Misschien gewoon eens een open gesprek met loesje aangaan. Wie weet wat voor positiefs dat oplevert. Leer van elkaar. Laat je verbazen. De meeste christenen zijn echt niet zo eng
waarschijnlijk omdat hij de vreselijke vooroordelen van anderen liever voorkomt, dan dat hij zelf gelukkig mag zijn. Heel heel triest
Ik ben het niet zo vaak met je eens, maar in dit geval wel De man had ook een andere (flut) reden kunnen verzinnen om van de stagiar af te komen. Zo gaat dat nl heel vaak. Niet alleen door je seksuele geaardheid maar ook om een zwangerschap, omdat je een vrouw bent, er niet representatief uitziet, enz enz De werkgever geeft dan alleen een andere reden op (je past niet helemaal in ons profiel, bladiebla)
Omdat hij dus blijkbaar volledig achter zijn keuze staat en die niet, als het in zijn eigen straatje zo uitkomt ( en dat zou hij van mij dan ook helemaal zelf moeten weten), aanpast of verdraait.
Lijkt een beetje op wijlen mijn zwager. Die leefde ook volgens de kerk, was een doorgewinterde vrijgezel dachten we. Tot hij zichzelf verhing. Andere zwager is daarna ook uit de kerk gestapt op aandringen van de andere broers (6 broers), zodat hij eindelijk het leven kon gaan leiden zoals hij wou. De andere 4, waaronder mijn man, waren er al lang klaar mee. Van de oudste broer hebben we nooit geweten of zelfs maar gedacht dat hij homo zou kunnen zijn tot zijn brief gevonden werd. Van de jongere broer waren altijd al vermoedens. Niks is wat het lijkt. Zelfbescherming als een homo zoiets zegt.
Volgens mij heb jij hier het grootste vooroordeel: alsof deze man uberhaupt tegen oordelen aan zou lopen ( we wonen in een heel klein dorp met meerdere homoparen die volledig geaccepteerd worden)en dat hij zonder partner niet gelukkig zou kunnen zijn. Ik zou zeggen: ga eens met hem praten...........
Dus omdat jouw zwager er niet mee uit de voeten kon ( en geloof me, ik vind je verhaal echt heel triest), is elke homo die er voor kiest om geen partner te nemen, diep ongelukkig?????? Ik vind het heel triest dat mensen niet openlijk durven te zeggen dat ze homo zijn. Dat is wat je bent en niet wat je kiest te zijn. Ook al heb ik vanuit mijn geloof moeite met homo's die een sexuele relatie hebben, dat wil niet zeggen dat ik niet met ze omga of hun gedrag moet veroordelen ( iets met die eerste steen weet je wel) Bovendien is een persoon zoveel meer dan alleen zijn/ haar sexualiteit!
Oh ik heb genoeg mensen in familie- en vriendenkring die Christen zijn hoor Zijn gelukkig niet allemaal zo vol waanzin maar deze betreffende persoon hoef ik echt niet te spreken gelukkig is dat gevoel wederzijds!
Werkelijk een handicap ! Sinds wanneer is het een handicap om verliefd te worden en een relatie aan te gaan met de persoon van wie je houdt? Ik heb werkelijk nog nooit zo iets beledigends gelezen . Wat eng dat sommige mensen nog zo denken. Onverdraagzaamheid ten top!
Christenen zijn niet eng. Mensen die seksuele geaardheid als een handicap bestempelen zijn eng! Dit heeft werkelijk helemaal niks met het christendom te maken.
Ik ga ervan uit dat (bijna) elk mens op zoek is naar liefde. En of je nu die liefde vindt bij iemand die van het andere geslacht is of van hetzelfde geslacht, is voor mij tottaal niet relevant. Mensen kiezen er voor een heleboel redenen voor om dit echter niet te willen of te doen: omdat ze eerder gekwetst zijn, omdat ze nogal graag op zichzelf zelf, of omdat ze bang zijn veroordeelt te worden. En zo zijn er legio redenen. Maar ik denk dat (bijna) elk mens uiteindelijk het gelukkigst is in een liefdevolle relatie. Iemand die ervoor kiest geen partner te willen, moet dit kiezen vanuit zichzelf, niet vanuit een ander, de kerk, de omgeving of wie dan ook.
