Ik ben schuldvrij, althans: dat dacht ik dus! De afgelopen zeven jaar. Vroegâh, toen ik nog 18 was. Heb ik mijn eerste telefoonabonnement gekregen. Een hele mijlpaal destijds, maar al snel had ik een conflict met de aanbieder. Die ondanks mijn eerdere verzoeken, het steeds verzuimde om mijn sms-bundel te vergroten, waardoor ik -in de veronderstelling dat ik 1000 smsjes te vergeven had- flink buiten mijn bundel bleef gaan. (Dit was destijds trouwens bij deze aanbieder ook niet te achterhalen). Nouja, als 18-jarige naïeveling besloot ik één van die rekeningen destijds dan ook niet te betalen, als de rekening niet omlaag gebracht zou worden. Met als gevolg: een contract-eindiging. Met bijbehorende kosten om de 12 maanden vol te maken, waar ik het ook niet mee eens was. Na enige tijd stopte de aanmaningen dan ook. Laten we even zeggen (een gokje hoor) ongeveer twee jaar later. Toen ik 21 werd en zwanger bleek van mijn oudste hebben mijn man en ik schoon schip gemaakt, om samen te gaan wonen. Achterstallige rekeningen/ leningen zijn allemaal betaald. Maar de rekening van de telefoonaanbieder is destijds compleet in de vergetelheid geraakt. Mede omdat hier geen post meer van binnenkwam. Nu woon ik dit jaar inmiddels alweer 7 jaar samen. In die tijd hebben wij nooit brieven, aanmaningen of dergelijke ontvangen van de aanbieder. Om heel eerlijk te zijn hebben we hier dus ook geen seconde meer aan gedacht. Tot vanmorgen dus, toen mijn moeder mij vertelde dat ze een brief heeft ontvangen van een incassobureau namens de aanbieder en dat ze beslag hebben gelegen op haar toeslagen, omdat deze na 9 jaar niet betaald is en inmiddels dik 1700 euro opgelopen ten opzichte van de originele rekening. Om het even duidelijk te maken. Ook op mijn ouderlijke adres zijn er afgelopen jaren nooit brieven terecht gekomen, en ook niet op mijn huidige adres. En om dan nu ineens een bedrag van bijna 3000 euro op je mat te krijgen is nogal, ueh... zuur! Vooral, omdat we 6 jaar geleden dachten 'om overal in een keer vanaf te zijn' en deze rekening gewoon mee had gegaan op de stapel. Maar kan dit ook wel? Een zes jaar lange stilte om vervolgens een rekening van weet-ik-veel-wat op je dak te krijgen? Trouwens niet eens direct, maar via mijn ouders die ze klaarblijkelijk als verantwoordelijke houden voor de rekening? Al was (en ben) ik nog altijd meerderjarig en ben ik niet verhuisd naar een andere stad, mijn naam veranderd zou hebben of iets dergelijks... Ik vraag me af of iemand van jullie hier wat vanaf weet? Dat de rekening betaald moet worden lijkt me logisch, ik heb ook geen zin om hier net zoals vroeger en strijd van proberen te maken, maar ik wil wel weten of dit allemaal volgens de regeltjes gaat. Aangezien ik de extra kosten nogal out of the blue zijn voor mij .
Wanneer heb je voor het laatst bericht gehad van het bedrijf? Dit kan ik vinden op internet: Wat is de verjaringstermijn bij producten? De verjaringstermijn bij producten is twee jaar. Krijgt u na die twee jaar nog een rekening? Dan hoeft u de rekening niet meer te betalen. Wat is de verjaringstermijn bij diensten? De verjaringstermijn bij diensten en reizen is vijf jaar. Krijgt u na die vijf jaar nog een rekening? Dan hoeft u de rekening niet meer te betalen. Let op Stuurt de ondernemer u een brief waarin hij u herinnert aan de rekening? Dan gaat de verjaringstermijn opnieuw in op het moment dat u de herinnering krijgt. Dit wordt ook wel het 'stuiten' van de verjaring genoemd. Succes!
Om eerlijk te zijn heb ik geen idee. Ik vind het bovenal vreemd dat er beslag word gelegen op de goederen van derden, terwijl ik niet eens thuiswonend meer ben. Dit lijkt me dan ook niet kunnen.
Ik heb zelf geen stuiting ontvangen, mijn ouders volgens hun zeggen ook niet. Het was een brief over de beslaglegging, meer niet. En sowieso de eerste brief sinds ik uitwonend ben.
Dat is niet fijn! Het eerste wat in mij op komt is: heb je een rechtsbijstand verzekering? Heel veel succes!
Dat dacht ik ook. Of bel anders even het juridisch loket. Niet alleen vanwege het verjaringstermijn, maar ook omdat je destijds als 18 jarige voor de wet al volwassen bent. In dat geval ben je hoofdverantwoordelijke en hebben ze van je moeders toeslagen af te blijven.
Dit idd. Als ze je al nog een rekening mogen sturen, dan mag dat nooit op deze manier; het is jouw rekening, dus beslag leggen op bezit van een ander mag gewoon niet.
