Ik zit in mijn laatste weken en voelt echt als de laatste loodjes. Ik ben het helemaal beu. Maar ook ben ik bang en alleen. Mijn vorige twee zwangerschappen waren heerlijke en makkelijk. Voelde mij tot op het laatst fit. Maar nu heb ik overal last van, ben moe, verdrietig en heb alle kwalen die je maar kan hebben. Mijn vorige zoontjes zijn geboren met 36,4 en 37,3 dus allebei vrij vroeg. Die periode is volgende week al. Signalen geven ook aan dat het wellicht weer eerder gaat komen. Baby is enorm onrustig, heb veel voorweeen. Hij is ingedaald. En er zijn meer signalen , maar zal jullie niet met alles vermoeien. 2 jaar geleden is mijn moeder plotseling overleden. Nu moet ik haar missen tijdens de bevalling / kraamtijd. Maar nu gaan uitgerekend deze week op vakantie: mijn vader, mijn schoonouders en mijn zus. Wat als het weer met 37 weken komt? Dan is er niemand, zelfs de buren zijn weg. Wat als het middenin de nacht gebeurd. Waar moeten de andere kinderen heen? Ik ben zo bang dat de bevalling heel anders wordt en heel snel gaat en er niemand is. ( diep van binnen weet ik dat het wel goed komt) maar de gedachte dat iedereen gewoon op vakantie is gegaan rond deze tijd voelt niet goed. Inprincipe heb ik alleen mijn man nodig maar ben gewoon verdrietig en teleurgesteld.
Oh meid wat lastig.. Ik zou toch op zoek gaan naar wat zekerheid mbt de opvang van je kindjes. Ik denk dat dat al veel rust geeft.. Lastig dat iedereen nog tijdens je laatste weken op vakantie gaat.
Wat rot dat je moeder is overleden. Het is vervelend om niet veel mensen te hebben om op terug te kunnen vallen. Vorige zwangerschap had ik helemaal geen contact met familie. En deze zwangerschap alleen af en toe mijn moeder over de vloer. Nu heb ik gelukkig wel iemand waarbij mijn oudste terecht kan (overdag) als dat nodig is. Dus snachts hebben we niemand om op terug te vallen. Maar daarom is het juist ook zo fijn om een partner te hebben die je bij staat. Ga je voor een thuisbevalling als je de 37 weken bereikt? Dat zou al zoveel schelen. Als zijn je kinderen dan miss niet op tijd op school/opvang. Dan heb je iig nog je partner bij je.
Ik vind het persoonlijk wel een beetje apart dat je (partners) familie uitgerekend nu nog even op vakantie gaat. Terwijl ze hoogst waarschijnlijk jou beval verleden wel weten.. Ik zou zelf niet rustig op vakantie gaan in ieder geval, jammer hoor. Ik sta soms zo versteld hoe verschillend mensen kunnen denken in dit leven... Hoop dat je snel wat rustiger word, en dat je wat meer zekerheid krijgt.
Klopt wij waren ook erg verbaasd. We hebben echt een goede relatie met onze familie. Dit hadden wij ook echt niet verwacht. En ja het klopt dat wij kiezen nog een kindje te krijgen en zij waarschijnlijk vooral uit zijn gegaan van de uitgerekende datum. Maar ja ik ben dus al 2 keer in week 37 bevallen. Mijn buren komen morgen thuis en denk dat zij het wel op kunnen vangen, maar toch. Dat is geluk bij een ongeluk dat mijn buurvrouw net sinds 2 weken zonder werk zit, anders had ze moeten werken. En omdat het geen familie is zou je dan Niet van hun mogen verwachten zomaar vrij te nemen, voor jouw kinderen. Ik ga niet thuis bevallen.
Wat rot zeg meid! Mijn schoonzus en zwager hebben ook doodleuk de vakantie geboekt als ik uitgerekend ben en ook ik snap die keuze niet. Hoop voor je dat het uiteindelijk allemaal meevalt! Dikke knuf
Ik ben vast de enige Maar even serieus het zijn jullie kinderen en jullie zwangerschap. Daar moeten jullie wat op bedenken ik vind niet dat het leven van je familie moet stoppen omdat jij zwanger bent ? Ik kan er echt boos om worden dat mensen hun leven moeten stoppen vanwege andere. Jullie keuze, jullie verantwoordelijkheid. En ik snap je verdriet van je moeder dat is ook niet leuk en zeer pijnlijk. Maar dat ze nu op vakantie gaan, ja uhh jammer voor beide partijen mocht je bevallen terwijl hun.weg zijn
Mee eens (alhoewel ik het misschien iets anders zou verwoorden ). Heb je al met je buren gesproken over het opvangen van de kinderen? Anders vrienden of wat verdere familie? Bespreek je zorgen/angsten met je verloskundige, scheelt ook een hoop en wellicht hebben zij nog goede tips.
Het hangt er vanaf hoe close je bent met je familie, denk ik? Ik ben eind mei uitgerekend en toen mijn zusje zei dat ze er over nadacht om eind mei, begin juni op vakantie te gaan met haar vriend, heb ik haar wel eventjes raar aangekeken. Zij besefte toen wel snel dat het rond de periode van mijn uitrekendatum is en is er ook direct van afgestapt (ze had er niet bij stil gestaan!). Het is niet zo dat ik mijn zusje perse bij de bevalling wil hebben. Ik wil alleen mijn man en de verloskundige erbij hebben. Maar ik zou het wel heel fijn vinden dat ik de dagen erna mijn familie mag ontvangen om mijn zoontje te ontmoeten! Met mijn schoonfamilie heb ik niet zo veel mee, dus daar zou het me niet van uitmaken als ze op vakantie zouden zijn. TO: heb je je zorgen en angst wel uitgesproken naar je familie? En dat je het jammer vindt dat ze op vakantie zijn rond jouw uitrekendatum? Probeer kracht te vinden in jezelf en in jouw partner!
Natuurlijk zijn wij zwanger en is het onze keus! Onze familie is echter ontzettend hecht met elkaar en zijn met dit soort momenten eigenlijk altijd bij elkaar... Mijn schoonzus heeft mij zelfs deels verzorgd bij de 1e! Dus eigenlijk heel dubbel want had dit dus echt niet van haar verwacht maar natuurlijk is het haar keus.