Hoi hoi, Mijn zoontje is nu 2 jaar en bijna 2 maanden. Hij is op het moment erg van het slaan. Zelf werk ik in de kinderopvang en heb vanalles geprobeerd om het in de hand te krijgen, maar niets werkt.... Hij is echt mega ondeugend en slaat zijn nichtje van 4 mnd jonger met een auto op haar hoofd. Als ik hem hierop aanspreek en vraag wat hij heeft gedaan zegt hij trots: auto, slaan (+naam kindje)! Negeren, op de gang, terug 'slaan' noem maar op, het helpt niet. Ook als hij zijn zin niet krijgt en perse iets wil maar het mag van mij niet slaat hij mij. Als ik hem dan een tik op zijn hand geef slaat hij net zo hard weer terug (recht in mijn gezicht). Ben ten einde raad... oja, op het kdv waar hij zit is hij mega lief en doet hij dit nooit... bewaard hij speciaal voor mama Iemand tips?!!
Je geeft jezelf al een antwoord. Je geeft hem een tik op zijn handje. je leert hem aan dat door te 'slaan' je iemand corrigeert. Jij corrigeert hem soms door een tikje dus hij doet hetzelfde hij wil iets hebben en krijgt het niet, hij wil je dus ook corrigeren door je een tik te geven alleen kunnen 2 jarigen niet gericht tikken en zijn ze nogal onhandig waardoor het harder en soms ook pijnlijk gebeurd. Ik zou het tikken dus af te leren zonder terug te tikken
Tja waar zou hij het vandaan hebben he? Je zegt dat je zelf in de kinderopvang werkt, ik neem niet aan dat je de kindjes daar ook een tik op hun hand geeft als ze iets doen wat niet mag? Het begint met zelf het goede voorbeeld geven en blijven uitleggen dat het niet mag, wegzetten en afleiden met iets anders. Straffen als op de gang zetten en tikken uitdelen gaat niet werken, hij is 2....
Ik sluit bij aan bij de eerdere reacties en wil aanvullen met hééél veel geduld hebben vrees ik! Is ook echt een fase en gaat écht over
Zeker heel veel geduld hebben. Tikken is zoals vloeken. Je hoeft als ouder maar 1 keer een vloekwoord te zeggen en kindje floept het 3 weken later er nog uit. Dus 1 keer een tik geven is daarna een lange periode om af te leren. Heel veel geduld hebben en never nooit meer tikken.
Ik voel me nu wel een hele slechte moeder, het is echt niet zo dat ik de hele dag tikken loop uit te delen, maar ik laat me niet in mijn gezicht slaan door een peuter van 2, ja dan geef ik idd wel eens een tik terug (op zijn handjes).
Ik herken het wel. Mijn dochter slaat ook. Ik heb hier de tip gekregen om niet in een negatieve spiraal proberen te komen. Ze gooit bijvoorbeeld ook veel met spullen. De tip die ik daarvoor kreeg was om haar dan een bal te geven met de opdracht die ergens in te gooien. Hierbij uitleggen dat dat wel mag en dan natuurlijk prijzen. Met slaan kun je dat evt met een kinderbokszak doen. Daar mag je wel tegen aan slaan maar niet op mensen. Je moet er een beetje een eigen draai aan geven.
Beide handen vastpakken en duidelijk zeggen: Nee, (naam) mag niet slaan. Dat mag niet van mama. En dit herhaal je iedere keer als hij dat doet. Dan wordt de boodschap wel duidelijk. Niet iedere keer een drama ervan maken: gewoon klein houden en duidelijk zijn.
Nee dat ben je niet. Maar het is voor een gedeelte wel aangeleerd gedrag. Ik zeg voor een gedeelte want zoontje hier heeft die fase ook gehad en wij hebben hem nooit een tik gegeven maar hier was het wel goed te corrigeren. Ergens is het toch ook een oerinstinct denk ik
Tik op handen? Maar zo leer je dus verkeerd aan je kind. Hoop niet op kdv bij andere kinderen zo af en toe??! Als hij slaat dan zou je dat anders moet aanpaken. Even kijken naar wat hij wil, hem luisteren en begrijpen. Als mijn dochter soms handje slaat uit frustratie en onbegrip dan pak ik haar handen, zeg rustig dat zo hoort niet, ze mag van mijn boos zijn en uiteen maar ze weet dat ze daarmee niets bereikt. Ik hou haar op afstand van mijn of knuffel haar juist of andere manier van uit situatir halen. In woede of emotie kinderen zijn niet vaatbaar voor uitleg of iets anders. Als ze gerust is dan bespreken we dat. Ik heb nooit hier tik gegeven of geslaan of op gang gezet (naast paar keren in kamer sturen omdat ze tanden niet wil poetsen en haar zusje huilde heb ik soms geen geduld voor of strijd in te gaan dan voordat ik ontplof is beter rustig haar uit situatie halen en na paar minuten weetr proberen). Ik gok bij je zoon dat het samenspel van factoren: jaloezie naar zusje, leeftijd,aangeleerde gedrag. Je geeft hem aandacht als hij zich misdraagd. Probeer gewoon bekijken wanneer welk moment hij gaat slaan, waarom, vertel dat het pijn doen dat zo doen WIJ niet, we hebben lief en knuffelen hier. Laat hem leren om zijn gevoelens positief uiteeen en niet negatief. Negeer negatief en beloon positief. Inderdaad ook geef hem iets waar hij mag slaan, gooien en actief zijn.
Ik snap de tik op de handen ook wel, ze mogen ook beseffen dat wat zij doen, pijn doet. Maar dan 1 x . Dan weten ze dat wel. Verder was het hier zo als ze sloegen als ik ze vast had: Pardoes op de grond zetten. Even een schrik reactie uitlokken dus. Of een harde roep. Of ik plukte ze hopsakee wég van hetgene/degene bij wie ze het deden en zette ze in de hoek. Met de boodschap erbij: Niet leuk, dat doet pijn, dat mag niet! En daarna terugkomen - niet meer slaan, maar nu liéf spelen? -kroeltje en weer gaan. En ja, dan kan het binnen 10 seconden weer raak zijn maar dan maar weer van voren af aan.
zoals al meer hebben gezegd proberen aan te spreken op gedrag en duidelijk maken dat je dat niet wilt hebben. als je zoontje je slaat geef hem een time-out op de gang van ongeveer 2 minuten (gerelateerd aan leeftijd) en laat hem daarna sorry zeggen tegen je. ga daarbij op je knieen/hurken zitten zodat je op zijn hoogte ben en leg nogmaals uit dat je zijn gedrag niet leuk vindt en wat je wel van hem verwacht. een beetje de Jo frost methode maar het werkt uiteindelijk wel. Mijn neefje deed/doet hetzelfde bij zijn moeder. mijn neefje is daarbij ook hoog sensitief en hoger begaafd en weet moeilijk met zijn emoties om te gaan. ik snap je reactie van een corrigerend tikje heel goed gebeurde vroeger ook wel soms helpt het maar als je zoontje terug slaat lijkt het mij niet te helpen.