De titel zegt het al, morgen gaan we weer werken..Het enigste wat ik nu kan is huilen, ik wil helemaal niet mijn meisje weg brengen..!! Ze gaat naar een vriendin van me die een gastouderbureau heeft dus weet dat ze in goede handen is, maar toch..Hoe hebben sommige van jullie dit ervaren?..was het voor jullie ook zo moeilijk?
De eerste keer werken na m'n verlof vond ik het ook super moeilijk! Leuk is echt anders!! Gelukkig wen je er op een gegeven moment aan en wordt het steeds iets minder lastig! Sterkte morgen!!!
ik vond het heerlijk om er weer uit te zijn. maar ik zat ook al vroeg in de ziektewet en ben een paar weken na verlof weer begonnen. ik was het dus ook echt zat om thuis te zitten. ik werk maar 14 uurtjes per week maar ik vind het heerlijk om niet elke dag thuis te zijn. eerste keer naar de oppas was wel even weer wennen maar ik merk wel dat ik me beter voel als ik toch die paar uurtjes even werk
Ik vond het ook vreselijk, weer gaan werken hoewel onze kids door opa en oma of papa opgevangen werden als ik weg was, maar ik moest er zo aan wennen die eerste weken/maanden. Toch wende het wel en kon ik er soms ook het voordeel van zien; even mega snel boodschappen halen zonder kind of even de ramen zemen voor ik ze weer ophaalde bij mn moeder, soms wel even makkelijk. Hoeveel dagen ga je werken?
Ik vond het heerlijk! Ben ook 3 weken eerder dan m'n verlof zou duren gaan werken. Maar ik had dan ook een huilbaby, dus ik kon niet wachten om even geen gehuil te horen. Desondanks vond ik het heel dubbel hoor. Was ook bang dat ze hem op het kdv niet konden troosten. Gelukkig vindt hij het vanaf dag 1 al super leuk daar.
Ik vond het heeeeeerlijk!!!! Dat verlof duurde mij veel te lang. Eindelijk weer even een werkende vrouw zijn.
Weet je, ik denk dat het voor moeders die dit topic start, niet fijn is om te lezen hoe fijn alle moeders het vinden om even bij hun kind weg te zijn en hoe fijn het is om te gaan werken. Want je voelt je al akelig omdat je niet wilt gaan werken maar dan krijg je wellicht ook nog het idee dat je niet stoer genoeg bent om weer te gaan werken of dat je de enigste moeder bent die er moeite mee heeft.
Ja ik vond het ook heerlijk maar ik zat wel al met 20 weken thuis en mn kleintje huilde erg veel dag en nacht dus zal daar wel door komen
Snap dat je het lastig vind, hier vond ik het ook een beetje dubbel, vond het niet leuk om hem weg te brengen. Moeilijk om de zorg en verantwoording uit handen te geven, want je denkt toch dat je het als moeder 't beste doet. Maar het viel mij alles mee. De eerste weken heb ik elke werkdag wel een paar keer geappt hoe het ging. Maar al snel merkte ik (wat hierboven ook beschreven werd) dat het wel lekker is om weer even de vrouw te zijn die je bent i.p.v. 24 uur per dag moeder. Even weer je eigen ding en als je thuis komt geniet je alleen maar meer van je kindje. Hier trouwens ook een goede vriendin die via gastouderbureau gastouder is. Een betere combi kan je niet hebben, hier werkt het geweldig, zoontje heeft het er vanaf het begin erg naar z'n zin! Hij gaat nu zelfs soms op m'n vrije dag eens extra, omdat hij het zo naar z'n zin heeft en ik dan een dagje lekker voor mezelf heb. Ben benieuwd hoe het vandaag is gegaan?!
Ik vond het heel dubbel. Heb mijn verlof als erg zwaar ervaren omdat mijn zoontje heel veel huilde. Was alleen maar bezig met rondlopen, juiste voeding zoeken en dokter en osteopaat bezoeken. Dus vond het moeilijk om hem in 'vreemde' handen te geven. Maar ik kon ook op mijn werk even opladen door even weg van huis te zijn. Het wende wel erg snel en gelukkig ging het ook snel beter met mn mannetje zodat ik ook erg genoot als ik een dag thuis was of hem op ging halen van de crèche of bij opa en oma. Sterkte, het wordt steeds makkelijker!
Ik moest met 9.5 weken alweer gaan werken omdat ik geen verlof had en dus geen inkomen. Ik vond dat echt niet leuk, achteraf vond ik het ook wel te vroeg. Ik had heenreis huilen, op het werk ging het prima en de terugreis was weer even huilen.. Maar ik werk binnen de acute psychiatrie, dus veel afleiding en echt denken aan mijn zoontje kan ook niet.. Dus dat scheelt wel denk ik dan wanneer je een kantoorbaan hebt.. Succes morgen! Geloof me, het went! Helemaal als je weet dat je kleintje in goede handen is, maakt het veel en veel makkelijker!! Geef je ook BV? Dan kun je tijdens het kolven foto's kijken als je vraagt dat je vriendin foto's wil sturen. Dan weet je dat alles goed is en ook dat maakt het veel makkelijker!
Heel dubbel hier. Lastig om je kleintje achter te laten, ik wilde ook zsm weer naar haar toe! Maar aan de andere kant, het zal je vast goed doen. Het voelt ook lekker om weer even wat voor jezelf te doen en het is NOG mooier om elkaar na een paar uurtjes weer te zien!
Ik werk 5 dagen in de week...zijn gelukkig maar halve dagen haha..Dit omdat ik dan mijn zoontje naar school kan halen en brengen.
Ik vond het ook zo moeilijk hoor!! en vind het eigenlijk nog steeds niet echt leuk. Ik denk dat als het financieel een optie was en mijn vriend het er mee eens zou zijn ik helemaal niet meer zou gaan werken. Ze heeft het goed naar haar zin op het kinderdagverblijf hoor, dit gevoel zit echt bij mij. Maar bij veel andere mama's gaat dit wel over. (Ik hoop bij mij ook nog een keer) Heel veel sterkte
Bij de eerste vond ik het wel even lastig. Bij de tweede had ik dat veel minder. Ook omdat je dan weet waar je aan begint, hoe het op het kdv is en dat je weet dat je het echt kan, werken en moederschap combineren.
Ik snap je helemaal! Ik ben vorige week weer begonnen met werken. Weekend ervoor heb ik alleen maar gehuild. Vind het nog erg wennen allemaal. Van 24/7 samen naar weer werken en kleine naar de gastouder brengen. Ik geef het maar de tijd..
Ik heb er in het begin ook veel tranen om gelaten en dat terwijl onze zoon 'gewoon' bij zijn oma's was. Ik werk zelf als pedagogisch medewerker op een kinderdagverblijf en vond het vreselijk om mijn eigen kind weg te brengen om voor die van een ander te gaan zorgen. Gelukkig is voor mij het gevoel vrij snel gewend. Succes vandaag!
Ik werk nog steeds niet (onverwachts werkeloos geworden) maar ik ben druk aan het solliciteren. Ook ik kon maar niet aan het feit wennen dat mijn dochter 3 dagen naar oma of mijn tante ging. daarom gaat ze al een paar weken op donderdag naar mijn tante, zodat zij aan elkaar leren wennen en ik kan wennen aan het feit om even geen kind om me heen te hebben en even tijd voor mezelf hebt. Op zondag gaat ze altijd een paar uurtjes naar mijn moeder zodat ik kan sporten. Maar 3 dagen vind ik al erg dus ik begrijp je heel goed