Dames nog maar een schoonmoeder topic. Mijn schoonmoeder heeft een voorkeur voor kleinkinderen. Ze vindt die van haar dochter het leukst en dat merk je in alles. Nu komen we 1 keer in de week bij schoonmoeder. Samen met alle kleinkinderen is dit een drukke boel. Wanneer mijn jongste met zijn nicht speelt, zijn ze samen druk en komt zijn stoute kant nog meer naar boven. Hij is nu in ook in een drukke fase (bijna 3 en alles is nee). Ik hoor nu al maanden elke keer dat mijn zoon stout is, en niet luistert. Dit klopt en heeft ze gelijk in. Nu is het gisteren uit de hand gelopen. Hij had thee gekregen en zag dat zijn zusje een cars beker had. Nu wilde hij de cars beker hebben. Dochter deed er niet moeilijk over dus heb ik de beker omgewisseld (ik wilde een woede-uitbarsting voorkomen). Toen begon het, wij gaven hem teveel zijn zin, we gaven hem geen straf, we moesten hem maar klappen geven, hij is veel te stout. Ze bleef maar doorgaan en de verwijten vlogen mij om de oren. We moesten hem bij haar achterlaten en ze zou hem in 2 weken leren om lief te zijn en te luisteren. Haar andere neef had ook 2 kinderen en die waren allebei niet zo etc. Met elke zin werd ik bozer en bozer. Ik heb mijn mond gehouden en heb gezegd dat we naar huis gaan. Bij het naar huis gaan wilde mijn zoon schoonmoeder gedag zeggen en toen zei ze: Nee, ga maar weg ik ben boos op jou en ik vind je niet lief. Hij snapte dat niet en bleef proberen en zij bleef haar zin herhalen. Ik ben nu zo boos, eigenlijk woedend. Mijn man vindt dat ik overdrijf en dat zijn moeder gelijk heeft. Ik wil niet meer naar mijn schoonmoeder toe en wil met zoon thuis blijven. Nu mijn vraag, ben ik terecht boos of stel ik mij aan?! En wat zouden jullie doen.
Ik zou thuisblijven met alle kinderen! Dit is niet normaal hoor wat zielig voor je zoon zeg. En waarom staat je man niet achter jou? edit; als je even afstand neemt, dan kunnen jullie allebei afkoelen. Daarna zou ik, samen met je man, een gesprek aangaan met je sm. Hopelijk ziet zij dan ook in dat je een 3 jarig kind niet zo kunt behandelen. Hij is nog zo klein en ze zijn zo'n beetje allemaal behoorlijk ondeugend op die leeftijd, maar oma is de peuterleeftijd wel ontgroeid hoop ik
Ik had denk voor de lieve vrede ook die bekers verwisseld niks vervelender dan een driftbui met een kamer met mede bezoekers. En daarna bedenken hoe je het met je zoon kan gaan oplossen dat hij niet altijd zijn zin kan krijgen. En je sm had niet zo te keer hoeven gaan ook al was hij( vervelend dat was hij)maar om dat zo te blijven herhalen. Laat het even met rust je sm en jij en praat het binnen kort even kort met elkaar uit.
inderdaad dit, ik zou hels zijn. Prima als het niet eens bent met de opvoeding die wij geven maar om zo mijn kind te kakken te zetten... dan heb je echt een verkeerde aan me.
Wat ik zou doen... Praat met diegene waar het over gaat...je schoonmoeder dus. Ga naar haar toe en praat met haar alleen. Wij hebben iets soortgelijks op het moment...schoonzus boos op schoonmoeder...maar praat dus niks uit en laat de ruzie doorsudderen ( in dit geval is het schoonzus die fout zit en niet schoonmoeder...vind ik dan) Ik stoor me er vreselijk aan dat er niet gewoon gepraat wordt met diegene die het aangaat. Dat is de kortste klap.
Wat ik vind is dat je je mond had moeten opentrekken op het moment dat je schoonmoeder met die achterlijke opmerking kwam.
Jeetje Mina wat een portret om je zoontje maar stout te blijven noemen.. Ze is zelf stout, en niet zo'n beetje ook.
Ach wat zielig voor jullie zoontje zeg! Mijn hart zou echt breken wanneer iemand zo tegen mijn zoontje zou praten. Ik zou voorlopig ook even niet meer gaan. Dan kan iedereen het gebeuren ook een beetje laten zakken. Wanneer je wel weer besluit om daarheen te gaan, zou ik eerst zonder kinderen met je schoonmoeder in gesprek gaan. Dan kunnen jullie dingen hopelijk voor elkaar duidelijk maken en mocht er dan een ruzie ontstaan, dan zijn jullie kinderen hier in ieder geval niet bij.
