Hallo, Onze dochter van 5,5 maand heeft nogal moeite met slapen. Ze is altijd al een lastige slaper geweest (ze weigert uit zichzelf te slapen en wij lopen/wiegen haar daarom in slaap), maar nu is het echt extreem Normaalgesproken valt ze dus in onze armen in slaap en kunnen we haar rustig wegleggen en slaapt ze verder. Maar sinds deze week zet ze het gelijk weer op een brullen als ze wordt weggelegd. We worden er echt moedeloos van, want gister was het zelfs zo erg dat ze van 10:15 uur tot gisteravond 00:00 uur wakker is geweest! Ze weigerde gewoon te slapen, terwijl ze echt verschrikkelijk moe is. Gisteravond zat ze met wallen onder haar oogjes beneden en mijn hart brak gewoon. Maar ja, wat moeten we anders? We zijn gister wel 1,5 uur bezig geweest met proberen, maar het lukte simpelweg niet. Het ergste is nog dat ze ook in de loop van de dag echt helemaal hysterisch wordt als ze ook maar het vermoeden heeft dat het bedtijd is. Gister gilde ze het uit en toen ze eenmaal sliep in de armen van mijn vriend, was ze nog aan het nasnikken Daarnaast is ze ook niet te genieten als ze zo moe is. Ze wil niks: niet in de box, niet in de wipstoel, niet stil op schoot Je moet dan echt lopen met haar om haar een beetje tevreden te houden. We hebben alles geprobeerd: - naar bed brengen bij het eerste gaapje; - wachten tot ze echt heel moe is en dan slapen; - haar kamertje beetje voorverwarmen, omdat het soms wel erg koud is; - haar kamertje juist koud laten, omdat dit misschien wel fijner is; - muziekje afspelen als ze op bed ligt; - zo snel mogelijk na een voeding naar bed brengen. Wat we momenteel standaard doen: - Vast slaapritueel: liedje zingen tijdens slaapzakje aandoen en slaapliedje zingen als ze daadwerkelijk op bed wordt gelegd (altijd dezelfde liedjes en slaapzake aandoen op dezelfde plek); - bedje voorverwarmen met kruikje; - haar welterusten wensen als we de kamer uitlopen ; - na aantal minuten constateren dat ze niet gaat slapen (hard huilen in bed) en dan haar in slaap lopen. Er zijn overigens voor zover we weten geen lichamelijke problemen. We lopen bij de kinderfysio en de problemen die er waren zijn nu opgelost. Het rare is trouwens dat ze s ochtends, na de eerste voeding, zich vrijwillig in bedje laat leggen en dan zonder één kick te geven vredig gaat slapen. Ze draait dan een paar keer met haar hoofdje en binnen 10 minuten slaapt ze dan. Maar alle andere slaapjes die volgen: drama. In onze omgeving horen we dan ook nog eens allemaal verhalen over makkelijke babys die enkel een paar keer piepen in bedje en dan gaan slapen. En diezelfde babys slapen dan ook nog eens van 19:00 uur tot 07:00 uur. Wij hebben s nachts niks te klagen hoor: onze kleine dame slaapt meestal van 00:30 uur tot 09:00/09:30 uur door, maar ja daar gaat dus wel een gevecht aan vooraf. We hebben overigens tijden gekend waarbij ze uit zichzelf ging slapen overdag en s avonds, maar nadat ze een keertje ziek is geweest zijn die tijden echt verleden tijd. Alleen dat ochtendslaapje pakt ze dan vrijwillig. Wat moeten we nou doen? Laten huilen kunnen we niet en dat lijkt mij ook niet goed (al beweren mensen met die makkelijke babys dat ze die babys één keer goed hebben laten huilen en ze vervolgens altijd lekker gingen slapen). Alle tips onderhand al gelezen op internet, maar niks helpt. Dat we haar in slaap moeten lopen is één ding, maar dat ze nu ook al niet meer gaat slapen overdag na het in slaap lopen Tja dat gaat gewoon te ver. Waar ze vorige week nog s middags sliep van 16:00 tot 18:30 en van 21:00 tot 21:45 uur, sliep ze gister dus 0,0 uur. Hebben jullie misschien nog goede tips? Was er maar een gouden tip die voor iedereen werkt he .
