@Udition: Bedankt voor de tip! Zo een zak geeft inderdaad meer geborgenheid en dat kan best eens werken voor onze kleine dame. Fijn dat jullie dochtertje nu zo goed slaapt zeg!! @RoIn: Wat fijn dat ze weer in haar eigen bedje slaapt! En om moe van te worden zeg, 10 keer per nacht eruit! Bij jullie in bed slapen is natuurlijk ook niet alles, maar ja beter dan zo vaak je bed uit moeten. Misschien dat ze zich een periode alleen voelde in haar eigen bedje ofzo? Nou ja, in ieder geval lekker dat ze weer in haar eigen bedje ligt . @Modra: Nou hier was stoppen met inbakeren ook een drama hoor en we hebben dit eigenlijk ook te lang gedaan. Vooral overdag heeft ze nog een tijd ingebakerd gelegen, ondanks dat ze kon rollen. Maar ja, wij hebben ook babyfoon met camera en hebben goed opgelet. Ze heeft eigenlijk nooit een draaipoging in bed gedaan en s nachts sliep ze gelukkig wel vrij snel met armpjes los. Maar ken het probleem, haha. Die Zipa klinkt wel goed dan! Toch twee mensen hier op het forum die er goede ervaringen mee hebben . Wat een creatieve oplossing trouwens van die sokken, haha. Maar misschien geven die sokken net wat meer geborgenheid, beperkt het beweging van de armen én het is lekker warm! We kunnen die Zipa in ieder geval een poging geven, bedankt! En super dat het slapen nu zo goed gaat. Slapen zonder inbakeren is voor die kleintjes al heel wat, dus ja alleen maar fijn dat het nu al zo goed gaat. @Esseltje: Wat fijn dat ze nu goed slaapt! Hoe gaat het nu? Kan me voorstellen dat je er echt moe van werd. Vooral omdat ze bij je ouders kennelijk wel goed kan slapen. Ondeugend dametje zeg! En heb soms het idee dat heel veel mensen mooi weer spelen hoor. Het kan toch niet zo zijn dat alle mensen in de omgeving perfecte kinderen hebben, haha. Moet toegeven dat ik de slaapdramas ook niet aan de grote klok hang. Ik vertel bijvoorbeeld ook aan mijn omgeving dat ze kleine s nachts lekker doorslaapt (wat ook zo is). Dat er een hele strijd aan vooraf gaat laat ik dan voor het gemakt even achterwege . Ik hoop dat de strijd voorbij is en je kleine meid voortaan lekker blijft slapen . @Barbulet: Gelukkig is je zoontje weer beter! Zo sneu altijd als een kleintje ziek is En momenteel ben ik ook thuis mama. Ben wel bezig met het opstarten van een eigen bedrijf, maar ja er komt sowieso niks uit handen als onze dochter wakker is, laat staan dat ik aan werken toekom. Begin ook steeds meer te begrijpen waarom je tegen een depressie aan zat. Ik praat er de laatste tijd steeds meer met mijn vriend over dat ik het zo niet meer trek en we zijn daarom nu druk bezig met oefenen dat onze dochter meer aan anderen went. Ze is natuurlijk verwend met altijd mama om haar heen, maar ja er zijn ook andere mensen die heeel graag op haar willen passen (opa en omas ). Aanstaande vrijdag ga ik lunchen met een vriendin terwijl mijn moeder oppast. Het is maar iets kleins, maar ja ben er toch even uit. Mijn vriend is wel heel lief en moedigt het alleen maar aan dat ik vaker wat voor mezelf ga doen. Hij wil mij natuurlijk ook gelukkig zien en als hij thuis is dan houdt hij zich veel bezig met onze dochter. Maar goed, ik ga gewoon steeds meer doen en hopelijk went de kleine snel aan anderen om haar heen. Al mijn vriendinnen zijn tot nu toe kinderloos, dus kan helaas niet echt met iemand er echt over praten. Maar ja, gelukkig bestaat dit forum . Het slapen gaat de afgelopen 1,5 week weer best goed. Zowel gistermiddag als gisteravond ging ze zelfs weer vrijwillig slapen! Ik juich nog niet te vroeg, want vanmorgen had ze bijvoorbeeld weer een te kort slaapje. Maar ik zie het slapen tenminste weer wat positiever in .