Je schoonmoeder reageert op een manier die kinderen niet snappen. Hij heeft niks meegekregen of goed begrepen van haar relaas en snapt niet waarom hij ineens niet lief gevonden wordt door oma. Hij wilde iets, mama vond het goed en hoe kan hij dan ineens stout zijn. Natuurlijk laat je je kind niet als een hond heropvoeden als in een puppycursus van 2 weken. Maar mensen die zo met kinderen omgaan hoeven uberhaupt niet in de buurt te komen van mijn kind(eren). Dat je man niet achter je staat is volkomen vreemd. Kreeg hij vroeger ook klappen als hij niet luisterde? Dat hij het gewend is of zo? Ik zou haar in haar sop laten gaarkoken en het eerst bij jou wat laten afkoelen. Reageren vanuit emotie is niet verstandig. Denk rustig na over hoe je het wil zeggen en maak goed duidelijk dat jij de ouder bent bepaald. Zolang hij niet het huis van je schoonouders afbreekt of tegen ze scheld snap ik niet waarom een andere kijk op opvoeing moet leiden tot een ruzie. Ze overdrijft enorm!
Die is gek. Ze moet zich gewoon niet op deze manier bemoeien met jullie opvoeding. Haar tijd is geweest en jullie doen het anders, klaar. Dit zou ik haar duidelijk maken, respecteert ze dit niet dan zou ik er niet meer heen gaan want dan zijn jullie duidelijk niet welkom.
Ik denk dat je schoonmoeder misschien wel een punt heeft, maar de manier waarop ze dit brengt is verre van netjes. Helemaal dat ze haar kleinzoon zo toespreekt bij het weggaan nota bene! Daar zou ik ook erg boos om worden. Dat jullie andere meningen hebben qua opvoeding, sja... daar kun je weinig aan doen. Ik vind het wel een gebrek aan haar kant om te denken dat het aan de opvoeding ligt, dat een kind ondeugend is. Misschien heeft ze wel gelijk in jullie geval, ik kan daar niks over zeggen. Maar in dat geval had ze ook tips kunnen geven i.p.v. jou te bekritiseren. Wat wil je nu eigenlijk? Wil je dat ze jullie manier van opvoeden accepteert? Wil je de relatie goed krijgen?
Aangezien jij zelf zegt dat je zoontje inderdaad nogal eens vervelend doet (en voor de duidelijkheid, dat doen alle kinderen, dus ook die van mij ) ik best kan begrijpen dat oma flink boos werd. En jij zegt zelf ook dat je de bekers omruilt om een driftbui te voorkomen (ook echt herkenbaar!) Je misschien in de ogen van oma echt te soft bent....Ik begrijp oma dus ook, omdat jouw kind blijkbaar echt niet luistert. Het is oma's huis, daar heeft een kind ook maar naar te schikken, dat sommige dingen niet mogen. Maaaaaarrrr: ik vind ook dat ze nooit zo uit haar stekker had mogen gaan en je zoon stout blijft noemen etc. Dat snapt zo'n kind echt nog niet. Ik vind dus dat je eigenlijk ter plekke wat had moeten zeggen, op had moeten staan en naar huis had moeten gaan met de mededeling dat je wel weer belt als ze afgekoeld is. Ik vind dus dat je met haar moet praten, want zoals ik het lees, is je man het met haar eens is dat jullie kind niet echt luistert. Maar oma had naar mijn idee nooit zo overdreven mogen reageren.
