De kinderen zijn om de 14 dagen een heel weekend bij ons. De vakanties worden ook gesplitst. Het contact dat er tussen mijn man en zijn ex is verloopt stroef maar is minimaal en gaat puur over de kinderen. Ze heeft inmiddels begrepen dat er niets meer valt te halen. Met mijn ex is het contact veel beter. Wij zijn waarschijnlijk beter in staat geweest om onze geschillen aan de kant te schuiven voor onze dochter. Hij accepteert mijn man, kunnen elkaar bv prima een hand geven als ze elkaar zien en een praatje maken. Het enige dat de ex van mijn man me zou willen geven is een geweersschot.
Huh? Jij hebt haar hoop weggenomen? Sorry maar dat is niet aan jou om te doen! Dat is nog steeds iets tussen haar en haar ex. Is logisch okk dat ze je nu verafschuwt. Als jij bij hoog en laag pleit voor harmonie dan moet je je vooral niet bemoeien tussen haar, haar ex en hun kind. En dat je zo een topic opent naar aanleiding van het verdriet en de pijn van een ander forum lid is helemaal schandalig.
Fijn dat er in ieder geval contact is en een omgangsregeling is. Hoe stroef dat ook is. Hopelijk wordt dat ooit nog beter. Het blijft een lastige situatie, vooral voor de kinderen die er helaas altijd tussenin zitten. Dank je voor je openheid.
Ja allicht sta jij er gemakkelijker in. Maar er zitten altijd 2 kanten aan een verhaal, ook de kant van de ex-vrouw.
Seriously? Je denkt dat je zomaar van alles kunt zeggen, iemand van hier als vb gebruiken, daar een 'grappige' opmerking bij denkt te maken en als zij aangeeft dit niet tof te vinden, dan gewoon negeren? En degene die je op je kinderachtige gedrag wijst, wil graag ruzie? Schat, je wist zelf al heel goed dat je een controversieel topic opende. We hoefden je niet te sparen, toch? Ik zeg je zoals het is. En ik hoop dat jij nog een keer heel goed nadenkt en misschien je excuus aanbiedt aan degene die je hebt gekwetst omdat je haar verdriet 'zeer interessant' vond. Het is niet grappig, het is gemeen wat je doet.
TS, kun jij je een beetje inleven in de ex van jouw vriend? Begrijp je misschien ergens een beetje waarom zij jou ziet als de andere vrouw. Of waarom ze je niet wil zien/spreken? Hoelang zijn jouw vriend en jij al samen? Als dit nog maar kort is, misschien moet haar verdiet/pijn gewoon nog slijten. Geef haar hier dan ook de ruimte voor. Uitnodigen voor kerst is dan misschien ook gewoon te snel voor haar.
Ben het met vlinder eens; jij ziet dat als "ruzie maken", maar het is gewoon de waarheid. Vind het ook erg vervelend voor esme dat je refereert aan haar topic.
Ja, dat kan ik. En ik heb ook geen contact met haar hoor. Ik begrijp haar heel goed, ook ik heb een kind in mijn eentje opgevoed en ik herken haar drang om dat gezin toch weer te hebben heel goed. Kerst was een voorbeeld maar in een ideale situatie zouden we voor de kinderen het goed met elkaar moeten kunnen vinden.... Zoals ik eerder ook zei : ik sta open voor een goede relatie met haar en ik hoopte hier juist vrouwen tegen te komen die te maken hebben met exxen, kinderen en nieuwe kinderen om te horen hoe ik dit moet aanpakken maar helaas wordt ik hier alleen afgeschoten. Dat maakt het hier niet gezelliger...
Ten eerste; nu leg je wat meer uit. Ik reageerde op een paar regels van je openingspost. Ten tweede; ook nu reageer je beroerd over de ex-vrouw, wiens verhaal we niet kennen. En je man/vriend? Is dat zo'n geweldige vent die niks te verwijten valt?
WAT is er grappig ?? Ik heb niet gezegd dat ik haar grappig vind. Overigens heb ik geen namen genoemd, Esmee is degene die aangeeft dat het haar topic was. Ik heb gezegd dat ik het interessant vind, maar ik vind de psyche van een mens interessant. Waarom mensen reageren zoals ze reageren enz. Het feit dat zij zegt dat de nieuwe partner van haar ex een dikke kont heeft (of wat ze er ook over gezegd heeft) lijkt me heel herkenbaar juist. Dat zeg ik ook over de vriendin van mijn ex. Heeft niks met haar verdriet te maken. Dat er mannen leven die dit kunnen flikken is al erg genoeg, dat wij, vrouwen er ook nog ruzie om gaan maken slaat helemaal nergens op. Voor Esmee hoop ik echt dat ze kan leren omgaan met haar verdriet en op termijn een lieve man weer krijgt in haar leven.
Je wordt afgeschoten omdat je laat zien dat je gemeen bent, je vindt de ellende van een ander grappig, je kunt je helemaal niet inleven in anderen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Daar zou ik dus mee beginnen: bij jezelf. Want ik ken je niet eens en ik mag je nu al niet. Dus kan me voorstellen dat zijn ex je helemaal kan schieten. Je staat helemaal nergens voor open: je hebt dit topic geopend voor jezelf en om je gelijk te halen, over de rug van anderen. Staat je heel chique. En dat was sarcasme, voor het geval je emotionele intelligentie ook zover niet kan reiken.
