Hey lieve meiden! Zo links en rechts lees ik een en ander en ik vond met name het topic interessant van iemand die vertelde dat haar man weg was gegaan en nu een nieuwe relatie heeft. Ik ben ook min of meer die 'andere' vrouw. Welliswaar heeft de ex van mijn partner hem eruit gegooid maar daar heeft ze inmiddels spijt van. Ondertussen zijn hij en ik aan het plannen om een gezin te stichten en daar horen zijn kind en mijn kind bij. Dus ik ben echt heel braaf geweest hoor maar ik hoor graag van de dames die dit al meegemaakt hebben hoe jullie dit ervaren hebben. Overigens is mijn ex niet in ons leven dus met dat bijltje hoeven we niet te hakken. Oh, en je hoeft me niet te sparen, haha. Ik weet dat je de andere vrouw altijd dik, lelijk, en een slecht voorbeeld vind Bedankt alvast!
Wacht, ben jij de andere vrouw waar de man van iemand die hier een topic opende, die haar voor jou heeft verlaten? )
Mischien een rare vraag maar was jij de vrouw met wie de man vreemd ging of was de relatie met (nu zn ex) al voorbij en woonde hij nog daar? Totdat hij jou ontmoette zeg maar..
Dus je hebt je ex ontmoet nadat zijn ex hem er al uit had gegooid? Dan ben je toch niet 'die andere vrouw', maar gewoon in een relatie met een man die toevallig al eens een relatie/kinderen heeft gehad? Dat lijkt me vrij normaal tegenwoordig - of snap ik hem niet helemaal? Lijkt me geen reden om nare opmerkingen over je postuur te gaan maken... Of ben je inderdaad de 'andere vrouw' in het betreffende topic?
Ik denk niet dat ze dat is. "Ook min of meer die andere vrouw ". Ze geeft volgens mij gwn een voorbeeld.
Alleen het feit dat je in je stukje schrijft " maar daar heeft ze inmiddels spijt van" en de volgende zin begint met "ondertussen zijn hij en ik aan het plannen om een gezin te stichten", geeft mij een lekker puh- gevoel en krijg ik braakneigingen. Maarre..veel geluk hè samen.
Ligt eraan: Geval 1. Ben jij de vrouw waarvoor je man zijn vrouw heeft verlaten? Geval 2. Of was zijn relatie over, leefde apart en toen kwam jij pas in beeld? Geval 1. Mijn ex had een verhouding met een vriendin (althans ik dacht dat ze mijn vriendin was) Ze hebben samen een kindje, en tja mijn oudste hoort er niet echt bij. Ze mag nooit mee met de leuke uitjes of vakanties. Ze heeft een kamer, duurde 1,5 jaar voordat ze een bed kreeg. Hoorde het na een jaar pas van haar dat ze tuinkussens sliep. Ze was 7 jaar. En die kamer word als opslag gebruikt, snap ik op zich wel. Maar haal dan wel de was enzo weg als ze komt. De sfeer is niet goed, ze is nu 14 en gaat amper naar d'r vader toe. Overigens heeft ie meerdere vriendinnen gehad. Geval 2. Mijn huidige man en ik hebben samen een dochter en mijn oudste dochter woont bij ons. Hij is echt een bonuspapa. Doet vanalles voor d'r. Gaat naar schoolgesprekken, regelt vanalles voor d'r. Houdt net zoveel van d'r als van de jongste. Belangrijk is gewoon dat je haar laten voelen dat ze beiden zo ongelooflijk belangrijk in ons leven zijn. Soms wel eens lastig, want de jongste 2,5 is een pittig meisje, die veel aandacht opeist en de puber zit veel op d'r kamer. Wat ze allemaal doen, hoort erbij. Conclusie: Hou van alle kinderen net zoveel. Zorg dat iedereen zich thuis voelt Geef ze een eigen kamer (als dat kan, en niet de babykamer helemaal opknappen en de andere slaapt in het washok.) En ook belangrijk zet alle kinderen op het geboortekaartje!