Hoi! Hier precies hetzelfde verhaal. Onze meid is nu bijna 8 maanden, maar heeft nog steeds moeite met in slaap vallen. Wat op dit moment helpt: genoeg bijvoeding (ze had soms gewoon echt honger), rust en regelmaat (maar dat doe je vast al) en bij haar blijven totdat ze in slaap valt. Zodra ze moe is gaan we naar boven, doen we de slaapzak aan, samen het gordijntje dicht, een knuffel en een kus en dan in bed leggen. Ik ga naast haar zitten en houd mijn hand in het ledikant zodat ze hem kan pakken als ze dat wil. Dit ben ik al aan het afbouwen, in het begin bleef ik zachtjes tegen haar praten met een saaie lage stem en hield haar hand vast. Nu zoek ik geen contact, maar laat me wel vinden als ze dat wil. Het is echt slopend, dat weet ik. Succes.
Bedankt voor je reactie Memmie! Jeetje, balen dat jij hetzelfde probleem hebt. Al vanaf het begin ook? En dat tegen haar praten in bedje heb ik ook al geprobeerd, maar dan zit ze me gewoon aan te kijken en gaat soms ook lachen... Hoe lang zit jij dan bijvoorbeeld? Want op zich praat ik tijdens het in slaap lopen ook met een lage saaie stem . Dus zou natuurlijk al winst zijn als ik dat lopen achterwege kan laten haha. En dat van bijvoeding is ook een goede tip! Momenteel krijgt ze alleen bv en sinds kort lust ze ook wat fruit. We geven echter niet erg veel, omdat we bang zijn dat ze krampjes krijgt. Onze dochter zou overigens wel meer willen, dus misschien is dat het wel dan! Met een vol buikje slaap je immers toch beter dan met een leeg buikje .
Valt ze wel eens tijdens een voeding in slaap? Wat ik hier dan deed als hij echt een keer moest gaan slapen was verschonen, dan voeding (ik gaf alleen de fles) en dan viel hij tijdens de fles in slaap en legde ik hem zo over in bed. Deze fles gaf ik dan vaak al op zijn kamertje in het donker. Ik wilde hem niet laten wennen aan het al voedend in slaap vallen, maar als het echt weer een paar dagen drama was en hij oververmoeid leek dan wilde dit nog wel eens werken. Valt ze tijdens het wandelen in slaap misschien? Heb je een draagzak/draagdoek al geprobeerd? Hier was zoontje ook een moeilijke slaper en wat ik merkte was dat als hij zo oververmoeid was, het belangrijk was dat hij eerst weer genoeg sliep. Hoe en waar maakte mij dan niet zoveel uit, maar dat was eerste prioriteit. Dus dan reed ik soms inderdaad 2x per dag een rondje met de auto en ging ook nog een keer wandelen o.i.d. Als hij dan weer bijgeslapen was kon ik weer gaan werken aan het slapen in z'n eigen bedje. Heb je verder al eens geprobeerd om haar op haar buikje te leggen? Hier een echte buikslaper en toen ik dat wist ging het slapen ook wel wat makkelijker, al is hij tot een 1 jaar nooit echt een goede slaper geweest overdag.