Update: Telkens als ik hier zeg dat het beter gaat, lijkt de kleine dat te lezen en ineens weer het roer om te gooien . Vandaag gaat het dan ook weer slecht . Toch maar even voor de Zipa kijken en kamer verduisteren ofzo. Kleintjes blijven onvoorspelbaar...
Balen zeg! Slaapt jullie dochter nu weer bij jullie in bed? Jammer dat ze nog niet kunnen praten he, dan kon je vragen wat er nou is.
@Modra, wat fijn dat de zipadeezip bij jullie ook werkt!! Grappig van de sokjes @Lana1986, ik hoop dat de zipadeezip bij jullie ook effect heeft dat je snel aan je rust toekomt.
Mag ik even een tegengeluid laten horen? De afgelopen jaren heb ik me behoorlijk verdiept in waarom je een baby wel of niet zou willen laten huilen. Wat me zorgen baart is dat niemand zich af lijkt te vragen wat dit gecontroleerd laten huilen voor gevolgen kan hebben voor je kindje. Iedereen vind het voor zichzelf heel vervelend (logisch dat is je moedergevoel) en dan volgen er tips hoe je het beter kunt volhouden. Babyfoon uitzetten en timer aan. In mijn ogen wordt vergeten te zoeken naar de oorzaak of er wordt aan voorbij gegaan. De oorzaak is meestal een sterke behoefte aan nabijheid. Dit zit in het eeuwenoude instinct van een baby. Wat heeft het voor gevolgen als je dat negeert? En is die behoefte aan nabijheid wel een probleem dat je op moet lossen of kan het ook heel verhelderend zijn om eens meer te lezen over waarom baby's dit blijkbaar zo nodig hebben? Onze manier van leven vergt veel van een volwassene. Een druk bestaan, en eigen huishouden die je in je eentje of met 2 moet runnen. Hulp krijg je pas als je erom vraagt en geluk hebt en daar zijn we niet zo goed in. Als we naar elkaar kijken denken we dat die andere moeder alles wèl aankan en dat haar kinderen nooit huilen en s nachts al helemaal niet. Er zijn culturen waar mensen samen slapen en kinderen veel bij zich dragen geen huilbaby's voorkomen. Is het misschien goed om je eens te bedenken of onze huidige kijk op wat 'normaal' gedrag voor een baby is niet heel ver van de natuur af staat. Moet je dat gedrag dan eerder 'eruit trainen' of zijn er ook ander opties om deze heftige periode door te komen zonder de veilige hechting met je kindje op het spel te zetten? Hechting en liefde zijn het allerbelangrijkste voor de basis van een mensenleven. Toen ik las hoeveel onveilig gehechte kinderen in Nederland voorkomen en de heftige strubbelingen die dan ontstaan in een nog jong leven, ben ik van alle schema's afgestapt. Ja, ik stond ook op het punt. En ben heel blij dat ik verder ben gaan lezen. Mijn kind is na al dat samen slapen, dragen en wiegen niet verpest en slaapt nu moeiteloos in zijn eigen bed. Hij vraagt er zelfs om. Ik vind het nu achteraf prachtig om te merken dat je gewoon je moedergevoel en je kindje kan vertrouwen. Ze hebben je steeds een tikje minder nodig. Dat kan ook vanzelf gaan. Er zijn genoeg tips om deze periode wat draaglijker te maken, maar die heb ik geloof ik al eerder genoemd. Nog even te verduidelijking: als je andere keuzes hebt gemaakt dan ik is dat natuurlijk prima. Iedereen doet het anders. Maar mijn post is dan ook bedoeld voor mensen die nog op het punt staan om een keuze te gáán maken.
