Dat zie je soms wel vaker. De felste tegenstander wat heeft die te verbergen. Is dat om je zelf te overschreeuwen om iets te zijn wat je niet bent. In jouw geval je zwager die ontkende homo te zijn. Maar uit eindelijk waarschijnlijk helemaal vast liep wat betreft zijn gevoelens. Eigenlijk ontzettend sneu dat hij zich zelf zo in de weg gezeten heeft. En voor jouw en je man en zijn broers een ontzettend triest verhaal om mee te leven. Ook al was het een engerd. Het was toch je man zijn broer. Ja toch je blijft dan altijd zitten met de vraag hadden wij hem kunnen veranderen/helpen als we het geweten hadden. Kan er zelf met mijn pet niet bij dat er nu nog zo gedacht woord door andere. Staat zo ver van mij zelf af. wie of wat je ook bent in mijn leven ben je gewoon altijd welkom en sta je gelijk. Zonder voor oordeel. Knuf
Ik zal proberen iets uit te leggen wat betreft (mijn) christelijk geloof: Je kiest er voor om christen te zijn en wil daarom dus leven zoals dat voorgeleefd door Jezus zelf. Dat betekent oa dat Jezus omging met hoeren, tollenaars en andere legio zondaars. Hij veroordeelde hen niet, maar riep ze wel op om niet meer te zondigen. Het feit dat Jezus met zondaren omging, wil zeggen dat Hij van ze hield en ze niet veroordeelde. Wel veroordeelde hij het slechte gedrag. In de bijbel staat wat als zondig wordt gezien. Dat is meer dan alleen maar hoe je je sexuele leven inricht. Je mag niet vloeken, je mag niet vreemdgaan, je mag niet roddelen, enz. Op het moment dat ik roddel of vloek, ben ik geen haar beter dan iemand die een relatie aangaat met iemand van hetzelfde geslacht. Daarom zal ik mijzelf ook echt niet beter voelen daneen homo die het echt niet lukt om zonder partner door het leven te gaan. Nu snap ik best dat voor mensen die niet geloven een sexuele relatie met iemand van hetzelfde geslacht niet als zonde wordt gezien, maar dat staat nu eenmaal in de bijbel. Dat geloof je, of dat geloof je niet en niemand kan je daartoe dwingen.
Dat klopt, dat denk ik ook. De man uit onze straat kiest er echt voor ivm zijn geloof, omdat hij denkt dat God het niet zou goedkeuren. Wat ik bedoelde te zeggen: hier in het dorp en in zijn familie wordt het volledig geaccepteerd als hij erwel voor zou kiezen om met een partner verder te leven. Ik bedoelde: levensgeluk hangt niet perse aan het hebben van een partner. Ik ken mensen die, zonder partner, heel gelukkig zijn. Natuurlijk zijn ze weleens eenzaam, maar ik ken ook wel mensen met een partner die eenzaam en/of ongelukkig zijn.
Ik ben over het algemeen behoorlijk tolerant Bij mij ga je de fout in als je anderen pijn berokkent, je iets neemt dat niet van jou is, wat dat betreft vind ik een deel van de 10 geboden best mooi gevonden. Maar ik heb de 10 geboden niet nodig om te weten of ik iemand accepteer of niet. Dat is een kwestie van je normen en waarden zelf kunnen vormen. En mensen als jij die kan ik ook moeilijk accepteren, gezien jij wel degelijk kwaad doet door zo te oordelen over mensen. Dat dit maakt dat ik weer over jou oordeel, heeft alles te maken met mijn normen en waarden, waar jij niet aan voldoet.
Ja, precies. Ik vind dat van hetzelfde niveau als een kind een 'bastaard' noemen omdat papa en mama niet getrouwd zijn, onwelkom zijn als je als vrouw een broek draagt, vrouwen niet gelijk behandelen als mannen, mensen met een andere huidskleur anders behandelen, etc. Ouderwets, discriminerend en daarom gewoon onacceptabel..
