Hoe vertellen jullie dit aan jullie dreumes? Hij is 17 maanden maar begrijpt zoveel en is gek op het beestje
In grote lijnen uitleggen dat iedereen een keer dood gaat en dat je hart dan stopt met kloppen. Nooit zeggen dat hij slaapt kan een kindje heel angstig van worden om te gaan slapen. Boekje van kikker en het vogeltje kan goed helpen, geloof dat het zo heet
Oeh 17 maanden is erg jong. Zoals al gezegd NOOIT vergelijken met gaan slapen, je werkt dan echt problemen in de hand. Ook iets als weggaan en nooit meer terugkomen kan beangstigend zijn. Je kunt het beste zeggen dat hij nu in de hemel is, dat is dan bijv letterlijk de lucht en het hondje is een sterretje. Je kunt hem niet meer horen/aanraken/voelen want hij is heel ver weg maar nooit helemaal verdwenen. Dit is de meest vredige en tastbare manier om als kindje naar de dood te kijken Of het echt de waarheid is, zou ik me niet druk over maken. Ten slotte weten volwassenen ook niet precies wat er na de dood is Sterkte
Dat van het sterretje vind ik ook erg mooi. Ik zou tegen een klein kind ook nooit zeggen dat iedereen wel een keer doodgaat. Dat lijkt me enorm beangstigend aangezien zo'n kind totaal geen besef van tijd heeft en in geen enkel geval het gevoel of idee moet krijgen dat papa en mama wel eens zomaar dood kan gaan. Of hijzelf..
Ik zou, misschien niet zo pedagogisch verantwoord, gewoon zeggen dat het hondje weg is. Wat mij part verhuisd, met sinterklaas mee, naar de hondenhemel. Ik zou er ook niet te veel de nadruk op leggen..
Dit is volgens mij projectie. De hemel of sterretjes erbij halen is helemaal niet nodig. Als je dit zelf fijn vindt, mag het natuurlijk wel, maar voor de fervente atheisten onder ons zijn er ook "verantwoorde" andere manieren. Het is maar net wat je er zelf van maakt. Ik ben vanaf de allereerste vragen heel eerlijk geweest: mensen en dieren gaan dood net zoals plantjes en bloemen, etc. Dan zijn ze er niet meer. Net als je er niet was voor jer werd geboren. Verder heb ik eerlijk gezegd dat mensen gelukkig vaak lang leven en dat dit per dier verschilt. De poezen leven vaak langer dan konijnen, etc. . Overigens denk ik dat met 17 maanden "hondje is weg/dood" als uitleg ook volstaat. Je kindje denkt dan echt nog niet zover door dat er uberhaupt ruimte is voor nare gedachten.
Gewoon eerlijk vertellen. Hondje is dood, hij was heeeeeel oud/ziek, en nu is ie dood gegaan, hij komt niet meer terug. Je kan het best "Jammer" noemen, maar ik zou het niet zwaarder maken dan nodig is.
Je kindje is 17 maanden, dan zou ik het heel simpel houden. Opa en oma hebben geen hondje meer. Klaar. Je kunt nog zeggen dat het beestje dood is, maar dat is zo'n abstract begrip voor een kindje van nog geen anderhalf. Waarschijnlijk kijkt ie even waar de hond is, hond is weg, oh oké, uitleggen dat het hondje ook niet meer terug komt ,en wrs speelt weer verder.
Precies. Als ik dit nu aan onze dochter zou vertellen hoor ik de hele dag met een grote glimlach of erg verbaasd "hondje dood".
Zelfs voor kinderen van 4 en 6 is het zo simpel hoor . Hond van mijn ouders kreeg gisteren een spuitje. Heb ze gisteravond verteld dat de hond dood is gegaan. Hun reactie: wat zielig voor oma. Klaar.
De hond van opa en oma heeft vandaag een spuitje gekregen. Mijn dochter zag hem echt als vriend. Ze zei:" Jammer." en ze kletste daarna gewoon weer verder met oma over andere dingen. Ze wist wel dat hij ziek was en het is het derde dier wat komt te overleiden. De poes van ons mistte ze echt, de honden van opa en oma niet. Ze accepteren dat het dier weg is en gaan verder.
Ja die reactie herken ik wel..... Ik vertelde mijn zoon dat mijn opa was overleden, hij keek me aan, zei ok, en vroeg of hij nu weer met z'n duplo,mocht gaan bouwen.... Dusssssss...... Hij zei nog net niet;" bedankt voor de mededeling, mag ik nu gewoon ff verder spelen?" Nu een paar maanden later vertelt ie soms wel dat opa er niet meer is. "Ja opa is dood, sterretje geworden, kan je niet meer zien, en krijg geen snoepjes meer, en is nu bij de poes he mam?!"