Dat begrijp ik, ikzelf ook, maar een BMI van 40 had ik pas vanaf vorig jaar. Er zit nogal een verschil tussen gewoon overgewicht en het BMI die je moet hebben om voor zo'n operatie in aanmerking te komen. Het schijnt zelfs dat sommigen zich volvreten om bij een BMI van 40 uit te komen zodat ze in aanmerking voor de operatie komen. Ook wel eens hier op het forum gelezen. Tenzij je andere gezondheidsproblemen hebt is dat namelijk de grens die ze hanteren.
Mijn zusje heeft een GBP gedaan en ja, ze is veel afgevallen en heeft er (behalve soms wat maagzuur) geen klachten aan over gehouden. Het is voor haar nu een klein jaar geleden en ze is van maat 54 naar maat 44/46 gegaan, maar nu is het afvallen gestopt. Ze eet namelijk wéér te veel. Ze kan maar kleine porties tegelijk op, maar ze kiest niet de beste dingen en ze neemt veel te veel eetmomenten op een dag. Dan eet ze een boterham met roomboter en hagelslag en dan twee uur later nog een. En twee uur later nog een. En twee uur later eet ze weer. Etc. Best heftig, na zo'n ingreep. Je kunt dus ook na een GBP rustig doorgaan met jezelf voor de gek houden.
Dit ben ik. 70 kilo afgevallen door een maagverkleining. Ik was 155 kilo. In 2009 heb ik een maagverkleining gehad want anders had ik de 30 niet gehaald, het was toen nog niet z'n bekende operatie zoals nu. De operatie word nu meer uitgevoerd en zelfs al bij mensen die geen morbide obesitas hebben. Dat er mensen zijn die denken dat het een makkelijke oplossing vind zijn kortzichtige en domme mensen in mijn ogen. Waarom??? Omdat ze geen idee hebben wat ik heb moeten doorstaan om af te vallen wil je ruilen voor 1 week prima graag. Even een opsomming na de operatie 3 dagen op i.c gelegen omdat ze dachten dat ik het niet zou halen , een maagbloeding gehad, vitamine gebrek, bloedarmoede, haaruitval, veloverschot, littekens 1 van 1meter ander van 30 cm, overgeven na het eten geregeld, enz enz. Heb ik spijt nee hoor ben blij dat ik leef. Wees wel erg bewust van wat je doet een maagverkleining werkt 2 jaar en je kunt na 2 jaar gewoon weer aankomen en dik worden het vergt dus zeker wel discipline. Bijna 85% word ook weer net zo dik of dikker. Het is een HULPMIDDEL geen wondermiddel. Ik was 85 kilo en magerder word ik niet omdatmijn lijf hiermee gelukkig was. En ja ik was kerst vorig jaar weer 102 kilo en werd erg ziek nu ben ik weer rond de 86kilo. Omdat ik niets tot weinig kan eten door de medicijnen. Het is niet alleen maar kommer en kwel en ja ondanks mijn verminkte lijf ben ik erg bljj dat ik het gedaan heb ik kan leven en werken en sporten en bewegen en terrasje pakken en in de auto zitten en kleding kopen. Maar het is geen quick fix realiseer dat goed, want vind wel dat sommige erg makkelijk over denken.
Ik lees in dit topic en ook in de vele andere topics over dit onderwerp dat men gaat voor een operatie omdat niets anders werkt; geen enkel dieet of levensstijl. 'Ze hebben alles al geprobeerd' lees is overal. Dan zou je dus zeggen: door een sleeve of een bypass is er geen andere mogelijkheid dan om af te vallen omdat je veel minder binnenkrijgt. Maar dat is dus niet zo, je moet je aan je dieet houden want anders kom je gewoon weer aan? Je neemt dus een nieuwe levensstijl aan. Hoe komt het dan dat men een dieet zonder Bypass of Sleeve niet kan volhouden maar met een bypass of sleeve wel? 'De verslaving zit in je hoofd, je moet alsnog zelfs de knop om zetten' lees ik ook vaak. Dan vraag ik me af waarom men voor zo'n heftige operatie gaat ipv psychische hulp?