Off dat tegengeluid kennen we al hoor. In een ander topic is iemand helemaal kapot gemaakt omdat ze beschreef dat ze haar kind liet huilen lang. Wel eens bedacht wat heel lang te weinig slapen kan doen met een kindje???? Die van mij sliep veel te weinig in 24 uur. Maar nee alleen de invloed van laten huilen wordt beschreven niet invloed van Veel te weinig slaap. En Co sleeping. Baby slaapt nog steeds bij ons op de kamer heeft eerste maanden tussen ons geslapen ivm reflux. Hij wilde niet meer slapen bij ons. Als hij bij ons was is ie druk en gaat spelen. Draagdoek heeft nooit gewerkt bij ons geloof me lang geprobeerd. In de box in de woonkamer heeft hij alleen geslapen tot hij 2 mnd was daarna bleef hij wakker in box. Hij heeft totale rust en donkere kamer nodig. Dus in de slaapkamer. Hoe vaak heb ik niet geprobeerd met hem op bed te liggen om samen te slapen overdag en ij de avond. Hoevaak heb ik niet naast hem gezeten en handje vast houden om in slaap te laten vallen. Ik word zo moe van al die oordeel van mensen die de situatie echt niet kennen en ook mogelijk niet zo'n moeilijk slapend kind hebben. Hij moet toch slapen??? In hun slaap verwerken ze de dingen die ze mee maken. Als ze niet genoeg slaap krijgen krijgen ze ook hele erge stress. Je weet toch wat er met volwassen gebeurd die te weinig slapen. Wat voor invloed heeft dat denk je op een baby... die de slaap nog veel harder nodig heeft.
Blijkbaar heb je mijn bericht niet goed gelezen. "Nog even te verduidelijking: als je andere keuzes hebt gemaakt dan ik is dat natuurlijk prima. Iedereen doet het anders. Maar mijn post is dan ook bedoeld voor mensen die nog op het punt staan om een keuze te gáán maken." Blijkbaar heb jij goed nagedacht over je keuzes. Ik snap dan ook niet waarom je zo defensief reageert. Ik schrijf dit omdat adviezen van instanties vaak zo eenzijdig zijn (en moeders, tantes en schoonmoeders enz ook soms). Het kan fijn zijn om te weten dat het ook anders màg. Ik heb juist respect voor mensen die het anders doen dan ik. Mag ik zeggen dat ik dat gevoel niet krijg als ik jou reactie lees?
Ik wil overigens niet in deze discussie mengen, omdat ik vind dat iedere moeder moet doen waar zij zich goed bij voelt en denkt dat het beste is voor haar kleine, maar wil wel zeggen dat ik merk dat er in Nederland zeer weinig bekend is over de "Cure" van Anna Wahgren. Dit is, naar mijn inziens een perfecte tussenweg tussen de altijd discussierende kampen van wel/niet laten huilen. Helaas is het boek niet in het Nederlands te verkrijgen, maar wel een techniek die goed werkte bij mijn dochter zowel als bij andere vriendinnen in het buitenland. Als iemand op dit forum best goed Engels kan lezen en geïnteresseerd is; de moeite waard. Het werkt overigens wel pas vanaf het moment dat je kleine snachts geen voedingen meer krijgt en al zelf om kan rollen.
