Ik weet dat niemand mij kan helpen, denk ook meer dat het even van me afschrijven is. Wie weet hebben andere nog ervaringen en tips. Het blijft iets lastigs.. Wij zijn al een hele poos bezig met zwanger worden en ook voor die tijd hebben we 7 jaar lang moeten wachten wegens mijn gezondheid. We hebben er jaren naartoe moeten werken en hadden natuurlijk gehoopt dat zwanger worden geen probleem zou zijn. Helaas is dat het wel.. we lopen ook bij de fertiliteitsarts en dat voelt op zich wel goed. Al blijft het moeilijk dat het maar niet wil lukken.. iedere keer weer die teleurstelling. En naast dat verdriet heb je dan nog de mensen om je heen. De zwangeren die roepen "pfff vreselijk zo'n zwangerschap!", de net-moeders die naar mijn mening hun eigen belang voorop stellen "ik hou niet van felle kleuren, dus mijn kind krijgt geen gekleurd speelgoed, had hij maar een andere mama moeten uitkiezen" en de mensen die doen alsof je kinderen 'neemt' in plaats van 'krijgt'; "wij laten volgende week testen of ons kindje down heeft, want ik wil wel een goed kind, anders neem ik liever een nieuwe". Allemaal opmerkingen waar mijn mond van openvalt en mij ook kwetsen.. bij ons is een kindje ontzettend welkom en wij zullen alles voor ons kind over hebben. Ik begrijp dat mensen die daar niet bij stilstaan en soms ook maar wat zeggen. Maar hoe gemakkelijk mensen zulke opmerkingen maken, iedere keer verbaast het me weer. Mensen moeten eens waarderen wat ze hebben en zouden dat voorop moeten zetten. Ik merk dat ik mensen die zulke opmerkingen maken meer op afstand houd. Ik trek het gewoon niet meer. Een van die mensen was altijd een vrij goede vriendin, we kennen elkaar al ruim 32 jaar. Ik merk dat onze vriendschap zeker niet meer is wat het was en ik steeds meer afstand neem. Ergens vind ik het zonde, aan de andere kant kan ik moeilijk respect voor haar opbrengen om sommige opmerkingen. Het kwetst mij en ik geef dat ook aan in de vorm van "zo vanzelfsprekend is het niet hoor". Zij weet ook van onze problemen. Ik krijg dan een antwoord als: "Nee dat weet ik ook wel en dat snap ik. Maar wij willen maar 1 kind, dus dan wil je wel gewoon een goede". Nou, naar mijn mening snap je het dan dus niet! Niet dat ik testen op down gek vind, juist helemaal niet. Alleen de manier hoe je met zoiets kwetsbaars omgaat en om welke redenen je een bepaalde keuze maakt, dat vind ik erg. Herkenbaar voor anderen? En hoe gaan jullie daarmee om?
Heel herkenbaar en heel begrijpelijk... Maar inderdaad.. je kunt het niet veranderen en kies je voor jezelf. Mocht dat betekenen dat je daarmee vrienden kwijt raakt, dan is dat niet anders. Uiteindelijk sta je zelf op 1 en dat wat je niet kunt veranderen moet je loslaten... Ter bescherming van jezelf. Ik hoop dat je medische 'molen' jullie je geluk zal brengen. Heel veel sterkte, geluk en liefde toegewenst!
Ik had geen moeite met zwanger worden, wel met zwanger blijven. Waar het hier fout ging, kregen mensen met dezelfde uitgerekende datum een gezond kind. Alsof het nog niet zwaar genoeg is en dan zijn er mensen bij wie het allemaal vanzelf lijkt te gaan en totaal geen begrip tonen. Ik moest in die periode ook echt afstand nemen van zulke mensen. Als mensen begrip toonde, dan vond ik het echt veel makkelijker om mijn eigen gevoelens even opzij te zetten. En dat mensen niet 100% van de tijd dankbaar zijn voor wat ze hebben is menselijk. Maar opmerkingen maken tegen mensen waarbij zwanger worden niet vanzelf gaat heb ik totaal geen begrip voor. Voel je alsjeblieft niet schuldig dat je wat afstand neemt. Je zit in een zware tijd en je moet echt even aan jezelf denken.
Dat is soms lastig om mee te dealen inderdaad, zeker als het je beste vriendin is al 32 jaar lang. Het leven en de daarbijbehorende vrienden is als een trein. Soms stappen er mensen in, soms blijven mensen zitten, en soms stappen mensen uit. Het is maar net welke bestemming je hebt. Doe waar jij je goed bij voelt, als je niet meer op 1 lijn ligt met je vriendin dan houdt het denk ik snel op.
