Ik denk wel, iedereen denkt daar anders over, dat je wel langer dan 1 dag thuis bent. Zelf ben ik een week thuis gebleven omdat ik bleef bloedden en wilde niet werken zolang ik bloedde (werk in de zorg en dus in een wit uniform) Gelukkig had m'n afdelingshoofd hier veel begrip voor.
Ik zou ook graag mee willen kletsen hier.. In nov. een miskraam gehad met 9.6 wk. Inmiddels nu voor de 2e keer ongesteld en ik voel me enorm depri. Voor ik van m'n dochter zwanger was erg onregelmatige cyclussen, de 1e ronde dat ik teunisbloemolie gebruikte raakte ik zwanger (toeval of niet??) na het stoppen van de borstvoeding was ik voor mijn doen regelmatig ongesteld (28-31 dagen) en in sept. zwanger wat helaas dus een miskraam is geworden. Na 43 dagen weer ongesteld geworden en nu na 39 dagen. Het frustreert nog het meest dat de cyclus weer onregelmatig is, of is dat normaal na een miskraam? Ik ben nu dus weer met teunisbloemolie begonnen en hoop op net zo'n goed resultaat als de 1e keer dat ik dat deed ik ben in m'n hoofd zo enorm bezig met zwanger worden, ik kan het niet van me afzetten helaas...
@Karlijn, het is echt vreselijk. Ik ben bang om de tabletjes in te nemen maar ik wil ze het liefst ook weer heel gauw plaatsen. Ik wacht af tot morgenavond want daarna ben ik 2dagen vrij. Je verteld dat je de een week lang bloedde, is dit ook echt de grote stolsels geweest of gewoon een normale bloeding? ben zo bang dat het op me werk duidelijk word.
Na mijn eerste miskraam duurde het 3 maanden voor t ongesteld werd. Cyclus daarna iets van 40 dagen. Ronde daarna zwanger. Een onregelmatige cyclus kan echt bij de mk horen.
Hou in he achterhoofd dat 2 dagen thuis erg kort kan zijn. Als je te maken krijgt met een mk die heel langzaam op gang komt of je erg verl bloedverlies krijgt dan kan je zomaar een week thuis zijn. Voor hetzelfde geld vAn het heel erg mee en ben je over die 2 dagen een heel eind opgeknapt. Masr dan kan t iig niet tegenvallen als het minder vlot gaat. Sterkte
Ach snap ik meisje, het is ook zo klote om doorheen te moeten gaan!! Die week dat ik bloedde leek op de eerste (bij mij ergste) dag van de menstruatie. Dus veel bloed, zwarte sliertjes, kleine stolsels (+/- 1 cm) geen grote stolsels meer verloren. Dat was alleen echt de ochtend nadat ik wakker werd toen ik de pilletjes ingebracht heb. Na die week had ik er alleen met afvegen nog last van. Pijn heb ik alleen die nacht van het inbrengen gehad, daarna had ik het alleen als ik boodschappen (eigenwijs, wou graag ook naar buiten) gedaan had en een zware tas getild had. Dus het is ook goed voor je om rustig aan te doen en echt even wat langer thuis te blijven meis. Je werk wist denk ik nog niet dat je zwanger was? (Tenzij ik je verkeerd begrijp) Lijkt me verstandig om te vertellen wat er speelt en dat de kans ook groot is dat je na die 2 dagen eventjes thuis bent. Ik vond het emotioneel gezien ook heel fijn om thuis te zijn, zo kon ik alles rustig verwerken en er veel over nadenken en huilen als ik moest. Het is erg heftig waar je doorheen gaat nu. Liefs xxx
Ik ben destijds vanaf moment dat we wisten dat het fout was thuis gebleven tot 1,5 wkn na de mk zelf. Totdat ik controle heb gehad bij gyn dat ik schoon was. Ik was compleet van slag en moet er niet aan denken dat de mk zou starten als ik op me werk was. Ik ben vaak alleen en heb sleutelverantwoording dus zou niet zomaar de winkel kunnen sluiten. Het is niet zomaar iets een mk. En ook ziek zijn door mk wordt vergoed door uwv, kost je wg dus niks...
