Positieve ziekenhuisbevallingsverhalen gezocht!

Nee hoor, die spuit is helemaal niet standaard. Die wordt gebruikt als er (te) veel bloedverlies is en/of de placenta op zich laat wachten. En je mag best een half uur wachten, ook in thuissituatie (als het bloedverlies het toelaat, maar dat is meestal zo. Meeste bloedverlies komt tenslotte van de 'wond' die de losgeraakte placenta achterlaat in de baarmoederwand. En als placenta nog niet los is, is die wond er ook nog niet...)

Ik denk dat ik bij mijn eerste zo na dikke 15 min die spuit kreeg. Voor mijn gevoel zodat VK 'het af kon maken' voor het einde van haar dienst .
Bij mijn 2e en 3e is binnen 15 min placenta spontaan geboren zonder spuit.

Ben het wel met je eens dat de spuit uiteraard ingezet kan worden als het nodig is, maar dan dus wel met goede argumenten en uitleg naar de patient toe. Er zullen vast situaties zijn dat die spuit veel ellende voorkomt.

 

Onze eerste kondigde zichzelf aan met gebroken vliezen, omdat ze in het vruchtwater had gepoept moest ik naar ziekenhuis en startte ze wee opwekkers. Na flink wat uren (18) vorderde het niet en uiteindelijk heb ik een keizersnee gehad. Je snapt dat ik niet heel erg uit keek naar mn tweede bevalling?

Die begon met gebroken vliezen en direct heel vlot weeën. We hebben toen mn moeder gebeld om naar ons toe te komen om op dochter te passen. In het ziekenhuis was alles even spannend door mn voorgeschiedenis, buikpijn en bloedverlies maar toen dat onder controle was en alles er goed uit zag, bleek mijn 'lievelings verpleegkundige' dienst te hebben. Zij heeft me toen ik na de geboorte van de oudste een zware nacht had, er echt doorheen geholpen. Ik merkte heel erg dat toen ik me open stelde naar haar en aangaf dat ik het wel durfde en dat ik haar vertrouwde, het heel vlot ging. Om 3 uur braken mn vliezen en om 8.10uur lag zoonlief op mn buik! Een fantastisch verschil. Ik heb echt heel weinig meegemaakt van alle poes pas in het ziekenhuis, leefde in mn eigen wereldje, was in een hele lekkere flow...

 

Ik ging met weeën en 5 cm ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan. Daar aangekomen had mijn eigen vk het bad al vol laten lopen op onze kamer.
Na een uurtje badderen vond ik het niet fijn meer. Ben in bed gegaan en het bedje en de kleertjes voor de baby werden al klaargelegd. Daarna nog een uurtje flink weeën gehad waarbij mijn eigen vk op de achtergrond me aanmoedigen ze weg te zuchten. Toen is met 3x persen onze zoon geboren en konden we eigenlijk gelijk alweer naar huis...😊 ik ben op eigen verzoek bevallen in 't zh maar achteraf denk ik tja dit had ik thuis ook wel gekund.

 

Oja, die oxytocine spuiten heb ik wel gehad. Na een half. Foto uur omdat de placenta niet wilde komen. Paar minuten later nog eentje want er zat geen beweging in dat ding, ook niet toen zoon al lekker aan de borst lag. Na de spuiten is de placenta wel eruit gekomen maar ik heb nu nog last van een verdoofd gevoel in m'n bovenbeen

 

Ik vond het een super ervaring in het ziekenhuis! Hier het eerste deel van de bevalling lekker thuis gedaan met 5 cm vertrokken naar het ziekenhuis en 40 min later waren we er.. ik bleek toen al persweeën te hebben en ineens al 10cm (vandaar die weeën storm in de auto ) om 00.20 begonnen met persen, helaas bleek onze mini zen navelstreng om zijn nek te hebben dus vacuüm moest een handje helpen en om 00.46 is hij geboren. Toen die nacht en de nacht erop moeten blijven ivm de vacuüm maar dit was prima! Hadden een heerlijk suite waar ml ook mocht blijven en toen erna fijn met zen 3tjes naar huis

 

Ja ik. Om twaalf uur 's middags ging ik plassen en had wat bloed bij het afvegen, voor de zekerheid moest ik komen. Aan het ctg bleek ik weeën om de zes minuten te hebben (had alleen hele lichte rugpijn) en toen ze ging voelen, bleek ik al vijf centimeter ontsluiting te hebben. Hoewel ik er erg tegenop zag om in het ziekenhuis te bevallen (weet niet waarom, maar het stond me zo tegen), heb ik het als heel prettig ervaren zodra ik daar was. Ik heb ook geen lang aan het ctg mogen blijven liggen, vond het heel fijn om dat 'in de gaten te houden', zegmaar.