Nou dat vroeg ik haar dus ook in mn eerste post.. in welk opzicht ben jij de andere vrouw .. Ben jij de andere vrouw waarmee de man vreemd ging en waar zijj vrouw achter kwam Ben jij de andere vrouw die in beeld kwam nadat de relatie verbroken was
Ik ben volgens de ex van mijn man de andere vrouw. Grappig is wel dat zij degene is geweest die tot 3 maal toe vreemd gegaan is in hun relatie, haar laatste minnaar gezellig bij hun thuis liet lunchen terwijl hun kinderen er bij waren en mijn man aan het werk was en ze met hem lag te rollebollen in hun bed. Uiteindelijk is ze er met de kinderen vandoor gegaan. Ruim 3 kwart jaar later hebben wij elkaar leren kennen. Vond zij erg vervelend want dat vond ze, ja echt, te snel. Ze had verwacht dat als het niet zou werken met haar nieuwe vlam zij wel mijn man kon terugnemen (waren haar letterlijke woorden). Toen haar minnaar zijn baan verloor en haar niets meer te bieden had liet ze mijn man een maand voor ons huwelijk weten dat ze zo'n verschrikkelijk spijt had en nog zoveel van hem hield. Of ie zeker wist dat ik niet gewoon iemand was om zijn wonden mee te helen. Mijn man is toen zeer duidelijk geweest en sindsdien houd ze zich koest. Maar ik ben en blijf in haar ogen die andere vrouw Iets wat ik verder niet serieus neem. Mijn ex had ook een andere vrouw. Daar mocht ie lekker bij blijven. Die is uiteindelijk ingeruild voor tig andere vrouwen.
In dit geval vind ik jou absoluut niet de andere vrouw. Jullie hebben elkaar leren kennen toen zij ervandoorging met haar nieuwe lover en de kids. Dus nee jij bent niet de andere vrouw.. Jij bent zijn nieuwe vrouw.
Ik vind niet zo gauw wat van een ander; of althans, ik doe mijn uiterste best om niks van een ander te vinden. Zolang je mijn pad niet kruist als 'de andere vrouw', ben je heulemaal tha bomb. Voor de rest hopen we volgens mij bijna allemaal wel dat onze ex-partner (waar we met een ruzie of slecht gevoel van uit elkaar zijn gegaan met een hoop haat & nijd) stikveel verdriet heeft en voor eeuwig en altijd hopeloos in een hoekje gaan zitten kniezen over wat voor prachtexemplaar hij heeft laten gaan en dat hij er de rest van zijn resterende leven maar spijt van heeft en kan blijven 'what-iffen', maar het komt altijd wel weer op zijn pootjes terecht. Er is een partner voor bijna iedereen en die komt altijd wel een keer opdraven. Dat is een kwestie van tijd, denk ik dan. Ik zou geen seconde tijd willen verspillen aan dat soort gedachtes. Je bent de andere vrouw? Fijn voor je. Heel veel plezier en succes ermee. Je hebt geen garantie en je mag hem nooit van zijn levensdagen retourneren Daarbij stopt ongeveer elke gedachte aan een andere vrouw. Op het moment dat de relatie stopt, stopt bij mij het denken aan de ander ook. En gelukkig heb ik nooit kinderen met mijn exen gekregen - dat maakt het duizend keer makkelijker om ze nooit meer te hoeven zien.
Dit begreep ik er ook van. In dit geval valt jou (en je nieuwe vriend) niks te verwijten. Tips heb ik verder niet, want ik heb hier geen ervaring mee.
En dan wilt ze weten hoe andere vrouwen in een soortgelijke situatie zich daar bij voelen, vraagt ze. Lijkt me vrij simpel.
Als zij vreemd ging, hem eruit heeft getrapt, en jij daarna pas in beeld bent gekomen (zij het een week, of een jaar, of 10 jaar) dan ben jij niet die andere vrouw, dan ben jij de nieuwe liefde van, en heeft zij al d'r kansen verspeeld, en laat haar lekker in haar ogen jou de schuld geven, ze heeft het zelf verprutst.. Dus nee, je bent NIET "de andere vrouw" ik hoop dat je man haar dat ook al eens goed duidelijk heeft gemaakt, en ik zou buiten het nodige contact vanwege het gezamelijke kind, de contacten zo kort mogelijk houden. maf vrouwtje dat die andere is!