar wordt je dan echt gelukkiger vraag ik me dan af? Ik denk t niet nl. Als je nagaat wat de meeste bekende vrouwen ervoor moeten doen en laten om er zo uit te zien, en vaak zijn ze dan ook nog eens zo slank dat t niet mooi meer is. Persoonlijk vind ik iemand van 40 met een maatje 34 9 vd tien keer niet mooi of het moet echt iemands bouw zijn. En liever tijd aan mijn kinderen familie en vrienden besteden dan vijf keer pw naar de sportschool. (Sporten is wel goed v je maar zoveel vind ik persoonlijk te). Enne...Later als je n oud besje bent wil je echt niet dat je gewicht/lijf en daarbij bezig zijn een vd belangrijkste dingen was in je leven.
Bij mij is het gelukt door toch eerst goed af te vallen en daarna een goede balans te vinden tussen gezond eten en op gewicht blijven. Ik doe dat door vaste dagen te sporten, gezond te eten door de week en op zaterdag een hele dag te eten wat ik wil.
als eerste een knuffel voor jou. weet hoe hard je ervoor gewerkt heb altijd. Ik weet het ook niet. accepteren denk ik en dat kost tijd. en ach het is nooit goed. ik ben nu al zeg ik hetzelf echt een slanke den en vind mezelf best mooi. mn lijf dan want mn kop heb ik nog nooit wat gevonden. maar nu heb ik weer hangtieten en die waren mooi toen ik nog 100 kilo woog. er blijft altijd wat.
Probeer te kijken naar wat je al hebt bereikt! Je mag trots zijn op jezelf, want na wat ik allemaal in het clubje heb gelezen heb je keihard gewerkt! Daarnaast probeer te kijken naar wat je wel mooi vind aan je zelf!
Probeer het wat te relativeren. Wanneer die laatste 5 kg weg zijn, kan je misschien een broek in een maatje kleiner kopen, maar dan verzin je vast wel weer wat anders. Blubberbenen, rimpels, cellulitus, pluishaar of grijze haren, lelijke huid, borsten zijn theezakkjes, straie.... We hebben het er maar druk mee... Bedenk dat het altijd erger kan en dat een beetje leuk leven ook wat waard is....
Wat zijn je schildklierwaardes nu? Ik heb een traag werkende schildklier (wel al voor mijn zwangerschappen ) maar neem echt heel precies medicatie in. Normaalwaardes liggen tussen 1-4 en ik voel me echt het beste bij een waarde van 1. Misschien ben je nog net niet ingesteld? Verder moet je je heel goed afvragen of je met die paar kilo minder ineens veel gelukkiger bent? Misschien ga je je veel beter voelen als je jezelf accepteert en niet meer steeds hoeft bezig te zijn met die paar kilo. Acceptatie geeft je veel meer dan onzekerheid. Heb je een gezond bmi? Leef je gezond? Beweeg je genoeg? Zo ja, laat het gaan. Zo nee, dan zou ik zelf wel veranderingen aanbrengen.
Nee, dat meisjeslichaam hoorde bij het meisje van 24 Ik ben me er wel bewust van dat mijn lichaam na 3 kinderen is verandert. Maar ik moet echt leren accepteren dat mijn probleemzone mijn buik is. Iets wat ik nooit heb gehad. Qua harde cijfers heb ik een bmi van 25,3. Licht overgewicht dus. Gezond qua conditie ben ik wel, heb altijd gesport en ben het nu weer aan het opbouwen. Voor mijn blessure liep ik 6km hard.