@Olifantje1991: Ja, tijdens een voeding valt ze dan wel in slaap, maar zodra ik haar weer overeind zet wordt ze wakker. Laat staan in haar bedje zou leggen... Wandelen met de draagzak weleens geprobeerd, maar nog niet vaak genoeg om echt te beoordelen of dat werkt of niet. Bedankt voor die tip! Wel het proberen waard . Wandelen in de wagen werkt hier trouwens niet. Als ze moe wordt gaat ze in de kinderwagen huilen i.p.v slapen . Verder op het buikje leggen nog niet geprobeerd. Maar in de box tilt ze bijvoorbeeld altijd haar hoofdje op en gaat nooit even relaxt liggen zeg maar. Maar misschien dat ze in bed juist wel wil slapen op haar buik. Ga het proberen, bedankt! Wel balen trouwens dat jouw zoontje tot 1 jaar nooit echt een goede slaper overdag is geweest. Gaat dat nu wel goed dan? En was dat dan ineens? Hoop elke keer dat het een fase is die voorbij gaat, maar ja we lijken wel de ene na de andere fase in te gaan...
Dingen die hier (soms) hielpen -in slaap drinken -op de buik in bed -bedje voorwarmen -mijn geur in het bedje -in de box/maxicosi/wagen laten slapen -draagdoek Maar vooral: op schoot en voor mama was het dan "blijf zitten waar je zit en verroer je niet" dus van te voren drinken en boek/filmpje klaarzetten haha. Soms lastig, maar een kind moet ook wennen aan het "buitenleven" en heeft daar tijd en vooral mama/papa voor nodig. Als je geluk heb gaat het over een tijd beter, anders niet.
Ik ben altijd vrij makkelijk hierin geweest. Als de enige manier waarop ze slaapt is dat ze bij jullie ligt, waarom houd je haar (voorlopig) dan niet lekker bij je? Inderdaad in een draagdoek, of lekker met z'n tweetjes op de bank o.i.d. Zo kan je in iedergeval de ergste vermoeidheid bij haar wegwerken voor je weer gaat proberen haar in bed te leggen. Ze is nog zo klein, van verwennen ofzo is nog geen sprake. Misschien een idee?
Hier nog steeds een drama slaper , begint in eigen bed en eindigd altijd bij ons. Ik heb er geen problemen mee , hij zal het vast nodig hebben. En ooit daar ga ik vanuit slaapt hij gewoon in eigen bed
Wij hebben ook een moeizame slaper, al is hij nooit zo lang wakker geweest als jouw kindje. 5 uur achter elkaar is de max. En de draagdoek blijft hier als het echt niet gaat altijd werken. Wij hebben al wel veel geprobeerd, het blijft moeizaam. Om een lang verhaal kort te maken: hij sliep toen hij kleiner was op een gegeven moment overdag alleen nog maar in de draagdoek, maar ook dat werd steeds moeizamer. Toen zijn we gaan inbakeren, op bed leggen bij moeheidssignalen, troosten enz... Tegenwoordig slaapt hij overdag zonder dat we hoeven troosten vaak ongeveer 3/4 slaapjes. Als we geluk hebben 's ochtends een lang slaapje, maar vaker een half uurtje. Verder bijna altijd een half uur. In de namiddag dragen we hem als hij overdag weinig geslapen heeft nog een keer in de draagdoek, dan wandelen we 3 kwartier en slaapt hij en halfuur. 'S avonds valt hij zelf rond 6 uur in slaap in zijn bedje en komt hij nog voor een aantal nachtvoedingen, maar slaapt dan veelal makkelijk weer in tot een uur of 6. Dan begint voor hem de dag. Maar wat jij misschien nog zou kunnen proberen als ik jouw verhaal lees is haar kamertje verduisteren? Ons zoontje slaapt in een verduisterde kamer. Ik heb eerder ook wel tijden bij zijn bedje gezeten om te troosten... Maar dan wel in het donker. Sussen, aanraken, zingen, soms legde ik mijn hoofd bij hem in het ledikantje... Oppakken, wiegen en weer neerleggen enzovoorts... Uiteindelijk viel hij dan wel in slaap... In het donker kan ze je niet zien en kan ze ook niet naar je gaan lachen enzovoorts... En het is moeilijker wakker te blijven in het donker... Maar ik snap precies wat je bedoelt als je schrijft dat je hart breekt als je haar zo moe ziet en het maar niet lukt om te slapen... Sneu is dat... Heel veel succes! Misschien de welbekende tandjes? Heb je al gevoeld? Ik heb regelmatig eens gevoeld, maar ze zijn er nog steeds niet, hihi.
