Wil niet zeggen dat ik het goedkeur hoor, laat dat duidelijk zijn. Maar ik vind wel dat iedereen wel heel hard kindermishandeling schreeuwt, terwijl niemand hun verdere leven kent.. Ipv tips geven waar ze wat aan heeft en er daarmee voor zorgt dat ze haar kind niet meer laat huilen. Ik vind het meer een tomaatgooi topic dan een help topic... Ik denk dat ze nu na al dat geschreeuw wel snapt dat ze iets doet wat niet door de beugel kan. Mijn dochter is nu bijna 2,5 en haar laat ik nog steeds niet huilen. Ze is nu natuurlijk op een leeftijd dat ze begrijpt dat ze in haar eigen bedje moet slapen, maar soms moet ze dan zo huilen dat ze nog altijd bij ons in bed mag kruipen... Ze heeft er tot nu toe nog nooit 'misbruik' van gemaakt, dus zolang dit goed gaat, blijven we het ook gewoon zo doen
Ik laat mijn zoon overigens best wel eens huilen. In die zin: ik hoor aan hem of het een 'ik-jengel-nog-even-en-dan-val-ik-zo-in-zzzzzz' huiltje is of gierende totaalpaniek waarbij hij zichzelf alleen maar opnaait. En hij heeft ook wel eens gehad dat hij maar bleef krijsen en dat niks goed was. Ook mijn aanwezigheid niet. En ik vind het echt meer dan vreselijk als hij krijst. Echt, nagels op een schoolbord is er niks bij. Dus ik snap echt wel hoe vervelend het is. Heus. Mijn zoontje kan ook drammen. Daar doen we niet aan mee. Maar dat maken we hem niet duidelijk door hem in de steek te laten, dat doen we door heel rustig en gedecideerd weg te gaan, na 5m weer terug, rechtleggen, troosten. En als het nodig is nog een keer. En slaapt hij na 20m proberen nog niet of hoor je aan hem dat het ook niet aan het uitdoven is? Dan nemen we m mee, krijgt hij een slokje water, even beneden spelen of een boekje lezen en dan weer proberen. Is wel heel intensief en is ook lang niet altijd waar wij trek in hadden
Allereerst bedankt voor alle reacties Ik ben enorm geschrokken van jullie reacties en wil dan ook meteen duidelijk maken dat mijn kind niet mishandeld is of word Zoals sommige aangeven hebben we inderdaad vanalles geprobeerd, ook is het probleem al besproken met het cb Op advies van een collega laten we hem huilen in een andere ruimte (Ons huis is niet groot dus we horen hem wel hoor) We gaan er s'nachts niet om de 10min naar toe zoals savonds De reden hiervan is dat hij niet om medische reden huilt maar hij huilt omdat hij niet wil slapen. Zodra hij wakker is wil hij eruit en spelen Als voorbeeld kan ik geven dat hij meteen begint te lachen zodra hij eruit gehaald is en je hem aankijkt. Als we naar z'n bed lopen en hem erin leggen laat hij direct merken dat hij niet wil slapen. (Hij slaapt liever overdag) Dat krijsen is hier hetzelfde als mopperen. Op het dagverblijf bevestigen ze dit; zodra hij z'n zin niet krijgt gaat hij heel hard huilen (ik noem het dus krijsen) Ik wil erbij vermelden dat hij dit doet sinds hij 6 maanden is en dat we de eerste 2 maanden omstebeurt beneden hebben gezeten om de momenten dat hij wakker werd en dat we dan 2uur met hem op de bank zaten totdat hij in slaap viel (dan legde we hem weer terug) Ook de methode 'om de tien minuten' erheen gaan hebben we gedaan, hij word alleen maar bozer omdat hij gewend was we hem eruit moesten halen Naast z'n bedje gaan liggen en bij ons op de kamer hebben we ook al geprobeerd Bij ons in bed gaat niet want daar ligt z'n broer van 3jaar al Daarnaast krijst hij z'n broers wakker s'nachts (ook een reden om ergens anders neer te leggen) Dit is dus de reden om hem te laten mopperen in een andere ruimte totdat hij in slaap valt en wij ook wat kunnen slapen (hiermee bedoel ik ons hele gezin) Ik ben inderdaad wanhopig en wil advies maar geen verwijten want dan hoop ik dat het topic gesloten zal worden
Wat ik er nog bij wil vermelden: door omstanders (opa en oma e.d) wordt gesuggereerd dat wij hem teveel verwend hebben Ik weet dat hun uit een andere generatie komen dus trek me daar niets van aan Maar wil hiermee wel aangeven hoeveel aandacht we hem al die tijd hebben gegeven en hem juist nooit lieten huilen totdat hij ander gedrag ging vertonen en naarmate ouder is geworden
Een kind van die leeftijd speelt geen spelletje of iets en is natuurlijk blij als hij huilt en vervolgens papa of mama ziet! Je wilt geen verwijten, maar het is gewoon echt niet ok zo.. Het is hartverscheurend en echt kwalijk om een kind zo te behandelen En het advies komt van een collega? Ik weet niet wat die voor opleiding gevolgd heeft, maar als die met kinderen werkt.. Pff. Ik hoop dat je andere dingen gaat proberen en extra hulp inschakelt, want het is echt niet ok. Laat hem desnoods een paar nachtjes ergens logeren om wat op adem te komen en daarna met iets hernieuwde energie dit op een betere manier aan te pakken.
