Mijn moeder rookt sinds haar 16e oid en heeft ook altijd veel gerookt. Ze is nu 62. Maar, ze ziet er veel ouder uit...Conditioneel gaat het niet al te best. Ze is binnen no-time buiten adem en kan geen grote stukken lopen/fietsen etc. Ze hoest altijd ontzettend... Mijn moeder weet en wist donders goed dat roken slecht is... Wij, haar vijf kinderen proberen haar al jaren zover te krijgen dat ze stopt... Maar het was blijkbaar altijd te belangrijk voor haar. Ook tijdens al haar zwangerschappen heeft zij gerookt. Al was dat destijds wellicht wat anders dan nu. Als kind vroeg ik haar wel eens, ''Stel nu dat je heel erg ziek wordt en móet stoppen met roken? Zou je het dan doen?'' Daar kreeg ik nooit antwoord op. Ik vond dat eigenlijk heel erg, omdat het me het gevoel gaf, dat wij blijkbaar minder belangrijk waren dan het roken. Ik heb ook altijd gedacht dat mijn moeder niet heel oud zou worden... Omdat ik zag en zie wat het roken met haar doet. Kinderen wilden soms niet geloven dat zij mijn moeder was, zij dachten dat zij mijn oma was. Ik was dan wel de jongste thuis, mijn moeder was 36 toen ze mij kreeg, maar toch. Vriendinnetjes die bleven slapen schrokken 's ochtends vroeg wakker omdat ze zo hoestte... Ik niet, ik was dat immers al jaren gewend. Ik heb niet gedacht dat mijn moeder ooit zou stoppen... Maar...Tot mijn verbazing... Een tijd geleden was mijn moeder ziek, ze voelde zich erg naar... Op de één of andere manier deed het haar beseffen of drong het eindelijk tot haar door, ik weet het niet... dat het roken haar echt geen goed deed...En ze minderde met roken. Waar ze eerder sigaret na sigaret rookte, minderde ze steeds een klein beetje... Tot ze op 4 sigaretten per dag zat. Ze had dan ook echt tijden waarop ze een sigaret mocht van zichzelf. Ik vond dit een hele prestatie voor haar. Een maandje geleden ongeveer, werd mijn moeder weer ziek. Maar dit keer zieker. Ze kon niks meer en bij de dokter bleek dat haar saturatiewaarde op 86 zat, veel te weinig. Ze is toen zo'n twee weken opgenomen in het ziekenhuis, ze had een infectie aan haar luchtwegen en was echt goed ziek... Enorm benauwd en heeft een tijd aan de zuurstof gezeten. In het ziekenhuis is ook verder onderzoek gedaan, waaruit blijkt dat zij COPD heeft. Ze krijgt hier nu pufjes voor... Sinds mijn moeder in het ziekenhuis heeft gelegen... Rookt ze helemaal niet meer. Mijn moeder, die ik eigenlijk niet anders ken dan als een verstokt roker... Rookt toch niet meer. Dat had ik niet gedacht. En ik ben op de één of andere manier trots. Misschien dat dit verhaal je op de een of andere manier helpt. En dat je kinderen ook trots op jou mogen zijn omdat ook jij, ondanks het verstokte roken, kon stoppen. Heel veel succes!
Wij zijn gestopt toen nummer 3 op komst was. We zijn bij de andere zwangerschappen ook gestopt en daarna weer begonnen (rookten buiten of in de garage). Ooit zijn we eens 2 jaar gestopt en daarna weer begonnen. Deze keer zijn er er 2,5 jaar vanaf. Verschil met de vorige keren is dat ik er nu echt niet meer over nadenk. Heb geen moment gehad dat ik dacht: nu moet ik een sigaret. We zijn gewoon gestopt door de volgende niet meer aan te steken. Ik kon het, jij kunt het ook meid!
Als ik een sigaret opsteek dan weet ik toch dat ik verslaafd ben? Als ik in een hoekje van een gebouw sta moeilijk te doen om een sigaret aan te steken dan weet ik toch al dat ik eruit zie als een junkie? Waarom vind jij het nodig dat ik weet dat ik een junkie ben? Zou je het ook nodig vinden om mensen met een eetverslaving duidelijk te maken dat ze verslaafde dikzakken zijn? Wat is het nut daarvan?
Nee, dat bedoel ik niet. Natuurlijk weet ik dat het zo is, maar dat betekent niet dat het maar normaal is om te zeggen? Hoe leg ik dit uit.. *denk denk* Nou ik gebruik gewoon nogmaals het voorbeeld van dik zijn. Dikke mensen weten dat ze dik zijn. Ze hebben discussies over dik zijn, over de reden waarom ze dik zijn, en hoe ze moeten of willen stoppen met teveel eten. Wat is het nut om te zeggen: "Je bent gewoon een verslaafde dikzak. Val af." Het enige wat je daarmee bereikt is dat mensen zich (nog) slechter gaan voelen.
