Dit was in Emmen, over een graad hebben ze het nooit gehad, na de eerste bevalling was het een lichte verzakking, maar al wel pijnlijk en akelig. Bij de tweede zwangerschap wou ik inderdaad graag een keizersnede. Na de tweede bevalling leek het eerst mee te vallen, de klachten kwamen veel later. Uiteindelijk won de kinderwens het toch weer van de angst en was ik zwanger van de derde, helaas was dit wel funest voor mijn onderkantje Nogmaals mijn angsten voorgelegd, maar helaas. Ook aan de verloskundige, onze derde is als sterrenkijker geboren, ze is gedraaid in het geboortekanaal, mede daardoor weer flink moeten werken om haar geboren te krijgen. Een vierde kindje zit er ook nooit meer in, want dat kan mijn lijf niet meer aan.
O, ik kan echt dan boos worden op de gynaecoloog he! Gelukkig had ik een andere. Ik had lichte restschade na een totaalruptuur bij mijn eerste en angst om erger last te krijgen. Ik heb voordat mijn spiraaltje eruit ging eerst aan de huisarts gevraagd of zij me zou steunen voor een keizersnede. Dat deed ze gelukkig, toen zwanger durven worden. Gelukkig een keizersnede gehad, bleek ook nodig later, doordat het een dwarsliggertje was. Maar de afspraak voor de keizersnede stond al, en toen zagen ze het dwars liggen pas! Maar een verzakking en angst om nog meer schade op te lopen is wel degelijk een medische reden! In mijn ogen is dit echt weer het weg zetten van vrouwen. Geen man zou incontinentie ergens een normaal bijverschijnsel van vinden. Oja, de keizersnede is echt een pittige operatie. Maar als ik moet kiezen: 10 x liever een keizersnede en het bijbehorende herstel dan dat van mijn totaalruptuur. Op naar de verloskundige en de gynaecoloog met de vraag hoeveel last en schade je op moet lopen en wat voor mama je nog voor je kindjes mag zijn. En niet je klachten bagataliseren, dik ze maar behoorlijk aan! Succes!
Heb zelf een spoedsectio gehad, maar tijdens de inleiding heb ik ze zelf proberen om te kopen voor een keizersnede. Deden ze niet Volgende mag ik kiezen. Kennis van me heeft wel bij dr eerste een keizersnede op eigen verzoek gehad, dit ivm extreme angst voor de bevalling. Ze moest hiervoor wel naar Belgiƫ (woont in zuid-Limburg ) en gesprekken met een psycholoog vooraf.
Even kort want het is al laat, had niet zoveel reacties verwacht. Ik ben heel blij met alle reacties, dank daarvoor! Baby2: het "probleem" is denk ik dat ik lichamelijk weinig klachten heb van de verzakking. Ik kan soms moeilijk leegplassen en binnen no time weer op de wc zitten en moet soms wat wiebelen zodat ik uit kan plassen. De laatste tijd ook een vol gevoel van binnen (waarschijnlijk de blaas die dus verzakt is) en met hoesten had ik zelfs het idee dat er wat naar buiten kwam. Ik heb er vooral mentaal last van.. Bang om teveel te doen, teveel te lopen, teveel te bukken, bang om te hoesten, bang om m'n dochter teveel te tillen of teveel trappen te lopen. Ik moet er niet aan denken dat het straks erger wordt. Wat jij zegt kan ik me wel in vinden, dat het wel een medische noodzaak is, zo voelt het voor mij ook. Ik ben alleen bang dat mijn klachten te mild zijn om te mogen kiezen voor een keizersnede..? Hoewel ik 2e graads niet mild vind.. Ik heb de vk al wel gesproken en die reageerde heeeel fijn en zei ook dat ik me niet zomaar moet laten wegsturen en dat ik sowieso een vervolgafspraak moet maken met de gyn. Dat deed me allemaal wel goed om te horen (ik voelde me serieus genomen). Als deze gyn me niet serieus genoeg neemt dan houdt de zoektocht niet op. Ik hoop alleen dat er geen weken/maanden overheen gaan want ik wil graag weten waar ik aan toe ben en waar ik me op kan voorbereiden