Dat vraag ik me ook vaak af. Ik denk dat het toch een stok achter de deur is; de operatie is écht het allerlaatste wat ze proberen en als ze die kans verspillen is het echt over. Maar inderdaad apart dat je niet "gewoon" gezond kan eten (waarbij je langzaam afvalt) maar met zo'n operatie ineens wel. Misschien dat het er mee te maken heeft dat je sneller vol zit, dus ook al zou je nog meer willen eten, dat lukt dan gewoonweg niet meer. Niet aanvallend bedoeld trouwens, mijn knop is ook pas écht om na een strenge waarschuwing van de neuroloog, en dat is mijn stok achter de deur.
Ik heb zitten nadenken over een gbp. Nu kom ik daar sowieso niet voor in aanmerking, want mijn bmi is geen 40. Ik weeg bijna 120 maar ik ben wel 1.81. Als ik zo'n operatie zou willen, zou ik er bijna 15 kg bij aan moeten gaan eten . En dan? Dan hoor ik bij degenen die maar 20 kg afvallen? Nee, bedankt. Daar ga ik mijn gezondheid niet voor riskeren. Was het nu 2 of 3 kilo die erbij zou moeten, dan weet ik niet wat ik had gedaan. Soms 'mag' je al bij een bmi van 35, maar dan moet je bloeddruk te hoog zijn en/of je moet tekenen van beginnende diabetes hebben. Dat heb ik (gelukkig!) niet.
Ik vraag mij dat ook echt af. Ik ben absoluut niet bekend met dieten. Ik ben als tiener wat voller geweest (Ik verdiende mijn eigen geld en koos ervoor om 5 donuts te eten voor lunch ipv een boterham met kaas) maar toen ik daarmee stopte ging ik weer terug naar mijn normale gewicht (iets te licht, maar wel stabiel). Ik kan me wel voorstellen dat als je maag zegt: We zitten vol!, het makkelijker is om te stoppen met eten. Maar is daar echt zo'n zware operatie voor nodig? Is het niet mogelijk om dat aan te leren mbv een diëtiste of een psycholoog? Als ik lees 'Ik heb alles geprobeerd!' dan hoop ik dat ze ook een psycholoog hebben 'geprobeerd'. Want uiteindelijk zit de verslaving in je hoofd en deze moet worden aangepakt. Toch?
Het probleem met verslavingen, is dat je moet stoppen. Een rookverslaafde kan niet 1 sigaretje per dag roken. Een alcoholist kan nooit meer 1 biertje bestellen na afkicken. Met eten kun je niet stoppen. En ik denk dat veel mensen het effect van de verslaving onderschatten. Het is makkelijk praten als je er geen last van hebt.
Ja zo dacht ik ook altijd wat zwak dat ze het zelf niet kunnen en wat een losers, nu ben ik er zelf een. Ik kon het niet zonder hulp, ik zat in een cirkel en ging de afgrond in en wist niet hoe ik eruit moest komen. Maar zag wel in dat het de verkeerde kant op ging. Totdat ik kreeg te horen dat ik geen 30 zou worden en moest toch snel gewicht verliezen. Als je zo dik bent weet je niet hoe je eruit moet komen of hoe je je leven moet veranderen omdat je dat nooit gedaan hebt. Elke poging mislukt omdat je maag natuurlijk nog enorm groot is en schreeuwt om eten. Die nieuwe levensstijl moet je aanleren en je zult geregeld nog de mist ingaan. Maar je word niet geopereerd als je ook geen psychiatrische hulp krijgt en hebt. Maar ook al heb je hulp van een psychiater dan nog helpt het niet je zit zo in je gewoonte dat je niet weet wat je moet doen het is moeilijk uitleggen maar het is niet even op dieet gaan.