Nu oordeel jij dus over mij omdat ik in jouw ogen iemand anders veroordeel. Dat is best kinderachtig, vind je niet? Ik veroordeel dus helemaal niemand, dus welke normen en waarden jij hanteert, niet de mijne iig.
Precies. En nu kunnen jullie wel hameren op het niet accepteren van iets, kinderachtig zijn, enz... Maar het is net zo kinderachtig om iemand die gelooft, zijn beweegredenen niet te accepteren. Ik zeg niet dat je het er mee eens hoeft te zijn, maar laat de ander ook in zn waarde net zoals je zelf beweerd dat anderen moeten doen.
Hou toch op joh, ik zat al te wachten op deze reactie, verbaasde me dat hij niet eerder kwam. Niemand oordeelt over het geloof, over naar de kerk gaan, over de kleding waarvoor gekozen wordt, over het vieren van bepaalde feestdagen, over de liederen die worden gezongen en over hoe vaak er gebeden wordt. Als mensen daar iets over zouden zeggen, mensen op basis hiervan zouden weigeren op werkplekken of zelfs op openbare plekken, dán zouden ze het geloof veroordelen. Er wordt nu gezegd dat het echt absurd is om iemand te veroordelen, af te wijzen en niet volledig mee te willen laten draaien in de maatschappij, 'omdat dat nu eenmaal in de bijbel staat'. Dat is discriminatie en discriminatie is onacceptabel, óók als mensen beweren dat ze zo denken door hun geloof.
Je hebt gelijk, ik veroordeel je idd en accepteren doe ik je ook al niet. Fundamentele verschil is, vind ik, dat jij ervoor kiest een geloof aan te hangen dat bepaalde groepen uitsluit, niet accepteerd en zelfs vervolgd heeft. Ik ben in staat voor mezelf te bedenken dat dit van geen kanten klopt. dat mag jij kinderachtig vinden, ik noem het gezond verstand. En als jij denkt dat je niemand kwetst met je mening en oordelen, dan mis jij mi echt een stukje besef en realiteitszin.
Eens. Of hij bestaat dat weet ik niet. Als hij wel bestaat ben er ergens van overtuigd dat hij ons middelen geeft om keuze.s te maken. Hij kan niet overal bij zijn. Hij heeft ons gemaakt hij die van ons houd stelt ons in staat om door middel van onderzoeken( medische). Dat homo zijn geen keuze is maar het leven is wat je gekregen hebt van hem. Probeer zo neutraal mogelijk te schrijven als in ( hij).
Ik laat gelovige mensen in hun waarde, zolang zij ook de seculiere (recht)staat respecteren. Dan ben ik ook zeker van mening dat deze personen alle ruimte moet worden geboden om hun geloof te beleven. Het moment dat onder het mom van geloof andermans rechten worden geschonden wordt dit een stuk moeilijker voor me. Geloof rechtvaardigt NOOIT het schenden van andermans rechten.
Ten eerste vind ik het erg triest dat iemand zijn seksuele voorkeur als een handicap ziet. Iets wordt pas ene handicap als je omgeving het als een beperking ziet. De homo- en biseksuele mensen in mijn omgeving, waaronder ikzelf, zien het namelijk helemaal niet als een beperking en voelen zich allesbehalve gehandicapt. Je bent zoals je bent en niks meer of minder. Wat ik echter lastig vind te begrijpen is dat je iemand als persoon wel accepteert maar zijn handelen als homoseksueel niet. Ik begrijp niet hoe je dit in dit geval los van elkaar kan zien. Als persoon ben je namelijk ook homoseksueel, maar dat wordt dan wel goedgekeurd, maar als deze persoon net zoals ieder ander een relatie aan wil gaan, wordt dat niet geaccepteerd. Hoe moet ik dit precies zien? Overigens zijn er genoeg christelijke gemeenschappen waarin homoseksuelen met hun partners gelukkig wel geaccepteerd worden. Is het niet een van de waarden van het christendom juist verdraagzaamheid en acceptatie van je medemens, ondanks dat deze anders is dan jij? Juist omdat je iedereen een gelukkig leven wenst.