Ik ben niet blij met wat ik doe. Nu voelt het alsof ik me op een soort kruispunt bevind, dat ik hier een keuze moet maken voor de toekomst, maar HOE en WAT? Ik hoop dat er wat mensen zijn die met me mee willen denken. Waarschijnlijk wordt het een lang verhaal om mijn hele situatie te schetsen, dus nu kun je nog afhaken... 😉 Allereerst: ik ben 32, heb twee zoontjes (van 3 maanden en 3 jaar). Ik heb de PABO gedaan en daarna nog de opleiding voor theaterdocent. Die laatste heb ik op een half jaar na niet afgemaakt (zwangerschap kwam er tussendoor.). Zou ik die nu nog af willen maken, dan kost het me ruim 7.000 euro, dat is geen optie. In het basisonderwijs wil ik eigenlijk niet meer werken. Ik heb 7 jaar lang gewerkt als invaller en een vaste baan lijkt alleen maar verder uit zicht te verdwijnen. Invallen wil ik écht niet meer, ik word gek van de onzekerheid en dat losse gedoe. Ik wil ergens iets opbouwen. Op dit moment werk ik als ZZP theaterdocent, maar ook dat is erg onzeker. Daarbij ben ik er ook achter dat ik niet bepaald een talent voor ondernemen heb... Een vaste baan als theaterdocent is een stuk moeilijker omdat ik geen diploma heb. Nu ben ik dus op het punt dat ik echt even niet weet wat ik moet. Ik heb het gevoel dat alles wat ik in het verleden heb gedaan, me nu geen mogelijkheden meer brengen en niet meer gelukkig maakt. Ik wil gewoon een vaste baan. De opties waar ik nu op kom: - ik zoek iets 'makkelijks', waarvoor ik geen opleiding nodig heb. Ik kan altijd ergens achter de kassa gaan staan als de financiële nood aan de man is, maar dat is uiteindelijk niet iets waar ik gelukkig van word. Dus zolang ik de luxe heb om te zoeken naar een baan die bij me past, wil ik dat eigenlijk niet. - ik blijf doorzoeken tot er iets op mijn pad komt dat past binnen de opleidingen die ik al heb. Makkelijkste mogelijkheid misschien, zij het dat ik in hoeken zit waar weinig tot geen werk in zit. Behalve dan in het ondernemerschap... - ik laat me omscholen, uiteraard het liefst in een leer-werktraject, zodat het me niet klauwen vol geld kost. Eerlijk gezegd word ik zelf het meest enthousiast van omscholen, maar ik ken mezelf... Ik weet dat ik impulsief en ondoordacht kan zijn en dat ik dan over 4 jaar weer voor hetzelfde dilemma sta als nu. Ik heb voor mezelf op een rijtje gezet wat ik eigenlijk zoek in een baan: - in dienst van een werkgever, ondernemerschap is echt niets voor mij. - een beroep in de creatieve sector, evt in combinatie met zorg of onderwijs. Ik heb verschillende beroepskeuzetesten gedaan en die komen steeds daar op uit. - wat ik kan en leuk vind: alles wat creatief is, lesgeven, mensen coachen/ trainen, zorgen, jeugdliteratuur, vertellen, presenteren, analyseren - beroepen/functies die mijn interesse hebben, zo breed mogelijk gedacht: kraamzorg, foodstyling, uitvaartverzorging, stagebegeleiding, etaleur Nu. Dus. Als je na mijn lange verhaal nog niet afgehaakt bent, dan bedankt! Ik hoop dus dat er nog een paar mensen met me mee willen denken. Misschien heb je een antwoord op een van mijn vragen. - Wie heeft er een idee waar ik terecht kan voor wijze raad en advies? Het UWV helpt me niet, gezien ik geen uitkering heb. - Ben ik opties vergeten in mijn lijstjes? - Welke branche zou nog wel eens bij me kunnen passen? - Werk jij toevallig in één van de beroepen die ik genoemd heb en wil je je ervaring met me delen? Heel graag! Bedankt voor het lezen.
Is er niks te bedenken met het diploma dat je hebt? Of heb je de pabo niet afgerond? Anders zou je denken aan bijv. een beeldende vorming docent( vanwege je creatieve interesse ) Je zei dat je stage begeleiding wel leuk zou vinden om te geven, ik zie weleens banen voorbij komen bij uitzendbureaus waar ze een intercedent zoeken of leerling, dan kan je er ook in rollen. Het is wat anders als een stagebegeleider, maar je helpt wel iemand iets passends te zoeken en je begeleidt diegene ook. Met de Pabo kan je vast ook werken bij een kinderopvang, weet niet of dat wat voor je is? Of gewoon een vaste baan bij een school zoeken, al is dat moeilijk. Je zou tijdens een eventuele bijbaan de vacatures in de gaten kunnen blijven houden en als je dan een vacature voorbij ziet komen bij een school met kans op een vaste aanstelling dan kan je dat altijd nog doen.