Het overgrote deel van de bevalling was er maar een persoon bij en aan het einde nog eentje.

 

Na een nare thuisbevalling van de eerste, moest en wilde ik in het ziekenhuis bevallen. Wat een heerlijke ervaring was dat. Het heeft mijn eerste bevalling doen verwerken.
Grootste pluspunt vond ik dat de begeleiding veel beter was. Ze lieten me ook vrij in wat ik wilde. Eén druk op de knop en er staat iemand aan het bed. Met weeën in de auto vond ik wel meevallen. Maar voor ons is dat ook maar een kort stukje.

 

Hier ook 2 positieve ervaringen. Ik was gedurende beide bevallingen in principe alleen op de verloskamer met mijn man, mijn eigen verloskundige en een verpleegkundige. Heel rustig en heel gemoedelijk. Bij mijn oudste viel tijdens het persen de hartslag opeens helemaal weg tgv een navelstrengomstrengeling en die is toen met spoed met een vacuümpomp gehaald. Wellicht had hij het zonder schade gered bij een thuisbevalling, wellicht ook niet, ik was in ieder geval blij dat er zo snel actie kon worden ondernomen.

De tweede bevalling ging snel en probleemloos. Ik denk persoonlijk dat het verlangen om lekker ontspannen een bevalling te doen een beetje wishful thinking is... Een bevalling is prachtig en overweldigend, maar toch vooral ook erg zwaar en pijnlijk. In the heat of the moment interesseerde het me echt geen zier waar ik was, ik had net zo goed in het gangpad van de Albert Heijn kunnen liggen als thuis in mijn eigen bed. Ik heb het ziekenhuis iig als positief ervaren.

 

Ik moet echt even goed terug denken, mn zoon is nu 3,5 maar als ik aan zijn bevalling denk, dan denk ik niet aan pijn. Ik kan me eigenlijk ook niet herinneren of ik pijn heb gehad, bij de weeën was ik echt in trance, toen kreeg ik echt pers drang, op den duur riep ik "ik ga nu poepen hoor!" en dan heb je op den duur wel het brandende gevoel als het hoofd staat, tsja toen ben ik wel geknipt en was hij er vlot. Ik zei eigenlijk nog na het douchen en stukje naar mn bed lopen "nu snap ik dat mensen dat nog een keer doen" de pijn kwam pas later door mn knip en mega aambei. Maar bij de bevalling herinner ik geen pijn, pas echt toen ik vlak voor ontslag naar de wc liep en toen merkte ik dat ik pijn had. Thuis heb ik wel veel pijn gehad ( een mega aambei die zn eigen hartslag had en een blaasontsteking met koorts ) ( Ja, zwaar is een bevalling wel, maar vooral mega machtig )

 

Hier ook prima ervaring bij beide bevallingen. Goed personeel wat ook goed luisterde naar wat ik aangaf.

 

Ja hoor! 22 uur naar het ziekenhuis met weeën. Daar aangekomen had ik 3 cm. Keuze om te blijven of naar huis te gaan. Uiteraard gebleven. Ik was hyper! Samen met vl darten gekeken. Hihi 00.00 uur had ik 6 cm. Vliezen gebroken. 02 uur mocht ik persen en 3.01 uur is zoonlief geboren! Super relaxt allemaal. Lieve vk en lieve zuster. 4 uur gaan douchen en 5 uur naar huis...

 