En dat wordt ook nergens beweerd in dit topic, maar er wordt nu gedaan alsof het een algemene Christen-bash is Een vriendin van mij is Christelijk, haar broertje is homo en zij zijn stapelgek op elkaar. Zij ziet zijn geaardheid ook echt niet als iets wat verkeerd is of als 'handicap'. Ze schaamt zich absoluut niet voor wie hij is en voor wat hij doet en hoe hij het doet. Er zijn alleen een aantal personen in dit topic die aangeven dat ze iemand afwijzen (ohnee, niet 'iemand', maar 'de levensstijl van iemand') en dat dat maar moet kunnen omdat ze een bepaald geloof aanhangen. Dat dat dan ineens begrijpelijk moet zijn, wánt ze hebben nu eenmaal bepaalde principes meegekregen vanuit dat geloof. Ik vind dat zo raar, iemand verkeerd vinden en diegene dus willen beperken in wat wel en niet mag, waar hij of zij wel of niet mag werken en hoe diegene zijn of haar leven invult (en dat is nu precies wat discriminatie is..), alleen maar omdat je 'ergens' in gelooft en omdat de levensstijl van diegene niet in jouw straatje past..
Ok, ik bracht het denk ik verkeerd. Ik zei dat het een handicap was, maar ik bedoelde dus dat diegene dat vaak ziet áls een handicap. Dit zijn de woorden zelf van een homoseksueel. Ik kan zelf niet beoordelen hoe die gevoelens aan zouden voelen, aangezien ikzelf die gevoelens niet heb. Ik veroordeel de persoon ansich dus ook helemaal niet, ik accepteer degene om wie ze is, maar dat wil dus niet zeggen dat ik haar doen en handelen ook accepteer. En dat weet diegene zelf ook en begrijpt dat ook. Ze zou het vreemd vinden als ik dat wél zou doen. Ze is er voor mij iig absoluut niet meer of minder om, laat dat even duidelijk zijn!
Hij was idd diep ongelukkig achteraf. En hij was geen homo die er voor koos geen partner te nemen; hij was een homo in het diepste geheim. Niemand wist dat. En hij was eigenlijk de kerkelijkste van allemaal; toen 2 broers verkering kregen met een katholiek meisje (waaronder ik), was hij de felste tegenstander! Ik vond hem een enorme engerd, dat geef ik eerlijk toe met zijn leuzen en verzen en vooral verwensingen naar mij en mijn uiteindelijk schoonzus toe. Hij leefde als een oude man en zat hele dagen met zijn bijbel in zijn stoel te bidden en te prevelen. Ik wil alleen maar zeggen dat, zoals loesje zei over die homofiel dat hij het ervaart als een handicap, dat niks hoeft te zijn zoals het lijkt. Waarschijnlijk (en dat weet ik voor mezelf wel zeker). ervoer mijn zwager het ook als een handicap. Maar wel met het gevolg dat hij op zijn 32ste er een einde aan maakte. Natuurlijk (en gelukkig maar) zal dat niet voor iedereen gelden, maar de familie van mijn man heeft zich daarin vergist.
Dat idd. Ik vind dat soort gedachten en/of uitspraken overigens wel waanzin hoor, maar eng is ook een benaming Ik vind het echt onvoorstelbaar dat dit nog leeft onder bepaalde mensen, dat homoseksualiteit niet geaccepteerd wordt.
Op dat gebied is er ook nog veel winst te behalen voor (kerkelijk) Nederland. Je wordt nl als homo geboren, dat is geen keuze. Als mens ben je dus net zo waardvol als ieder ander.
Waarom heb jij zoiets te accepteren? Wat gaat het jou aan met wie ze het doet? Met wie ze gelukkig is? Echt ik vind dit ZO bizar Is dit wat het geloof voor jou betekent?
Ik denk dat de meeste mensen er niet bewust voor kiezen om alleen door het leven te gaan, hetero of homo. De mensen in mijn omgeving die single zijn, willen allemaal liever een relatie en voelen zich best eenzaam zo nu en dan. Dus ik geloof er niet zo in dat iemand er bewust voor kiest om de rest van zijn leven alleen te blijven, zeker niet met als reden dat zijn/haar geaardheid niet geaccepteerd wordt. Dan is het alleen blijven geen eigen keus, dan word je gedwongen.