Moeilijk is dat hé, ik voel(de) me ook vreselijk onzeker door alle tegenstrijdige adviezen. Bij je houden, laten huilen, slaaptraining. Je doet het prima als je naar je eigen gevoel luistert en als het laten huilen niet bij je past zou ik het ook niet doen. Wat betreft het kinderdagverblijf kan ik wel mijn eigen ervaring vertellen, mijn zoontje hield ik ook lekker bij me. Toen hij 3 maandjes was ging hij 2 dagdelen naar de opvang. Eigenlijk is dat nooit een probleem geweest. De eerste keer/ 2 keer heeft hij best veel gehuild en hebben zij hem lekker vast gehouden. Nu gaat het goed en slaapt hij ook lekker bij de opvang. Komt goed meid, blijf naar je eigen moedergevoel luisteren.
Het hoeft echt geen drama te zijn op het kdv hoor. Mijn oudste sliep altijd op mij en mocht op het kdv de eerste maanden op een leidster slapen. Uiteindelijk sliep ze daar eerder in bed dan thuis. Ze hebben haar daar ook nooit (lang) laten huilen gelukkig. @Annemeis: Er is helaas echt wel bewijs dat jonge baby's langdurig alleen op een kamertje laten huilen schadelijk kan zijn voor de ontwikkeling van de hersenstjes. Ik weet dat laten huilen vroeger heel gewoon was, maar dit bewijs was er toen ook nog helemaal niet. Het negatief effect op de lange termijn hoeft natuurlijk niet dramatisch te zijn, maar zelfs een klein effect maakt het voor veel mensen de moeite waard om het kindje niet te laten huilen.
Vervelend he? Die onzekerheid. Ik werd ook helemaal gek van die verschillende adviezen. Verlies je gevoel niet uit het oog en maak je niet teveel zorgen over de toekomst. Leef dag voor dag en vergeet niet te genieten van je kindje dat nu dichtbij je wil zijn. Er is niets verkeerds aan, maar juist het meest natuurlijke wat een mens kan doen. Je zal merken dat welke weg je ook bewandelt het allemaal goed komt. En je mag best een beetje aanklooien hoor. Dat doet iedereen wel ookal lijkt het soms alsof iedereen perfect is. Het beste advies dat ik kreeg: "Je kindje is nog jong, maar de moeder in jou ook. Geef haar de kans om te worden wie ze is". Onthou maar dat liefde het allerbelangrijkste is. En als je vanuit liefde en je moedergevoel zorgt voor je kindje is het goed. Hier kwam het alleen slapen helemaal goed. Met een overload van samen slapen en alle 'foute dingen' (wiegen, voeden, dragen) achter de rug. We hebben nooit een slaaptraining hoeven doen om iets af te moeten leren. Het is prachtig nu te weten dat je je kindje kunt vertrouwen op het zelf langzaam loslaten van die sterke behoefte aan nabijbeid. Had ik het maar eerder gelezen en geweten, dan had ik er meer van genoten en was ik minder onzeker en gefrustreerd geweest. Ik wens dat jij dat beter kunt dan dat ik toen zelf kon..
Slaaptraining zou ik met deze leeftijd ook nog niet doen. Het is ook lastig als ze zo klein zijn en je zo veel tegenstrijdige adviezen krijgt. Mijn dochter sliep heel slecht bij anderen overdag. Regelmatig het advies gekregen te laten huilen. Dit heb ik 1 keer geprobeerd en ik vond het vreselijk. Het hielp ook helemaal niks en heb het daarna nooit meer gedaan. Nu is dochter iets ouder en ineens gaat het slapen bij anderen goed! Ze is er nu gewoon aan toe. Misschien dat als je kindje iets ouder is het slapen ook beter zal gaan. Geef het de tijd en volg je eigen gevoel.
Hoe ik dat deed. Hij sliep in de draagzak of op mijn borst. Heerlijk. Werken was geen probleem. Op het kdv sliep hij eerst in een kinderwagen en daarna zonder problemen in een bedje.