Tuurlijk! Het verhaal erachter is gebaseerd op een Zweedse mythe, dus daar moet je een beetje doorheen kijken, maar als je met een nuchtere hollandse blik er doorheen leest dan is het eigenlijk gebaseerd op het feit dat je kleine leert dat het bedje een veilige plek is. Door constant je kleine uit bed te halen leer je hem/haar eigenlijk dat je hem/haar komt 'redden' uit bed. Dus je kleine moet het bedje veilig beginnen te vinden. Dat doe je ten eerste door ze rustig te krijgen in bed door verschillende tools. Dit kan gepaard gaan met huilen, en volgens het boek met de ergste baby als de tools correct gebruikt worden maximaal 45min. Onze dochter is best eentje die weet wat ze wil, en heeft het binnen de tijd gehaald haha. Ze heeft 38min gehuild. (op en af) Het idee is dat je ze dus eerst rustig krijgt in bed. Als ze klein zijn kan dit heel makkelijk door wat ze noemt "buffen", maar dat werkt t beste als ze op de buik liggen. (dus vandaar het weer omrollen ivm veiligheid) Eigenlijk soort van wiegen gevoel in bed. Een beter alternatief van op de bips kloppen, wat moeilijk uitleggen. Je gebruikt gelijktijdig een zinnetje/ taal die ze gaan herkennen waarmee je met je toonintonatie eigenlijk een gesprekje voert en ze gerust stelt. Dus door middel van het zinnetje zachtjes geruststellend te zeggen als ze een beetje jammeren, of juist wat harder met het gevoel ga maar slapen er is echt niks aan de hand je bed is veilig. Je "antwoord" hun gehuil eigenlijk met een geruststellende zin die je steeds herhaalt, en daarbij is de intonatie van je stem het belangrijkst en het gevoel wat je ze geeft. Dat je zelf ook rust uitstraalt is heel belangrijk en dat het echt heel fijn is slapen in bed. Daarnaast kan je bij de kleintjes dus dat "buffen" toepassen of de ouderen bijv klassieke muziek aanzetten oid en wat ze noemt "fannen". Beetje lastig zo kort te omschrijven allemaal. Maar dat zijn verschillende tools die ze noemt om ze rustig te krijgen. Daarnaast adviseert ze dat ze volgepropt moeten worden met eten overdag, zodat ze dus snachts niet wakker worden van honger. Want het hele idee is als je hier eenmaal mee begint dat je ze niet meer uit bed haalt. Dus niet voor borstvoeding oid, maar ook niet een schone luier, dat moet dan allemaal in bed verschoont worden, want anders "red" je ze weer van t bed en willen ze er niet meer in. En ze adviseert om ze vaste tijden te laten slapen aangepast per leeftijd en ze dan ook wakker te maken als ze te lang slapen. Op die manier hebben ze niet dat ze snachts wakker zijn omdat ze teveel hebben geslapen overdag. Nadeel is wel dat ze adviseert om zelf de eerste twee nachten op te blijven zodat als ze wakker worden je er snel bij kunt zijn. Dan is die "veiligheid" bieden belangrijkst. Mama/papa is er nog wel en je bedje is prima, ga maar lekker slapen is dan de boodschap. Na die twee nachten is het minder van belang om er snel bij te zijn. 4 dagen en nachten en dan zijn ze "gecured" met vaak nog een followup week met niet teveel gekke dingen plannen die week. Wij zijn begonnen in een weekend en deed mijn man de nachten wakker blijven en ik overdag, zo kon hij overdag bijslapen. Vaak wordt er wel gehuild maar het verschil is dat je hun gehuil "antwoord" en ze helpt tot rust te komen. Dat is een wezenlijk verschil dan 5 min laten huilen en dan terugkomen. Je moet eigenlijk leren luisteren naar het huiltje en met je intonatie beantwoorden hetzij in de ruimte, op een gegeven moment buiten de deur. Dus zijn ze boos aan t huilen? bang? gefrustreerd? Zo 'beantwoord' je hun ook, met de intonatie van je zin op de 'vraag' die ze stellen door het soort huilen. Op een gegeven moment wordt het huilen dus minder en volgens haar zijn alle babies na nacht 4 gecured. Slapen in hun eigen bed en de hele nacht door. Bij ons iig wel het geval. Of dat echt voor alle babies geld kan ik natuurlijk niet zeggen, maar dat beweert de schrijver wel. Zo, dat is een lange tekst haha! Maar het beste kan je het boek lezen en even door de zweedse mythe heen kijken naar de onderlinge boodschap van veiligheid. Want mythe of niet, 'veiligheid' communiceren werkt!
