Ik gun iedereen een kind. Zelf 3 ivf-kindjes, dus misschien moet ik wel m'n mond houden, maar toch.... Ik vind 50 echt te ver gaan. Een gezonde vrouw kan op die leeftijd al amper meer een gezond kind ter wereld brengen, waarom zou je een vrouw met 'een probleem' dan wel op zo'n leeftijd nog helpen? Verder heb je natuurlijk nog het sociale aspect en niet te vergeten het financiële aspect. Mijn gevoel zegt dus 'nee, dat moeten we niet willen'
Het is toch algemeen bekend dat na je 30e de risico's aanzienlijk groter worden. Daarnaast lijkt me de tijd die je effectief in het leven van je kind aanwezig kunt zijn ook heel belangrijk, er even vanuit gaan dat je 80-90 wordt natuurlijk. De grens is voor iedereen persoonlijk, maar 50 vind ik zelf om meerdere redenen echt ongezond. Tegenwoordig moet zoveel ook maar maakbaar zijn, in plaats van te accepteren dat het niet altijd verstandig is. Makkelijk praten? Nee hoor, absoluut niet zelfs. Maar ik hecht altijd veel waarde aan vasthouden aan wijsheid ipv achter je emoties aanhobbelen. Mijn gynaecoloog vond mijn leeftijd (toen 31) overigens wel een aanzienlijke rol spelen in de uitspraak dat ik beter niet nog eens zwanger moet worden. Hoe pijnlijk ook, ik ben blij dat hij hier heel eerlijk over is geweest.
Ik weet niet hoor, dan zitten vrouwen normaliter zo ongeveer in de overgang/menopauze. Het lichaam is er dan toch niet meer "geschikt"voor als ik het zo mag zeggen/typen. Tussen de 20-30 jaar is de meest geschikte leeftijd voor een vrouw, lichamelijk dan(bij vruchtbaarheidsproblemen is dat wellicht anders), voor een zwangerschap. Althans dat zei mijn gyn 5 jaar geleden.
Ben het eigenlijk wel met je eens m.b.t leeftijd, maar ik denk daarbij ook dat dit niet iets van tegenwoordig is, mijn schoonmoeder was ook ongeveer 45 toen ze mijn man kreeg (hij is wel de jongste van 6 kinderen waarvan de oudste ruim 17 jaar ouder is dan hij). Maar dat was dan wel weer zonder een vruchtbaarheidsbehandeling. Mijn moeder zei ook dat ze vroeger wel vrouwen in het dorp tegenkwam die al 45+ waren en zwanger waren. Er was zelfs een familie waarvan de oma en kleindochter tegelijk zwanger waren...
50 jaar is natuurlijk niet ideaal, maar je hoort zat verhalen van vrouwen die meer dan 5 jaar in de mmm zitten, dus ik kan me voorstellen dat er vrouwen van 38 zijn die dan pas met hun kinderwens aan de gang gaan en die dan met 45 moeten stoppen, terwijl een arts waarschijnlijk in individuele gevallen echt nog wel mogelijkheden ziet. Misschien heeft zo'n vrouw dan nog cryo's die ze dan niet voor een volgend kind zou mogen gebruiken. Mijn amh waarde is wel eens onderzocht (mijn moeder kwam vervroegd in de overgang, vandaar) en ik had als 38 jarige een waarde die bij een 30 jarige hoorde. In mijn geval zou ik het dus zeer naar gevonden hebben als ik met 45 jaar noodgedwongen had moeten stoppen, omdat de kans groot is dat ik met die leeftijd nog een behandelbare amh waarde zal hebben en daarom met bijvoorbeeld een cryo nog prima zwanger zou kunnen worden. Nu heb ik gelukkig al kinderen, het is dus niet op mij van toepassing, maar dat is toch ook een kwestie van geluk hebben. Ik moet wel zeggen dat ik bij een 50 jarige vind dat er goed naar de persoonlijke omstandigheden moet worden gekeken. Ik heb een stuk meer moeite met een vrouw die het op die leeftijd alleen wil doen dan met een vrouw die een partner heeft van zeg maar 45.