Jullie hebben helemaal gelijk, ik moet het loslaten en vooral genieten. Ik kan soms heel nerveus zijn en dat maakt de onzekerheid nog heviger. Terwijl ik al een zoon heb van 5 jaar die maanden na zijn geboorte in het ziekenhuis heeft gelegen en daar gevochten heeft voor zijn leven. Je zou dus denken dat we inmiddels wel tegen een stootje kunnen maar nu met dochterlief lijkt het alsof alles voor het eerst gebeurt. En ik kan wel janken als ik er aan denk dat ik mijn mama-hongerige dochter straks moet wegbrengen naar het kdv. Terwijl ik dat met zoonlief, na de heftige start, juist vol vertrouwen heb gedaan. Fijn te lezen dat er meerdere uks zijn die uiteindelijk wel overdag zijn gaan slapen. Dat geeft me toch wat hoop..
Wat noem je langdurig? En wat voor soort huiltje? Onze zoon huilt ongeveer 2x per dag bij elk slaapje een minuutje of 2. Hij heeft het even nodig om in slaap te komen. Daar is echt niets mis mee volgens mij hoor. Hij huilt nooit overstuur. Als ik m niet wakker in bed leg maar in slaap wieg wordt ie oververmoeid doordat ie dan alleen korte slaapjes doet en dan huilt ie dus uiteindelijk meer/vaker. Onze buurvrouw had een dochtertje die tot 2 jaar elke avond huilde, ook als ze haar in slaap probeerden te wiegen. Ze was dan te moe om makkelijk in slaap te komen. Toen hebben ze haar 2 nachten laten huilen (elke 10 minuten erheen), ik vond t echt zielig maar toen was t wel over en huilde ze zich dus niet meer in slaap maar kletste ze even gezellig voordat ze in slaap viel. Dus beter voor haar, minder huilen en niet angstig in slaap vallen. Kinderen uit grote gezinnen zullen vaker wat langer huilen omdat ze niet altijd meteen aandacht kunnen krijgen. Daarnaast wordt er op het KDV ook heel wat afgehuild weet ik uit ervaring, heb voor mijn werk vroeger heel wat KDV's vanbinnen gezien (deed daar Risico inventarisaties) en geloof me, daar worden echt niet altijd alle baby's in slaap gewiegd, ook al wordt tegen ouders wel gezegd dat ze de baby niet laten huilen. Sommige KDV doen daar wel echt hun best voor maar dan nog is het niet altijd haalbaar. Peuters en kleuters laten huilen lijkt me eerder schadelijk, of zulke dingen als time-out oid. Dat kun je werkelijk voorkomen door enkele goede regels te stellen en deze consequent maar met zachte hand na te laten leven.
Ik had ook heel veel bang om mijn dochter naar kdv te sturen, ze is er gestart toen ze 7 maand was. En hier thuis viel ze enkel in slaap in onze armen. Op het kdv heeft ze zelfs geleerd om alleen in slaap te vallen! En nee ze hebben haar niet laten huilen. Ze hebben haar de 1ste 2 weken ingebakerd, erna zonder inbakeren en ging prima.. Hier begon het geleidelijk aan ook te lukken. En nu slaapt ze al enkele maanden prima zelf in. Overdag en 's nachts. En ik heb zeker geen spijt dat ik de 1ste 7 maanden uren met haar in mijn armen heb gezeten of met haar heb rondgelopen Ik denk dat dit zeker bijdraagt voor een goede hechting, zou het bij een volgend kindje weer zo doen.
Knap van het KDV! Liepen ze dan ingebakerd met haar rond? De meeste babys zullen ingebakerd dan wel gaan huilen. Gek dat ze haar met 7 maanden nog inbakeren, dat mag toch eigenlijk niet? Wij moeten af gaan bouwen nu omdat ons boefje al omrolt...
Nee ze legden haar ingebakerd in het bedje.. En dan viel ze meteen in slaap, echt straf want wij hebben haar hier nooit ingebakerd! Nee in principe mag dat niet, maar ik had liever dat dan dat ze er niet sliep en oververmoeid werd... En 't was tenslotte maar een klein 2 weken! + ze gaan er om de zoveel minuten controleren