Er is een groot verschil tussen eten en roken. Maar als jij je er lekker bij voelt moet je dat lekker doen.
Overigens vind ik het net zo erg om mn kinderen qua eten en mijn extreme overgewicht het slechte voorbeeld te geven en mijn gezondheid op het spel te zetten. En ja dan zeg ik net zo hard tegen mezelf dat het sneu is dat ik mn snickersijsje boven mn kinderen stel.
Alleen zijn deze middelen bij gebruik van antidepressiva gecontraindiceerd. Dus ik betwijfel of het verstandig is aan dit soort middelen te gaan. Deze middelen hebben vaak ook depressieve gevoelens als bijwerking. Maar dat zal de Praktijkondersteuner allemaal wel bespreken.
Waarom zit er een groot verschil tussen? Beide zijn ongezonde verslavingen dus ik vond mijn vergelijking niet heel vreemd. En wat moet ik precies doen? Je laatste zin begrijp ik niet.
Ik heb dit toen met de huisarts besproken en hij gaf zijn goedkeuring en schreef het voor vandaar erbij dat dit te bespreken is met de huisarts en die zal uiteraard het goede advies geven. Ik ben geen dokter maar dit heeft mij toen wel goed geholpen ik kreeg er ook geen depressieve gedachtes van werd er juist rustig van.. ( ben daarna met een wijntje weer begonnen heel stom.. en inmiddels weer succesvol gestopt via de e-sigaret.
Nou dat laatste denk ik niet en dat het ook niet de bedoeling is van die uitspraak. Het is gewoon triest om afhankelijk te moeten zijn van zo'n sigaret. Het is gewoon heel zielig. En wanneer iemand goed beseft dat zijn of haar leven grotendeels ingedeeld wordt rondom zo'n product welke je handen vol geld kost en je bijna zekerheid geeft op nare lichamelijke aandoeningen, dan moet die knop toch wel omgaan? Ik denk dat ze dit daarom zegt.
Omdat je in het leven prima zonder sigaretten kan en niet zonder eten. Als jij wil roken moet je dat doet. En er ook vooral van genieten anders is het dubbel zonde. Mijn reacties zijn enkel en alleen voor diegene die wil stoppen En over perfect zijn ts.... niemand is perfect en we hebben allemaal onze "verslavingen " die sneu zijn. In meer of mindere mate. Je bent écht niet meteen een slechte moeder oid als het niet lukt. De enige reden waarom ik dit voorgaande schrijf is, omdat het besef waarmee je bezig bent voor de ene kan helpen om ermee te stoppen. (En de ander neemt er kennis van en legt het naast zich neer... ook goed. Je bent er echt niet een minder mooi mens van...)
Daar hoef ik mij niet achter te verschuilen is een officieel feit! En ook een officiële diagnose. Depressie recidive. buiten NAO en borderline persoonlijkheid.s kenmerken. Ik ben nu zo stabiel mogelijk doe er ook echt alles aan. Ik heb een echte angst tegelijk met het stoppen met roken. Op een terug val dat wil ik niet dat hoop ik niet. En ik slik al vier jaar antidepressiva. Ik zie het wel positief in uit eindelijk als ik mijn kans gaat pakken en om mij zelf wil en gaat geven om dit moeilijke stuk voor mij zelf op te lossen. Het trekt mij idd niet aan om straks met zuurstof mij zelf in leven te houden of wat dan ook. Voor mij voelt het als complex maar misschien geeft het mij juist nog een kans op een beter leven! En daar is die weer die maar. Ik hoef mij er niet achter te verschuilen omdat het voor mij realiteit is. Alleen moet ik nog steeds mijn zelf accepteren met deze ( aandoening) ziekte wil ik het niet noemen klinkt dan helemaal zo zwaar. Maar ook jouw boodschap begrijp ik.
Dat is waar. Ik denk helaas wel dat dit gevecht heel mijn leven blijft duren hoe goed ik het ook voor mij zelf wilt. Ik blijf denk te veel perfectie van mijzelf verlangen. Het enige wat mij kan helpen en dat is denk ook echt zo. Veel succes ervaringen in mijn leven zullen mij op een stabiel pad houden. Dus als iets goed gaat moet ik dat ook omarmen. Een dosis geluk zou handig zijn. En laten we nu hopen dat ik echt kan stoppen met roken en dat het mijn grootste succes ervaring in mijn leven gaat worden. Zo dan heb ik echt veel over wonnen zou echt wauw te gek zijn.
