Lieve clubleden, Ik wil even mijn ei kwijt.. gewoon om me gevoel te kunnen delen. Wij hebben besloten om in augustus te stoppen met de pil, en voor een 2de kindje te gaan, omdat het financieel even op de rit moet enz. daarom pas in augustus! Super vooruitzicht natuurlijk! Als het natuurlijk financieel allemaal kan, en als ik in september wel een contact verlening mag krijgen, anders is het natuurlijk even goed bekijken hoe we er voor staan. Nou wil ik het gevoel even delen, dat ik het enorm lastig vind om nu nog niet te "kunnen" beginnen. Ik wil zo graag het liefste nual een kleintje, maar het kan gewoon nog niet.. ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan om dit op een lager pitje te zeggen, omdat ik zo graag wil! Nou moet het seksueel ook weer goed komen, maar daar zijn we hard mee aan de gang.. via lichamelijke psychotherapeut, dat komt helemaal goed! Ook reageert familie nog niet positief op het fijt dat ik het al wel zou willen... "Ja je wacht nog maar ff, doe maar rustig aan!" Omdat we bij onze dochter erg snel zijn gegaan! We waren nog niet zolang samen. Vandaar dat ze niet heel positief regeerden. En ik snap het hoor, ivm financiële situatie. En het gebeurd ook nog niet nu, maar ik zou zo graag willen dat ze nu ook eens positief op onze eventuele zwangerschap kunnen reageren aan het einde van het jaar.. Ik weet niet wat ik met deze topic wil bereiken, maar ik wil gewoon even mijn ei kwijt. Liefs, PandaBeertje
Augustus dit jaar? Dat is nog wel een tijdje vooruit. Maar ik snap je verlangen wel. Ik heb/ had ook heel erg dat verlangen en een kinderwens maar mijn vriend totaal nog niet. Gelukkig is hij er nu wel positief over. Wel naar dat ze er negatief op reageren maar waarschijnlijk hebben ze alleen maar het beste met je voor. Je wilt je kindje wel alles kunnen geven natuurlijk en dan is het misschien ook wel verstandig totdat eerst alles op orde is. Succes en sterkte ermee meid. Helpt misschien ook wel om het van je af te schrijven
Bedankt voor je reactie! En inderdaad het duurt nog een eeuwigheid. En dat maakt het juist zo lastig! En inderdaad je hebt gelijk, ze hebben ook het beste met me voor maar dan alsnog kunnen ze wel positief reageren ookal zijn ze het "niet altijd eens" met mijn beslissingen toch? Zij moeten toch ook kunnen begrijpen dat het naar is continu negatieve of in ieder geval geen enthousiaste reacties te krijgen en al helemaal als je zus en zwager die wel enorm krijgen!? Al is het alleen om mij een beter gevoel te geven. En schrijven... Tsja, ik doe niks anders, maar of het helpt? Volgens mij werkt t averechts, ik ben er dan juist wéér mee bezig en het moet juist op een lager pitje.. maar hoe!? En zeker weten dat ik (dan beide), kindjes alles goed wil kunnen geven. Alleen ik denk dan, ja ik weet ook niet of ik daarna een vast contract krijg, omdat ik dan waarschijnlijk in verlof zou zitten... (mocht ik nu weer in 1x zwanger worden!) *lees* (MOCHT!).. En dan heb ik financieel ook een probleem..maar ja.... of eerder zelfs geen contact verlening... you never know.
Wij hebben zoiets ook gehad. Mij begon het 2 jaar terug al te kriebelen, maar zaten financieel aan de grond. Geen contact met mijn schoonfamilie. Ik ontslag. Heel veel ellende en stress. Ik Wilde wel, m'n man absoluut niet. Toen hij me dat vertelde brak m'n hart. Hij gaf me 1 reden waarom niet en begreep het meteen. Zijn reden was:... Ik wil alles voor de volle 1000% aan een eventueel kleintje geven... Dit betekend alles wat de kleine nodig heeft. Hier hoort geen stress bij in een zwangerschap. Hoe gaan we straks alles aan mekaar breiden? We moeten alles geregeld hebben zodat we ons straks voor de 1000% op een kleintje kunnen richten. Is dat niet het belangrijkste wat er is?