Bedankt voor jullie lieve reacties Ik zet mezelf inderdaad snel aan de kant en voel me snel schuldig. Maar ik moet mezelf nu gewoon even op nummer 1 zetten, jammer dan voor anderen (dat vind ik heel snel egoïstisch overkomen). Op een gegeven moment kom je gewoon op een punt dat je het even niet meer ziet zitten. En dan heb je al genoeg aan je eigen problemen. Ik merk gewoon dat ik nu op een punt sta waarbij ik er weinig tot niks bij kan hebben. Het is 'fijn' dat er dan toch mensen zijn die echt begrijpen hoe het is. Alleen al het gevoel dat je niet de enige bent die dit doormaakt.. Ik ga nu bewust wat meer afstand van dit soort mensen houden, ook bij die vriendin. Zij denken tenslotte ook alleen maar aan zichzelf.. Bedankt meiden!
Ik herken het ook wij zijn 6 jaar bezig geweest om onze zoon te mogen krijgen en hier zijn ook vriendschappen gestrand vanwege een abortus( later is het uitgesproken). Ik heb in die tijd ook gewoon aan mezelf gedacht. Je moet doen waar jij je goed bij voelt de meeste mensen om je heen vergeten het verdriet omdat ze het gelukkig niet meemaken want ondanks alles gun je dit een ander niet. We zitten nu alweer in ronde 17 voor een 2de en ik merk dat het best wel weer steekt als ik weer ongesteld geworden ben maar het is nu makkelijker om er mee om te gaan. Ik hoop dat jouw droom snel uit mag komen en je mag genieten een kleine meid of jongen
Ik vind de woordkeus van je vriendin heel onprettig, maar ook wij wilden echt geen kindje met down of een andere beperking. Mijn man heeft een geestelijk gehandicapt zusje en wil dit pertinent niet. En ik ook niet. Terwijl ook wij 3jr MMM en 4mk's hebben doorgemaakt.
Heb geen ervaring met hetverdriet dat jullie hebben Hen moeder van 4 kids Maar wil wel even zeggen dat mensen soms denken dat kinderen krijgen heel vanzelfsprekend is en soms zoiets van het zelfde als een huisdier Als er iets niet goed aan is dan haal ik het weg neem ik een nieuwe Ik kan dat dus niet begrijpen Of van het komt nu niet uit ik haal het weg probeer het over een jaar nog wel een keer Wil je heel veel geluk toewensen dat ook jij snel een mama mag zijn
Ik denk dat de enige manier om er mee om te gaan is om er wat van te zeggen hoe je je erbij voelt als mensen iets kwetsend zeggen want ze zijn zich er echt niet van bewust en bij ons is het gewoon heel gevoelig allemaal.. Mensen vroegen mij ook continue en wanneer weet je nu of je echt zwanger bent In jou geval moet je rustig aandoen met werken en ja het kind zal wel niet goed geweest zijn dat het een miskraam is geworden.. Bah bah bah... Ik hoop echt dat je heel snel zwanger wordt maar je mag mensen best bewust maken van wat ze zeggen hoor..
Sommige mensen zien het idd als iets normaals om kinderen te krijgen. Mijn beste vriendin heeft er zelf maar eentje, ze heeft daarna het advies gekregen om niet voor een tweede te gaan omdat het een te groot risico was voor haar (haar zoon heeft daarbij ook nog een vrij ernstige verstandelijke beperking, maar wat een schat van een jongen). Ik ben nu zwanger van nummer 3 en ik vond het heel moeilijk om het haar te zeggen omdat ik weet hoe graag zij nog een tweede had willen hebben. Het feit dat men graag een gezond kindje wil is logisch maar ik zou zelf nooit mijn zwangerschap afbreken als zou blijken dat ik een kindje met down of iets dergelijks zou krijgen. We hebben voor een kindje gekozen en zullen het dan ook de liefde en verzorging geven die het nodig heeft. Ik kan heel goed begrijpen dat jullie er alles voor over hebben om zwanger te worden, dat is het mooiste geschenk wat iemand kan krijgen, ik hoop dat jullie heel snel een kleintje mogen verwelkomen en wens jullie heel veel sterkte, geluk en liefde 💖
Bedankt voor jullie lieve berichtjes meiden Het is ook al gewoon even fijn hier je hart te luchten.. Ik begrijp zeker dat mensen laten testen op down en mocht het kindje inderdaad iets hebben, kan ik mensen begrijpen die ervoor kiezen het af te breken. Het is alleen de manier waarop daar over wordt gepraat en mijn vriendin samen met haar man zo makkelijk die keuze maakt. Naar mijn mening is de reden verkeerd en wordt er heel snel gezegd "dan neem ik wel een nieuwe". En vervolgens opmerkingen als "sja, wij zijn gewoon heel vruchtbaar en hebben die keuze". Dan breekt echt m'n klomp.. Ik kan dan wel uitleggen dat het kwetsend is, dat probeer ik dan ook. Maar mensen zien soms ook niet langer dan hun neus lang is. Ze zeggen je te begrijpen en zeggen daarna rustig "mijn ouders en zussen zijn ook snel zwanger geworden, dus ik denk toch dat het bij ons in de familie zit". Als ik dan uitleg geef dat dat geen garanties geeft dat het ook bij jezelf gelijk lukt, komt toch niet binnen.. ik denk dat het voornamelijk onwetendheid van mensen is dat ze opmerkingen maken zonder erbij na te denken. Ik hoop voor iedereen met een kinderwens dat onze droom snel uit mag komen!
