Meid, wat een verschrikkelijke situatie! Lees dit bijna met tranen in mn ogen, want pijn zal je hier vast van hebben. Doe wat je hart zegt, en probeer positief te blijven. Sterkte! X
Sterkte in deze rot situatie! Gelukkig staan je ouders achter jou en bieden ze hulp. Dit zou ik zeker met beide handen aanpakken! Tuurlijk is het niet zoals het "hoort, maar hey, het leven valt niet te plannen. Hoeveel mensen leven nou daadwerkelijk het leven precies zoals zij het willen? Dit kleine wondertje gaat je leven veranderen, maar wel op een mooie manier. Aan jou reacties te lezen, wil jij het eigenlijk vanaf het begin al houden. Mijn advies is: hou het alsjeblieft! Laat je niet beïnvloeden Door je vriend of andere mensen. Ik zeg dit omdat ik op mijn 20ste in dezelfde situatie gezeten heb. School niet afgerond, inwonend bij ouders. Vriend wilde absoluut geen kind, sindsien ook geen contact meer en doe ik het alleen. En nu? Een pracht ventje van 2, hbo diploma, leuke baan. Dus meid, houd vol en kies vooral voor wat JIJ wilt!
Wat mij opvalt is dat jullie al eerder in dit schuitje hebben gezeten. Ik weet niet hoe lang dat geleden is en hoe het heeft kunnen gebeuren dat je weer zwanger bent geraakt, maar je vriend had zo zijn eigen voorzorgsmaatregelen kunnen nemen. Dat heeft hij blijkbaar niet (voldoende) gedaan. Om dan nu een abortus af proberen te dwingen vind ik behoorlijk gemakzuchtig gedacht van zijn kant. Alsof het allemaal niets voorstelt. Vanuit je thuis situatie krijg je ondersteuning, dat spreekt in je voordeel. Maar er zal veel veranderen als de kleine er komt en als je het wilt houden zou ik me daar ook op voorbereiden. Helemaal gezien je kans loopt alleenstaande moeder te worden met alle gevolgen van dien. Ik zou ook heel goed gaan nadenken over hoe het voor de kleine zal zijn, want voor hem/haar zullen de gevolgen van jouw besluit het grootst zijn. Succes met de situatie, ik hoop dat je vriend uiteindelijk gewoon bijdraait!
Als dit de tweede keer is kan ik me heel goed voorstellen dat hij niet blij is. Als je hebt afgesproken dat er nog geen kinderen komen en het gaat keer op keer fout met de anticonceptie is dat niet goed voor het vertrouwen. Ik denk dus niet dat het logisch is om van hem te verwachten dat hij bijdraait.
de vrouw staat er toch niet alleen in? het is voor hem ook de tweede keer dus als het de tweede keer is zou hij juist zelf meer voorzorgsmaatregelen moeten nemen zodat het geen tweede keer gebeurt?
Soms loopy het leven anders dan je had gepland. Als hij man genoeg is om je zwanger te maken, is hij ook maar man genoeg om papa te worden van jullie kleintje.
Het klinkt wel als of sommige vrouwen hier denken dat het haar of zijn schuld is wat de anticonceptie betreft. Ik ken meer vrouwen waarbij de anticonceptie onvoldoende werkt (en niet omdat ze een keer een pilletje vergeten) maar omdat het niet goed wordt opgenomen in de darmen. Een condoom is ook niet alles. Kan ook scheuren. Een vriendin van mij wil nog 1 kindje en laat zichzelf dan sterriliseren ivm dit probleem. Je kunt er niet altijd iets aan doen. Mijn moeder heeft ook abortus gepleegd op haar 16e omdat het moest van mijn opa. Na 35 jaar alles op te kroppen kwam ineens alle ellende eruit. Ze is al die jaren hartstikke depressief geweest. Je moet zelf volledig achter een abortus staan en nooit doen omdat iemand anders dat wil. Je bent 21 en je hebt ouders die je steunen. Jullie komen er vast goed uit, met of zonder je vriend.
Hier idem. Ik heb mijn man verteld dat ik het niet doe welke keuze hij over ons ook maken wil. Hij wil mij niet kwijt dus accepteerd het maar. Dit is 2 dagen geleden geaccepteerd. Sterkte meid
Maar volgens mij ben jij bewust zwanger geraakt.. Daar zit toch wel een verschil in, als je weet dat je man het niet wil zou ik zeggen sjaa moet je m niet manipuleren, niet zo netjes. Want je geeft je kind een vader die er misschien niet achter staat. Doe je dan ook je kind aan. Maar als het per ongeluk is gebeurd, en dan ECHT per ongeluk, kun je het jeb vriendin toch niet kwalijk nemen.... Abortus afdwingen, ze kunenn het proberen, maar je hebt gelukkig je eigen rechten.
Als je het verhaal van Pipo leest, zul je lezen dat ook sterrilisatie niet altijd 100% veilig is Sterkte TS. Ik vind het ook een ander verhaal als hij het absoluut helemaal niet zou willen. Maar je zegt dat hij over een jaar of 2 wel een kindje zou willen.. Tja, dan komt die dus nu wat eerder
Wat een ontzettend nare situatie. Enige wat ik kan zeggen is dat je je hart moet volgen. Een 'verplichte' abortus lijkt mij het verschrikkelijkste wat er is, wat eventueel ook nog eens psychisch aan je kan gaan knagen. Wens je veel wijsheid en sterkte toe, en dat jullie er alsnog samen uit kunnen komen. Wel erg fijn dat je familie achter je staat.