Mimi, het gaat steeds wat beter. Uiteindelijk op 31-1 een spoedcurretage gehad, Doordat ik er voor heel veel bloed had verloren had ik lichamelijk behoorlijk last, ben pas sinds afgelopen dinsdag weer aan het werk. Nog niet 100% hersteld, maar wel grotendeels. We hebben uiteindelijk toch besloten nog 1 poging te ondernemen, als dat weer een mk komt dan doen we geen nieuwe poging meer. Doordat deze mk een maand duurde trok dat zo een enorme wissel op mij, mijn partner, mijn puberende kinderen, mijn bedrijf en werknemers en daarnaast ben ik inmiddels op leeftijd (38). Het lijkt er op dat mijn cyclus al weer op gang aan het komen is, dus dat is mooi. Mijn hcg is bijna uit mijn lijf. Wel is de wens door de mk groter geworden, althans pas na de curretage. Vlak daarvoor was ik zover dat ik daar nooit meer doorheen wilde. Ik was zo blij om te lezen dat jij weer zo snel zwanger was. Stiekem hoop ik dat ook. We wachten af. Wel fijn dat je veel steun krijgt hier op het forum en dat er zo veel meer zijn met dit soort ervaringen. Sterker nog, door andere, heftigere, verhalen realiseer ik me ook regelmatig dat ik nog niet mag klagen, dat het nog veel erger kan. Ik heb ook diep respect gekregen voor vrouwen die meerdere mk krijgen en nog steeds durven door te gaan. Ik ben er wel achter, dat ik dit niet te vaak kan trekken. Vandaar nog maar 1 poging. Mimi heel veel succes met je zwangerschap. Andere dames, ik hoop dat jullie ook allemaal weer snel zwanger zijn en lekker kunnen genieten.
Pat, wat fijn om te lezen dat het weer wat beter gaat! Ik vind het mooi om te lezen dat je besloten hebt nog een poging te ondernemen. De wil is zo sterk! Ik hoop voor je dat het snel lukt en dan lekker blijft zitten!
Pat, lichamelijk gaat het goed. Heb nog wel af en toe buikpijn, maar dat had ik ook in de maanden voor mijn zwangerschap. Geestelijk is het een heel ander verhaal. Af en toe gaat het goed, maar over het algemeen staat het huilen me nader dan het lachen. Ik merk dat deze 4e zwangerschap, waar we voor het eerst een vruchtje op de echo hebben gezien veel kostbaarder was dan de andere 3. Je houdt er meteen zoveel van! Maar ook wij gaan weer door en ooit moet het toch blijven plakken!
Levensles hoe je grootste verdriet je strijdlustiger dan ooit kan maken. T ene moment wil je t liefst in bed onder de dekens kruipen en nooit meer wakker worden. T volgende moment wil je er weer meteen voor gaan. De aanhouder wint meid! X
Bij ons op donderdagavond de tabletjes ingenomen en om half 3 eruit voor de toilet. Alleen bij het afvegen wat bloed te vinden maar voor de rest niks boeiends. Toen werd ik om 6 uur weer wakker en was ik helemaal doorgelekt. Ik ben door de buikkrampen heen geslapen maar heb wel ietwat buikpijn. Manlief heeft totaal geen begrip wat ik doormaak. Heb last van stemmingswisselingen en hij noemt me maar een dramaqueen. Best erg zo... Bah! voel me zo naar!
Dat is echt heel vreselijk. Hij begrijpt het niet. Maar goed, hij is zijn kindje 3 wk geleden kwijtgeraakt, en ik eergister pas. Het was een flinke bonk met bloed. Echt heel naar om te zien en vond het ook echt vreselijk. Gelukkig was ik op dat moment thuis, zodat ik ook me moeder erbij kon roepen of het wel normaal was, wat er allemaal uit kwam. Wist niet wat me overkwam.
Dankjewel, Zonnetje. Mooi gezegd. Ik hoop dat het ook snel weer zo zal gaan voelen en dat je uiteindelijk gelijk krijgt.
Manlief en ik hebben er over gepraat. Het is niet zo dat we het verdriet weg spoelen met een volgende zwangerschap, maar we waren er echt al wel klaar voor. We hadden een huis in aanloop, inmiddels ik een job. Wij zijn op het moment alleen maar aan het werken om binnen een paar maanden op ons eigen te gaan. Wij gaan in 2017 voor een klein wondertje... Het klinkt nog ver, maar voor mij iets om naar te streven en naar uit te kijken.
Hallo, Heb alweer even niet geschreven. Ik zag helaas wat nieuwe gezichten sterkte! Het valt soms niet mee.. Hier na een half jaar eindelijk goed nieuws! Vrijdag de hysteroscopie gehad. Qua pijn viel dat best mee, beetje kramp maar meer niet. Op de camera was te zien dat het er allemaal keurig uit zag! De niche was goed hersteld, er zit geen restweefsel meer. Dus wij hebben groen licht om het weer te proberen! Volgende week is mijn eisprong dus die gaan we meteen maar goed benutten😜