Hier ook van die slaapdrama's gehad tot ze 7 maand was en naar de crèche begon te gaan. Daar heeft ze geleerd alleen in slaap te vallen (Zonder huilen) Hier thuis eerst overdag geprobeerd, ging bijna meteen goed. Dan ook 's avonds na de avondfles, ging ook goed. En nu slaapt ze al een 4 maanden super Hier helpt : Op tijd naar bed brengen (Niet rekken), tutje, altijd hetzelfde slaapliedje, als we naar boven gaan duidelijk vermelden dat het 'slaaptijd' is (Maar ze is ook al wat ouder)
Haar laten liggen in de houding waarin ze in slaap gevallen is, dus niet overeind halen en dan na een kwartiertje slapen overleggen in haar bedje als dat lukt. Hier legde ik hem op zijn buikje in bed en dan tilde hij in het begin inderdaad wel zijn hoofdje op. Maar ik legde dan mijn hand op z'n hoofd en de rest van m'n onderarm op z'n ruggetje en voerde daarmee lichte druk uit, totdat hij sliep. Meestal legde ik nog een knuffeldoekje over zijn ogen heen. Hier bleef het slapen overdag wat lastig tot hij over ging naar 1 slaapje. Rond de 6/7 maanden ging het slapen ging ook een maand of 2 goed, maar daarna was het weer steeds huilen e.d. als hij naar bed moest. Toen dus overgegaan naar 1x slapen en dan viel hij dus gelijk in slaap. Het duurde alleen een paar weekjes voor hij een goede tuk maakte van minstens 2 uurtjes. Sinds die tijd is het steeds beter gegaan en inmiddels maakt hij gewoon netjes een nacht van ongeveer 12 uur en slaapt 's middags ook nog 2-3 uur. We zeggen wel eens, het lijkt alsof hij de slaap die hij het eerste jaar gemist heeft aan het inhalen is. Achteraf denk ik ook wel eens dat ik er teveel mee bezig geweest ben, maar als je erin zit is het gewoon erg lastig. Je wilt natuurlijk graag dat je kindje lekker in z'n bedje slaapt. Ik heb me ook best gek laten maken door m'n omgeving. Hij 'moest' in z'n bedje slapen en dan het liefst ook minstens zoveel als het gemiddelde kindje deed natuurlijk. Hopelijk gaat het met de tijd gewoon beter.
Is het een optie om samen met je kindje te gaan slapen overdag? En dan gewoon bij jou in bed? Is hier echt een uitkomst geweest. Ook al ben ik niet moe, toch vallen we altijd samen in slaap. Begrijp je frustratie maar al te goed hoor! Sterkte ermee!
Jeetje, balen dat jij hetzelfde probleem hebt. Al vanaf het begin ook? En dat tegen haar praten in bedje heb ik ook al geprobeerd, maar dan zit ze me gewoon aan te kijken en gaat soms ook lachen... Hoe lang zit jij dan bijvoorbeeld? Want op zich praat ik tijdens het in slaap lopen ook met een lage saaie stem . Dus zou natuurlijk al winst zijn als ik dat lopen achterwege kan laten haha. Hier vanaf 3 weken oud problemen. Het ging wel periodes goed, maar meestal een paar weken, dan kreeg ze het weer moeilijk. Wat inderdaad gezegd werd, ook overdag het kamertje donker en alleen praten als ze huilt. Als ze stil is, ben ik ook stil. In het begin zat ik makkelijk een half uur met haar, toen een kwartier en nu is t 5 minuutjes.