Voordat je verder gaat met oordelen... Wij zijn 8 mnd heeel bewust bezig geweest. Wij (lees wij) hebben zelfs allerlei onderzoeken gehad. Tot december, toen wilde hij niet meer. Hij zag het niet meer zitten. Na veel verdriet heb ik mij er bij neer moeten leggen. Vorige week bleek ik toch zwanger te zijn, dus niet gepland. Hij wilde absoluut Niet meer! Dus voor mij net zo. Niet bewust omdat manlief het niet meer wilde.
Ik wist dat je bewust zwanger was geraakt want heb je regelmatig voorbij zien komen... Zei ook Als je weet dat je vriend niet wil. Niet van jou op toepassing klaarblijkelijk..! Sorry als het vervelend overkwam. Heb me een tijdje terug zitten opwinden over iemand die zichzelf klem sprak en uiteindelijk toegaf de pil niet te nemen achter vriend dr rug om.. Moet misschien even beter nog een keer nalezen voor ik op verstuur druk, was niet eens echt persoonlijk bedoeld namelijk.. maar wist alleen dat ik je altijd heb zien meekletsen erover. Excuses littleus. ! Apart hoe hij ondanks al die onderzoeken dan toch moeite heeft gehad met de zwangerschap!! Hopelijk een fijne en gezonde en gelukkige zwangerschap samen en ben blij dat je man bijgetrokken is..
Is niet erg. Heb er vorige maand een topic over geopend, was ten einde raad. Het eerste moment ben je samen bewust bezig, en dan wil je man niet meer. Ik ken ook vrouwen die tegen hun vriend/man zeggen dat zij aan de pil zijn en deze gewoon door het toilet spoelen. Zulke dingen komen altijd uit. Ikzelf vind dit ziek gedrag maar goed. Zo is het bij mij niet gegaan.
Ik ben je topic misgelopen! Kan me voorstellen dat je dan ten einde raad bent.. Ja is ook zeker ziekelijk.. en dan mooi weer spelen en iedereen maar roepen, nou is toch per ongeluk, die man moet ook zijn verantwoordelijkheid nemen. Kromme mensen.. Ma goed, spijt me hoor, triggerde gewoon iets van onrecht, terwijl ik je verhaal niet wist! Ik hoop van harte dat je heerlijk kan genieten van je kleine spruit, die wilde gewoon graag bij je komen!
Jeetje TS wat een ***situatie.. Ik heb me laten dwingen tot een abortus toen ik 17 was. Ik kan je wel vertellen, ik ben in die zin blij dat het kindje er niet is omdat ik weet dat ik heeel veel problemen met mijn ex gehad zou hebben. Maar ik heb er minimaal 2 jaar over gedaan om het ergens een plekje te geven. Inmiddels heb ik een zoontje uit een andere relatie, dat was helemaal gepland en leek allemaal heel mooi maar is helaas op niets uit gelopen. Dus idd, ook bij relaties waarbij je er beide bewust voor kiest is niets zeker. Niets is zo veranderlijk als de mens.. Dan nog, of je het er nu een beetje op aan hebt laten komen of niet, ik blijf van mening dat je vriend hier niet voor weg kan gaan lopen! En hallo, hij is toch bijna klaar met z'n studie? Dat punt had ik meer begrip voor gehad als hij nog een paar jaar moest. Als hij klaar is kan hij toch werk zoeken en voor een inkomen zorgen? Punt twee dat hij het liever over een paar jaar wil, tja.. die keuze is er nu niet meer Waar 2 zijn hebben 2 schuld Om zo maar even te zeggen! Mannen hebben gewoon echt wel wat meer tijd nodig om te accepteren en hun leventje wordt veranderd, zij zijn niet gelijk papa (geldt niet voor alle mannen uiteraard) maar vrouwen zijn wel gelijk mama (meestal).. Kwestie venus vs mars.. denk ik! Hier een ongeplande zwangerschap vorig jaar waar vl totaal niet blij mee was, na een dag was hij al omgedraaid. Helaas geeindigd in een miskraam. Ik geloof dat dit een erg lang en warrig verhaal wordt zo.... maar hoop dat jullie er uit komen. Snap dat je, zeker na een miskraam, graag een kindje wilt en dit kindje wilt houden. Maar ik weet ook dat mensen soms een enorme invloed op je kunnen hebben waardoor je dingen doet waar je eigenlijk niet achter staat. Laat je never nooit dwingen tot een keuze, ongeacht welke keuze het ook is!!
Dat is ook zeker zo! Maar stug door blijven gaan met de pil terwijl je al 2x erdoorheen zwanger bent geworden.. dan kun je beter naar andere oplossingen gaan kijken. Ze heeft er al veel geprobeerd en wil nog 1 kindje. Dus die definitieve stap durft ze wel te zetten. Geen 1 anticonceptie is 100% betrouwbaar. Vind het voor haar dan ook erg lullig dat ze door elke moeder op het schoolplein vuil wordt aangekeken omdat ze nog zo jong is. Ze was bij de eerste 16. Zelfs ik werd een keer vuil aangekeken op straat omdat ik met mijn oppaskindje over straat liep. "Weer zo een jonge moeder" hoorde ik die mensen zeggen. Hoe kunnen mensen dat soort dingen zeggen als ze de situatie niet eens weten? Ik heb alleen maar veel respect voor haar. Ze zorgt tenminste goed voor haar kindje! Ik zie er ook uit alsof ik 18 ben. Zeker als ik aan het werk ben met bedrijfskleding aan. Ben dus 28 en begin een buik te krijgen. Sommige klanten.. :x maar ken ook mensen die heel bewust op hun 18 zwanger zijn geworden. Omdat ze een oudere vriend hebben of graag een groot gezin willen of van hun geloof geen anticonceptie mogen gebruiken. Dan begin je ook optijd.