Dit is zeker erg belangrijk! Wij hebben al een dochter van 1,5. Dus het schild al wel geld dat we bepaalde spullen niet hoeven te halen. Het is zeker belangrijk. We zullen ook wel zien het het allemaal komt, maar het is zo lastig om het op een lager pitje re zetten als je zo graag wilt.
Ik weet hoe je je voelt! Ik moet minstens nog een jaar wachten voordat we ervoor kunnen gaan.. Wel fijn dat je iets hebt om naar uit te kijken, voor je het weet is het alweer augustus Succes!
Wat is dat wachten vervelend en frustrerend he? Ik heb in totaal zo'n 3,5 jaar moeten wachten tot manlief er echt klaar voor was. Het was zo'n frustrerende tijd, maar achteraf wel beter omdat ik nu ook echt weet dat mijn man er klaar voor is en zijn tijd daarvoor heeft kunnen nemen.
Ik zit ook op het wachtbankje voor nummer twee. En ik mag (als we dat volhouden) nog 2,5 jaar blijven zitten. Ik snap helemaal hoe je je voelt. Ik weet ook echt niet hoe ik dat nog zolang ga volhouden. Mijn hormonen zijn verschrikkelijk aanwezig (altijd al geweest) en ik wordt tijdens mijn vruchtbare dagen helemaal gek. Ik hou mezelf nu maar voor dat elke maand er weer een is. Ik kan helemaal niet tegen hormonale anticonceptie en condooms zijn een ramp bij ons dus maar periodieke onthouding nu dus elke maand heb ik weer dat stemmetje in mijn hoofd dat maar blijft irriteren van wie weet is het wel raak en als ik ongesteld moet worden is de laatste dag ervoor het ergst. Ik kan me dan nergens anders op concentreren en als het dan eenmaal doorzet ben ik er weer een dag kapot van. Mijn vriend heeft niet alles door gelukkig want die voelt zich er al schuldig over dat mijn hormonen zo verschrikkelijk zijn. Ik weet dus helemaal hoe je je voelt. Ik kan absoluut niet wachten.
Ik zit niet op een wacht bankje hoor! Ben gewoon nog aan de pil. Maar het is inderdaad iets om naar uit te kijken alleen is het ook nog maar afwachten of het in augustus allemaal wel MAG lukken en of het überhaupt dan wel kan wat betreft financiën. Dat maakt het zo rot.
Ey pandaBeertje, Ook wij gaan er pas voor in augustus.. Voor ml hoefde een derde niet meer maar omdat ik nog zo een verlangen heb heeft hij er over nagedacht ... Uiteindelijke stop ik de eerste maand met de pil als we op vakantie gaan.. Hier ook nog even tandenbijten tot dan.. Mijn gevoel wil nu ook al zo graag, maar ben al zo blij dat ml het zelf ook wilt maar alleen nog wat zou willen wachten ...Daar strek ik me zo een beetje aan op.. Maar geloof me ik snap wat je bedoeld ... Groetjes
Zijn er geen dingen je nog heb willen doen? Bedoel een beetje als je focus proberen te verleggen. Hier nu ronde 10 in totaal voor een 3e (gezamenlijke 5e) maar ikv heb mezelf een studie beloofd als t niet lukt.. om maar ff voorbeeldje te noemen he. is iets wat ik anders echt niet zou kunnen doen (onze kids gaan allemaal al naar school dus nu zou t een optie zijn). Tijd stil zetten is ook zonde verlangen naar iets wat er nog niet is.. zou eens kijken voor jezelf of je iets kkan gaan doen, ontwikkelen, hobby, ga meubels opknappen ik zeg maar wat. misschien helpt dat je?