Hoii Ik weet niet of het hier goed staat hoor maar ik wist even niet waar het anders moest. Even een korte schets; mijn ex en ik hebben samen een zoon en dochter en zijn ruim 2 jaar geleden na een relatie van 8 jaar uit elkaar gegaan. We hebben nog best goed en regelmatig contact, gewoon alleen voor de kinderen. Geen ruzies geen jaloezie enz. We komen ook niet bij elkaar over de vloer en zien elkaar ook niet.Afgelopen woensdag hebben we onze dochters kinderfeestje bij mij thuis gevierd. ( we hadden afgesproken dat we kinderfeestjes samen vieren en met familie wordt apart gedaan) het was een leuke dag met haar vriendinnetjes en om 16.30 was het afgelopen. Ik heb hem bedankt voor zijn hulp, daarna ging hij weg. Sinds die dag doet hij heel raar tegen mij..alsof hij boos is ofzo. Als de kinderen bij hem zijn stuur ik altijd een berichtje of het uitkomt dat ik ze even bel..normaal gesproken reageert hij gelijk van ja kan wel of strakjes want is op dat moment even bezig. Ik kreeg pas uren later een reactie. Nou ja ok kan gebeuren..vond het wel jammer maar goed. Hij zou de helft van de kosten van de verjaardag op zich nemen. .had hem vorige week al doorgegeven wat het bedrag was en hij zou het overmaken. Nog niks gehad. Gisteren vroeg ik van jo misschien ben je het vergeten maar zou je het alsnog kunnen overmaken? Geen reactie. Vandaag gevraagd of er iets aan de hand is.. geen reactie. Aan de ene kant heb ik zoiets van stik er maar in dan ik heb niks raars of fout gedaan maar aan de andere kant denk ik van ja wat zonde. We zijn goed uit elkaar gegaan, geen geruzie en nu ineens dit. Het is ook echt niet zo dat ik constant contact opneem echt niet. Echt alleen als het nodig is. Moet ik het maar laten gaan en zoiets hebben van zoek het maar uit dan?
Vreemd. Lijkt me toch wel dat er iets aan de hand is dan. Ik denk dat je het dan toch beter in persoon aan hem kunt vragen. Je kunt nu wel gissen naar wat er is, maar daar schiet je ook niets mee op. Misschien heeft het wel helemaal niets met jou te maken, maar zit hij gewoon (ergens anders mee) in de knoop. Succes hoor!
Gezien je er een rot gevoel bij hebt zou ik er toch nog een keer naar vragen. Maar wel gewoon in real live niet via de app ofzo. Lastig vooral omdat je niet weet wat er mis is gegaan.
Real live gaat best lastig aangezien we elkaar nooit zien. Afgelopen woensdag op de verjaardag was het echt na maanden dat we elkaar weer zagen. Dus het lijkt me ook raar om te zeggen van jo zullen we even afspreken....of kom een keertje langs om te praten.
Ik voel gewoon dat er iets is en dan hoeft het idd niet zo te zijn dat het perse met mij te maken heeft maar ik ken hem goed genoeg. En misschien moet ik me er helemaal niet mee bemoeien want tsjah we zijn toch echt uit elkaar..hij heeft z'n leven en ik de mijne maar ik kan er niks aan doen dan te willen helpen..zo ben ik met iedereen
Misschien heeft hij het er moeilijk mee je te hebben gezien en brengt dat weer wat oude gevoelens met zich mee, en probeert hij nu door afstandelijk te doen door dit weer een plekje te geven? Zomaar iets wat in mij op komt hoor..
En heb je hem persoonlijk op de hoogte gesteld van je zwangerschap? Kan het zijn dat hij daar 'raar' om reageert?
Ja hoor dat heb ik vanaf het begin gedaan. Dat moet omdat het zo in het ouderschapsplan is opgenomen. Dus denk niet dat dat het zal zijn.
Hij heeft z'n vriendin en voor zover ik weet zijn ze helemaal happy. Het is dan volgens mij ook best een leuke meid en ze passen goed bij elkaar
Suusjeuh: buiten het feit dat ik hem zelf vanaf het begin van m'n zwangerschap op de hoogte heb gesteld (waarop hij best gemeen reageerde moet ik eerlijk zeggen) wilde hij zelf absoluut geen kinderen meer. Niet zo heel lang geleden hadden we het daar nog over want hij zei dat hij er niet aan moest denken weer zo een baby'tje. Het wordt nu juist makkelijker met de twee oudste. Ik zei ja maar goed. ..Ik kan me voorstellen dat je vriendin op den duur ook wel een kindje wilt want ze is net 29. Hij is op dit moment eerder bereidt z'n relatie op te geven dan aan nog een kindje te beginnen.
Nouuuu hij stikt er maar in. Heb net een berichtje gestuurd en gevraagd of er iets aan de hand is want ik krijg het gevoel dat er iets is en dat ik het dan graag zou willen weten. Maar als er niks is dan zou het wel aan mij liggen Krijg ik net een berichtje terug.. kunnen ze je vanavond bellen. ( hij bedoeld de kids) Heb alleen geantwoord ja tuurlijk.. Echt heel raar. Nu Weet ik zeker dat er iets is. Normaal zou hij gewoon zeggen van ja maar wil er niet over praten maal je niet druk of nee er is niks hoe kom je er bij. En berichtjes met kunnen ze ff bellen is echt altijd pas na het eten en niet nu.
Kun je hem in plaats van te appen over en weer, niet gewoon even bellen dan en hem dan vragen of er soms iets aan de hand is?
Misschien speelt er momenteel iets in zjn relatie en wilt hij het er niet graag over hebben of schaamt hij zich ervoor? Je kunt het beste bellen en vragen waarom hij zo doet en als er iets is gebeurd dat je begrijpt waarom hij nu zo doet.