Ik lees uit je berichten veel goede bedoelingen, en je wordt inderdaad ook "afgeschoten". Waarschijnlijk heeft dit te maken omdat je verwijst naar een ander forumlid, maar je niet echt duidelijk maakt waarom je dit hebt gedaan. Ondanks dat ik veel goede bedoelingen lees, geeft mij dat ook wel een nare bijsmaak. Misschien een tip om even op haar te reageren en uit te leggen waarom je haar als voorbeeld hebt genoemd? Edit: Ik zie dat je ondertussen wel uitleg hebt gegeven. Dit kwam waarschijnlijk tegelijkertijd met mijn post.
We hoefden je niet te sparen maar nu ga je piepen dat je hier alleen afgeschoten wordt? Dat word je helemaal niet, je kwetst iemand en walst er vervolgens compleet overheen als iemand er wat van zegt.
Ok ik zal het je uitleggen... Al zou ik me de moeite beter kunnen besparen. Je vond met name het topic van esme interessant. Elk lid die hier regelmatig meeleest kent dit topic, dus mijn nekharen gingen al rechtovereind staan dat je dit interessant vond. Vervolgens schrijf je ha-die-ha supergrappig, dat je de andere vrouw altijd dik, lelijk en een slecht vb vindt. Ook weer van dat topic. WAT wil je daarmee bereiken? Als je niet begrijpt dat je hiermee een lid dat hier haar grootste verdriet hier gedeeld heeft, hiermee in de rug stak, dan mis je mi echt een stuk essentiele empathie. Ik ben dan weer heel erg benieuwd waarom je haar als vb gebruikt hebt en jezelf als die andere vrouw opwerkt en het vervolgens interessant gaat zitten vinden en benoemen hier. Op die manier komt het over alsof het niet zo erg is en jij bent heul braaf geweest. Vervolgens geeft dit lid aan gekwetst te zijn en dat negeer je. Ik ben nu ineens heel geinteresseerd in jouw psyche. What a mess!
Wat een kansloze topic is dit. Jouw situatie is helemaal niet zoals die van esmee. Jij bent geen andere vrouw, aangezien jouw vriend al maanden vrijgezel was. Dus...wat wil je dat we zeggen? Dat je tof bent omdat z'n ex spijt heeft, maar hij een gezin met jou wil stichten?
Ja, omdat ik niet vond dat het aan mij is om uit te leggen hoe, wat, wanneer en waarom. maar ze bleek een psychische aandoening te hebben en dat heeft ze verzwegen. Dit heeft het kind in gevaar gebracht en dat blijft ze doen. Er is hulp die elke dag daar komt om te kijken of het wel goed gaat. Weet je, ik heb een hekel aan leugens en omdat ik haar echt niet helemaal af wil schieten probeer ik er kort over te zijn. en mijn partner... tuurlijk is dat een geweldige vent maar hij werkt veel en heeft dingen niet gezien. Dat valt hem te verwijten maar liever dan verwijten heen en weer te gooien, heb ik liever een oplossing waar we allemaal mee kunnen leven.
Oh puhlease, doe je het gewoon weer. Je hoopt dat ze kan leren omgaan met haar verdriet?! Ik ben verbijsterd, dit is zoooo raar. JIJ kwetst haar en nu moet ZIJ leren omgaan met haar verdriet? Zie je niet dat je haar extra pijn hebt gedaan? Je neemt totaal geen verantwoordelijkheid. Hoe wil je leren omgaan met mensen en hen leren begrijpen, als je zulke essentiele fouten maakt en ze nog eens niet wil inzien ook? Je kunt ook gewoon sorry zeggen, dat je dit niet zo bedoeld hebt en je hand in eigen boezem steken.
Ik schiet je niet af. Ik stel vragen die jij jezelf zou moeten stellen. Relaties zijn niet zwart-wit. De ex-vriendin/vrouw van jou vriend heeft niet in haar eentje ruzie staan maken, de relatie is uitgegaan door beide. Daarnaast vraag ik me ook af wat je nou wil. In je OP vraag je om onze mening, maar deze wil je blijkbaar niet. Ik krijg het idee dat jij enkel wil weten hoe jij ervoor kan zorgen dat de ex jullie met rust laat zodat jij zo snel mogelijk een nieuw gezin kan beginnen. Tja, welcome in the real world, zo werkt dat gewoon niet. Daarnaast geef je maar geen antwoord op hoelang jullie al samen zijn, dus ik ga er vanuit dat dat kort is, en om dan al zo snel aan kinderen te beginnen vind ik een domme keuze. Buiten dat het geen respect toont naar de ex, naar hun kind en naar die van jou? (Want hoelang kent jouw kind jouw vriend al? Een paar maanden?) Moet je met samengestelde gezinnen geen overhaaste beslissingen nemen. Geniet van elkaar, laat de kinderen aan elkaar wennen, geef dit nieuwe gezin eerst de kans om te settelen. Maar goed, dat is mijn mening.
De kinderen hebben nergens last van, doen het eigenlijk heel goed. Ze hebben de situatie heel goed geaccepteerd. Ze hebben dan ook redelijk wat tijd gehad om te wennen aan het feit dat hun vader een nieuw iemand had en zo ook mijn dochter. We hebben ze nl pas 3 kwart jaar nadat we samen waren er in betrokken. Verder heb ik me nooit bemoeid met beslissingen die gemaakt moesten worden ivm hun kinderen, dat is niet aan mij. Andersom net zo. Beslissingen over mijn dochter bespreek ik wel met mijn man, ik vraag om zijn advies maar verder is het aan mijn ex en mij.