Nee ik ook niet. Een dagje winkelen of iets vind ik totaal wat anders. Maar disneyland?? Nee dat snap ik niet. Efteling en disneyland zijn net als vakantie echt dingen die wij als gezin doen. En mocht het om de een of andere reden niet handig zijn dan gaan we niet en stellen we uit. Ik heb dat overigens nog nooit meegemaakt, want onze kinderen gaan van baby af aan overal mee naar toe. Maar goed zoiets als een pretpark willen ze hier niet eens zonder elkaar doen dus ook de kinderen zouden het er niet mee eens zijn.
Sorry hoor maar een 'kind' van 14 is niet te vergelijken met een van 2 lijkt me! Een kind van 2 heeft een stuk minder te 'willen' en een kind van 2 vindt Disney écht wel leuk! Er zijn voldoende attracties voor die leeftijdscategorie.. Het is geen bestemming niet geschikt voor kinderen.. Juíst wel, vandaar mijn reactie!
Snap ik ook niet...Alleen al voor mezelf, dat ik daar rond moet lopen met een schuldgevoel tot aan m´n knieën, zou de kleine gewoon mee moeten. Ik vind zulke "grote leuke uitstapjes" echt alleen leuk met z'n allen. Nu gaan de oudste 2 hier echt bijna nergens meer mee naar toe, maar dat komt omdat ze een eigen leven krijgen/hebben.
Goed dat je jongste meegaat, had het anders echt zielig gevonden. Mijn jongste zoon genoot met 2,5 jaar zó intens van Disney!!! Hij weet nog heel veel en is helemaal gelukkig dat we volgende week weer gaan. Ze krijgen echt wel al veel mee dan. En dat alleen zitten.. Dat is natuurlijk wel een beetje de consequentie van die kinderen krijgen dus dat zal wel vaker gebeuren
Mijn eerste post daar in geef ik ook aan dat ik de kleine mee zou nemen. Ik begrijp beide kanten. Ik begrijp ook het gemis van het gezinslid dat niet mee gaat. En ja 2 of 14 nu 15 is idd een verschil maar het gemis blijft het zelfde.
Ik lees hier alleen wat JIJ wilt en dat je kleine mee moet om JOU geen schuldgevoel te geven... Dat is het hem hier ook, als ik haar meeneem is dat om mijn eigen schuld gevoel te aaien terwijl zij er zelf weinig plezier aan beleefd. Dat vind ik niet fair. Ze is alleen maar achter haar grote broer en zus aan het aanhobbelen en weet van gekkigheid niet wat er allemaal gebeurd. De figuren die rondlopen vind ze geweldig maar verder lijkt ze het juist niet fijn te vinden. Ander ritme dan thuis, niet voldoende rust en veel te veel prikkels... Moet ik dan echt zo egoïstisch zijn om haar mee te trekken zodat ik mezelf beter voel? Nee vind ik van niet en zoals het nu geregeld is kan zij disneyland zometeen alleen met mama op haar eigen tempo ontdekken. Veel fijner dan heeft ze er ook werkelijk plezier in.
Nee dat is waar, als zij er weinig aan vindt.. Tip voor de prikkels: gehoorbescherming! Mijn zoons (autisme) raken snel overprikkeld door geluid dus we nemen gehoorbeschermers voor hen mee en dat scheelt heel veel! Ook gaan we in een rustige periode en nooit in het weekend.
Haha mijn hyena breekt die binnen 2 seconde Heb wel eens knuffels tegen haar oren gelegd vroeger toen ze nog wel in de kinderwagen sliep maar ze werd wakker en was heel boos... hoe durfde ik... Fijn dat het bij jou zoons wel werkt! De prikkels die ik hier bedoel zijn niet het geluid maar juist alles wat ze mee maakt. Ze is te hyper om te slapen maar te moe om te concentreren zit zichzelf vervolgens in de weg slaapt niet goed en trekt het niet. Ze is dood en dood op. En wij ook. Arme schat. Het is echt een goede oplossing zo. Denk dat ze Disney in haar eentje ook een stuk leuker vind. Lekker op haar eigen tempo hobbelen en tussen de middag rustig kunnen slapen zonder dat broer en zus lawaai maken in de hotelkamer en daarna weer vol energie voor een 2e ronde gaan!
Hier is een baby onderweg, en hebben we al 2 oudere kinderen. Het zou regelmatig voorkomen dat in de eerste 2/3 jaar de jongste bij opa en oma blijft zodat we met de oudste kinderen naar een pretpark kunnen gaan. Vind het eerder egoïstisch om een kind overal mee naar toe te slepen puur en alleen om je eigen gevoel.
Afgelopen november hebben wij de jongste van 2 thuis gelaten, mijn mening is dat ze er nog niet veel aan hebben, volgend jaar gaat hij wel mee, hij loopt dan tegen de 4 jaar. Er is dit jaar wel veel dicht in disney he ivm onderhoud voor het 25jarig bestaan
Ja, dat lees je goed.; de kleine moet mee voor mijn schuldgevoel. Nee serieus; als ik naar m'n eigen kinderen kijk weet ik gewoon dat ik zelfs een 2,5 jarige een groot plezier ontneem. Ik vind dat niet helemaal fair want voor zo'n kleintje is daar ook genoeg te doen en te beleven. Dan kunnen de groten zich ook best wel aanpassen en dan gaan ze maar een keer mee in een attractie die voor kleintjes is. Rekening houden met elkaar. Dus als ik hier de kleinste mee zou nemen, zou mijn schuldgevoel bestaan uit het feit dat ik hem een groot plezier ontneem, omdat hij te "lastig" is erbij, ff grof gezegd. Maar iedereen is anders, en als het zo voor jullie opgelost is dan is dat toch goed, alleen mijn keuze zou het niet zijn en dat mag.
Zo zou het bij ons ook gaan hoor Mumija. Beetje aanpassen aan elkaar, dan hebben we het allemaal fijn. Hier tijdens vakanties ook wel gehad dat bijv papa nog met de oudste even wat ging doen, terwijl ik dan met de andere twee in het huisje/de tent bleef, omdat ze te moe waren en lekker naar bed gingen. Maar goed wij vinden een uitje alle vijf een stuk minder leuk als iemand ontbreekt en passen ons dan ook graag aan elkaar aan zodat we het allemaal fijn hebben.
Maar is het dan zo moeilijk om zo'n uitje aan te passen aan het hele gezin? Dus dat je met zn allen even terug tussen de middag voor een rustmoment? Of als dat echt onmogelijk is kan de ene ouder toch met de oudste 2 in het park blijven en de ander met de jongste terug voor een dutje?