Hier moet je echt even voor bellen met je rechtsbijstand. Weet niet hoe het zit maar dit zou niet mogen zo. Je had dan allemaal aanmaningen moeten krijgen en op een gegeven moment staat de deurwaarder wel aan de deur. Ze kunnen niet van het een op ander moment beslag leggen. En dat na zoveel jaren. Succes!
De vordering zal vermoedelijk verjaard zijn,d at is inderdaad na vijf jaar. Echter beslag leggen op toeslagen kan enkel als daaraan een gerechtelijk vonnis ten grondslag ligt. Voorts mag een deurwaarder geen beslag leggen op toeslagen van een ander (er van uitgaande dat de overeenkomst op jouw naam stond). Ik zou inderdaad je rechtsbijstandsverzekering inschakelen. Heb je die niet, dan kan je zelf bij de deurwaarder het vonnis opvragen en alle overige stukken opvragen. Je kan in principe nog in verzet bij de rechtbank (zo'n procedure kan je in persoon voeren), maar dat moet wel binnen vier weken na de beslaglegging (of als dat eerder was binnen vier weken nadat het vonnis is betekend). Succes!
Dat vind ik sowieso heel raar inderdaad. Maar bij beslaglegging is er klaarblijkelijk ook al een uitspraak geweest van een rechter (althans, dit gaat via de rechter toch?). Het lijkt me zo stug dat mijn ouders brieven daarvan gemist hebben, en zo ja. Hoe moet ik wat weten van een gerechtelijke uitspraak als ik al zes jaar ergens anders woon. Iets wat mij niet ongemakkelijk lijkt na te trekken (ik ben met mijn bedrijfje zelfs te googlen)? En welke rechter gaat akkoord met beslaglegging op de goederen van ouders van een uitwonende volwassene.
Niet gelijk in de paniek schieten, het mooie van een incasso is dat ze alles zelf moeten aantonen. Bel eerst even naar het bedrijf waar je je abbo had om te vragen als de rekening nog open staat en als hun je de kopie kunnen sturen van de herinnering. Kunnen ze dit niet heb je grote kans dat je het niet hoeft te betalen. Daarna bel je je incasso op. Hier vraag je hetzelfde. Een kopie van de herinnering wat en wanneer die gestuurd is. Als het "echte" bedrijf het al niet kan. kan het incasso de gegevens ook niet krijgen. Zo ging het bij mijn incasso van een rekening van mijn zorgverzekeraar volgens mij. Hun hadden mijn gegevens gewist na 3 jaar en na 4 jaar kreeg ik een incasso. Dat ik even wilde betalen. Ik wist dat de gegevens allang verwijderd waren en heb ze gevraagd naar de herinnering als ze die wilden opsturen. Konden ze dus niet en heb er dus ook nooit meer wat van gehoord. Kunnen ze je dit wel allemaal laten zien, dan word het betalen.
Bedankt! Ik ga mezelf er inderdaad even een stuk verder in verdiepen. Ik weet ook niet hoelang geleden dat vonnis is betekend, wat er verzonden is... niets! Mijn vader heeft zelf niet het beste track-record zeg maar. Alhoewel hij juist al jaren bezig is met afbetalen e.d. van zijn zaken. Maar goed; dat moet er buiten staan. Ik wil geen schulden, maar als ik geen post ontvang dan kom ik er ook niet snel achter dat ik deze dus wel heb. Verstopt...
Voor zover ik weet zijn ouders financieel verantwoordelijk voor hun kinderen in hun levensonderhoud (voedsel, onderdak en studie) tot hun 21e. Daar lijkt me een telefoonabbo niet onder vallen, tenzij je moeder destijds het contract heeft meegetekend om garant te staan... Nu denk ik eerlijk gezegd dat na 7 jaar het verjaringstermijn allang voorbij is. Heb je een rechtsbijstandsverzekering? Zoniet zijn er ook nog een aantal andere dingen die je zelf kunt ondernemen, als o.a. met de telefoonmaatschappij bellen om na te gaan wanneer er precies correspondentie is verstuurd en naar welk adres. Idem met de deurwaarder. Laat hun maar aantonen dat ze door de jaren heen actief hebben geprobeerd het geld te vorderen. Tevens kun je dan gelijk achterhalen welke rechtbank de uitspraak van beslaglegging heeft gedaan. Tot die tijd zou ik nog even niets betalen. Eerst alles helder.
Nou zou ook even kijken als het al die jaren niet goed aan gekomen is of je niet in de staatskrant staat.! Soms woord je wel op geroepen via de staatskrant voor schulden. En dat is wel rechtsgeldig. Maar dan nog had het incasso bureau moeten kijken bij de basisadministratie waar je ingeschreven stond.? Verder ook niet veel kaas van gegeten!
Voor een vonnis moet je zijn ingelicht door de rechtbank. Er kan geen beslag worden gelegd zonder vonnis door een kantonrechter. Men is dan ook verplicht om je ter achter halen, dus je adres e.d. Het is trouwens wel zo dat als je nog geen 27 bent, je ouders volgens mij nog steeds financieel verantwoordelijk voor je zijn. Maar wat al eerder aan werd gegeven, dossier opvragen. Riekt wel een beetje naar oplichting. Succes.