En ik snap daarom ook niet waarom ze mij die opratie zo wilden aansmeren, want ik hád niet eens alles geprobeerd. Alleen een paar keer een crashdieet.
Maar je kan wel stoppen met slechte dingen eten/drinken, dingen die niet noodzakelijk zijn om gezond te leven. Deze dingen zijn vaak ook de oorzaak van het overgewicht.
Ik denk absoluut niet dat mensen met morbide obesitas losers zijn of zwak. Ze hebben een probleem en zij verdienen hier zeker hulp bij. Ik vraag me alleen af of een maagoperatie het beste antwoord is. Een verslaving zit in je hoofd, de knop moet om in je hoofd, goede keuzes worden gemaakt in het hoofd, etc. Wat heeft zo'n sleeve daar dan mee te maken vraag ik mij af. Dat het bijvoorbeeld tijdens/na de psychologische hulp wordt aangeboden omdat je dan ook lichamelijk wordt geholpen bij het afvallen, dat kan ik begrijpen. Maar het 'ik heb elk dieet geprobeerd, niets werkt, dus ik ga voor een operatie' dat vind ik zo ontzettend heftig. Want weten mensen ook waarom een dieet niet werkt? Waarom ze een dieet maar niet volhouden. En waarom zou het na zo'n heftige ingreep wel lukken? En als je zo in de gewoonte zit (zoals jij zegt in je laatste zin) waardoor psychologische hulp niet helpt, waarom zou een sleeve dan wel helpen?
Inderdaad een verslaving zit in je hoofd maar zoals jij ook weet val je ook vaak terug en met eten is het zo dat je absoluut niet zonder kunt dus je moet wel eten anders ga je dood. En je begint vol goede moed zoals zo vaak en valt snel weer terug in je oude gewoonte, het is ook niet dat jij moet veranderen maar je hele omgeving moet ook veranderen. Want altijd is het op feestjes goh ach jij kunt er nog wel 1 op, kom jij op dieet nee niet doen eet nog iets. En ja je bent beinvloedbaar dus je gaat overstag. De drang naar snelle suikers is erg groot. Je bent wel een verslaafde. Ik kan niet voor anderen spreken maar ja ik heb wel hulp gehad voor tussen mijn oren en toch ging ik steeds weer de mist in. Als ik werd uitgescholden door moeders met kinderen bij de mac of door familie. En vooral naasten die je altijd uitschelden of kritiek leveren en ja als je eigen famlie vind dat je een vet varken bent zal iedereen het wel denken. Op je werk altijd maar negatief ja dan ga je eten. Ik werd niet gesteund alleen uitgescholden door alles en iedereen voor 25 jaar lang. Iedereen vind maar dat ze een mening over je mogen hebben omdat je dik bent. De sleeve helpt omdat je geen snelle suikers meer kunt eten of je word heel erg ziek. En daar ben je verslaafd aan. Hierdoor leer je dat je anders moet eten. Het is niet dat je een sleeve krijgt en je eet minder dat je afvalt. Je lijf kan geen snelle suikers meer aan en daardoor leer je anders te eten. En val je af.
Daarom word je ook psychologisch gescreend voor de operatie. Als jij namelijk nog steeds last hebt van eet verslaving eet je gewoon weer door je sleeve of gb heen
Ik ben 21 jan geopereerd! En ben 14,5 kilo kwijt! Ja ik kan minder eten.. ja ik val af. Nee ik heb er absoluut geen spijt van!