De bevalling van mijn oudste zoon was niet fijn, dat wilde ik echt anders bij mijn jongste! Toen ik 20 weken zwanger was en de echo goed bleek, ben ik deels overgestapt naar een vk. Ik heb er meerdere moeten bellen voor ik er eentje vond die mee wilde werken aan mijn wensen. Ik had een medische indicatie, maar ik wilde toch graag thuis bevallen. Dit omdat ik het thuis fijner vind en ik geen onnodige ingrepen wilde. Ook kon de gyn me niet uitleggen waarom ik perse in het zkh moest bevallen, gezien ik echt geen extra risico's liep bij de geboorte en de baby al helemaal niet. Uiteindelijk om andere redenen toch in het zkh beland, waar ik in bad ben bevallen! mijn eigen vk was erbij, ik heb aangegeven dat ik geen arts wilde zien tenzij dit noodzakelijk was. Was allemaal niet nodig, heb een top bevalling gehad! Met 7 cm zijn we naar het zkh gegaan, daar was het bad al vol gelopen, daar heb ik nog zo'n 2,5 uur in rond gedobberd en geluisterd naar mijn hypnobirthing cd. Om even na half tien 's avonds kreeg ik persdrang en 1,5 perswee later lag er een blakend gezonde baby op mijn borst. 9 pond en 57 cm schoon aan de haak en afgezien van wat schaafwondjes niet uitgescheurd. Dat dank ik echt aan het bad en het wekende effect van het water. De volgende keer ga ik toch weer proberen thuis in bad te bevallen en anders weer zoals de vorige keer: met mijn eigen vk in het zkh in bad. Ik vond het prachtig, het voelde echt als het toewerken naar een ontmoeting met mijn kind ipv de blinde paniek en pijn die ik bij mijn oudste zoon had. Wat overigens kwam door een veel te snel opgewekte bevalling, dat zou ik dus nooit weer willen. Natuurlijk bevallen blijft het mooist

 

Ik heb mijn ziekenhuisbevalling ook als prettig ervaren hoor. Ik had geen keus vanwege hoog BMI en MMM verleden, maar ook ik had echt neit anders gewild.

Ik had hele lieve verpleegsters, toen mijn weeen heel erg werden (enkel rug en been weeen), stelde een van de dames voor om in bad te gaan en met een warme douche op mijn rug te zitten. Dat was even 15 a 20 minuten heerlijk (daarna kwamen de weeen daar ook doorheen, maar even dat kwartiertje adempauze was bijzonder gewenst)

Eva had wel een electrode op haar hoofdje (is 2 keer gedaan, de eerste keer liet los) en ik ben blij dat het er was. Daardoor was heel snel duidelijk dat de hartslag van Eva dipte (teveel) en direct werd de gyn opgetrommeld en kreeg ik een vacuumbevalling. Daarnaast merk je daar niets van hoor en kreeg ik 'm pas toen ik ging verhuizen van de ziekenhuiskamer naar de verloskamer.

Na de bevalling heeft Eva ruim 1 uur op mijn blote buik gelegen en hebben ze ons met rust gelaten. Daarna is Eva gewogen en aangekleed en ben ik door een hele lieve verpleegster onder de douche geholpen en heeft ze mijn haar gewassen. Daarna moest ik weer in bed en ben ik met kind en man naar de zaal gereden (wij moesten een nachtje blijven ivm met de vacuum bevalling).

Ik heb geen spuiten gekregen overigens. Mijn placenta kwam ik denk 2 of 3 minuten na Eva.

Ik had geen plan, ik geloof daar niet in, omdat er altijd situaties kunnen voordoen waar andere beslissingen genomen moeten worden. Ik ben er blanco ingegaan, was ook niet bang of zenuwachtig. Ik heb me gewoon overgegeven aan de bevalling en aan je medisch personeel.

 

Wat een verhalen allemaal.. ik heb 2 positieve ziekenhuisbevallingen.

Eerste
met 39.3 braken mijn vliezen. Ik wilde al in het zkh bevallen maar onze dochter had nog flink in het vruchtwater gepoept dus we moesten sowieso. Vk had me niet meer gecheckt maar meteen naar het zkh gestuurd. Geen extra gedoe allemaal.
eenmaal in het zkh kwamen de weeen wel erg snel. De verpleging legde me aan de ctg en vloog even later snel weg. Bleek dat ik al volledige ontsluiting had! Na de controle kon ik meteen aan het werk. Mijn dochter wilde niet echt maar naar 2u persen was ze er dan. Ondanks dat was er al een ok klaargemaakt en spullen voor een knip klaargelegd maar alles niet nodig dus.
top verpleging en vk! Prima verzorgd daarna en gedurende de bevalling ook goed begeleid.