Wij zijn dus niet de enigste met een slechte slaper.... In onze omgeving ook alleen maar goede slapers.. Moedeloos wordt je ervan.. Het is bij ons vanaf 6,5 maand ong dat de nachten drama werden.. En nu nog bijna 9 maanden is ze nu .. Woensdag aan de bel getrokken bij cb ik trek t niet meer.. Ik accepteer het dat maakt t makkelijker maar ben een vaatdoek overdag... Dinsdag komen ze bij ons langs en dan bespreken hoe en wat.. Ze gilt de longen letterlijk uit haar lichaam zowat snachts en soms voor het naar bed gaan.. Omdat dit nu al zo lang duurt ligt ze bij ons bed rond 00.00 begint de ellende en dan om de 2 uur of pas om 04.00 uur.. Ppfff.. En iedereen zegt maar fase fase fase fase noouuu dan is dit wel een heeeeeleeee lange fase haha.. Alle mama's suc6 en sterkte met de kleintjes s'nachts
Wat zwaar moet dat voor jullie zijn, zeg! Wat je nog zou kunnen proberen (hiervoor ook al aangegeven): - op haar buik of op haar zij leggen. Onze dochter wilde ook niet op haar rug slapen, drama's hadden we toen, maar sinds ik haar op haar buik of op haar zij leg, slaapt ze heerlijk. - samen slapen in bed. Ik weet niet of je daartoe in de gelegenheid bent, maar het is het proberen waard. Ik weet niet of er wat verkeer langs haar slaapkamer komt? Vaak houden baby's van achtergrondgeluiden en slapen ze daar prima op. Om die reden heb ik altijd het raam van de kamer van onze dochter een stukje open. Daardoor hoor je de auto's langsrijden. Als ik het raam wel eens dichtdoe, slaapt ze minder goed lijkt het wel. Stofzuiger een poosje aan op de overloop hoor ik ook nog wel eens als tip voor wat achtergrondgeluid. Sterkte ermee, lijkt me een heel zware tijd! Maar ooit gaat ze beter slapen!
Wat onwijs vermoeiend voor jullie! En erg herkenbaar hoor, hier ook een moeilijke slaper die de eerste 3 maanden in de draagdoek heeft gewoond. Mijn tips: boek 'Baby in een droomritme', bij vermoeidheid in bed leggen, bij huilen oppakken, bij stil weer in bed leggen. En trek er ruim de tijd voor uit (lees: een aantal dagen) en houd je aan één methode. Geef niet te snel op. Verder wat eerder genoemd is, buikslapen. Gaf hier veel rust. En een babyconsulent, er is er vast één bij je in de buurt. Het CB komt ook bij je thuis als je dat wil. Doe er nu wat aan, vanzelf wordt het vaak echt niet beter. En je bent echt niet de enige met zo'n baby, die mensen met zo'n makkelijke baby komen er bij een volgend kind ook nog wel achter (denk ik altijd). Succes!
Wij hebben met de eerste tot 14 maanden hele slechte nachten gehad daarna is ze een stuk beter gaan slapen. Onze jongste heeft de eerste tijd goed geslapen daarna hetzelfde als onze oudste. Toen zijn we naar de osteopaat geweest en wat bleek haar nekje zat iets scheef daarna nog 2 slechte nachten gehad en nu slaapt ze echt heel goed en ze is ook ineens een buikslaper geworden. Echt het kost wat maar ik zou het zeker eens laten checken heeft onze dochter en ons zoveel rust gegeven!