Mensen doen er vaak ook heel luchtig over .. En moesten eens weten hoe gezegd je eigenlijk bent als je überhaupt kindjes kan en mag krijgen in welke vorm of wat dan ook is jouw kindje perfect ! .. En ik erger me er ook kapot aan ..ookal ben ik een groentje hierin allemaal heb zelf ook nog geen kindje we zijn nu van februari 2015 bezig , dus nog niet zo lang tegenover sommige van jullie .. En wil ook eventjes zeggen dat ik heel veel respect voor jullie heb Hoe jullie ermee omgaan en ik gun het jullie echt allemaal van harte ! Ik wens jullie allemaal een mooie knaltest toe en een hele mooie zwangerschap alle geluk van de wereld ,ookal klinkt het makkelijk gezegd ik weet het hihi dikke knuff! ! Xxxx
Het is inderdaad zo dat mensen die snel zwanger zijn geworden, wat minder kunnen inbeelden hoe het is als het niet vanzelfsprekend is. Maar ligt ook aan de persoon en de inlevingsvermogen De goed bedoelde adviezen komen hier al mijn strot uit. Wat kunnen mensen soms toch domme dingen zeggen ; ach jullie zijn nog jong, jullie hebben nog alle tijd, jullie kunnen altijd nog adopteren, je moet er niet teveel mee bezig zijn, ga lekker op vakantie dan ben je vast snel zwanger, ach met IVF ben je vast snel zwanger.
O o o, duidelijk worden overal dezelfde dooddoeners gezegd! Laatst zei iemand ook tegen mij: "Ik weet hoe je je voelt, bij ons was het pas in ronde 3 raak. En daarvoor heb ik nog 1 maand moeten ontpillen, dus ik heb wel 4 rondes moeten wachten. Toen voelde ik me ook zoals jij, ik was ook heel blij dat het eindelijk raak was". *zucht*
Een collega van mij heeft 10jaar moeten wachten voor de 1e !!! Ze wou geen mmm en geloof het of niet binnen 3 jaarhad ze er3 zo achter elkaar Geefde hoop nooit op Heel veelsucces
Hoi Roos, Ik ben ook nog een groentje hier, maar kan goed begrijpen hoe je je voelt. Er zijn mensen en die hebben gewoon een bord voor hun kop! Afgelopen weekend in tranen aan mijn vriendengroep verteld dat is een miskraam heb gehad en vervolgens gisteren tijdens een spel avond werd het onderwerp "kinderen" weer een besproken... tja... lekker respectloos... Dat soort dingen blijf je houden in het leven. Praat er over met wie je er wel over kan praten. Sterkte
Of de bekende vraag "en wanneer beginnen jullie eens , wordt het niet eens tijd " nadat de zelfde persoon je dat al vaker heeft gevraagd -_-" en dan denk je echt wat denkje waar we mee bezig zijn niet iedereen heeft het zo simpel als jouw pff .....hahah
4 rondes moeten wachten? Ik hoop echt dat deze persoon een grapje maakt.. Zou ze zo een knal kunnen verkopen Hier wel snel zwanger maar na ruim 1,5 jaar alleen masr ellende gehad. Vandaag weer een bericht op fb Vsn een baby aankondiging. Kan wel janken..
Ik snap heel goed dat jullie geen gehandicapt kindje willen maar die zekerheid heb je nooit. Tijdens de zwangerschap geen aanwijzing gehad dat er wat mis was met onze dochter behalve dat ze klein was maar ja dat zijn er meer. Ook na de geboorte niet maar toen ze 1,5 was toch diagnose gehad met chromosoomafwijking en daarbij hoort verstandelijke beperking. Natuurlijk is dat heel zwaar maar jr stopt niet met houden van je kind.
Ik hoop dat je je realiseert dat er ook iets fout kan gaan tijdens de geboorte waardoor je alsnog een gehandicapt kindje hebt! Ook kun je een kind met een verstandelijke beperking krijgen zonder specifiek syndroom daarbij of (zoals ik heb) een kindje met klassiek autisme waar dus een verstandelijke beperking bij komt in het geval van mijn dochter. Alles niet te zien op een echo of prenatale test!!! Vraag me af wat je gaat doen als jullie zo'n kindje krijgen??? Sorry, iedereen hoopt op een gezond kind, maar je hebt niet alles voor het zeggen en uitkiezen!