@mamabri: Nee natuurlijk is 31 niet te oud, maar wat ik wilde aangeven, is dat leeftijd al wel een factor speelde in zijn oordeel. Omdat de risico's na je 30 echt wel groter worden. Dit kwam voor mij dan wel bovenop een heleboel andere risico's waardoor het totaalplaatje was dat een nieuwe zwangerschap te gevaarlijk is voor mij. Maar het gegeven dat ik eerst nog enkele jaren zou moeten herstellen en dan misschien tegen mijn 35e aan zou lopen, ja dat vond hij best zwaar wegen. En ik zelf ook. Hoe moeilijk ik het daar soms ook mee heb. Er zullen genoeg vrouwen van 40 zijn die er ongetwijfeld lichamelijk beter aan toe zijn dan ik, maar de standaard risico's die bij een zwangerschap horen blijven wel en nemen statistisch gezien nou eenmaal toe na je 30e. Natuurlijk is het daarmee niet onmogelijk of direct onverstandig. Maar zoals ik al schreef, gaan bij een hogere leeftijd voor mij ook andere zaken een grote rol spelen dan alleen de fysieke gesteldheid.
ja oke, dan heeft het alleen op jou betrekking, ik vond het al zo raar staan en vroeg me al af of ik het verkeerd had gelezen/begrepen. toch was mijn gyn echt heel positief over later zwanger worden. Ja, er zijn statistisch gezien meer risico's, maar dan nog zag hij dat in de meeste gevallen dit in de praktijk echt mee viel. In ieder geval vond hij altijd dat de keuze op wel/niet laat zwanger raken niet alleen de leeftijd volledig doorslaggevend was.
Martine1983 Ik vind het te gek voor woorden en zwaar overdreven dat je volgens jouw arts beter niet meer zwanger kunt worden na je 30e! De kans op complicaties en risico's worden pas na je 35-36e groter. Plus dat het leven nou eenmaal niet voor iedereen zo loopt, dat je voor je 30e de kans hebt om zwanger te worden. Sommigen vinden pas later een partner en willen eerst een stabiele basis hebben. Of je begint wel vroeg genoeg met zwanger worden, wat onverwacht niet wil lukken, waardoor je jaren bezig bent en je uiteindelijk dus ook ouder bent dan jezelf had verwacht. Had je dan moeten stoppen, omdat je inmiddels ouder dan 30 was?! Wij hebben zelf een dochter gekregen met behulp van IVF-ICSI. Ik was 29 toen we haar kregen, we hadden vijf jaar in de medische molen gezeten. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de grens van 45 jaar hoog genoeg vind. Je zou hem eventueel kunnen verhogen naar 47-48. Maar veel verder zou ik toch niet willen gaan. De meeste vrouwen komen rond die leeftijd in de overgang. Zit je eenmaal in de overgang, dan heeft IVF of ICSI maar een hele kleine kans van slagen of het is sowieso helemaal geen optie meer, aangezien je eicelreserves op zijn of de eicelkwaliteit te slecht geworden is. Ik denk dat er weinig vrouwen zullen zijn die op die leeftijd nog in aanmerking zullen komen voor IVF of ICSI, gezien hun hormoonwaarden. Ik denk dat het daardoor weinig zin heeft om de grens naar 50 te verschuiven.
Martine1983 Na het plaatsen van mijn reactie lees ik pas dat je het oordeel van je gyn genuanceerd hebt en dat het specifiek over jouw gezondheid ging in combinatie met andere factoren. Dan is het natuurlijk een ander verhaal.
Leeftijd heeft niet alleen op mij betrekking. En ja iedereen kijkt anders tegen dit soort dingen aan, gynaecologen uiteraard ook. Voor hen meer werk als vrouwen langer doorgaan.
Nou.....denk niet dat je het zo moet zien Het aantal kinderen wat vrouwen krijgen tegenwoordig is stukken lager dan 40 jaar geleden. Bovendien is het gedeelte zwangerschapsbegeleiding/bevallingen maar een heel klein deeltje van het werk van een gyn
Ik heb je andere bericht ook gelezen hoor, wilde toch even reageren. Want wat je opschrijft is precies zoals het voor mij ook is gegaan hoor. Het duurde jaren voordat er een stabiele basis was en toen nog eens jaren tot een (goede) zwangerschap, dat was op mijn 29e. Ik zou inderdaad zijn gestopt als het nog een paar jaar had geduurd. Niet direct bij 30 misschien, maar 32/33 voelde mij wel als een grens. In ieder geval voor een eerste dan. Maar zoals ik al geschreven heb speelt voor mij niet enkel leeftijd mee.
De grens geldt ook voor cryo terugplaatsingen. Dat betekent dat een vrouw die op haar 42ste bevalt van haar eerste ivf poging in tijdnood kan komen, mocht ze nog meerdere cryo's hebben van die ivf poging en een wens voor nog meerdere kinderen. Daarnaast is er natuurlijk nog die wachtlijst voor eiceldonatie, veel vrouwen zijn te oud tegen de tijd dat ze eindelijk aan de beurt zijn.