Ik heb vrijwillig gekozen voor een keizersnede en aan dit verzoek werd voldaan. Nu was het niet echt medisch, maar ook weer een beetje wel. Nadat ik (natuurlijk) was bevallen van onze eerste 2 kids (beide doodgeboren met 36 en 27 wkn), was ik opnieuw zwanger. Tijdens een normale ctg controle met 37+5 wkn viel zijn harttonen weg voor een seconde of 20. Uiteindelijk liep deze weer langzaam op naar normale waardes. Ik moest toen gelijk voor langere tijd aan de ctg die dag. De rest vd ctg was er niks meer aan de hand, dus geen spoed meer. De gyn vroeg toen wat ik graag wou en ik wilde maar 1 ding. Ons kind die dag geboren laten worden. Omdat het met inleiden niet zeker was of hij die dag geboren zou gaan worden, heb ik gevraagd of ze geen keizersnede wouden uitvoeren. En dit mocht. Wel werd ik pas einde vd o.k. planning geholpen en dus pas na 17 uur, maar dat mocht mij niet baten. En nu ga ik over 10 dagen alweer voor keizersnede nr. 3. Ik herstel echt heel snel en heb amper (na) pijn, dus vind een keizersnede echt bij mij passen
Zo, daar ben ik weer. @Puck: Wat ontzettend slecht dat er zo weinig gehoor is gegeven aan je wensen. Hoe reageerde je verloskundige op je verzoek? De reactie van mijn verloskundige viel mij alles mee, maar ik weet ook niet hoe mijn vorige verloskundige zou reageren (we zijn overgestapt deze zwangerschap). Volgens mij kan er behoorlijk wat verschil in zitten. Denk je dat de geboorte van een sterrenkijker de voornaamste boosdoener is geweest? Mijn dochter was dan ook sterrenkijker en het breedste deel van het hoofd komt dan eerst (ze hebben haar volgens mij gedraaid in het geboortekanaal maar pas weken later hoorde/besefte ik dat ik een sterrenkijker had). Dan nog had mijn dochter een klein hoofd en het persen duurde maar een half uur (volgens mij erg kort voor een sterrenkijker). @Kroel: deze week gesprek met de gynaecoloog @Rogijuli: Jeetje wat een verhaal zeg... Wat heb je veel moeten meemaken Goed dat er gehoor is gegeven aan je wens. Fijn dat je snel herstelt van een keizersnede. Ik heb natuurlijk geen idee hoe dat bij mij zal zijn en ik weet dat de ervaringen erg wisselend zijn. Hoewel ik ook van mening ben dat er te licht gedacht wordt over een natuurlijke bevalling.. Helaas genoeg verhalen in directe omgeving waarbij het echt niet goed ging.
Even een ander verhaal: Ik heb bij de eerste een totaal ruptuur opgelopen. De bevallings-gynaecoloog stond op dag 2 naast mijn bed en meldde "je lag best wel aan flarden". Opzich niet heel veel last van gehad na de lange herstelperiode. Maar wel met plassen, niet goed leeg kunnen plassen. Ook bekkenbodem vaak moe en zwaar gevoel. Bij de tweede zwangerschap is een keizersnede wel langs gekomen, maar er niet voor gekozen. Ik had eerder al een kijkoperatie gehad in mijn buik en dat was me al tegen gevallen. Een keizersnede zou een grotere wond geven. en 2 kinderen in huis. Daarnaast leek nr 2 ook een iets kleiner hoofd te hebben. Wel bewust in het ziekenhuis bevallen.. En de tweede bevalling ging vliegend, geen gekkigheid.. En het mooiste: sinds die bevalling heb ik het gevoel dat alles weer recht zit. Geen problemen meer met plassen, geen zwaar gevoel meer. Dus ik ben blij met mijn keuze
Deepfreeze: wat fijn dat het bij jou nu beter is! Was ook verzakking geconstateerd? Ik denk alleen wel dat het meer uitzondering dan regel is dat het verbetert
Ik mocht geen keizersnede na al een eerdere keizersnede en weer een 10 ponder. Behoorlijk terughoudend dus. Overigens 3 ks gehad en wel last van een verzakking. Weet je zeker dat een ks beter is dan een gewone bevalling tav een verzakking?
Ik heb even geen puf om t hele topic te lezen dus als dit al gezegd is dan sorry. Ik ben van mn eerste ingeleid bevallen, hij was 9 pond. Ik had een ruggenprik. Door de ruggenprik heb ik lang de persweeen weg kunnen zuchten waardoor de baby al heel laag in het geboortekanaal lag. Ik hoefde vervolgens maar 2x te persen en hij was er. Ik heb sinds deze zwangerschap ook een flinke verzakking van de vaginawand. Bij druk of iets persen is alles uit fatsoen ( om t even netjes te zeggen). Daarom wil ik nu weer voor een ruggenprik kiezen om het persen zoveel mogelijk te voorkomen. Misschien is dit ook iets voor jou?