Mijn schoonmoeder is een beetje apart. Ze is streng en heel autoritaire. Haar eigen 2 kinderen heeft ze niet opgevoed, dat gebeurde door haar schoonmoeder. Ze is eigenlijk nog een beetje van de ouderwetse Surinaamse stempel. Ze vindt kinderen leuk tot 1 jaar. Wanneer ze gaan lopen en overal met hun handjes aan zitten wordt ze boos. Ze ziet dan alleen de handafdrukken op haar ramen, meubels etc. Met de oudste 2 kan ze wel omgaan omdat ze lief zijn en luisteren. Ze zijn wat zelfstandiger en hebben niet overal hulp bij nodig. Zoontje is gewoon nog speels, wil alles zelf doen en wil nergens bij geholpen worden. En zegt vaak Nee. Dat ziet zij als stout en vervelend. Omdat de oudste 2 met veel plezier naar hun oma gaan, wil ik hen dit niet ontnemen. En wat mijn man betreft. Tja, hij wil de vrede bewaren. Hij vindt dat onze zoon ook stout is, dus zijn ma heeft niks nieuws gezegd, want het klopt gewoon. De rest heeft hij niet gehoord volgens mij. Verder geeft hij als excuus dat zijn moeder gewoon zo is. Maar ze flikt dit soort dingen alleen bij ons, omdat wij niets zeggen. Tegen schoonzus zegt ze dit niet, want dan weet ze dat schoonzus niet meer komt en ze de kleinkinderen niet meer ziet.
Ik heb me echt moeten inhouden. Ik was namelijk woedend. Ik heb me mond niet opgetrokken omdat het anders zou uitlopen op een ruzie en dat wil ik niet waar onze kinderen bij zijn. Dat is dan ook de enige reden, dat ik niets heb gezegd. Door dit en mede door dingen in het verleden, ben ik er eigenlijk helemaal klaar mee. Ik wil helemaal niet met haar praten als het aan mij ligt. Ik weet ook dat ze dingen zegt en ze soms niet meent, maar het wordt nu weleens tijd om op haar woorden te letten. Het beste is denk ik om even af te koelen.
als iemand zo was gaan doordrammen over mijn kids dan had ik allang de spullen gepakt en naar huis gegaan maar vooral het stukje afscheid als iemand zulke dingen tegen mijn kinderen zegt dan word ik echt woest ik zou nog wel even 1 op 1 met je schoonmoeder gaan praten om haar even duidelijk te maken dat je dit niet pikt en daarna zeggen dat je er niet meer wilt komen vanwege haar gedrag.
'Ga jij maar weg. Ik ben boos op jou!' ???? Hoe oud is je schoonmoeder? Sorry hoor, maar dit vind ik echt een uitspraak waarmee je je verlaagt tot het niveau van een kind. Wat een foute afwijzing dit! Ik denk dat je eens een goed gesprek moet aangaan hierover (zonder kinderen erbij).
Volgens mij spoort je schoonmoeder niet. Tegen een kind van 2 zeggen dat hij niet lief is ? Wow, wat een heks.
Pfff, ik heb ook zo'n schoonmoeder. Wij liggen elkaar niet zo, maar zij betrekt dat dus ook op mijn kinderen. Mn zoontje beseft dat nog niet, maar als ze hem 5X vast heeft gehouden in zijn leven is het veel. Mijn dochter wordt regelmatig afgekat door haar en ik krijg ook regelmatig de vraag waarom oma boos is op haar. Als ik erbij ben krijg ik ook altijd commentaar over de opvoeding en dat ik te soft ben. Ik heb geprobeerd om met haar te praten hierover, maar dat wil ze niet en dat vindt ze ook niet nodig. Dus ik heb een paar weken terug besloten om afstand te nemen (er is nog veel meer gebeurt ). En dat geeft me zo veel rust, heerlijk ik had het veel eerder moeten doen. Mijn man komt er nog wel met de kinderen, maar ook niet zo veel meer.
Ik snap je man echt niet. Dat hij het oke vindt dat zijn moeder jullie zoontje stout vindt. Heeft hij wel een goede band met jullie zoon? Begrijpt hij dat kinderen van 3 nu eenmaal lastig kunnen zijn? Geloof me, ik weet alles van 3-jarigen en ik word er af en toe ook gek van! Maar ik vind hem niet sout, ik vind zijn gedrag soms stout. En echt niet dat iemand anders zoiets over of tegen mijn kinderen mag zeggen. En hem zo afwijzen, ik vind dat echt zielig. Dit zou me een grote ruzie met manlief waard zijn en hem laten investeren in zijn relatie met zijn zoon ipv zich meteen aan zijn moeders rokken vast te klemmen. Want misschien is jullie zoontje wel stout omdat papa en oma hem alleen aandacht geven als hij stout is. Zeg niet dat het zo is, maar het kan. En hoe stouter zij hem vinden, hoe erger die vicieuze cirkel wordt. En ik neem aan dat je man een fijne band wil met zijn zoon. Oma laat ik er dan even buiten, want die zou van mij echt geen aandacht meer krijgen als ze na een gesprek nog niet voor rede vatbaar is.