Sorry dat ik minder aanwezig ben! Momenteel 3 redenen voor: 1* heb het erg druk met werk etc 2* ik ben erg blij voor jullie maar soms ook lastig alle zwangere 3* ik wil deze ronde er minder mee bezig zijn zover dit kan
Ik herken het gevoel dat je het niet meer aan kan. Alleen ging ik elke keer weer me grens verleggen. Als jou lichaam zegt dat het genoeg is, dan is het genoeg. Luister goed naar jezelf! Ik weet dat het lastig is als anderen hun mening geven over "jou verhaal/leven" geven maar laat je niet beïnvloeden want jij bent de enige die weet wat voor jou goed is! Heel vervelend en naar dat mensen geen begrip voor jou keuze hebben. Ik zou voor nu gewoon naar jezelf luisteren en missvhien wil je toxh over een tijdje het nog eens proberen en zo niet dan is dat ook goed. Geniet van je dochtertje ! En laat die mensen maar kletsen. En het gevoel dat het aan jou ligt dat het niet lukt vond ik ook verschrikkelijk.. Maar mijn vriend zei altijd, het is niet jou het is ons, het lukt ons niet. En dat vond ik altijd heel fijn om te horen. En daarbij je kan het wel! Je hebt een dochtertje gekregen dus je lichaam kan het wel, we hebben alleen exta hulp nodig. Doe wat goed voelt!
Lieve satijn daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen! Ik vind het juist heel begrijpelijk en het heeft mij ook goed gedaan! Ik gun het jou ook Zo erg! Ik blijf hard voor je duimen hoor!! Dikke knuffel
Nee natuurlijk ben je geen zeikerd!!! Gek haha! Ik ken iemand die ook super graag een 2e kindje wil, ik weet wel zeker dat je wens even groot is hoor! Het is misschien anders omdat je al wel een moeder bent, dat je het gevoel kent om een moeder te zijn( en dat bedoel ik niet verkeerd hoor! ) Maar je wilt toch niet minder graag een 2e als een eerste Dus je bent zeker weten geen zeikerd en het is jou net zo veel gegund als iemand die voor een eerste gaat! X
Ik ben ook minder hier dan eerst heb steeds moeilijker ermee dus als er even niet ben dan weten jullie waarom. Volgende week dinsdag 16 follikel echo en zit dus weer aan horror gonal f. Ik lees wel maar ook niet meer elke dag want merk dat begint op te breken ben helemaal op onderhand van vechten voor een wondertje
Ervaring met cystes: helaas ja! Bij mij betekende dat dat ik minstens 1 maand geen hormonen mocht nemen, dus niet spuiten...
Mamba: Hier ook al een serieus buikje aan het krijgen. Wel van de maag/darmen, maar intrekken lukt echt niet. En ondanks het feit dat ik ben afgevallen spannen mijn kledij aan buik. Rosalyn: Proficiat meid!Eens bellen naar je huisarts/gyn voor bloedtest voor de zekerheid? Dan ben je 100% zeker Ikzelf had dat nodig. Satijnvlinder: Ik kan geloven dat de zwangere vrouwen hier beetje confronterend zijn voor jou. Maar weet dat ik echt wil luisteren naar jouw MMM verhalen en kei hard duim voor jou! De MMM is zwaar... Je hoeft je voor niets te verontschuldigen! Dat gevoel van telkens je grens te verleggen ken ik heel fel. Dit woog ook heel fel op mezelf en ik was zelf verblind door mijn kinderwens dat ik niet door had hoe diep ik zat. Ik wilde mijn eigen lichaamn "repareren" want voelde me een faler. Door cystes moest ik uiteindelijk verplicht 3 maanden MMM pauze nemen en hoe frustrerend dat wachten ook was, dat heeft mij wel deugd gedaan. Dus inkepinkje, alle begrip en respect voor jou situatie! Voor de rest neemt de misselijkheid hier wat af. Ik ben nog steeds alle dagen misselijk en neem nog medicatie. Maar het is draaglijk. En ik heb al enkele dagen niet moeten overgeven. Hoera! Daarnaast aan het aftellen naar volgende echo: nog 9 dagen
Wauw, wat een lieve reacties allemaal! Het is inderdaad moeilijk te bevatten voor mensen die niet in de mmm zitten/hebben gezeten. Maar het geeft me zoveel rust nu ik de beslissing heb genomen! Ik zal het er heus nog wel eens moeilijk mee hebben, maar ik heb sinds ik het besluit heb genomen nog maar 1 keer gehuild, terwijl ik de maanden ervoor elke dag emotioneel was. (Deels de schuld van de hormonen, maar ook de onzekerheid en vast een stukje rouwen denk ik). Voor mij een teken dat het een goed besluit is. Wie weet lukt het inderdaad toch nog 'spontaan'.. Ik wens iedereen die er nog middenin zit veel sterkte en geluk! @ Satijnvlinder, waar heb je dat artikel gevonden? Lijkt me wel interessant
Ja hoor weer zoveel last van gonal f weer 2 dagen dood ziek ervan pff mijn lichaam is klaar ermee ben ook spuugzat geloof er niet meer erin
InkepinkjeIs een artikel uit "Uitgerekend JIJ" van 2014 heb ik van mijn echoscopiste gekregen. Kan er straks wel foto's van maken en hier plaatsen kan je hem lezen. Was toevallig dat ik aan dat artikel begon net voor jij hier je berichtje plaatste! Jess wat vervelend dat je zo'n last hebt van de gonal-f, ik zou echt vragen naar fostimon of menopur dit is op lichaamseigenstoffen en daardoor minder heftig. Esther wat lief en dat klopt ook, maar even wat minder er mee bezig zijn is ook voor mijn gezin beter. Werd de afgelopen ronde er niet vriendelijker op terwijl hun gewoon heel lief zijn katten ik ze af en dat vind ik vooral naar dochter onrechtvaardig
Ik heb al gevraagd 2 keer krijg niks anders mijn gyn wil alleen gonal f doen zegt ze en andere is net zo en daarmee moet ik het doen al dram ik door pff en richt me ogen op ivf wel dan heb misschien meer kans dat nog zo gat lukken want mijn hoop is weg.
Hoi dames, Ik zit vandaag 13 dpo en 15 dagen na pregnyl. Wanneer zal ik het ziekenhuis bellen voor een echo. Ben heel bang dat als ik morgen bel dat ze het te vroeg vinden om de test als echt positief te zien aangezien het dan 16 dagen na pregnyl is en 14 dpo.. ze hebben geadviseerd 16 dagen na IUI pas te testen... Met hoeveel weken kregen jullie een echo? Ben erg benieuwd, vorige keer was het met 8 weken dus dat zou dan pas over een maandje zijn..
Hier was het met 6w2d maar zagen ze alleen vruchtzakje met vruchtje zonder kloppend hartje en met 7w3d zagen ze wel een knipperlicht dus die 8 weken is denk ik wel een mooie tijd maar dat wachten is killing. Zou nog even tot na het weekend wachten met bellen
Ik had met mijn zwangerschap in april de 1e echo met 6 weken en 4 dagn omdat ik zo buikpijn bleef houden. Toe op de echo een vruchtzakje met een veel te klein vruchtje.. Ben nu al als de dood voor die echo, de blijheid was snel al omgeslagen in bezorgdheid