Vraagje: Als jij zin hebt om iets te gaan doen, en de mogelijkheden zijn er, doe jij het dan gewoon? Bijvoorbeeld als je zin hebt om NU te gaan zwemmen, ga je dan? Of ben je van te voren bezig met of het daar dan druk zou zijn, of je het wel kunt vinden, of het niet raar is dat je dat doet ( al dan niet alleen)? Ik ben gewoon benieuwd hoe anderen dit doen.
Dat hangt van mijn bui af en met wie ik ben. Ik ben een schijterd in nieuwe situaties, maar als anderen er zijn vind ik het prima en heb ik nergens last van. Als ik lekker in mijn vel zit kan ik de hele wereld aan en trek ik mij van niemand wat aan. Ik let er dan niet eens op.
ja hoor, als ik er zin in heb en ook tijd, ga ik zomaar spontaan iets leuks doen. doe ik zo vaak, zelfs als ik nog van alles moet doen in huis en het is bijv mooi weer, zet ik de kindjes in de auto, wat lekkers mee en even naar het bos, of speeltuin, of naar een vriendin om thee te drinken. Ik vraag me wel af waarom je dit zo vraagt? Doe je dit niet?
Ja hoor! !! Ik weiger om anders te leven.. Wij kunnen prima op een zondag om 10uur aan ontbijt te beslissen dat we om 11h een dagje Amsterdam gaan doen, of op donderdag bedenken dat we vrijdag beide vrij zijn en dat het mooi weer wordt: weekendje Disneyland incl hotel, inpakken enz Allemaal binnen 2uur geregeld en volgende ochtend kunnen we vertrekken. Ik heb daarentegen gruwelijke hekel aan vooraf plannen, het is dat het soms moet maar met mij kun je echt niet afspreken om volgende week zaterdag naar de bios te gaan. Hoe moet ik nu weten of ik over een week daar zin in heb?
ik ga vaak iets spontaan doen. Nu is zwemmen bij mij een slecht voorbeeld, omdat ik dan simpelweg rekening moet houden met een been dat daarna niet meer werkt. maar zeker alleen ( zonder kids) ga ik makkelijk ergens naar toe.
Voor onze dochter was ik heel erg van het plannen, het liefst een week van te voren. Nu doe ik (of wij als gezin) steeds vaker iets spontaan als ik daar zin in heb. Heeft mij een veel vrijer gevoel gegeven om het plannen los te laten
Ik doe dat wel. Ik hou helemaal niet van plannen. Pas wilde een vriendin en ik afspreken om een keer samen een hapje te eten. Ze had eind maart pas tijd om een keer een avondje weg te gaan. Ik heb afgehaakt en gezegd dat ik geen afspraken verder dan een maand vooruit plan. Ik weet nooit wat er nog voorbij komt in die tussentijd en dan moet ik er steeds rekening mee houden dat er nog een etentje in mijn agenda staat. In het verleden al iets te vaak gebeurt dat het op het laatste moment niet door kan gaan omdat er iemand ziek wordt en daar had ik dan andere dingen voor laten schieten. Ik doe dat niet meer. Graag of helemaal niet en als ik nu zin heb om uit eten te gaan dan weet ik niet of ik dat over 2 maanden nog heb. Vorige week ook weer met de neus op de feiten gedrukt nadat een leeftijdsgenoot hier in het dorp onverwacht is overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Net 42 jaar, getrouwd en moeder van een 6 jarige tweeling. Ik leef en geniet liever nu en vandaag dan alles maar te moeten plannen plannen en nog eens plannen. Bruiloften,verjaardagen etc worden wel gepland maar een simpel avondje uit met een vriend/vriendin moet je niet altijd maar op de lange baan schuiven. Weet jij veel wat er allemaal nog kan gebeuren.
PS:na mijn afwijzing en toelichting gaan we komende vrijdagavond toch samen weg hihi Ze vond dat toch leuker dan een avond op de bank hangen na een werkdag.
Alles wat binnen mijn comfort-zone ligt, doe ik spontaan. Het zijn dan vooral activiteiten die ik met goede bekenden en familie onderneem. Verder ben ik nogal gevoelig voor verandering, onverwachtse dingen, nieuwe mensen etc. Dus dat soort dingen plan ik graag van tevoren, dan kan ik me erop instellen.
Zo denk ik er ook over. Ik wil trouwens best een weekje vooruit plannen. Maar verder doen wij waar we op dat moment zin in hebben. Nadeel is wel dat we regelmatig allebei iets op het laatste moment inplannen. Met kinderen kan dat soms lastig zijn.. Ik vind het heerlijk om niet te weten wat we dit weekend gaan doen. Misschien ergens de sneeuw opzoeken in België of naar de bios. Of we gaan gewoon spontaan op visite bij vrienden.
Ik heb nooit zomaa zin om te gaan zwemmen, haha, maar verder maak ik niet zo'n probleem van dingen. Gewoon voorbereiden en gaan.
Mijn man en ik zijn heel impulsief. In álles wat we doen. En daar voelen wij ons prima bij. Inderdaad alleen bruiloften en verjaardagen worden van te voren ingepland, verder niets. Als ik rond 3 uur 's middags zin heb om uit eten te gaan, app ik mijn man en kijk of hij daar ook zin in heeft. Als dat zo is, zitten we een paar uur laten heerlijk te genieten in een restaurant. Nu moet ik wel zeggen dat het bij je moet passen. Er zijn genoeg mensen die graag plannen en tijd nodig hebben om aan ideeën willen wennen. Je moet er voor jezelf achter komen wat voor jou en je gezin werkt. Het één is niet beter dan het andere!
Ik doe alles wat mogelijk is met 2 kleine kinderen, zwemmen zou ik niet snel doen alleen met 2 dochters van bijna 2 en 3,5. Maar al de andere dingen wel hoor
Ja hoor. Wij doen waar we op dat moment zin in hebben om te doen. Wij maken wel plannen, maar hey......plannen zijn er om gewijzigd te worden!
That's me Er zit ook wel verschil in of het om een gezinsuitje gaat of dat ik ergens alleen naartoe moet, alleen voel ik die blokkades waar ts het over heeft meer dan wanneer we samen ergens naartoe gaan. Ik ben op zich ook wel van de planning omdat mijn lichaam daarom vraagt. Edit: ben wel iets zekerder geworden de afgelopen paar jaar, zo ga ik nu bijvoorbeeld wel in m'n eentje naar het zwembad als ik daar zin in heb....waar ik dan wel al een keer geweest moet zijn zodat ik de weg/parkeersituatie/gang van zaken weet
Ik hou wel van plannen maar meer omdat ik gewoon veel wil doen haha. Maar als ik ergens zin in heb ga ik het gewoon doen. Ik maak me nooit druk over het feit of het druk zal zijn, of het een raar gezicht is of ik het kan vinden. Ik treed het leven wat dat betreft zorgeloos tegemoet!
Ja, ik doe juist spontaan dingen. Als ik ergens zin in heb en de tijd en middelen zijn er dan ga ik gewoon. Ook vaak in het weekend dat we bedenken laten we eens dit gaan doen en dan gaan we.