Dat hij begint te lachen zodra je hem oppakt, wilt niet zeggen dat hij met je voeten speelt. Het kan ook zijn ' eindelijk, mama is er om mij te troosten'. Niet anders dan jij blij bent met een knuffel van je man als je die even nodig hebt. Hoe lang heb je het geprobeerd om steeds terug te komen om hem te troosten? Zoals ik al zei, bij ons was dat de oplossing. Tien minuten ertussen laten vanaf het begin vind ik wel lang, omdat de bedoeling van die methode net is om je baby te laten zien dat je altijd in de buurt bent - en tien minuten is een eeuwigheid voor een baby van acht maanden. Verder snap ik dat je andere kinderen er ook wakker van worden. Maar een kind van drie moet je wel kunnen uitleggen dat zijn broer mama of papa nu even nodig heeft. Ik vind het een beetje gek dat je de baby, die jouw nabijheid op deze leeftijd echt nodig heeft, laat krijsen omdat de kleuter nu eenmaal bij jullie slaapt. Of misschien kan jij in de kamer can de baby gaan slapen, en dat afwisselen met papa?
Wel apart dat een professional ook het advies geeft te laten huilen in eigen bedje omdat een kind moet leren in eigen bed te slapen 'Door hem eruit te halen bij dit gedrag beloon je het gekrijs'
je kunt je kindje in aandacht niet verwennen,juist dat veranderen van gedrag moet aangeven dat er iets is, wat het ook maar is het zit hem niet lekker, nachtmerries alleen zijn honger bang voor iets zeg het maar.... wat het ook maar is.... hij zit er alleen mee, en ik weet zeker dat je hem daar niet mee helpt.
Een baby kan nog niet op een andere manier communiceren dan krijsen. Erop reageren is niet belonen maar laten zien dat je hem begrijpt. Dit is meer van toepassing als ze een stuk ouder zijn
nee daarmee laat je zien dat wat er ook maar is "ik ben bij je, je bent niet alleen" je geeft je kind een veilig gevoel, een gevoel van vertrouwen, het is oke om te huilen dit is al twee maanden zeg je, en nu in een andere ruimte.... wat als dit nog maanden doorgaat ? bij onze dochter duurt het namelijk nu al 19 maanden !! wat als je kindje nu denkt papa en mama komen toch niet dus hij stopt met huilen, fijn voor jullie natuurlijk, maar als er echt wat aan de handen zal hij misschien niet eens durven huilen want jullie komen toch niet.....
Ik vind dat ook. In tegenstelling tot veel mama's hier. Maar er zijn nog veel dingen die je wel kan doen, die niet eruit halen zijn en ook niet alleen in een kamer laten krijsen. Namelijk bij hem op de kamer slapen, tegen hem praten, altijd weer terugkomen om hem te troosten naast het bed.
Wel mooi dat je luistert naar een professional die zegt dat een baby in zijn eigen bed moet laten slapen maar dat jullie kindje van drie wel bij jullie in bed mag liggen?! Verder snap ik dat je wanhopig bent maar het is echt niet goed voor de ontwikkeling van een kind om 2 uur lang alleen te huilen.. Ook ik heb een slecht slapende baby die morgen een jaar word en snap dat het om wanhopig van te worden is, ervaar ik zelf ook.. Maar toch probeer ik hem altijd te troosten! Natuurlijk.lscht hij als je bij hem komt, je bent zijn mama! Hij is dolblij als hij jou ziet en zeker als je verdrieitg alleen in een bedje ligt!/
Begrijp jullie reacties wel, hoor. Het voelt ook niet goed anders zou ik het ook niet op dit forum plaatsen Hij slaapt overdag wel en huilt dan niet in z'n bed. Als er iets medisch aan de hand is zou dit overdag ook moeten zijn, zo beredeneert mijn omgeving van wie ik dit advies heb gekregen. Volgens 'internet' kun je een baby vanaf 6 maanden 'verwennen'?? Ondanks de heftige reacties ben ik blij dat ik dit voorgelegd heb.. (Moedergevoel)
Een professional die aanraadt een kind 2 uur te laten krijsen, alleen in een aparte kamer: daar geloof ik niets van, dat is helemaal niet goed!
Overdag zijn er veel geluiden en prikkels, mensen in zijn buurt... Dat kan afleiden van eventuele pijn of ongemak. 's nachts lig jij toch ook makkelijker te piekeren?
En ik doel niet meteen op er constant uithalen, er zijn meer opties naast laten huilen óf eruit halen.
Weet niet of ik ergens overheen heb gelezen maar is het niet een beter idee om jullie oudste van 3 te leren in zijn/haar eigen bedje en kamer te laten slapen? Dan kan je de jongste nog eens bij je nemen als het blijft huilen. Ik heb onze zoon overigens nooit laten huilen. En ja, we hebben dus met periodes erg weing geslapen. 10 Minuten laten krijsen ... dat hou ik voor mezelf al echt niet vol. Echt hoevaak ik wel niet naast zijn bed zat, sussen, handje vathouden, 1001 liedjes, knuffelen wat dan ook...maar niet laten huilen. Het ging echt weer over.