Dit wilde ik ook gaan zeggen. Hier was het ook het beste vol te houden door te doen wat werkt. Na veel frustratie en onbegrip en tig dingen uit te hebben geprobeerd. Maak je maar geen zorgen over het wennen aan 'verkeerde' gewoontes. Ook bij ons ging het steeds in stapjes beter. Boeken of schema's hebben bij ons nooit gewerkt. Ik snap ook niet dat mensen zeggen dat je iets consequent moet volhouden voordat het werkt. Als baby's makkelijk in een schema te krijgen zijn, prima. Maar als dat niet lukt is er niets mis mee om mee te varen op de golven van de behoeftes van je kindje. Soms is dat misschien juist wel relaxter (en krijg je vanzelf regelmaat). In slaap voeden en daarna idd even wachten totdat je merkt dat de ademhaling heel diep is en voorzichtig in bedje leggen. Ik legde zl altijd een beetje op zn zij. En liet ook mijn handen nog even liggen op zn lijfje. Dat voelde wat meer geborgen. En het aanschaffen of fabriceren van een cosleeper vind ik ook een goeie. Als het dan niet werkt (en je krijgt ook 's nachts wat gedoe), dan kan samen slapen zo'n fijne oplossing zijn. En de drager idd. Ik had niet geweten wat ik er zonder moest. Eerst verafschuwde ik het ding, want iedereen zei dat mijn zoon zo helemaal niet ging slapen in zijn eigen bedje. Maar toen dit de enige oplossing bleek om hem overdag te laten slapen, ben ik er aan toe gaan geven. En de liefde voor het dragen is ontstaan. Zorg wel dat je ergonomisch draagt. Er zijn veel systemen op de markt die vaak niet zo lekker zitten voor baby en jou. Soorten draagdoeken en ergonomische dragers | Durftedragen.nl Vertrouw maar op jezelf. In je woorden lees ik dat je een hele, lieve, betrokken mama bent. Het even moeilijk hebben, gefrustreerd zijn of compleet met je handen in het haar zitten is heel normaal. Geef het de tijd. Vertrouw op je gevoel. Het gaat steeds beter, geloof me. Mijn zoon wil nu absoluut niet meer gedragen worden (en dat vind ik nu juist erg jammer ) en als ik hem 's avonds naar bed breng zegt ie al "Doei doei mama", voordat ik hem ingestopt heb. En we begonnen met aan elkaar vastgeplakt slapen of bovenop mij. En als hij nu 's nachts wakker wordt van een slechte droom, troost ik hem en dan zegt ie: Bed? Keine bed, mama? Dus hij vraagt of ik hem in zijn eigen bedje wil leggen, de poeperd. Zo maar vanzelf. Zonder afleerschema's.
Dank voor jullie reacties! Ik vind buikslapen met een slaapzak aan best wel een eng idee, raar? Mijn vriend brengt haar nu s'avonds naar bed en dit gaat goed! Ik zeg t zachtjes maar vannacht hebben we kunnen doorslapen met z'n alle.. Dinsdag komt cb langs bij ons voor het slapen.. Moet nu een slaapdagboek bij houden.. Dacht eerst jeetje wat een gedoe maar nu vind ik t wel handig.. Kan ik kijken hoe ze t doet want soms valt alleen t negatieve nog maar op.. Ik heb ook gedacht aan t boek baby in droomritme.. Maar alles wat we met een ritme willen doen daar gaat de kleine meid niet in mee en maakt ze haar 'eigen' ritme dus denk niet dat t direct iets voor de kleine meid is.. Maar wie weet als de nachten weer doorgaan zoals de andere nachten.. Lezen kan nooit kwaad.. Ook accepteren we nu maar hoe het gaat t maakt t een stuk makkelijker, al heb je veel van die ouders om je heen die dan zeggen: hallo!! Jullie zijn de ouders jullie bepalen de regels.... Dan denk ik maar later ja komen die regels nu lukt dat niet en zo'n kleintje laten jengelen/huilen tot krijsen aan toe in bed laten liggen daar wordt zij niet vrolijker en beter van en wij ook niet.. Maarja ik ga er niet meer tegen in energie is daar te laag voor.. Gelukkig is het verder een vrolijke meid die al veel op ontdekking is! Verwacht heel veel van zichzelf. Sinds een week goed kruipeb nu al willen staan en dan t liefst zelf.. Haha dat zal ze ook allemaal wel moeten verwerken in de slaap.. Nogmaals dank voor jullie reacties! Zo voel je je niet alleen als ouder