Je hebt voor en tegenstanders en ik moet eigenlijk zeggen dat het me niet boeit. In december 2009 had ik besloten dat ik een operatie wilde. Ja, na jaren strijden, huisartsbezoeken, ook naar de psycholoog gelopen. Ik was in 2005/2006 50 kg afgevallen door de slankklup maar ik kon niet balanceren. Ik kwam weer langzaam aan, heb aan alle bellen getrokken die ik kon vinden voor hulp. Niemand kon mij handvaten geven. En ik ben echt geen dom wicht maar ik kon niet uitstaan dat ik die strijd niet kon winnen. Na mijn beslissing om tot een operatie te gaan ben ik op onderzoek uitgegaan naar welke operaties er zijn en waar de beste chirurg zat. Deze zoektocht heeft al met al een jaar geduurd. De sleeve paste het beste bij mij. Ik ben een hartige eter. Iemand schreef hierboven dat een sleeve voor zoetliefhebbers is en dat je dan niet tegen zoet kan, dat klopt dus niet. Gastric Bypass heeft het effect dat wanneer je zoet eet daar ziek van wordt (in mijn ogen werkt dat effect dus bijna nooit). Het zijn twee totaal verschillende operaties. Ik ben blij met mijn keuze, geopereerd door de beste chirurg in België op dit vakgebied. Het was een bewuste keuze. Geen makkelijke keuze. Ben nog steeds op mijn gewenste gewicht. En ja ik moet nog steeds uitkijken wat ik naar binnen stop maar als er een paar kg eraf moet dan is dat gemakkelijker. Ik eet op uur en tijd, dat wat ik heb geleerd bij de slankklup werkt nog steeds bij mij. Het is wel een hele reis in mijn hoofd geweest hoor, vooral de hoofdhonger, ook daar leer je mee om gaan. Wat ik wel heel jammer vind is dat de mensen al heel snel een operatie krijgen, ik vind dat wat kortzichtig. Ik zou nooit iemand een operatie aanraden, die keuze moet men zelf maken.
De sleeve paste het beste bij mij. Ik ben een hartige eter. Iemand schreef hierboven dat een sleeve voor zoetliefhebbers is en dat je dan niet tegen zoet kan, dat klopt dus niet. Gastric Bypass heeft het effect dat wanneer je zoet eet daar ziek van wordt (in mijn ogen werkt dat effect dus bijna nooit). Het zijn twee totaal verschillende operaties..[/QUOTE] Ik schreef dat. En ja ik heb een sleeve en ja ik kan niet veel suiker meer eten of ik krijg een zogenaamde "dumping". Dit was voor mij de beste keus. Dus ze kijken echt wel goed naar de persoon en dan maak je samen met de arts een goede keus. Dat is voor iedereen verschillend. En nee ik zo het ook niemand adviseren dat heeft geen zin. Zodra je de keus zelf maakt en er achter staat gaat het veel beter.
En als het zo simpel was, was niemand nog te dik. Ik ben 15 jaar te zwaar geweest, denk je echt dat ik nooit ben gestopt met ongezond eten?! Ik heb een keer een vol jaar onder begeleiding van een diëtiste niet gesnoept, gezond gegeten. Sporten deed ik altijd al. Viel 25 kilo af mijn lijf bleef schreeuwen om meer en slecht eten, dat houd je niet vol! Met een operatie wordt die dwang vanuit je lijf verminderd. En dat in combinatie met een psycholoog (5 jaar lang in mijn zkh) werkt dat een stuk beter voor de meesten. Het is geweldig als je het zonder operatie kan, dat is altijd beter. Maar als imams het zelf kan, betekent niet dat iedereen het kan. En dat heeft ook fysieke redenen zei de chirurg tegen mij. Weet niet hoe dat precies zit.
Dat is wel heel slecht!!! Ik heb een heel dossier aan moeten voeren met dieetpogingen en mijn huisarts moest op de verwijzing zetten of zij vond of ik al genoeg had geprobeerd.
Mijn BMI was al 5 jaar boven de 40 toen ik besloot me te laten opereren. Ik wilde per se eerst alles proberen. Mij huisarts stelde het op een gegeven voor en toen ben ik erover na gaan denken en erover gaan praten met haar, mijn man en vrienden.