Helaas zegt een ruggenprik niets over het persen. Ik heb een ruggenprik gehad ivm een weeenstorm, maar heb 1,5 uur vol moeten persen voor mijn zoontje geboren was. De draai in het geboortekanaal kon hij moeilijk maken, dat heeft lang geduurd. Hij woog overigens 3475 gram, heel gemiddeld (maar ik ben zelf wel klein). Omdat het persen zoveel kracht en moeite kostte, is meermaals afgewogen om in te grijpen, het was gelukkig net niet nodig maar ik heb lang moeten persen en ben ook uitgescheurd. Een totaal andere ervaring met een ruggenprik dus.
@Suus. Verzakking kan ook komen door de zwangerschap zelf of andere oorzaken, maar voor zover ik weet is een natuurlijke bevalling wel de grootste boosdoener. @Jeszz: ik weet niet hoevaak ik geperst heb maar volgens mij maakt dat niet zoveel uit? De uitdrijving duurde maar een half uur ondanks sterrenkijker, volgens mij gaat het meer om hoe groot het hoofdje is en hoe lang het kind in het geboortekanaal zit en de boel oprekt. Maarja, ik ben geen expert
Misschien had ik nog anders moeten verwoorden, de ruggenprik heeft ervoor gezorgd dat de baby heel ver kon indalen. Dat heeft geholpen. Uiteraard bij sterrenkijker oid zal t een ander effect hebben. Ik ben ook geen expert hoor heb alleen de hoop dat dit mij dit keer ook gaat helpen om de schade niet nog erger te laten worden....
Dat hoop ik ook voor je Jezss! Zie je erg tegen de bevalling (of meer tijd erna) op? Heb jij niet overwogen om te informeren over een keizersnede?
Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik de verzakking nog niet zoveel prioriteit geef. Ben meer bezig met het gewicht van deze baby en ervoor zorgen dat ze me echt niet langer dan 40 weken laten lopen. Om te voorkomen dat het geen 10 ponder gaat worden. Dat de boel kapot is onder dat is duidelijk, dat is zorg voor later. Nu ik er over nadenk, zou mijn voorkeur geen keizersnede hebben. Want verzakt is het toch al, en daar moet ik al iets mee. Wat dat iets dan ook moge blijken. Keizersnede is toch ook alles open snijden en dat is nou juist hetgene wat nog goed is. Dus ik denk dat ik liever heb dat de verzakking nog net wat erger wordt dan dat er in gezonde spieren gesneden wordt. Maar zoals jij het zegt dat de verzakking juist afhankelijk is van hoe lang de baby in het geboortekanaal zit dan zou het dus juist averechts werken en heeft dat ms de eerste verzakking bij mij veroorzaakt. Nou ja... feit is wel dat ik het soms wel lastig vind dat ziekenhuizen en verloskundigen zo'n verschillend beleid hanteren. Waar de 1 met 38 weken ingeleid wordt omdat ze de baby 3700 gram inschatten, laten ze de ander rustig doorlopen. Ik probeer maar gewoon vertrouwen in mijn lijf en instinct te hebben dan komt het vast wel goed
dit is het eerste wat ik na de bevalling met de behandelend gyn afgesproken heb. De tweede mag dan toch weer met de keizersnede. 1e is uiteindelijk met een spoedkeizersnede ter wereld geholpen. ik heb niet de illusie dat mijn komende bevalling (al is die nog ver weg) zo vlekkeloos verloopt (zonder inleiden en snel doorlopende ontsluiting) dat ik natuurlijk beval, dus kies ik bij voorbaat voor een keizersnede. Herstel is me de eerste keer 100% meegevallen, denk dat als ik natuurlijk bevallen was ik meer last zou hebben gehad. Was na 1 dag weer op de been en binnen een week liep ik m'n eerste rondje door de supermarkt. Heerlijk! buiten dat wil ik het mijn partner ook niet meer aandoen om achter het bed aan te moeten rennen naar de ok toe. Mooi vooraf regelen en geen stress. maar ieder z'n ding.
Ik begrijp wat je zegt. Misschien is de verzakking bij jou al wat erger dan bij mij waardoor er bij jou sowieso al wat aan moet gebeuren, of je nou natuurlijk bevalt of met een keizersnede. Bij mij is er nu goed mee te leven en ik wil erger graag voorkomen. Over dat de verzakking afhankelijk is van de tijd in geboortekanaal dat weet ik niet zeker hoor!! Is gewoon iets wat ik denk, nooit ergens gehoord of gelezen. Maar volgens mij zit hier geen enkele expert Inderdaad heel maf dat overal een ander beleid is! Ik kan me voorstellen dat je ermee bezig bent of ze je overtijd laten lopen. Ik hoop dat die kleine zich mooi op tijd meldt voor je!
Komt vast goed ik blijf dit topic wel even volgen, ben benieuwd wat het uiteindelijk voor jou wordt. En wellicht kan ik je mijn 2e ervaring al vertellen!