Iedereen heel erg bedankt voor jullie medeleven en steun, maar vooral ook aan de berichtjes. Het is een onverwachtse zwangerschap geweest maar naar ons mening heel erg welkom. Het doet ons veel verdriet maar mijn lichaam stoot het vruchtje niet af, wat dus ook betekend dat ik al bijna een week het wondertje met me mee draag zonder leven. 2 Februari heb ik een nieuwe afspraak bij mijn verloskundige wie dan ook nogmaals een echo zal maken. Als er dan een wonder is gebeurd, dan mag ik in mijn handen klappen... Maar als het er dan nog steeds slecht uitziet, krijg ik een curettage. Ik ben 19 jaar (gisteren geworden) en ben een stuk wijzer geworden van het leven. Niet alleen ik maar ook mijn vriend. Hij en ik beseffen goed wat dit wonder met je kan doen en vooral ook bij andere vrouwen die een miskraam meerdere keren mee maken. Wat een k*t gevoel. Ik zit nog steeds in zak en as, ik snap er gewoon niks van. Eerst een hartje gezien met al wat redelijk beeld, en nu was er gewoon niks te zien. Ze had nog niks gezegd en wist al dat het fout zat. Ik heb 3 blaasjes in elkaar, en in het derde blaasje zat het vruchtje zonder hartactie. De echoscopiste (als ik dat goed schrijf) vond het een erg onduidelijke echo, wat voor mij dus het teken is dat het niet klopt. Naar mijn ''moedergevoel'' is het foute boel, het hartje heb ik zien kloppen en nu niet meer. De vk wil niet uitsluiten dat het een mk is maar ik moet er van 80% wel van uit gaan... Die 20% is op een wonderbasis, waar ik niet in geloof. Hoe hard het ook zal klinken, mijn baby zal niet komen.
Laura: ik had wel een inwendige echo in het ziekenhuis, met dus wel goede apparatuur. Je zag al echt zoveel meer dan met 7 weken! Bizar hoe snel dat gaat. Krijg jij ook een inwendige echo? Dan moet je vast ook echt al een beetje een minimensje kunnen zien! Spannend meiden, al die echo's die nog komen! Frummels: het lijkt me inderdaad niet gek dat na rood bloed de restjes oud, bruin bloed er nu nog uitkomen. Jij hebt morgen weer een echo toch?
Ach Desjavu, wat een verdrietig bericht Kan me voorstellen dat het veel pijn doet. In je hoofd ben je, hoe pril ook, toch stiekem al een beetje bezig met dat er over een tijdje misschien een kleintje komt. Dat je dan zo ruw van je roze wolk dendert doet pijn. Ik ken helaas het gevoel. Wel raar dat de verloskundige zo'n vaag verhaal had. Kan je niet eerder terecht bij de gynaecoloog? Die kan met wat betere apparatuur misschien nu al met meer zekerheid zeggen of het goed of helaas toch fout zit. In ieder geval heel veel sterkte en knuffel.
Dankjewel voor je bericht. Hoe dan ook moet ik echt een week wachten omdat ze dit wilde wat betreft het termijn. Dat ik misschien in deze week zelf een miskraam-procedure onder ga wat mijn lichaam betreft, of na een week bij de vk dit moet doen. Ik ben inderdaad van de grote roze wolk afgedonderd, hoe blij ik was dat er een kleintje kwam, hoe verdrietig ik nu ben met mijn lege handen. We hadden eigenlijk alles al geregeld, omdat het zo'n grote verrassing was. Onderdak, deels wat spullen, een nieuwe baan voor mij, flink wat spaargeld en nu is het gewoon voor niets. We gaan uiteraard wel door, ik ga full time werken en zorgen dat we op ons zelf kunnen. Daar zijn we nu immers wel wat volwassener voor tegenover gaan staan.
Ach wat verdrietig desjavu. Dit wens je niemand toe. Hoe pril of onverwacht het ook is, als het welkom is en je bent zwanger, dan is het vreselijk als hrt niet goed gaat. Ik wens je heel veel sterkte toe. Hanna ik weet niet of het inwendig is. Vorige was dat wel dus hoop deze ook zodat we wat duidelijker kunnen kijken. Mag van mij beide
@desjavu wat je zegt is helemaal niet hard je gevoel zegt dat en ik kan dat heel goed snappen hier was het hartje gestopt en het eerste wat ik zei was dit moet zo snel mogelijk me lichaam uit liever vandaag nog dan morgen voor iemand die het niet mee gemaakt heeft zijn die woorden niet te begrijpen (denk ik) ik moet zeggen de curretage zelf is mij reuze mee gevallen de emotionele klap kwam daarna pas wat betreft je nieuwe baan spullen etc. zie het als een nieuwe start het verdriet van deze kleine zal je altijd blijven voelen ook als je weer zwanger raakt die grote roze wolk zal niet meer zo groot zijn (bij mij is die helaas gewoon weg ben nog erg onzeker hoop dat die na de volgende echo wat gaat groeien!) heel veel sterkte meid *hug*
@hanna wat een fijn bericht geniet ervan!! @frummels balen nog steeds dat bruin/bloedverlies hopelijk stopt het snel lijkt me best moeilijk die onzekerheid oh bijna iedereen heeft volgende week een echo ik ben jaloers ik moet nog tot 16feb wachten
Maar je hebt toch al een echo gehad liefje1989? Mijn termijnecho duurt ook nog een stuk langer Dit is puur de vitaliteitsecho die ik volgende week heb
sterkte desjavu ik hoop op een wonder geen idee of ik een inwendige echo krijg bij de 1e niet gehad daar probeerde ze gewoon eerst of het gewoon lukte en dat ging goed. Maar dat was bij een andere verloskundige.
