Wij hanteren hier in huis de regel dat je je bordje niet leeg hoeft te eten maar naar je buik moet luisteren. Maar nu stuiten we met dochterlief toch wel op een probleem en dat is haar opschep gedrag (weet even niet hoe ik het anders moet zeggen) en dan voornamelijk tijdens het ontbijt en de lunch. Ze kijkt eerst wat wij pakken, dit is vaak muesli met yoghurt en pakt vervolgens hetzelfde (wat natuurlijk niet zo erg is als ze het zou lusten) en ook nog eens in dezelfde hoeveelheid (waarvan wij al weten dat ze dat niet op gaat krijgen). Met als resultaat dat ik dus elke morgen een heel schaaltje yoghurt met inhoud (cornflakes ed) kan weg kieperen. (of een beschuit met 1 hap eraf of een boterham met hooguit 2 happen) Dat zij veel minder nodig heeft dan wij denken snappen we helemaal, dat ze graag zelf wil opscheppen/smeren ed snap ik ook helemaal. Maar dat ik 2 x per dag zoveel weg moet gooien vind ik ook niet fijn en eigenlijk niet nodig. Maar hoe ga ik dat oplossen en hoe zouden jullie het oplossen. Gewoon zo doorgaan en hopen dat ze ooit haar eigen maat vind ipv te kijken naar wat een ander heeft en dan net iets meer willen hebben. Haar een keertje 'dwingen' dan ook alles op te eten wat eigenlijk geheel tegen onze eetregel in gaat. Het zelf voor haar klaarmaken met de driftbuien die we dan krijgen op de koop toe (daarom waren we ook over gegaan in het zelf laten doen)
Ik zou haar toch bewust maken dat het haar keuze is wat ze eet, maar dat ze het dan ook moet opeten. Als je wilt kiezen moet je ook leren dat er consequenties zijn. Dat was hier toch echt wel een keertje 2 happen meer nemen dat waar hij zin in had. Zeker als ik hem bij de keuze al bewust maakte van de keuze die hij ging maken. Een neefje van ons deed het ook met het eten van mijn oudste. Alles na willen doen, en mijn oudste koos nog weleens dingen die hij niet lustte(of beteuterd patat weigeren om dat mijn oudste dat niet lust). Duidelijk uitgelegd dat hij moet kiezen wat zijn buikje wil, niet wat mijn oudste zijn buikje wilde.. Natuurlijk verder niet aangedrongen, maar na een paar keer had hij wel door dat zijn eigen buikje een betere leidraad was dan die van een ander..
als ze het al niet lust zou ik het haar niet laten op scheppen. als ik het goed zie is ze 6? dan kun je haar al heel goed uitleggen dat als ze iets op schept wat ze niet eens lust en vervolgens ook niet op eet verspilling is. voor het eten wat op tafel staat moet hard gewerkt worden om het te betalen. als dl hier zelf wil opscheppen krijgt ze de mededeling mee dat alles wat op haar bord gaat dat ze dat ook op eet. misschien een beetje hard maar zo heeft ze het wel geleerd dat haar ogen niet groter dan haar maag moeten zijn. zo'n eetregel als jullie hebben is prima maar dat je elke keer zoveel weg moet gooien is natuurlijk hartstikke zonde. persoonlijk zou ik dus wat harder er in zijn
Met haar afspreken dat ze zoveel moet opscheppen wat zij kan opeten? En dan afspreken dat ze eerst een klein beetje pakt, en als ze nog meer lust nog 1x mag opscheppen?
We vertellen haar elke dag dat ze beter een klein beetje kan nemen en als dat op is ze rustig nog wat mag pakken, maar op 1 of andere manier valt het kwartje niet. Ze lijkt ook erg gefocust te zijn op wat haar broer pakt en er dan voor zorgen dat je net iets meer hebt. Het rare is dat ze er met het warme eten totaal geen last van heeft, pakt netjes kleine beetjes en schept eventueel een tweede keer op, bord gaat 9 van de 10 keer netjes leeg. Maar zodra er brood etc op tafel komt dan gaat het mis. Mijn man vind het dus nu tijd om haar elke maaltijd netjes te zeggen dat ze moet gaan opeten zelfs als dit betekend dat ze dan bv misselijk wordt of te laat op school komt. Hij denkt dat het dan misschien 1 keer is en ze het dan wel door heeft.