Oh wat herkenbaar! Ik ben dan geen theaterdocent, maar afgestudeerd Pabo'er. Heb ook invalwerk gedaan: iedere dag de nieuwe juf zijn, nee, niet mijn ding. Ik werk nu als gastouder maar nu mijn eigen kids ouder worden, ben ik écht wel toe aan een nieuwe uitdaging. Ik heb ook geen ondernemersbloed, helaas.
Met pabo kan je ook het voortgezet speciaal onderwijs in. PRO, LWOO, cluster 4. En in deze onderwijsvormen wordt wel vaak een vak als drama gegeven. Je mag inderdaad ook werken in de kinderopvang. Misschien iets van bijscholing gericht op kinderen, kinder ib-er, jeugdzorg, pleegzorg, die kant op?
Ik snap je helemaal. Ik heb ook PABO gedaan. Ik ben dan geen invaller, ik sta voor mijn eigen groep. Drie dagen in de week, maar ook dit is het echt niet (meer) voor mij. Ik doe ondertussen een opleiding, maar ik geloof dat jij dat niet ziet zitten. Succes met de beslissing!
Bedankt voor het meedenken allemaal. Grappig om te zien dat mijn verhaal een beetje herkend wordt... @Kopjethee, de PABO heb ik wel afgemaakt. Helaas zijn er met een PABOdiploma niet heel veel mogelijkheden naast het basisonderwijs. Door de nood in het voortgezet onderwijs mag je tegenwoordig ook nog wel op het VMBO lesgeven, maar ik heb echt TOTAAAAAAAL geen feeling met pubers. 😉 Ik snap ze niet en zij mij niet. Intercedent ga ik me eens in verdiepen. @Skatje, ja inderdaad! Gastouder/kinderopvang heb ik ook aan gedacht, maar met twee kinderen die thuis rondlopen wil ik juist wat anders. Anders kan ik net zo goed thuisblijfmoeder worden voor mijn gevoel. @Youtan, dankjewel voor de suggesties, ik ga er eens naar kijken. @Puzzelstukje, ben wel benieuwd nu, welke opleiding doe je? Meer reacties blijven welkom!!
Misschien valt het wel mee werken met pubers. Ik dacht dat ik nooit met verstandelijk beperkte gehandicapten zou kunnen werken. Wat blijkt. Het lijkt wel mijn roeping gaat mij zo natuurlijk af en dat zonder opleiding.
Kunnen ze je bij een uitzendbureau niet wat verder helpen? Daar doen ze ook beroepskeuze testen toch? En dan evt als uitzendkracht aan de slag om te zien of het wat voor je is?
TS: ik doe nu MWD. Maatschappelijk werk en Dienstverlening. Ik vind het prettig om met mensen te werken. Ik vind het geweldig om die multidisciplinaire gesprekken te voeren. Ook heb ik veel contact met Jeugdzorg en gezinscoaches en ik wil die kant ook eigenlijk weleens meemaken. Vandaar mijn keuze
En docent op een mbo-opleiding? Bijvoorbeeld voor zorg en welzijn. Daarnaast denk ik aan het welzijnswerk (mijn werkveld). Daar ontwikkelen ze verschillende projecten. Vorig jaar zag ik nog een vacature staan voor een project waarin kinderen worden gestimuleerd om te spelen. Dit voor sociaal zwakke gezinnen, waarbij hulpverlening merkt dat ouders en kinderen hierin begeleiding nodig hebben. Als coördinator van dit project heb je contact met ouders en de vrijheid voor het ontwikkelen van activiteiten. Zoiets?
Wat zou je écht willen, waar krijg je energie van? En dan even niet aan de praktische bezwaren (gebrek aan opleiding, gebrek aan vacatures etc denken). Krijg je energie van kinderen? Van volwassenen? Wil je ze iets leren? Wil je ze blij maken? Wil je je hersenen kraken? Wil je collega's of juist lekker je eigen gang gaan? Etc Als je dat eerst op een rijtje zet kan je alle vacatures in jouw omgeving 1 voor 1 af gaan. Er zijn zó veel mogelijkheden! Misschien wil je wel zwemles geven, of kinderfeestjes organiseren, of helpen in een vluchtelingenopvang... Heel veel succes!