@Samarinde01 excuses dat ik zo onaardig overkwam maar ik heb me al zovaak moeten verdedigen dat ik er moe van word. Ik had gelezen dat je schreef dat ieder zijn eigen keuzes moet maken en je daar respect voor hebt maar je gebruikte ook een generaliserende zin: "Wat me zorgen baart is dat niemand zich af lijkt te vragen wat dit gecontroleerd laten huilen voor gevolgen kan hebben voor je kindje." Hieruit lijkt t het erg alsof jij denkt dat niemand daarover nadenkt. Maar dat doen mensen wel. Ik in ieder geval wel. En ik heb een hele duidelijke afweging gemaakt: meer stress tijdelijk en mogelijk langer door laten huilen tijdelijk of Veel stress voor maanden achter elkaar Door veel te weinig slaap. En zoals ik zei in mijn vorige post: daar geeft niemand het over, de invloed van Veel te weinig slaap op een baby. Ik vind het mooi wat je beschrijft over jullie aanpak om kindje te laten slapen. Hier hebben we dat ook gedaan. Ik ken deze specifieke methode niet maar heb uit mezelf met mijn gevoel Hoe ik het kon doen eenzelfde methode gedaan. Veielig laten voelen in bed. Want alleen dan gaan ze slapen. Ik was na 2 uur nog bezig. En toen was hij nog steeds bezig. Dus continu oppakken. Elke keer weer. Lief zinnetje. Elke keer hetzelfde. Hand op hem in zn bedje op zn ruggetje of zij. 'Schudden'wiegen in zn bedje terwijl hij ligt..... serieus echt alles hebben we geprobeerd. En dan niet 1 dag en het werkt niet dus we geven maar op. Nee we wisten als je iets uitkiest dan duuet het een paar dagen. Dus doorzetten. Maar als hij op dag 5 of 6 nog steeds 2 uur bezig is en nog niet slaapt dan moet je concluderen dat het niet gaat werken. Ik denk dat duidelijk moet zijn dat mensen zoals ik die dit gedaan hebben echt ALLES al gedaan hadden. Maanden al bezig waren met alle vriendelijke lieve methodes. Maar dat het niet ging. Wij zijn echt niet meteen begonnen met controlled crying. Het is echt een last resort als je niet meer weet. @Iedereen Ik wil dus ook duidelijk maken aan een iedere die een manier zoekt om kindje te laten slapen: doe al die andere dingen eerst!!!! Ook hier gedaan. Laat baby bij je slapen. Draag hem continu. Doe een andere methode eerst om baby te laten slapen zonder huilen. Hopelijk werkt het wel! Wij wilden ook dat iets anders werkte. Het is niet leuk om dit te doen. Maar nogmaals als alles al gedaan is..... alles.....en je ziet dat je kindje doodmoe is Door slaaptekort dat hij of zij zelf creëert dan kan het zijn dan je zo'n keuze moet maken. Ik wil juist niet controlled crying promoten. Ik wil mijn ervaring geven voor een ieder die het echt ook niet meer weet. Mn kleintje slaapt momenteel fantastisch en ik merk ook dat hij vrolijker is overdag omdat hij nu zijn slaap krijgt. Eindelijk. ..
@Barbulet ik denk dat je mij en samarinde01 door elkaar haalt Ben blij dat jouw kleine slaapt! zoals ik zei in mijn eerste post, iedereen moet doen wat het beste is voor zijn/ haar kindje en ik wilde me juist niet mengen in de discussie tussen jou en samarinde01, omdat ik geloof dat ieder moet doen waar zij beste bij voelt. We kunnen elkaar alleen helpen door tips enz, ieder moet haar eigen keuzes maken als moeder! Ik deelde alleen de details van de "cure" omdat @RoIn daarna vroeg..