Desjavu wat een verdrietig nieuws. Het klinkt inderdaad niet positief, maar wie weet...Heel veel sterkte de aankomende dagen. Hanna hier gaat het bloeden helaas gewoon door, niet heel veel, maar wel aanwezig. Word er echt een beetje moedeloos van, Maarja ik kn er niets aan doen..
Maandag ben ik bij de huisarts geweest. De misselijkheid en het overgeven werden me even teveel. Ben al 3,5 kilo afgevallen in 1,5 week. Medicijnen gekregen tegen de misselijkheid en deze doen goed hun werk. Nu zelfstandig de laatste tekenen van de griep wegwerken (ook nog even gehad afgelopen weekend) en er dan weer volop tegenaan. Ben blij als ik me weer 100% voel zeg. Dat slap voelen en futloos zijn is niks voor mij... 11 februari hebben we de termijn echo... Nu al zin in
@flower owh dat beroerde gevoel ken ik wel ben niet misselijk (soms met vlagen) maar heb constant een vol gevoel krijg geen hap door me keel en ben zo moe zou idd blij zijn als ik me weer 100% voel daar komt idd dat griepje nog even bovenop blegh!
Goedenavond dames, Ik zou mezelf graag bij jullie voegen 21 januari een vitaliteits echo gehad en een mooi hartje zien kloppen van ons eerste kindje.. Toch voelt het nog heel onwerkelijk! 17 februari heb ik weer een afspraak bij de VK voor de termijnecho, wat lijkt dat nog ver weg zeg. Voel me ook continue zo onzeker over of alles wel goed is, omdat ik behalve moe zijn, zere borsten en afentoe een zeurende buik, verder vrij weinig voel. Kan natuurlijk heel fijn zijn zo weinig mogelijk symptonen, maar het maakt me toch wat onzeker. Vast herkenbaar voor velen? Ik zou er graag bij willen in het lijstje Volgens mijn eigen berekening zou ik 6 september uitgerekend zijn, misschien kom ik hier nog op terug na de termijnecho 17-02 Vlindertje1990 - 25 jaar - eerste kindje Liefs
Dag dames, even niet gelezen dus had heel wat bij te lezen. Heel veel sterkte Desjavu, ik snap dat het een enorme klap is. Heel voor sterkte voor jullie allebei. Frummels at naar dat je nog steeds bloed. Hopelijk stopt het snel. Zodat je wat meer gerustgesteld bent. Maar fijn om te lezen dat jullie een vechtertje hebben. Dat moet toch ook een geruststelling zijn. Flower hoer het zelfde verhaal. Ook in de afgelopen 2 weken 4,5 kg afgevallen en de griep erover heen. Ik ga morgen de HA bellen. Gefeliciteerd vlindertje1990! Hier trouwens nog wel even een goed berichtje. Wij hadden vandaag onze eerste echo. Een mooi kloppend hartje mogen zien. Ik was zo blij en ontzettend opgelucht dat ik 10 min heb liggen huilen. Ik loop precies op schema en ben nog steeds 2 sept. Uitgerekend. 15 februari hebben we de termijnecho, kan niet wachten
Hoi Hier ook weer een berichtje van mij. Allereerst Desjavu wat verdrietig. Sterkte meid Verder las ik ook een drieling!! Wauw en welkom alle andere nieuwe dames. Mijn leven is op dit moment slapen slapen beroerd gevoel, hoofdpijn en kokhalzen. Maar ook enorme honger en zin in hartige dingen! Ik snaai wat af in de keuken. Het is dat ik me te beroerd voel om naar de winkel te gaan want anders..... 's nachts wordt ik regelmatig wakker badend in het zweet. Dan weer ijskoud dan weer warm. Herkent iemand dit?
nou snap er niks van zo beroert als dat ik me gister voelde (kreeg geen hap door me keel etc.) zo goed voel ik me vandaag heb nergens last meer van ja ben wat moe maar heb ook bagger geslapen door een snurkende vriend gister met moeite een banaan en een toetje weg kunnen krijgen en nu eet ik zonder moeite even 3 boterhammen weg stiekem maak ik me wel zorgen :s
Bij mij wisselt het ook heel erg. Niet alleen misselijkheid, maar ool vermoeidheid en pijnlijke borsten. Raak er ook van in de stress maar tot nu toe komen de klachtjes na een dag ook wel weer terug... Ik eet nog wel steeds als een dolle
Hier precies het zelfde. Eigenlijk elke dag wel misselijk en overgeven en als ik me x goed voel noet misselijk ben of niet over geef meteen heel onzeker. Hoop dat dat na de echo van gister minder wordt.