Jeetje Elmo, ben wel heel benieuwd hoeveel je rookt dan? Dat je al zo jong beginnende COPD hebt. Mijn schoonouders roken al 40 jaar (pakje per dag denk ik) en die zijn nu midden 60, maar ze liepen 3 jaar geleden nog de marathon van New York allebei. Heb door hun dus altijd het idee dat de gevolgen van roken pas echt heel veel later komen... Je spiegelt je aan je omgeving zeg maar. Ik ben zelf een soort van af en aan roker. Dan weer een half jaar niet, dan weer een paar maanden 2 a 3 per dag. Nu zit ik weer in een niet-rookfase omdat het mij vaak te hard regent om naar buiten te gaan. Straks met terrasjesweer zal het wel weer lastiger zijn om er niet af en toe eentje op te steken. Mijn man is overigens succesvol gestopt met champix en die rookte een pakje per dag. Ik vind het dus wel een enorme aanrader omdat ik niet dacht dat hij ooit zou slagen in het stoppen. Door die pillen is het hem gelukt!
Ben idd een stevige door roker. En ben ook natuurlijk kind van rokers dus denk ook wel het meeroken wel mee gespeeld heeft.
Ik ben het met je eerste zin niet mee eens. Wij kunnen inderdaad niet zonder eten maar dan wel zo gezond mogelijk eten! Niet iemand die dagelijks heel veel eet en voornamelijk dingen waar toegevoegde suiker en verkeerde vetten in zit. Mensen die verslaafd zijn aan ongezond eten krijgen vaak hartkwalen ed en gaan ook dood! Daarnaast vind jij alle rokers een junkie. Ook dat is niet waar. Junkie's zijn mensen die ergens aan verslaafd zijn en dagelijks moeten gebruiken anders hebben ze last van afkickverschijnselen. Er zijn genoeg mensen die alleen een sigaar of sigaret opsteken tijdens een feestje eens in de zoveel tijd ben je dan een junkie? Dan zou elke persoon op aarde die alcohol nuttigt tijdens een feestje of waar dan ook puur voor af en toe dus ook een junkie zijn. Beetje tegenstrijdig vind je niet? @ts: Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet weet hoe het is om te stoppen (heb nooit gerookt). Het lijkt mij zwaar maar denk dat het wel moet kunnen. Positief blijven en plak er een doel aan vast. Doe elke week dat je geen geld hebt uitgegeven aan shag in een spaarpot en ga daarvan na 1 jaar met je prachtige kids op vakantie. Zie dat als een groot doel. Iets wat je samen met je gezin gaat doen en de herinnereingen zullen altijd blijvend zijn Ik wens je in ieder geval heel veel kracht en succes!
Jammer dat je niet gelezen hebt. De definitie van een junk is drugsVERSLAAFDE. Je zult er dus vVERSLAAFD aan moeten zijn. Het gebruiken van een drug maakt je geen junk, maar de verslaafdheid. Ik heb NERGENS gezegd dat ik ALLE rokers junks vind. Daarnaast heb ik gezegd dat een eetverslaving net zo slecht is, dat er enkel een verschil is in het "afkicken" omdat je bij roken het hele gedrag kan mijden en uitschakelen. Bij eten kun je het gedrag niet uitschakelen of mijden. Je kunt niet stoppen met eten. Een sigaret is per definitie ongezond, ook 1 sigaret. Geen discusssie over mogelijk. 1 sigaret is niet dodelijk maar er zit totaal geen toegevoegde waarde aan. Niet 1 stof erin is gezond. Zelfs matigen is niet gezond. Eten kan gezond en ongezond zijn , soms enkel afhankelijk van de mate waarin je het eet. (Neem bv noten. Noten zijn opzich gezond, ga je er teveel van eten, is het niet meer gezond. Neem bv granen. Opzich zijn ze gezond, ga je er teveel van eten, is het niet meer zo gezond. Daarbij bestaat er nog enorm veek discussie over welke voeding precies wel en niet gezond is)
Wij zijn nu precies 6 jaar geleden gestopt, cold turkey...en ik was een stoomboot maar ik was er klaar mee. Eigenlijk vanwege de afkickverschijnselen hielden we vol, die wilden we niet nog eens meemaken Het was twee weken afzien met zweten, rare dromen en griepverschijnselen maar blij doorgezet te hebben. Het was blijkbaar mijn moment en daar gaat het om, het moet jou moment zijn...de knop moet bij jou om. Ik heb trouwens 1x een moment gehad dat ik dacht, ik begrijp dat mensen nu weer zouden gaan roken, dat was in de auto op weg naar m'n vader in het ziekenhuis...maar ik besefte dat die sigaret het leed niet zou verzachten en heb het niet gedaan. Ik hoop dat dit jou moment wordt, al dan niet met behulp van...succes!