He shit sorry!! niet goed opgelet... ik ga hem even aanpassen. ik was al zo verbaasd omdat je het ook had over mogelijk huilen bij deze methode haha. blij dat jouw kindje ook lekker slaapt en over elkaar lekker laten... goh zeker. lees er net een stukje over . de oordelen die we naar elkaar hebben als moeders en hoe gemeen we soms kunnen zijn. erg hoor!
Udition Dank! Wat uitgebreid Ik ga er zeker eens met over opzoeken. Haar bedje moet ook veilig voelen.
Ik kwam deze site nog tegen. Misschien kan je er iets mee? Gaf mij veel inzicht. Is wel in het Engels. http://www.babysleepsite.com/sleep-training/sleep-association/
Fijn om te lezen dat het zoveel beter gaat. Ik weet hoe slopend, frustrerend en verdrietig het voor ouders en baby is. Fijn dat je nog even terug kwam. Ik denk dat we het meer eens zijn dan we in eerste instantie dachten
Hier heb ik ook een slechte slaper gehad.. Ze slaapt nu eindelijk 3 maand Door! !! We hebben ook van gekkigheid alles geprobeerd! Wiegen, rijden, huilen, troosten, zingen, schreeuwen alles! Op 1 nacht ben ik helemaal Door het lint gegaan.. ik sliep nog maar 2 uurtjes per nacht en trok het niet meer... huilen huilen huilen. Toen wist ik dat ik wat moest doen, ben de volgende ochtend naar mijn huisarts geweest en heb een doorverwijzing gevraagd naar een kinderarts. Daar heb ik ook genoemd dat ik naar een osteopaat zou gaan.. Hier werd ik werkelijk waar uitgelachen. In diezelfde week moest Yinthe naar het cb en heb ik het ook daar laten vallen. Ook hier verklaren ze me voor gek. De eerste afspraak was voor mij zo'n opluchting ! Alles viel op zn plek! Na 2 behandelingen is ze nooit meer wakker geweest snachts. Kan haar nu neerleggen en ze slaapt! Ik wist niet wat me overkwam! Ze had het kiss syndroom, en nu een vrolijke dreumes! Ik hoop stiekem dat iemand zich in mijn verhaal herkend en bij wie een osteopaat ook verschil kan gaan maken!
Bedankt weer voor alle reacties! Ik heb nu even geen tijd om op iedereen te reageren, maar wilde wel snel een update plaatsen . Slapen is nog steeds heel wisselvallig. Vorige week ging het echt extreem goed: vaak zelf in slaap vallen, goed overdag slapen zonder problemen en heb haar zelfs 's avonds een keer wakker moeten maken voor voeding! We hebben trouwens nu achtergrond geluid aanstaan, dus misschien dat dit wel een rol speelt hierin. Maar sinds een aantal dagen weer echt drama: korte slaapjes, middenin slaapjes jengeld wakker worden, onrustig, niet willen slapen, en soms 's avonds zo extreem moe zijn dat ze gewoon aan het krijsen is van de slaap . Aan de borst slaapt ze dan wel even, maar ja dat is dan ook maar hooguit 20 minuutjes. Verder rijden we soms met haar een uurtje rond in de auto, zodat ze tenminste wat slaap krijgt. We denken dat ze tandjes doorkrijgt, want ze heeft ook lichte verhoging en je ziet wel al wat doorschijnen bij het tandvlees. Ik voel echter niets, dus ja zeker weten doe ik het ook niet. Ik hoop dat er in ieder geval weer snel betere tijden aanbreken. Voor de dames die ook 'wakkere baby's' hebben: sterkte! Eens zullen ze wel slapen moeten we maar denken .