Tweede
aangezien onze 1e dohter vrij snel was geboren moest ik meteen de vk bellen als ik ook maar iets voelde.
na 4x gestript te zijn in 4 dagen dat ik over tijd was, voelde ik me die middag ineens wat prikkelend. Niets om me zorgen over te maken dacht ik. Maar toch maar even timen of het regelmatig was. En dat was het.. om de 5 min een krampje. Dus vk gebeld en naar het zkh. 1u later was onze 2e dochter geboren. Met mijn eigen vk en kraamhulp (je "huurt" dan een kamer in he zkh) was ze er na 10 min persen.
Na de bevalling ging het bergafwaards met mij. Ik bleef flinke naweeen houden die erger dan de persweeen waren. Vk heeft me direct overgedragen aan het zkh. Er bleken nog een aantal flinke gestolde bloedproppen in mijn bm te zitten en die dacht dat er dus nog iets uit moest. Dmv met haar hele gewicht op mijn buik te drukken haalde de dienstdoende gyn een dikke liter aan stolsels uit mijn bm. Ik zat tegen het plafond van de pijn. Maar daarna was alles weg. Ondertussen stonden er 5 mensen aan mijn bed om infusen en plakkers aan te brengen, mocht ik naar de ok moeten.
Uiteindelijk met een echoapparaat niets meer te zien dus operatie niet nodig. Wel veel bloed verloren dus moest ik blijven aan het infuus.
Opnieuw top gehandeld van het zkh. Alles werd me heel rustig en duidelijk uitgelegd voordat het gedaan werd. Al met al heb ik er echt een goed gevoel bij gehad en zou ik zo weer voor een zkh bevalling kiezen.

Vooral met de 2e was ik erg blij. Moest er niet aan denken dat dit dus thuis gebeurd was en ik met ambu naar het zkh gebracht moest worden etc. Mijn visie is dat je niet beter kan liggen als je daar al bent. Ieder zijn ding, thuisbevallen heeft ook veel voordelen. Maar ik werd van het zkh juist rustig omdat ik het los kon laten. Als er wat zou zijn dan was ik er al zeg maar.
hetzelfde met een planning.. het gaat toch nooit zoals je wilt. Laat het los.. probeer open minded te zijn en laat het op je af komen. Ga naar een info avond van het zkh waar je evt naartoe zou moeten. Dat scheelt misschien al een hoop.
Succes met je bevalling! Ik raad je mijn ervaringen zeker aan zonder dat gestolde bloed etc dan he!

 

Hier ook 2 zh bevallingen.
De 1e is geholpen door begeleiding van eigen vk. Die mee ging naar zh. Was lange bevalling was blij dat ik daar bevallen was. Had veel bloed verloren. N8je geslapen daarna mocht ik naar huis.

2e zw ingeleid ivm hoge bloeddruk en onregelmatige hartslag van ons meisje. Was begeleiding door zh. Super personeel en lief. Deze bevalling verliep vlekkenloos. Na iets meer dan 1,5 uur had ik al ontsluiting en na 2 x persen lag die kleine al op mn buik. Na 2 uur mochten we lkkr naar huis. Nihil bloedverlies. Nu zwanger van de 3e en wil weer in zh bevallen. Geeft gewoon een fijn en zeker gevoel.

 

Ik ben ook 2x in het ziekenhuis bevallen en ik zou echt niet anders meer willen. Bij mijn dochter was het in eerste instantie de bedoeling om thuis te bevallen. Maar uiteindelijk toch besloten om naar het ziekenhuis te gaan.

Ondanks dat ik in een academisch ziekenhuis ben bevallen heb ik geen extra mensen bij mijn bed gehad. Het werd netjes gevraagd of er een stagiair of leerling bij mocht zijn.
Er werd voldoende tijd genomen voor ons en goed naar mij geluisterd.

Helaas was het voor mij niet mogelijk om mijn kinderen op mn borst te krijgen gelijk na de bevalling. Bij de eerste had ik een enorme bloeding, waardoor ik met spoed naar de ok moest. En bij de 2e had mijn zoontje een moeilijke start, dus die werd gelijk mee genomen. Voordat hij naar de ic werd gebracht kwamen ze nog wel met hem in de couveuse binnen rijden, zodat ik hem nog even kon zien.

Na deze ervaringen wil ik dus niet eens meer thuis bevallen (mag ook niet ). Maar deze keer ga ik wel voor een "normale " bevalling en afloop.

Allebei de kinderen zijn trouwens wel gewoon zonder hulpmiddelen of ingrepen geboren.

 

Ik geef het ziekenhuis waar ik bevallen ben een 10. Ik lag wel in een kraam/bevalkamer en we hadden dus de hele kamer voor ons alleen. Heerlijk!
Over de gehele dag hebben wij 4 verschillende gezichten gezien... de echte bevalling gebeurde pas na de dienstwissel maar tijdens de dienst was er maar 1 verloskundige en 1 verpleegster. Er hing een hele ontspannen sfeer, kon alles vragen en zeggen, niks was te gek.
Voor vriendlief werd ook goed gezorgd.
Even op het knopje drukken en er kwam iemand. Het leek net een hotel